Włochy. Apulia. Kobieta kąsana przez pająka wpada w ekstazę, a jedynym ratunkiem staje się... taniec. Ale nie ten z TikToka. Mówimy o rytuale – krzyk przez ciało, pot jako modlitwa, tamburyn jako egzorcysta. „Tarantyzm” to więcej niż legenda. To ludzka rozpacz zaklęta w ruch, który miał uzdrawiać duszę przez drżenie mięśni. A dziś? W dobie smartwatchy i psychotropów tańczymy scrollowaniem.Felieton nie tylko o folklorze, ale o bólu, który społeczeństwo lubi zamieść pod dywan. O tym, jak system woli mówić „chora”, niż „poruszona”. A może właśnie dziś potrzebujemy świętego Karola z tamburynem bardziej niż terapeuty z notesem?Zapraszam na duszną podróż z pająkiem w tle – może w rytmie pizziki znajdziesz swoje ukąszenie.
Demokracja to rządy ludu – słyszymy to od dziecka. Ale czy naprawdę nadal mówimy o demokracji, gdy to „lud” z sentymentem patrzy wstecz, a nie do przodu? W tym odcinku – felieton, który rozbraja polityczne świętości i bez patosu pyta, czy system głosowania może ignorować ciężar konsekwencji. Czy wybory to jeszcze wspólne projektowanie przyszłości, czy już tylko plebiscyt wspomnień? Nie ma tu miejsca na młodzieżową pogardę ani starczą butę – jest za to głębokie pytanie o równowagę: kto dziś decyduje, a kto będzie musiał żyć z decyzjami? Dlaczego coraz więcej młodych czuje się nie uczestnikami, ale obserwatorami systemu? I czy głos oparty na „sercu” naprawdę waży tyle samo, co głos oparty na świadomości jutra?Odcinek bez taryfy ulgowej, ale z empatią. Bo szacunek to nie to samo, co polityczny monopol wspomnień. Posłuchaj, jeśli wierzysz, że demokracja to coś więcej niż lista obecności w lokalu wyborczym.
Dlaczego na Eurowizji nie wygrywają już głosy, a raczej stylizowane „rewolucje”? Co takiego zrobiła Justyna Steczkowska, że mimo perfekcyjnego występu – przegrała? Felieton „Przewiny Justyny” to mocny, ironiczny komentarz do współczesnego stanu popkultury, w której talent bywa podejrzany, a profesjonalizm – niemodny.Steczkowska nie udawała. Nie manifestowała. Nie epatowała skandalem. W zamian dała wszystko to, czego powinniśmy chcieć od artysty – głos, grację, doświadczenie, autentyczność. A jednak... przegrała z show, które przypominało raczej TikTokową symulację emocji niż konkurs piosenki.To opowieść o tym, jak bardzo zmieniły się nasze oczekiwania – i dlaczego to zmiana na gorsze. Jeśli masz w sobie choć odrobinę tęsknoty za czasami, gdy charyzma nie musiała być podszyta lateksem, a głos miał moc większą niż konfetti – ten odcinek jest dla Ciebie.
W najnowszym felietonie nie pytam, dlaczego politycy kłamią. Pytam, dlaczego przestaliśmy się tym przejmować. Bo przecież nie doszło u nas do żadnego politycznego kataklizmu. Nie było wielkiego wstrząsu, tylko powolny rozkład — jak piwnica, do której nikt nie zagląda, bo „jakoś to będzie”. Dziś ten smród czuć już wszędzie.Polityczna bylejakość nie wzięła się znikąd. To nie tylko grzech elit. To społeczna umowa milczącego przyzwolenia. Bo łatwiej udawać, że polityka to cyrk, niż domagać się odpowiedzialności. Politycy dostosowali się do naszych oczekiwań: chcieliśmy show — mamy show. Bez refleksji, bez wartości, z tanim marketingiem zamiast uczciwości.Felieton to gorzka diagnoza, ale też pytanie: czy naprawdę chcemy żyć w kraju, w którym kombinowanie jest cnotą, a standardy przeszkadzają tylko „frajerom”? Czy polityka musi być areną bez barier, gdzie każdy pędzi bez prawa jazdy, byle szybciej do żłobu?Zapraszam do słuchania. Bez ściemy. Bez taryfy ulgowej.
