دانستنی‌ها

چنان چه شما فرد مسن چپ دستی را می‌شناسید احتمال آن وجود دارد که مجبور شده باشد نوشتن و غذا خوردن را با دست راست یاد بگیرد. در خیلی از نقاط جهان اجبار بچه‌ها به استفاده از دست مناسب هنوز رایج است. نه فقط در انگلیسی بلکه در خیلی از زبان‌های دیگر، کلمه راست به معنی صحیح و خوب است. ولی اگر چپ دست بودن این‌همه غلط است، پس چرا برخی مردم چپ دست هستند؟ امروزه حدوه 10/1 جمعیت دنیا چپ دست هستند. شواهد باستان شناسی نشان می‌دهد که از 500,000 سال پیش هم این‌گونه بوده است. 10% بقایای انسانی، نشان دهنده‌ی اختلاف در طول یا چگالی استخوان‌ها هستند و بعضی از ابزارها و صنایع دستی گواه استفاده توسط یک چپ دست است و بر خلاف چیزی که خیلی‌ از انسان‌ها ممکن است فکر کنند، راست دست یا چپ دست بودن انتخابی نیست و حتی قبل از تولد، با توجه به نحوه‌ی قرار گیری جنین در رحم قابل پیش بینی است. حالا که دست برتری مادرزادی است، آیا به این معناست که ژنتیکی هم است؟ خب، هم آره و هم نه دوقلوهای همسان که ژن یکسان دارند، میتوانند دست برتری متفاوتی داشته باشند. در واقع این اتفاق به همان اندازه که بین بقیه‌ی خواهر برادرها معمول است، رواج دارد. ولی احتمال چپ دست یا راست دست بودن، با توجه به دست برتری والدین، با نسبت شگفت آوری قابل اندازه گیری است. اگر پدر شما چپ دست باشد ولی مادر شما راست دست ، 17% احتمال دارد که چپ دست به دنیا بیایید. این در حالی است که دو راست دست، تنها 10% شانس داشتن فرزند چپ دست دارند به نظر می‌آید که دست برتری با تاس انداختن مشخص می‌شود، ولی احتمال آن به وسیله‌ی ژن‌های شما معلوم می‌شود. همه این‌ها نشان می‌دهد که دلیلی برای این که روند تکامل، چنین نسبت کمی از چپ دست ها را پدید آورده و آن را طی هزاران سال حفظ کرده باشد، وجود دارد. با این حال که تئوری‌های زیادی وجود دارند که تلاش بر توضیح پیدایش دست برتری از آغاز داشتند و این که چرا بیشتر مردم راست دست هستند، یک مدل جدید ریاضی، ادعا می کند که نسبت واقعی، بیانگر تعادل بین تراکم رقابت جویانه و همیارانه در طی تکامل بشر است. فواید چپ دست بودن، در فعالیت هایی که در آن یک رقیب دخیل است، واضح‌تر است. مثل جنگ یا ورزش های رقابتی. برای مثال 50% بهترین گل زن‌های بیسبال چپ دست بوده‌اند. چرا؟ به این موضوع به شکل یک مزیت شگفت آور نگاه کنید برای شروع، از آنجایی که چپ دست‌ها در اقلیت هستند، مسابقه دهندگان چپ دست‌ و راست دست، هر دو، بیشتر وقت خود را صرف تمرین در برابر راست دست‌ها می‌کنند پس زمانی که این دو در برابر هم قرار می‌گیرند ،چپ دست‌ها در برابر راست دست‌ها آماده‌تر هستند و این باعث می‌شود که طرف راست دست، گیج شود. این نظریه مبارزه، که در آن عدم تعادل در جمعیت، منجر به برتری چپ دست‌های مبارز یا ورزشکار می‌شود،یکی از مثال‌های انتخاب وابسته به تناوب منفی است ولی بر اساس اصول تکامل، گروه‌هایی که برتری نسبی دارند، به اندازه‌ای زیاد می‌شوند که این برتری از بین می رود. اگر مردم در طول تاریخ بشر فقط جنگیده و رقابت می‌کردند، انتخاب طبیعی منجر به موفقیت چپ دست‌ها می‌شد، تا جایی که اونقدر چپ دست وجود داشت که، دیگر یک امتیاز استثنایی محسوب نمی‌شد. پس در یک دنیای کاملا رقابتی50% جمعیت، چپ دست می‌شدند. ولی تکامل بشر علاوه بر رقابت، بر اساس همکاری شکل گرفته و نیروی همیارانه، پراکندگی دست برتری را به سمت مخالف سوق می‌دهد. در بازی گلف که عملکرد به حریف بستگی ندارد، فقط 4% بازیکنان خوب چپ دست هستند. یک مثال از پدیده‌ی گسترده‌تر اشتراک ابزار: همان طور که گلف بازهای مستعد جوان، خیلی راحت‌تر می‌توانند یک سری چوب گلف راست دست پیدا کنند، بیشتر ابزارهایی هم که جامعه را شکل داده‌اند، برای اکثریت راست دست، طراحی شده‌اند. منبع: سایت ویدوال

