سومین سفر رادیو نو-جز شما را به قلب بیروت میبرد؛ شهری که موسیقی در آن همیشه راهی برای ادامه دادن پیدا کرده است، حتی در میان جنگ و دود و آژیر و عشقهای ناتمام. در این سفر، از کوچههای الحمرا تا کافههای غبارگرفتهٔ دههٔ هفتاد قدم میزنیم و با هنرمندانی چون ابراهیم معلوف، زیاد رحبانی، آرتور ساتیان و ریما خشیش، چهرهٔ دیگرِ بیروت را میبینیم؛ شهری که با هر نت جز، دوباره خودش را بازسازی میکند.کارگردان : پیمان بهمنی
در دومین سفر رادیو نو-جز، از میان مه و خاطره، به توکیوی پساجنگ میرویم؛ شهری که در ویرانیاش، موسیقی تازهای ریشه زد.در این قسمت، میان صدا و تصویر پل میزنیم: از کلابهای کوچک و دود زدهای که در آن نسل تازهای از موزیسینها بهدنبال معنا گشتند تا ردپاهایی از جز در ادبیات و سینمای ژاپن.«توکیو در مه» روایتیست از ایستادن میان ویرانی و تولد دوبارهی صدا.کارگردان: پیمان بهمنی
این قسمت، آغاز یک سفر است. سفری در جهان جز؛ نه فقط در میان صداها و سازها، بلکه در دل شهرها، خیابانها و کافههایی که این موسیقی را زنده نگه داشتهاند. هر شهری که جز در آن زندگی کرده است، یک دفتر خاطرات زنده است؛ کوچهها، کافهها و مردم، هر یک رنگ و شکل تازهای به موسیقی دادهاند. هدف ما از این سفر، کشف همین تعامل است: چگونه جز با تنشها و شادیهای یک فرهنگ، با نور و سایهی یک شهر، با ریتم زندگی روزمره، شکل میگیرد. جز فقط صدا نیست؛ گفتوگو با زمان و مکان است، تجربهای که از نسلی به نسل دیگر منتقل میشود، و پلی است میان گذشته و حال. سفری را آغاز کرده ایم که ، نه تنها جغرافیا را میکاود، بلکه قلب موسیقی و روح انسانی را دنبال میکند؛ زیرا جز، در نهایت، بیان زندگی است، نه تنها یک سبک موسیقی.
Bahareh G
شب گوش کردم و رفتم بیروت ۷۵ را دوباره خواندم و باز گوش کردم و غرق شدم در گذشته و حال...
Ali Fb
توی روزای سخت سربازی دارم گوش میدم بهتون. ممنون
F.rd
اصلا ایده ای نداشتم که موسیقی جز میتونه از هر کشوری لهجه ای به خودش بگیره و واقعااااااا عالیه پادکستتون
کیمیا ابراهیمی
الان مدتیه که از گوش دادن به اولین اپیزود این پادکست میگذره و دقیق یادم نمیاد راستش... ولی؛ هروقت که یه موسیقی جز گوش میدم یاد شما میفتم که: اولا؛ که گفتی جز موسیقی مبارزه سیاهپوستا بوده... و با این ذهنیت گوش دادن بهش برام جالب تر میشه... دوما؛ بچه های خفن کشورم که هرجا باشن، هر رشته ای باشن... هنری های عزیز که دنیا رو به جای بهتری برای زندگی تبدیل میکنن، حالا شده با یه ایده یه صدا یه هرچی!...، یه کافه جذاب، به اندازه خودش نور میده و دنیا رو،اون راسته خیابونی که رهگذرا دارن ازش رد میشن رو، رنگی تر میکنه:) موفق باشید، متفاوت باشید؛)
Morteza Yazdani
چقدر عالی بود. چقدر هم آخرش راک شد