Φανταστείτε ένα κορίτσι μόλις 11 ετών να έχει κατακτήσει το 1ο της χρυσό βαλκανικό μετάλλιο. Στο καράτε. Από πίσω της έχει μία οικογένεια πρωταθλητών. Μάνα, πατέρας και αδέρφια όλοι πρωταθλητές στο καράτε. Ευλόγως πιστεύεις ότι είναι γραμμένο στα άστρα να πετύχει. Και ξαφνικά έρχεται η συνάντηση με τον καρκίνο. Το κορίτσι αυτό παίζει την καλύτερα αυτοάμυνα της ζωής της. Και βγαίνει νικήτρια. Η κοπέλα αυτή έχει ονοματεπώνυμο. Λέγεται Τζωρτζίνα Ξένου και στα 26 της σαρώνει τα μετάλλια στο καράτε.
Η παραολυμπιονίκης Αλεξάνδρα Σταματοπούλου έμαθε από μικρό κορίτσι να ξεπερνά τα εμπόδια και να βουτάει στα βαθιά. Ακόμη και όταν στην εφηβεία διαγνώστηκε με το σπάνιο «σύνδρομο δύσκαμπτου ανθρώπου», είδε την αναπηρία σαν μια πρόκληση για να πηγαίνεις τον εαυτό σου συνεχώς ένα επίπεδο παραπάνω. Κάνοντας σήμερα τον απολογισμό της πορείας της βρίσκει ότι οι χαρές που πήρε από τον πρωταθλητισμό είναι πολύ περισσότερες από τις λύπες.
Ένα τροχαίο το μακρινό 2012 δε θα άφηνε ποτέ ξανά την Κέλλυ Λουφάκη να περπατήσει. Σχεδόν μία δεκαετία αργότερα, η Κέλλυ αποδεικνύει πώς ένα θεωρητικά ανυπέρβλητο εμπόδιο μπορεί να μετατραπεί σε μία ευκαιρία ζωής. Το 2016, σε ηλικία 33 ετών έγινε η πρώτη Ελληνίδα ξιφομάχος που προκρίνεται σε Παραολυμπιακούς Αγώνες. Σήμερα δε μπορεί να φανταστεί τη ζωή της μακριά από τον αθλητισμό παρόλο που η Πολιτεία μόνο σύμμαχος δεν είναι στην προσπάθειά της.
Ο χρυσός ολυμπιονίκης του Τόκιο, Στέφανος Ντούσκος, όπως και όλοι οι κωπηλάτες ζει σχεδόν όλο το χρόνο κλεισμένος στο κωπηλατοδρόμιο του Σχοινιά. Η προπόνηση είναι καθημερινή και σκληρή και δεν υπάρχουν περιθώρια για ξεκούραση, διασκέδαση και κοινωνικές συναναστροφές. Η στιγμή όμως της απονομής ενός μεταλλίου σβήνει όλη την κούραση και όλες τις στερήσεις και είναι η μεγάλη ανταμοιβή από το άθλημα στο οποίο έχει αφιερωθεί από τα χρόνια της εφηβείας.
Για τον Δημήτρη Μάρκο ο πρωταθλητισμός στην κολύμβηση δεν αποτέλεσε ποτέ θυσία. Είναι μία συνειδητή επιλογή. Όπως με κάθε επιλογή, όμως, υπάρχει και ένα κόστος. Η φθορά της ψυχικής υγείας. «Είχα φτάσει σε σημείο να χάσω λίγο την ανθρωπιά μου» παραδέχεται στο podcast. Ωστόσο, ποτέ δεν έκανε δεύτερες σκέψεις για την καριέρα του αν και υπάρχει κάτι που τον ανησυχεί. Τι θα συμβεί όταν σβήσουν οι προβολείς.
Από το οικογενειακό τσιπουράδικο στην Καρδίτσα μέχρι την κατάκτηση των μεταλλίων η Αντιγόνη Ντρισμπιώτη μετράει χιλιόμετρα προπόνησης και αγώνων, που της έδωσαν και τον τίτλο της «κορυφαίας ελληνίδας αθλήτριας βάδην». Και ο δρόμος δεν ήταν χωρίς εμπόδια, αν και η ίδια τα θεωρεί κίνητρα για να πάει ένα βήμα παραπέρα. Περνώντας από μια περιπέτεια στα όρια της νευρικής ανορεξίας, βρήκε σαν «σανίδα σωτηρίας» τον πρωταθλητισμό και σήμερα δηλώνει ότι στην προπόνηση λύνει όλα τα προβλήματα που την απασχολούν.
Η μαραθωνοδρόμος, Γκλόρια Πριβιλέτζιο, είναι η ζωντανή απόδειξη ότι πρωταθλητισμός και μητρότητα δεν είναι δύο έννοιες ασύμβατες. Το 2022 γέννησε την κορούλα της και σχεδόν ένα χρόνο αργότερα τερμάτισε 1η στον Αυθεντικό Μαραθώνιο της Αθήνας. Από την εγκυμοσύνη μέχρι την επιστροφή της στον πρωταθλητισμό είχε αμφιβολίες για την καριέρα της. Ωστόσο, δούλεψε 5 φορές παραπάνω για να μπορεί σήμερα να διεκδικεί τα παλιά της ρεκόρ. Γι αυτό το λόγο, όταν τη ρωτάμε σε αυτό το podcast τι είναι ο μαραθώνιος, εκείνη απαντά χωρίς περιστροφές: «Μια μικρογραφία της ζωής».
Όταν οι γονείς του τον πήγαν στα 7 του χρόνια στο κολυμβητήριο για να ξεπεράσει τον φόβο του για το νερό, ο Απόστολος Χρήστου δεν φανταζόταν πόσο μακριά μπορεί να φτάσει. Σήμερα, στα 27 του, ο πρωταθλητής Ευρώπης στην κολύμβηση, κατέκτησε το χάλκινο παγκόσμιο μετάλλιο και ετοιμάζεται πυρετωδώς για τους Ολυμπιακούς του 2024. Μετράει τις χαρές και τις λύπες του πρωταθλητισμού και τονίζει ότι «εκείνο που έχει σημασία είναι ολόκληρο το ταξίδι που κάνεις και οι άνθρωποι που συναντάς».