Jedno zdanie prezydenta – i cała historia sądownictwa wraca na wokandę.Andrzej Duda, goszcząc w Radiu ZET, rzucił pod adresem prof. Adama Strzembosza oskarżenie o… „podtrzymywanie komuny”. A przecież to właśnie Strzembosz, w 1990 roku, nadzorował racjonalną i legalistyczną weryfikację sędziów, oddzielając PRL od III RP bez potrzeby rewolucyjnej czystki. Co więc motywowało Dudę do takiego ataku?W tym felietonie odsłaniamy mechanizmy retoryczne władzy, która potrzebuje wrogów, by usprawiedliwić własne decyzje. Przywołujemy konkretne przypadki: odmowę zaprzysiężenia sędziów TK, nielegalne ułaskawienia, ignorowanie unijnych orzeczeń, a także chaos, jaki zapanował w polskim sądownictwie w wyniku tzw. reform.To nie jest tylko opowieść o jednym zdaniu z wywiadu. To zapis trwającego od lat konfliktu między legalizmem a propagandą, między pamięcią a cynizmem.🎙️ Posłuchaj i zapytaj sam siebie: kto tu naprawdę stał po stronie prawa?
Jak wygląda Polska, w której opieka nad seniorem kończy się w momencie podpisania aktu notarialnego?W tym odcinku przywołana zostaje historia pana Jerzego – starszego człowieka, który zaufał człowiekowi z tytułami, deklaracjami i gładkim językiem. Zaufał, bo chciał mieć kogoś, kto zapuka, zanim wejdzie w jego samotność.Ten ktoś to Karol Nawrocki. Doktor historii. Twarz instytucji. Kandydat na przyszłość.Ale przyszłość pana Jerzego wygląda inaczej: to DPS, zimne ściany i rachunki opłacane przez ludzi z MOPS-u. Bo opiekun – zniknął.Felieton nie oskarża. Felieton pyta. Pyta o granice empatii w polityce. O miejsce słabszych w systemie, w którym mieszkanie jest warte więcej niż człowiek.Czy można zaufać komuś, kto zawiódł w najprostszej relacji? Czy zasługuje na głosy milionów ten, kto nie umiał zatroszczyć się o jednego?To odcinek o Polsce, w której wartości stają się marketingiem, a człowiek – tylko podpisem na akcie własności.Posłuchaj. I zdecyduj, czy to jest twoja wizja przyszłości.
Hołownia przemówił. I nie był to zwykły apel do rozsądku, ale niemal apokaliptyczna wizja przyszłości – *albo ja, albo Nawrocki*. Czyli: albo ocalenie, albo IV RP z IPN-em jako głównym scenarzystą. Problem w tym, że ten polityczny kaznodzieja ma dziś mniej niż 7% poparcia i jeszcze mniej powodów, by odgrywać rolę ostatniej nadziei demokracji.W tym odcinku przyglądam się najnowszej kampanijnej zagrywce Hołowni. Czy jego ostrzeżenia są szczere, czy to tylko desperacka próba wybicia się ponad polityczny szum? Czy naprawdę wierzy, że bez niego Polska się zawali? A może to wszystko układanka pod jeden cel: zapamiętajcie mnie, nawet jeśli nie zagłosujecie.To opowieść o politycznym mesjanizmie, o sile retoryki i o tym, jak łatwo pomylić odpowiedzialność z grą w zbawcę. Włącz i zdecyduj sam, czy Hołownia to prorok, czy tylko sprytny gracz kończący partię z blefem na ustach.#Podcast #Hołownia #Wybory #Kampania2025 #PolskaPolityka #TrzeciaDroga #IPN #PRwPolityce #Demokracja #SatyraPolityczna #Komentarz #Publicystyka #RachCiach #Petel #SpotifyPolska #PolskaPodcasty #Polska2025
