سیمرغنامه

جشن سوری یا به لفظ متاخر "چهارشنبه‌سوری" از قدیم در شب آخرین چهارشنبه ماه اسفندارمذ برگزار می‌شده است. از ویژگی‌های آشکار و عمومی این جشن، آتش‌افروزی است. از "تاریخ بخارا" برمی‌آید که در زمان ساسانیان این جشن را به نام "سوری" برگزار می‌کردند. سوری به معنی سرخ است چنان‌که گل سرخ را گل سوری می‌نامیده‌اند...- ضبط و تدوینِ فاطمه موحدنژاد- با تشکر از دکتر فاطمه پاکرو به‌خاطر معرفی برخی از منابع و محمدرضا جهانشیر به‌خاطر معرفی و ترجمه‌ی شعر استاد شهریار- اغلب قطعه‌های موسیقی، از سایت بیپ‌تونز دانلود شده و می‌توانید آنها را از این سایت برای دانلود خرید کنید.

سخنرانی: حماسه آبادانی/ ایمان افسریان

سرو کاشمر درختی‌ بود تناور در مرز زمان اسطوره‌ای و تاریخی ما که به دست زرتشت کاشته شد و به دست خلیفه ستمکار عباسی به زیر افتاد. شرح شکوه و شهادت این سرو قصه‌ی سوزناکی‌ است همسان داستان سروهای زمانه‌ی ما.نکات:- قطعات تار بین متن‌ها: ساز و آوازی از محمدرضا لطفی، آلبوم سپیده (چاووش ۶)- قطعه دوتار: غلامحسین سمندری، آلبوم خون‌پاش و نغمه‌ریز- متن "ارتباط نخل ماتم و سرو کاشمر" به قلم دکتر حسن ابریمشی، به شکل خلاصه خوانده می‌شود و بخشی‌هایی از میان متن اصلی برداشته شده است. - با تشکر فراوان از دکتر فاطمه پاکرو که هم صدا و هم دانش‌شان را در اختیار سیمرغنامه