ریل | Railpodcast
Subscribed: 1,376Played: 37,941
Subscribe
© Railpodcast
Description
چرا بعضی کشورها روی ریل توسعه افتادند اما برخی تاریخ را با پای پیاده طی می کنند؟
38 Episodes
Reverse
Top Podcasts
The Best New Comedy Podcast Right Now – June 2024The Best News Podcast Right Now – June 2024The Best New Business Podcast Right Now – June 2024The Best New Sports Podcast Right Now – June 2024The Best New True Crime Podcast Right Now – June 2024The Best New Joe Rogan Experience Podcast Right Now – June 20The Best New Dan Bongino Show Podcast Right Now – June 20The Best New Mark Levin Podcast – June 2024
سلام جناب ایزدی، سپاس پرشمار! دو سه تا آدم رو به ما معرفی کردید که به «حال» آدم هم فکر میکنند. یادشون زنده باد. . پوپر درست گفت که مهندسی کلان مقیاس اجتماعی زهر خطرناک برگشت ناپذیری است که تصمیم گیران یقه سفید در لباس پزشک به تن جامعه و فرودستان کوته دست تزریق میکنند. . برعکس، فقط کاری کنیم که خود مردم برای تعیین سرنوشت خود توانمند بشوند و بس! . توسعه و رشد و هدایت و شبان-رمهگی و رهبری و طراحی کلان پیشکش! فقط تسهیلگری و کنش گری برای خودتوانمندسازی رعیتها! با احترام غلامعلی کشانی (گوگل)
ادامه از قبل : . کریدور ... فاتحه! باید فکرهای دیگری برای نون خوردن کرد. شاید پیدا بشود راهی! . اما طراحان و تخیلپردازان کلکل با جهان یا رقبا بیرحمترینان اند. آنان به دنبال مهندسی اجتماعی کلان هستند که پوپر پنبهی فکر خطرناکشان را زد و آمارتیا سن و رالز و ایوان ایلیچ و مجید رهنما و موری بوکچین و عبدالله اوجالان (شاگرد او) تکلیف شان را روشن کردند. محور «حس» انسان شهروند است، حس توسعه یافتگی و آزادی و عدالتدیدگی او. . همین! با مهر و احترام. غلامعلی کشانی (نک: پروفایل همینجا و گوگل)
ادامه از قبل: . رشد و گردنافرازی و عمق استراتژیک و کل کل با برادران عزیز عرب و رقبای آمریکایی و اروپایی آینده در بازار مصرف ایران را کنار بگذاریم و بنشینیم و ماست خودمان را بخوریم. اگر از این هاویه بگذریم بهتر است سرمان را پایین بیندازیم و دنبال توسعهیافتگی و آزادی خودمان باشیم (البته توسعه نه به معنای برداشت فیزیکالیستی جریانغالبها). نه هخامنشی باشیم، نه باجگذار روس و انگلیس و حجاج ابن یوسف. . بس مان است یک زندگیِ بدون خواری جهانی و بدون فلاکت ملی. کریدورها هم که ما را دور زدند.
جناب ایزدی، سلام. باز هم دلسوزانه کار دیگری منتشر کردید. باز هم متشکرم. آخر کار هم هر چه وصیت داشتید گفتید، که دال بر صمیمیت و جدیت کارتان است. . در آخر بحث باز هم بر روی ضرورت طلب چیزی به اسم رشد تکیه کردید. به دقیقه 17 جناب آمارتیا سن خودمان برگردیم: «همهی همت جامعه و... باید معطوف به توسعه و آزادی انسان باشد.» رشد را به حال خود بگذاریم تا همسایگان عرب، و آمریکا و اروپای تشنهی بازارهای آینده در ایران بیخیال ما بشوند. . ادامه دارد...
درودها جناب ایزدی. سپاس از تلاشها و پویش هایتان. بررسی پایندگیِ زبان و فرهنگ ایرانی در طول تاریخ، بسیار آموزنده و پربار بود. پایدار باشید
سلام دست مریزاد و خدا قوت لطفاً این مسیر رو ادامه بدین بسیار مفید و تاثیرگذار هستید
@soudy 43 . . ما الان واقعا زیر صفر هستیم، یعنی قبل از نقطهی آغازین، اما آلوده به بدترین انواع ابربحرانها، چرا که ابربحران سیاسی محیطشده بر ما، تمام آن معضلات را پیچیدهتر میکند. پس تلاش بیشتر لازم است. در جلد دوم سارودایا (سایت عدم خشونت) بعضی تجربههای دیگران آمده اند و نیز در آبروی فقر مجید رهنما و همین طور در دیکشنری پساتوسعه (در حال انتشار به فارسی. متن انگلیسی قابل دانلود است). با احترام.