Czy to jeszcze wybory, czy już casting na najlepiej wykreowaną iluzję?W najnowszym felietonie „Wyścig bez mety” – bez taryfy ulgowej i bez mydlenia oczu – przyglądamy się fenomenowi Karola Nawrockiego, kandydata, który zamiast tonąć w skandalach, unosi się na fali poparcia.Jak to możliwe, że polityk przyłapany na promowaniu samego siebie pod fałszywym nazwiskiem, korzystający z przywilejów jak z hotelowej karty VIP, zyskuje sympatię wyborców? Co mówi to o nas – o społeczeństwie, które coraz częściej akceptuje kłamstwo, byle tylko płynęło z odpowiedniej strony sceny politycznej?Ten odcinek to więcej niż komentarz – to próba zrozumienia, dlaczego prawda przestała być towarem deficytowym, a stała się zbędnym dodatkiem do wyborczego show. Bo przecież, jak pokazują sondaże, wystarczy być „naszym” – i robak w jabłku już nie straszy.Gdy skandale nie są już przeszkodą, tylko walutą polityczną, a media przypominają bardziej filtry Instagramowe niż źródła informacji – warto zapytać: czy naprawdę jesteśmy aż tak zmęczeni, że wolimy trwać w tej grze pozorów?🎙️ Posłuchaj „Wyścigu bez mety” i sprawdź, czy Twoje sumienie jeszcze ma coś do powiedzenia.
Czym naprawdę jest polska racja stanu — i kto dziś jej najbardziej szkodzi?Felieton bez owijania w bawełnę o partii, która z różańcem i Konstytucją w rękach obiecywała budowę silnego państwa, a zamiast tego zmieniła Polskę w arenę osobistych rozgrywek. O mentalności piaskownicy zamiast dyplomacji, o rozdawnictwie zamiast reform, o szczuciu zamiast budowania wspólnoty.Ale też ostrzeżenie dla tych, którzy dziś wchodzą na scenę: że racja stanu to nie pałka do okładania przeciwników, lecz zobowiązanie wobec wszystkich obywateli.Jeśli demokracja ma mieć twarz, to nie może być to twarz zemsty.🎧 Posłuchaj i zastanów się, czy Polska na pewno zmierza w stronę normalności — czy tylko zmienia dekoracje.#polityka #polska #racja_stanu #PiS #felieton #komentarzpolityczny #wspólnota #demokracja #rząd #opozycja #patriotyzm #wybory #społeczeństwo #gospodarka #praworządność #nowepokolenie #wolność #krytykapolityczna #świadomyoobserwuję #normalność
W tym odcinku atmosfera gęstnieje od ironii i gorzkiej refleksji. Zanurz się w opowieść o tym, jak prywatne decyzje stają się paliwem dla publicznego show. Bez upiększeń, bez fałszywego współczucia – za to z brutalną szczerością pytamy: czy naprawdę tak łatwo nas zmanipulować?Gdy serce krzyczy "miłość", a rozsądek odchodzi na wcześniejszą emeryturę, rzeczywistość zamienia się w paradę nonsensu. Czy Marianna Schreiber to tylko kolejna postać medialnej gry, czy też lustro naszych własnych upadków jako społeczeństwa?🎙️ Emocje, ironia i bezkompromisowe pytania – to wszystko czeka na Ciebie w najnowszym odcinku.#podcast #społeczeństwo #kultura #debatapubliczna #felieton🔔 Zapisz odcinek i zaobserwuj podcast, by nie przegapić kolejnych analiz!
Ten odcinek to głos tych, którzy nie chcą, by państwo podtykało im pod nos kadzidło i gotowy scenariusz wzruszenia.Czy świeckie państwo powinno organizować narodową żałobę po papieżu? A może smutek to sprawa osobista – i lepiej, by pozostał w duszach niż na paskach informacyjnych? Zastanawiamy się, czy Franciszek był jeszcze „naszym papieżem”, i co oznacza, gdy flaga na maszt opada... z przyzwyczajenia.🎧 Odsłuchaj. Własne emocje są bezcenne. I – w odróżnieniu od państwowych – nie mają akcyzy.#truefelieton #społeczeństwo #audioesej #polityka #państwowość #duchowość #podcast🟢 Zapisz ten odcinek i kliknij „Obserwuj”, żeby nie przegapić kolejnych refleksji wprost do uszu.
