پدر آسمانی ما قادر است نه فقط نیازهای روحانی و معنوی ما را برآورده کند بلکه نیازهای جسمی ما را نيز با سخاوت بینظير خود برطرف سازد.
زحمات ما از انسانهاست اما جلال ما از خداوند میآيد. زحمات ما در این جهان بهخاطر مسیح ناقابل است. اما جلال ما در آینده بهخاطر ایمان به مسیح و پیروی نمودن وفادارانه از او، پُرارزش خواهد بود.
عيسی مسیح، از ما انتظار دارد با سختیها روبرو شویم و بهخاطر نام او زحمت ببینیم اما از خدمتمان و تعهدمان نسبت به او و کلیسای او دست نکشیم.
یک ایماندار مسیحی و فرزند راستین خدا، شریک دردها و رنجهای مسیح میباشد. هویت شما با عيسیِ مسیحِ کتاب مقدس، مشخص میشود.
عمدهترین صفت یک فرزند خدا این است که چون بهخاطر ایمانش به مسیحِ نجاتدهنده، میخواهد از او پیروی نمايد، در این دنیا با رنجها و سختیها روبرو میشود.
خداوند خدای خود را با تمامی دل و با تمامی جان و با تمامی فکر و با تمامی قوت خود محبت کن و همسايهات را همچون خويشتن محبت کن.
برای داشتن خدمت ثمربخش به خدا و ديگران بايد توجه داشته باشيم که برای چه خوانده شدهايم، علاقۀ ما چيست و چه احتیاجی وجود دارد. ما اعضای بدن مسيح هستیم و خداوند میخواهد از ما استفاده نمايد.
خدای پدر، از طریق روح و کلام خود کتاب مقدس، ما را اصلاح میکند و این باعث میگردد که عوض شويم و شبيه مسيح گرديم. ارادۀ خدا برای ما ايمانداران مسيحی این است که به یکدیگر محبت داشته باشیم.
ارادۀ خدا، درکتاب مقدس نوشته شده و وقتی با توبه از گناه و ايمان به مسيح خداوند، نجات و تولد تازه میيابيم، روح خدا در ما کار میکند و میتوانیم با کمک کلام و روح خدا، ارادۀ خدا را انجام دهیم.
اگر استاد را مصلوب کردند، شاگرد و غلام را نيز آزار رسانيده و حتی ممکن است به قتل برسانند. برای جفاها آماده و از روحالقدس پُر باشیم و خواست و ارادۀ خدا را در هر شرایط پذيرفته و انجام دهیم.
خدا، جلال خود را از طریق آفرینش به ما آشکار کرد. اما مسيح به جهان آمد و محبت خدا را عيان نمود و بر صليب مُرد تا با خدا رابطه داشته باشيم و با ایمان به او، از نتيجۀ گناه که موت است، نجات یابیم.
ابراهیم با ایمان، مسیح را دیده بود. نجات ما با نگاهِ ایمان به مسيح خداوند و مرگ و قيام اوست. ايمان داشته باشيم که مسیح راه و راستی و حیات است و بدون او زندگی نو و حيات جاويد غيرممکن میباشد.
اگر کاری را میخواهید بر اساس شریعت انجام دهید باید از سه مرحله بگذرد. عیسی صريحاً در مورد آن مطلب تعلیم داده باشد، در رسالات عهد جديد ذکر شده باشد و کلیسای اولیه به آن عمل کرده باشد.
اگر میخواهیم زندگی پاک و مقدسی در اتحاد با مسيح داشته باشيم، باید نسبت به دنیا و خواستههای نفسانی خود بمیریم. وقتی از اسارت گناه آزاد شویم، در قيد شریعت نيز نخواهيم بود.
با توکل به روحالقدس میتوانیم زندگی مقدسی داشته باشیم. روحالقدس درقلب ما ايماندارانِ به مسيح ساکن است و ما را هدایت میکند. خدا روح خود را به ما بخشيده که پيوسته در زندگی ما عمل نمايد.
مکاشفۀ عام و خاص خدا، هردو باهم در زندگی ما عمل میکنند تا در دستان خدای پدر قرار داشته باشیم، و بهوسیلۀ پسر و روحالقدس در رابطه با خدای پدر رشد کنیم و این رمز شادی ما مسيحيان است.
اگر از عیسی مسيح خداوند که بر صليب مُرد و از مردگان برخاست بخواهیم که نجاتدهندۀ ما باشد، اين لياقت را میيابيم که ناممان در دفترحيات بره، ثبت شود. این باعث شادمانی حقيقی و ابدی ما خواهد بود.
زمانی که به مسيحِ از مردگان قيام نموده ايمان میآوريم، از او بهگونهای شادی دريافت میکنيم که برای داشتن يک زندگی پيروزمند کافی میباشد. حضور مسيح زنده، جوابگوی تمام نيازها و سئوالات ما است.
وقتی ما کار تمامشده و فداکارانۀ مسيح را که بهمنظور کفارۀ گناه و نجات ما بر صليب انجام شد بهیاد میآوریم، هم در زندگیمان انگیزه برای خدمت ايجاد میشود و هم شادی و خوشی حقيقی نمايان میگردد.
اگر با پدر آسمانی خود در اتحاد با مسيح، رابطه و مشارکتی صميمی داشته باشيم و کلام خدا را اطاعت کنيم، شادی مسيحی در ما افزايش میيابد و بهخاطر محبت خدا و دوستی با او در شادمانی بهسر میبريم.
Γιάννης Παιδί του Θεού
شکر برای وجودتون
danial_khj#
چطور وقتی کتاب مقدس رو تحریف کردند و بسیاری از مطالب رو تغییر دادند ولی شما اون رو می خونید
Arman
تو دوران سختی و استرس دوباره شروع کردم به سیگار کشیدنم و برای تخلیه استرس شرمم میاد که بگم... غرق در نگرانیهای آینده شدم و متی ۶: ۲۵-۳۴ را که برای دیگران موعظه میکردم الان برام غریب شده. نیاز دارم که یک مغازه داشته باشم که باهاش آیندهام رو تأمین کنم. بیمه تأمیناجتماعی ندارم. وقتی ۶۰ سالم شد و مریض شدم پول دوا درمانم رو از کجا بیارم؟! پیش خودم میگم خدا میگه به فکر آینده باش و برنامه معقول داشته باش برای خودت و خانوادهات پس اشکال نداره بری دنبال این چیزها ولی بعدش غرق میشم تو دنیا و مثلش میشم شهوت جیم و خواهش چشم و غرور زندگانی همهشون منو بغل میکنن. شاید چون هیچ ایمانداری کنارم نیست راحت قِل میخورم نمیدونم. نمیدونم واقعاً ایمانم خالصه یا دارم خودم رو گول میزنم. نمیدونم این شرمندگیم خالصانه است یا ریاکارانه. نمیدونم از ترس عذاب الهیای که شرمندهام یا چون روح خدا رو محزون کردم او قانعم کرده که شرمنده باشم. قادریت مطلق پدر و برگزیدن نجات یافتگان رو پیش از بنیاد عالم توسط خودش بهانه میکنم برای گناه و ته دلم میگم بعدش توبه میکنی و طلب بخشش و بقیه هم بهت میگن اشکال نداره خدا میب