سلام به دوست گرامی، سودی متشکرم از ابراز نظر و ابراز لطفتون. @Soudy 43 . در این مسیر مشکلات زیادند، اما قبل از هر چیز طرح درست صورت مسئله و پرسشها، و عمومی شدن آن و تشکیل هستههای اندیشه ورز و اتاقهای فکر از پایین به بالا قدم اول است. بعد همین هستهها و اتاقهای از پایین به بالای ریزومی در سراسر گوشههای این سرزمین خواهند بود که راه حل های متنوع بومی را کمکم جستجو و کشف خواهند کرد. . ادامه دارد
👌🏿👌🏾👌🏽👌🏼👌🏻
جناب ایزدی چه جالب که اسم پادکست ریل هست و تصادفا مهمان این اپیزد هم بازنشسته ریل (راه اهن ) هستند
سیاره محدود توسعه محدود نداره .در مقابل این جمله شاید ایده های ایلان ماسک معتقده که ما در این سیاره محدود نیستیم و میریم مریخ بالاخره
سپاس از سخنان پر محتوی، و بیان صمیمی جناب آقای کشانی.🙏 با ایده ی کنشگری پیشا سیاسی و یا به عبارتی،حضور مداوم و فعال مردم در اداره امور روز مرهُ خود و جامعه شان،بسیار موافقم. اما درجامعه امروزی با شاخص های بسیار در هم تنیده مالی و اقتصادی و پیچیدگی های تکنولوژیکی و ...، این ایده چقدر قابل اجراست، و ساز وکار کارهای آن کدامند؟ سپاس از آقای ایزدی برای انجام و ارائه ی این گفتگوی ارزشمند .🙏 بسیار آموختم.
عالی بود
این چی بود دیگه دکتر!
کیفیت نداره صدا. نا مفهومه
متشکرم که در چند دقیقهی آخر، در بارهی خودمان، صریح صحبت شد، بدون افراط و نیز بدون تکرار رفتار بعضی مدعیان دغدغهی ایران که از طرح نتیجهگیریهای آکادمیک مصداقی و ملموس طفره می روند تا تریبون (تو بخوان منبر) خود را داشته باشند و در عین حال، به خیال خود دست به عصا باشند تا گربهای شاخی توهمی نزندشان. . فرق است بین صراحت سنجیدهی تحلیلی و آکادمیک، با پارانویای حفظ جان و در نتیجه آدرس غلط دادن به مخاطب. نمونه: فرهاد میثمی در مقایسه با این تریبوندارها. . و در آخر: نک: دولتشهر موازی، پساتوسعه
دو نکتهی مغفول دیگر: رشد پیشرفت
ادامه از قبل: کافی است دوستان ادامهی این بحث را از راه ویکیپدیا شروع کنند و به مطالب مفصل و عمیقِ نوینی دست پیدا کنند که حرف شان به کلی متفاوت است با تعاریف بدیهیانگاشتهشدهی فعلی. (کلید واژه: Post development) به فارسی : - سایت عدم خشونت، همکلامی ایوان ایلیچ و مجید رهنما؛ - لزوم زبانی تازه برای فقر؛ - دولتشهر موازی در کانال تلگرامی گاه فرست غلامعلی کشانی - دیکشنری توسعه، نشر مرکز -سارودایا - بهروزی برای همه، نشر کرگدن و جلد دوم سارودایا - در سایت عدم خشونت . با احترام
سلام. خسته نباشید. متشکرم که تلاش برای آموزش می کنید. سه نکته ی مغفول در این اپیزود، که بدیهی فرض گرفته شدهاند در تعریف دقیقهی اول: تعریف توسعه تعریف عقب ماندگی تعریف پای پیاده. این سه باید قبل از هر شروعی به صراحت تعریف بشوند تا بحث بتواند، بین مخاطب و مولف، به یکسان پیش برود. . برای هر سه مفهوم بالا ممکن است تعریفهایی متفاوت وجود داشته باشد و تعریضهایی به برداشتهای فعلا «بدیهی فرضشده» ی جریانهای فکریِ مسلط اقتصادی و سیاسی انجام گرفته باشد، از جمله تعریضهای پساتوسعه. با احترام.
دوباره سلام به جناب آقای ایزدی ارجمند، این یادداشت را در همین باره قبلا نوشته بودم: https://t.me/GahFerestGhKeshani/5903 . با احترام