این اپیزود جالب درمورد چگونگی کارکرد بعضی چیزاست که تقریبا واسه خیلیا سواله! منبع: https://youtu.be/V7UVcPJfdJ0?si=ql3ODzO8nKc2brJ1

این رو بصورت ویدیو از کانال اصلی مطلب هم میتونید تماشا کنید https://youtu.be/XG9YTzaULUY

لطفا فایل رو دانلود کنید و بعد در قسمت دانلودهاتون اون رو پلی کنید تا تصویری ببینیدش منبع : کانال یوتیوب khelghatmag

به پیشنهاد یکی از دوستان خوبم میخوام گروهی رو بهتون معرفی کنم که امیدوارم برای افرادی با این اختلال بتونه مفید باشه. دوستان لینک گروه: https://t.me/hypochondriasis_iran لینک اپیزود اضطراب سلامت https://castbox.fm/episode/%D8%A7%D8%B6%D8%B7%D8%B1%D8%A7%D8%A8-%D8%B3%D9%84%D8%A7%D9%85%D8%AA-id4634659-id435140666?country=us

اینم درباره طرز کار جیمز وب هستش. منبع: کانال یوتیوب ارانتیک

اقا پرتاب شد بلاخره. این اپیزود رو دارم با تاخیر منتشر میکنم 😁 منبع: کانال بوتبوب ارانتیک

توضیحاتی درباره نظریه بیگ بنگ، اشکالاتش و پاسخ به بعضی سوالات. منبع: کانال یوتیوب arantik https://youtu.be/jAbGD1TLKIY

