پادکست پیشِ‌رو

روایت‌ها، سنگر تاریخ‌اند در برابر فراموشی آنچه بر ما گذشته است. وقتی کتاب روزها در راه شاهرخ مسکوب را می‌خواندم، به ذهنم رسید که آیا نمی‌توان شرح لحظه‌هایی را که می‌گذرانیم در جایی ثبت کرد؟

پاسخ بی‌درنگ مثبت بود و این پادکست می‌خواهد بخشی از صدای زمان خود باشد؛ بخشی از حنجره‌هایی که فریاد می‌زنند، ناظرانی که می‌بینند و شنوندگانی که خواه ناخواه می‌شنوند.

در این پادکست مشاهدات راویانی بازخوانی می‌شود که به هر عنوان در زمان‌های مختلف در خیابان حضور داشته‌اند. کسانی که شهامت کسانی دیگر آن‌ها را به شوق آورده، ترسانده یا امیدوار کرده است. بازخوانی نگاه ناظرانی که یا توان ثبت مشاهداتشان را نداشته‌اند و یا فرصت این کار مهیا نبوده است.

شما هم برای پیش‌ِرو بنویسید تا با هم به فردایی نگاه کنیم که در پیش‌ِرو است.