ลอง La Bye Podcast

ผู้ใหญ่ สิ่งมีชีวิตที่เศร้าที่สุดในโลกการโตขึ้นเนี่ยเพี้ยนชะมัดเลยนะครับ มันเป็นสิ่งที่แปลกมากเลยมันทำให้พวกเราชื่นชอบตัวเลขครับ ยิ่งเยอะยิ่งดี ยิ่งไม่นิ่งยิ่งท้าทายยิ่งน้อยยิ่งเศร้ามันบังคับให้เราใช้ชีวิตอยู่บนสิ่งที่เรียกว่า วงจรที่ไม่มีสิ้นสุดครับ ปลุกตัวเองขึ้นมาเเต่เช้า รีบออกไปทำหน้าที่ของตัวเองแล้วกลับมาที่เดิมเพื่อรอให้วงจรเกิดขึ้น ซ้ำแล้วซ้ำเล่า บางทีผมก็แผลอตั้งคำถามว่า การโตเป็นผู้ใหญ่เนี่ยมันดีจริงๆเหรอวะ เอาเป็นว่า วันนี้ผมขอลาออกครับ จากการเป็นผู้ใหญ่ 

เสียงนกในยามเช้า เสียงเพลงชาติ กลิ่นกาแฟหอมๆ แสงแดดในยามเช้าที่ค่อยๆ ย้อมหน้าเราให้เป็นสีส้ม ทุกอย่างล้วนเป็นกำไร ของการตื่นเช้าครับ วันนี้จะชวนทุกคนคุยเรื่องที่อาจจะเป็นเรื่องธรรมดาในชีวิตเเต่ถ้าทำได้ อาจจะทำให้ชีวิตเราเปลี่ยนไปทางที่ดีขึ้นก็ได้นะครับ มันก็คือ การเป็น คนตื่นเช้า เราจะมาลองคุยกันเรื่องประโยชน์ รวมถึงวิธีเล็กๆน้อยๆ ที่ผมลองใช้มาในระยะเวลานึง ทำให้เป็นคนที่ตื่นเช้าขึ้นนะครับ

ผิดไหมนะ ถ้าความฝันเรา มันเล็กนิดเดียวย้อนกลับไปสมัยที่ความสุขของผมคือการได้กินไอศกรีมก่อนจะใช้เวลาเกือบครึ่งวัน คลุกตัวอยู่บนเปลขนาดพอดีตัวที่หลังบ้าน กิจกรรมยามบ่ายก่อนเข้านอนกลางวันของเด็กน้อยอย่างผมคือการไปนั่งดู ปลาหางนกยูง ปลาหางนกยูงนี่ดีจัง ไม่ต้องเรียนด้วย ไม่ต้องโดนเเม่ดุ ว่ายน้ำวนไปเรื่อยๆ หิวก็ขึ้นมาอ้าปากกินอาหาร ให้ตายเถอะความฝันผมนี่ดูตลกชะมัด สรุปง่ายๆเลยผมเป็นคนที่ความทะเยอะทะยานต่ำมาตั้งเเต่ไหนเเต่ไรแล้วครับ 

เคยอยากหนีไปไหมครับ ไปที่ไกลๆ ไปในที่ๆไม่รู้จัก ไกลจากทุกสิ่งทุกอย่าง หนีจากความเศร้า ความไม่แน่นอน ความรัก ความกังวล ไปที่ไหนก็ได้ที่ไม่ใช่ที่นี่ คิดว่าทุกๆคนก็เคยมีอารมณ์นี้เกิดขึ้นกันตัวเองเหมือนกันนะครับ วันคืนที่ยาวนาน ปัญหาที่มองไปทางไหนก็ไม่เห็นจะมีทางออก คืนที่ไฟที่เคยสว่างกลับมืดลงโดยไม่มีเหตุผล จะก้าวไปทางไหนก็มีแต่คำถาม นานวันเข้าก็​หมดเรี่ยวแรงที่จะก้าวไปข้างหน้า นานแค่ไหนแล้วครับที่ชีวิตเราเดินทางมาแบบนี้

หลายๆคนรอบตัวผมคิดว่าอายุ 27 เป็นอายุที่ตลกเหมือนกันครับ จะเรียกตัวเองว่าวัยรุ่น ก็ดูจะเลยวัยนั้นมาแล้วจะเรียกตัวเองว่าผู้ใหญ่ ก็​ยังแอบเร็วไป เป็นคนตรงกลาง มองในอีกมุมนึงมันเป็นวัยที่ ได้รับบัตรเชิญงานแต่งได้บัตรเชิญไปงานบวช ได้รับข่าวดีว่าเพื่อนๆที่เเต่งานไปต้นปีจะมีลูกแล้ว แบบงงๆ แล้วก็คิดได้เสมอมาว่าหรือเราเป็นคนเดียวกันนะที่ ถูกทิ้งไว้ท่ามกลางการเปลี่ยนแปลงในทุกๆวัน วันนี้ผมอยากจะมาเเชร์สิ่งที่ได้เรียนรู้ในวัย 27 ปีกัน    

เคยสงสัยกันมั๊ยครับว่า ทำไมเวลาเราอายุมากขึ้นความสุขดันไม่เพิ่มตามตัวเลขกันนะ อาจจะเพราะเงื่อนไขในชีวิตหลายๆครั้งทำให้เรายิ้มออกมากยากขึ้นกว่าตอนเป็นเด็กมากๆ วันนี้เรามาลองหาวิธีที่จะมีความสุขให้มากขึ้นไปด้วยกันใน ลอง La Bye Podcast เพราะทุกคนสมควรได้ยิ้มและมีความสุขโดยไม่มีเงื่อนไข :)