جهان قابل مشاهده، قطری حدود ۹۰ میلیارد سال نوری دارد. تقریبا ۱۰۰ میلیارد کهکشان در جهان وجود دارد که هر کدام از آن‌ها دارای حدود ۱۰۰ تا ۱۰۰۰ میلیارد ستاره است. به تازگی متوجه شدیم که تعداد سیاره‌ها نیز کم نیست و به احتمال زیاد تریلیون‌ها و شاید حتی بیش از حد تصور ما مکان قابل سکونت در جهان وجود داشته باشد. این به آن معناست که می‌تواند شانس زیادی برای وجود و گسترش حیات موجود باشد. درست است، اما خب کجاست؟ آیا نباید جهان پر از سفینه باشد؟ بیایید یک قدم به عقب برگردیم. حتی اگر آدم فضایی‌های متمدن در سایر کهکشان‌ها وجود داشته باشند، هیچ راهی وجود ندارد که ما درباره آن‌ها چیزی بدانیم. بر این اساس هر چیزی خارج از همسایگی کهکشانی یا همان "گروه محلی" به علت انبساط جهان تقریبا برای همیشه از دسترس خارج می‌ماند و حتی اگر یک سفینه‌ خیلی سریع داشتیم، در حقیقت میلیارد‌ها سال طول می‌کشید تا به این مکان‌ها برویم یا اینکه بتوانیم به خالی‌ترین نقاط در جهان سفر کنیم. بنابراین بیایید روی کهکشان راه‌شیری تمرکز کنیم. کهکشان راه شیری، کهکشان خودمان است و بیش‌ از 400 میلیارد ستاره را در برمی‌گیرد. این تعداد ستاره بسیار زیاد است؛ تقریبا 10 هزار ستاره به ازای هر دانه‌ شن روی زمین. تقریبا 20 میلیارد ستاره شبیه خورشید در کهکشان راه شیری وجود دارد و ارزیابی‌ها نشان می‌دهد که یک پنجم آن‌ها، سیاره‌های قابل سکونتی به اندازه زمین دارند،‌محیطی با شرایطی که امکان وجود حیات را فراهم می‌آورد.اگر تنها 0.1 درصد از این سیارات حاوی حیات بودند،1 میلیون سیاره‌ی حاوی حیات در کهکشان راه شیری وجود ‌داشت. اما صبر کنید، ادامه دارد... سن کهکشان راه شیری حدود 13 میلیارد سال است و در ابتدا شاید مکان مناسبی برای زندگی نبوده و علت آن می‌توانسته انفجارهای زیادی باشد که در آن موقع اتفاق می‌افتاده است، اما بعد از یک یا دو میلیارد سال، اولین سیاره‌های قابل سکونت پدید آمدند. عمر زمین 4 میلیارد سال است؛ بنابراین به احتمال زیاد پیش از این تریلیون‌ها احتمال برای گسترش حیات در سیارات دیگر وجود داشته است. اگر حتی یکی از آن ها به یک ابر تمدن سفینه سوار تبدیل می شد، ما تاکنون می‌فهمیدیم. چنین تمدنی چه شکلی می‌توانست داشته باشد؟ به این ترتیب 3 دسته بندی برای آن‌ها وجود دارد: نوع اول، می‌توانست تمام انرژی موجود در سیاره‌اش را به کار گیرد. اگر برایتان جای سوال دارد، ما تقریبا از 0.73 این انرژی استفاده می‌کنیم و بایستی در چندصد سال آینده به نوع اول برسیم. نوع دوم، تمدنی بود که توانایی کنترل همه انرژی ستاره‌های سیاره‌اش را داشت. این کار اکنون علمی_تخیلی به نظر می‌رسد، اما به طور کلی دور از ذهن نبوده و قابل انجام است. در این رابطه مفاهیمی مثل دایسون اسفر، یک پوشش پیچیده‌ عظیم به دور خورشید، می‌تواند قابل قبول باشد. نوع سوم، تمدنی است که از اساس کل کهکشان و انرژی آن را در اختیار خود دارد. نژاد بیگانه‌ای اینچنین تکامل یافته، برای ما خداگونه خواهد بود. در درجه اول اساسا چرا ما باید بتوانیم این تمدن‌های بیگانه را ببینیم؟ اگر می‌توانستیم تعدادی سفینه بسازیم که بتواند جمعیتی را حدود هزار سال حفظ کند، در طول 2 میلیون سال می‌توانستیم کهکشان را مملوء از انسان‌ها تبدیل کنیم. به نظر زمانی طولانی می‌رسد، اما به یاد داشته باشید که کهکشان راه شیری خیلی بزرگ است؛ بنابراین اگر مسکونی کردن کل کهکشان چند میلیون سال طول بکشد و احتمالا هم اگر نه میلیاردها، بلکه حداقل میلیون‌ها سیاره‌ حاوی حیات در کهکشان راه شیری وجود داشته باشد و این انواع دیگر از حیات پیش از ما پدید آمده باشند، پس این همه موجود بیگانه کجا هستند؟ منبع: ویدوال

آیا میدونین کلیه‌های شما چه کارهایی انجام میدن؟ روز خیلی گرمیه و شما دقیقا چند لحظه قبل، چند لیوان آب سر کشیدین، یکی پس از دیگری. پشت نیاز ناگهانی که بوجود میاد، دو اندام لوبیایی شکل وجود دارن که به عنوان حسگرهای بسیار دقیق درونی کار میکنن...

اکثر کسانی که اندامی رو از دست دادن هنوز می‌تونن اون اندام رو احساس کنن، البته نه به صورت خاطره یا شکلی محو، بلکه با جزئیات واقعی و کامل. اونا می‌تونن انگشت‌های خیالی‌شون رو حرکت بدن و حتی گاهی جای ساعت یا یا تپش ناخنی که هنوز در نیومده رو احساس کنن. چه چیزی باعث وجود احساس در اندام خیالی می‌شه؟

اون چیز ممکنه شبیه کرمی کوچک یا لکه‌ی شفافی باشه که هر وقت میخواین با دقت بیشتری بهش نگاه کنین، از جلوی چشم‌هاتون محو میشه و هر وقت جهت دیدتون رو عوض کنین، دوباره پیداش میشه. اما نیازی به شستشوی چشم هاتون نیست! چیزی که شما دارین میبینین؛ در واقع یک پدیده ی معمول به اسم «جسم شناور» هست. نام علمی این اجسام در لاتین «موسکای وُلیتانتِس» به معنای «مگس های در حال پرواز» هست و همونطور که از اسمشون معلومه، تقریبا میتونن آزار دهنده باشند! اما این اجسام به هیچ وجه حشره یا هر نوع جسم خارجی دیگه ای نیستند؛ بلکه اون ها درون کره ی چشم شما قرار دارند. این «اجسام شناور» ممکنه به خاطر حرکت و تغییر شکلشون، زنده به نظر برسند؛ اما این طور نیست. «اجسام شناور» در واقع اشیاء کوچکی هستند که بر روی «شبکیه» یا همان بافت حساس به نور انتهای چشم سایه می اندازند. اون ها ممکنه تکه های کوچکی از بافت، گلبول های قرمز خون و یا توده های پروتئینی باشند و به دلیل اینکه در «مایع زجاجیه» یا همان مایع ژله ای داخل چشم، معلق اند؛ با حرکت چشم ها، جا به جا می شوند و وقتی که حرکت چشم ها متوقف شود، به نظر میرسه که کمی ورجه وورجه میکنند. «اجسام شناور» اغلب اوقات، به سختی قابل تشخیص اند، اما هر چقدر که به «شبکیه» نزدیکتر شوند، قابل رویت تر میشوند. درست مثل وقتی که زیر نور یک چراغ، با نزدیک تر کردن دستتون به میز، سایه ی واضح تری از اون خواهید داشت. «اجسام شناور» خصوصا زمانی قابل رویت می شوند که شما به یک سطح روشن یکنواخت خیره بشین؛ مثل صفحه ی سفید و خالی نمایشگر رایانه، برف و یا آسمان صاف و آبی؛ که یکنواختی پس زمینه تشخیص و تفکیک این اجسام رو راحت تر میکنه. هر چه که روشنایی بیشتر باشه، مردمک چشم ها هم تنگ تر می شوند که این اثری مشابه عوض کردن یک چراغ بزرگ با نور پراکنده، با یک لامپ کوچک [و با نور متمرکز] داره که این کار نیز باعث ایجاد سایه ای واضح تر میشه. پدیده ی بصری دیگری شبیه به «اجسام شناور» وجود دارد که در حقیقت با اون غیر مرتبط هست. اگر تا به حال هنگام نگاه کردن به آسمان روشن و آبی، با نقاط کوچک درخشان در حال جست و خیز مواجه شده اید، در واقع شما «پدیده ی درونِ چشمیِ زمینه ی آبی» را تجربه کرده اید. از بعضی جهات، این پدیده برعکس دیدن «اجسام شناور» هست. در این جا چیزی که شما میبینید، سایه نیست بلکه پنجره های کوچک متحرکی هستند که نور رو از خودشون به سمت شبکیه عبور می دهند. این پنجره ها در اصل، توسط سلول های سفید خونی در حال حرکت در داخل مویرگ های سطح شبکیه، ایجاد می شود. این گلبول های سفید، آنقدر میتونن بزرگ باشند که مقطع یک مویرگ را تقریبا پر کنند و باعث ایجاد یک فضای حاوی پلاسمای خون، در جلویشان شوند. به دلیل این که این فضای پلاسمایی [و خالی از سول] و همچنین گلبول های سفید، نور آبی رو به نسبت به گلبول های قرمز درون مویرگ ها، بهتر عبور می دهند؛ هر جا که این پدیده اتفاق بیفته، ما نقطه ی نورانی در حال حرکتی رو در مسیر عروقی همزمان با هر نبضمون ، خواهیم دید. در شرایط ایده آل، شما حتی ممکنه که چیزی شبیه به دم تیره رنگی رو هم پشت نقطه ی نورانی ببینید؛ که در حقیقت این دنباله، گلبول های قرمزی هستند که پشت گلبول سفید تجمع پیدا کرده اند. منبع: ویدوال

کدوم یکی از اینا کمترین کربوهیدرات رو داره؟ یه تیکه نون؟ یه کاسه برنج؟ یا یه قوطی سودا؟ این سوال گمراه کننده است. چون اگرچه ممکنه مقدار چربی، ویتامین‌ها و مواد معدنیشون متفاوت باشن، اما اگه فقط میزان کربوهیدراتشون رو در نظر بگیریم، تقریبا با هم برابرن. این قضیه برای رژیم غذایی شما چه معنایی می‌تونه داشته باشه؟ قبل از هر چیزی باید گفت، کربوهیدرات‌ها و مولکول‌هایی که بدن شما با شکستنشون اون‌ها رو به قند تبدیل می‌کنه، در گروهی از مواد غذایی هستن که قندها در اون دسته‌بندی می‌شن. کربو هیدرات‌ها با توجه به ساختارشون می‌تونن ساده یا پیچیده باشن. این یه قند ساده است، یه مونوساکارید. گلوکز، فروکتوز و گالاکتوز، همگی قند‌های ساده هستن. اگه دوتاشون به هم بچسبن اونوقت تبدیل به دی‌ساکارید می‌شن. لاکتوز، مالتوز و ساکارز از این دسته‌اند. از طرف دیگه، کربوهیدرات‌های پیچیده، سه ، یا بیشتر از سه تا، قند ساده در ساختارشون دارن. به کربوهیدرات‌های پیچیده‌ای که سه تا ده قند ساده در ساختارشون داشته باشن، اولیگوساکارید، و به اونهایی که بیش از ده تا دارن پلی‌ساکارید گفته می‌شه. در طی فرایند هضم، بدن شما این قندهای پیچیده رو می‌شکنه و به اجزای سازنده‌شون یعنی مونوساکارید‌ها تبدیل می‌کنه تا سلول‌های بدن بتونن برای تولید انرژی ازشون استفاده کنن. بنابراین وقتی یک غذای پر از کربوهیدرات می‌خورین، قند خونتون که معمولا اندازه یه قاشق چایخوریه، بالا میره. اما دستگاه گوارش شما در مقابل همه کربوهیدرات‌ها اینجوری عمل نمی کنه. نشاسته و فیبر رو در نظر بگیرین، هردو پلی‌ساکاریدن، هردو منشا گیاهی دارن، هر دو هم در ساختارشون صدها هزار مونوساکارید دارن، اما نحوه اتصال مونوساکاریدها توی اونها با هم فرق داره و همین مساله، تاثیرات متفاوتی هم در بدن ایجاد می‌کنه. در نشاسته که گیاهان برای ذخیره انرژی تو ریشه‌ها و دونه‌ها انباشته می‌کنن، ملکول‌های گلوکز با پیوند آلفا به هم‌دیگه متصل شدن که به راحتی توسط آنزیم‌های دستگاه گوارش شکسته می‌شن. اما در فیبرها ملکول های مونوساکارید به وسیله پیوند بتا به هم متصل شدن، که بدن قادر به شکستنشون نیست. فیبرها حتی میتونن چندین نشاسته داشته باشن و از شکافته شدن اونها هم جلوگیری کنن، در نتیجه، بعضی‌ها به این نشاسته‌ها "نشاسته‌های مقاوم" هم می‌گن. بنابراین غذاهایی که نشاسته زیادی دارن، مثل نون سفید یا تردک (tordak. Cracker) ، به راحتی هضم می‌شن، و کل گلوکزشون وارد خونتون می‌شه، این دقیقا مثل وقتیه که یه نوشیدنی با گلوکز بالا مثل سودا می‌نوشین. این غذاها شاخص گلوکز (شاخص گلایسمیک) بالایی دارن، این شاخص بیان‌کننده اینه که یه غذای مشخص سطح قند خون شما رو تا چه سطحی بالا می‌بره. شاخص گلوکز سودا و نون سفید مشابه همه، چون تاثیر مشابهی روی قند خون شما دارن... منبع: ویدوال

دکتر «آلویس آلزایمر »، روان پزشک آلمانی در سال 1901 میلادی برای اولین بار نشانه‌هایی از این بیماری را تشریح کرد. دکتر آلزایمر متوجه شد که یک بیمار خاص در بیمارستان، دارای مشکلات عجیبی است؛ مشکلاتی مانند دشواری در خوابیدن، اختلال حافظه، تغییرات شدید در خلق و خو و گیجی فزاینده. وقتی بیمار فوت کرد، دکتر آلزایمر توانست بر روی بیمار آزمایش انجام دهد و نظریه‌اش در مورد اینکه احتمالا نشانه های بیماری این فرد به دلیل بی نظمی در ساختار مغزش به وجود آمده را آزمایش کند. چیزی که زیر میکروسکوپ معلوم بود، تفاوت های واضح در بافت مغز را نشان می داد؛ پیچش غیر عادی پروتئین ها که به آن ها "پلاک" گفته می‌شود و در هم تنیدگی رشته‌های عصبی که جزو این تفاوت‌ها بود. این پلاک‌ها و پروتئین‌ها در کنار هم باعث تخریب ساختار مغز می‌شوند. پلاک‌ها هنگامی افزایش پیدا می‌کنند که یک پروتئین دیگر در غشای چرب سلولی که دور تا دور سلول‌های عصبی را در بر گرفته است، به وسیله یک آنزیم خاص، جدا شده و باعث ایجاد پروتئین «بتا-آمولاید» می‌شود این پروتئین حالتی چسبناک داشته و تمایل دارد که یک جا جمع شود، این تمایل به جمع شدن "پلاک"را شکل می‌دهد . این توده‌ها پیام‌ها را مسدود می‌کنند و در نتیجه ارتباطات بین سلولی صورت نمی‌گیرد. همچنین به نظر می‌رسد که باعث واکنش ‌های دفاعی‌ای شده که منجر به نابودی سلول‌های عصبی از کار افتاده می‌شود. دلیل پیچ خوردگی رشته‌های عصبی در بیماری آلزایمر پروتئینی است که به آن «تائو» گفته می شود. منبع: ویدوال

شاید وقتی با یک چالش بزرگ که احتمال شکست در هر گوشه‌اش در کمین است، مواجه شدید این نصحیت را شنیده باشید که: "اعتماد به نفس بیشتری داشته باش" و به احتمال زیاد، موقع شنیدن این جمله، فکر می‌کنید : "کاش به همین سادگی بود" اما "اعتماد به نفس" چی هست؟ باور داشته باشید که شما گرانبها، با ارزش و توانا هستید؛ به این کار "خودباوری" هم میگن، خوشبینیی که با اطمینان از توانایی هاتون پیدا می شه رو اضافه کنید ، بعد بوسیله ی این ها قدرت [نیرو] بگیرید و برای مقابله مستقیم با یک چالش، شجاعانه عمل کنید؛ "این" "اعتماد به نفس هست" و اندیشه‌ها رو به عمل تبدیل می کنه. اصلا "اعتماد به نفس" از کجا میاد؟ تعدادی عامل بر "اعتماد به نفس" تاثیر می گذارند. یک : چیزی که باهاش متولد شدین؛ مثل ژن هاتون که بر چیزایی مثل تعادل مواد شیمیای-عصبی داخل مغزتون تاثیر میذاره. دو : جوری که با شما رفتار میشه که شامل فشار اجتماعی [ناشی از] محیط اطرافتون میشه. و سه : قسمتی که بر اون کنترل دارید، انتخاب هایی که میکنید، ریسک هایی که می کنید ، و نحوه ی تفکر و پاسخ شما به چالش ها و [شکست هاتون]. جدا کردن این سه عامل به طور کامل ممکن نیست، اما انتخاب های فردی ، قطعا نقش بزرگی در شکل گیری "اعتماد به نفس" دارند. بنابراین با در نظر گرفتن چند نکته ی کاربردی، عملا ما قدرت پرورش "اعتماد به نفس" رو در خودمون داریم. نکته یک : یه راه حل سریع. تعدادی روش وجود داره که میتونه در مدت کوتاهی، به طور آنی به شما افزایش "اعتماد به نفس" بده. وقتی کار سختی رو شروع میکنین، موفقیتتون رو تصور کنید؛ [همچنین] چیزی به سادگی گوش کردن به آهنگی با صداهای باس زیاد، میتونه احساس قدرت رو افزایش بده. شما حتی میتونین ژست قدرتمندانه بگیرید و یا اینکه به خودتون حرف های روحیه بخش بزنید. نکته دو : به بهتر شدن توانایی خودتون، باور داشته باشید. مبع:ویدوال

خودتان را به دقت در آینه تماشا کنید. اگر یک خط عمودی از وسط خود رسم کنید، متوجه می‌شوید که سمت چپ و راست صورت و البته بدن شما متقارن است. یعنی دو تا چشم دارید، دو تا گوش، دوتا دست، دو تا پا. ولی درون بدن این‌شکلی نیست. قلب ما در سمت چپ قرار گرفته، کبد سمت راست قرار دارد و معده هم در سمت چپ است. در کل هرچند ظاهر متقارنی داریم، ولی اجزاء درونی بدن ما خیلی نامتقارن قرار گرفته‌اند. بنابراین چرا بدن ما نامتقارن است؟

در یک عصر سرد، در ماه دسامبر سال 1802، یک مرد جوان نا‌آرام به نام لوک هاوارد، در برابر جمعی از اعضای باشگاه علمی لندن قرار گرفت تا سخنرانی کند. این سخنرانی منجربه تغییر زندگی او و دگرگونی فهم انسان­ها از آسمان شد. منبع: ویدوال

چرا تا به حال نتوانسته‌ایم شواهدی در مورد زندگی موجودات بیگانه پیدا کنیم؟ طبق آمار ناسا در کهکشان ما(راه شیری) نیم تریلیون سیاره وجود داره که اگه حتی در هر 10 هزار سیاره فقط یک سیاره برای شکل‌گیری حیات مناسب باشه، 50 میلیون سیاره قابل زندگی در کهکشان راه شیری وجود خواهد داشت! خب پس چرا تا به حال شواهدی در مورد زندگی موجودات بیگانه پیدا نکردیم؟ منبع: ویدوال

برای همه‌ی ما پیش آمده که مثلا بعد از مدت زمان خیلی زیاد نشستن در یک جا، پایمان خواب می‌رود. به هر حال احساس ناخوشایندی است و برای اینکه از خواب بیدار شود، به کمی ماساژ احتیاج دارد. جالب است بدانید که خواب رفتن پا اصلا چیز بدی نیست و یک قابلیت برای بدن به حساب می‌آید. منبع: ویدوال

برای خیلی از مردم تا این لحظه بدترین متجاوز، پشه است، وزوز آن، گزیدن آن، خارش آن و … پشه یکی از منفورترین مزاحم‌های جهان است. منبع: ویدیوآل