Czy polityk może przyciągać kobiety... bez uśmiechu, bez gestów, bez emocji? Co takiego jest w kandydacie, który zamiast empatii oferuje chłód tabeli i retorykę z biura rachunkowego?Ten odcinek nie daje gotowych odpowiedzi. Stawia pytania: czy szorstkość może być wyzwalająca? Czy kobiety mają już dość różowych folderów i czułych deklaracji? A może szukają nie partnera do selfie, ale kogoś, kto po prostu „nie pieprzy głupot”?Forma audio pozwala się skupić – na tonie, na rytmie, na przekazie bez ozdobników. Jak kawa z automatu: może nie jest słodka, ale przynajmniej wiesz, co pijesz.🎧 Zapisz odcinek. I posłuchaj, zanim znów ktoś powie, że kobiety nie interesują się polityką.#podcastspołeczny #polityka #kobietyiwładza #audiofelieton #Mentzen
🎧 Czy dramatyczna decyzja o aborcji może być aktem troski i odpowiedzialności? Jak działa państwo, które zmusza kobiety do heroizmu, ale nie oferuje wsparcia?Ten odcinek opowiada o przypadku z Oleśnicy – aborcji w 36. tygodniu ciąży, która stała się symbolem chaosu prawnego, systemowej obojętności i społecznego napiętnowania. Zamiast moralizowania – analiza. Zamiast osądów – pytania o sens, granice prawa i odpowiedzialność instytucji.Forma audio pozwala zanurzyć się w niuansach. Bez krzyku. Bez uproszczeń. 🌀 Zapisz ten odcinek, jeśli chcesz rozumieć, a nie oceniać. Kliknij „obserwuj”, żeby nie przegapić kolejnych tematów, które naprawdę mają znaczenie.#aborcja #audiofelieton #prawakobiet #prawoczłowieka #bezhipokryzji #systemniedziała
Jak brzmiałby świat, w którym nigdy nie padło „Ojcze nasz”? Gdzie zamiast procesji – wspólne gotowanie. Zamiast sakramentu – rozmowa przy stole. Bez kazań, grzechu i strachu. Czy taka wersja niedzieli byłaby uboższa… czy może właśnie pełniejsza?Felieton stawia pytanie o to, co by się stało, gdyby religia zniknęła. Czy potrafilibyśmy stworzyć nowe rytuały? Zbudować wspólnotę bez wiary w życie po śmierci? Jak wyglądałaby moralność bez nieba i piekła?Forma audio pozwala zanurzyć się w refleksji. Zamiast rozpraszającego obrazu – słowa, które zostają. Zamiast powierzchownych emocji – głębsze pytania o sens.🎧 Zapisz ten odcinek i kliknij „obserwuj”, jeśli lubisz słuchać rzeczy, które nie prześlizgują się po powierzchni.#audioessay #niedzielabezmszy #felieton #bezreligii #światbezmodlitwy
W polityce nie wygrywa dziś ten, kto ma rację. Wygrywa ten, kto potrafi ją wykrzyczeć. Najnowszy felieton to audio-spojrzenie na kampanię Trzaskowskiego – bez retuszu, bez cenzury, z nutą politologicznej bezlitosności.To odcinek, który słucha się jak relacji z pola walki: są analogie do festynów, konkursów recytatorskich, reality show i stadionowych bębnów. Główny bohater? Kandydat, który zapomniał, że poparcia nie da się przechować w słoiku po kampanii z 2020.🎙️ Nastrojowo? Wręcz przeciwnie – to audio-felieton w tonie ostrzegawczym, z ciętym komentarzem, ironią i frustracją. Ale też z jedną konkretną konkluzją: dziś trzeba wygrywać emocją, a nie estetyką.#PodcastPolska #RachCiach #Trzaskowski #felieton #audiofelieton #polityka #Petel🔔 Zasubskrybuj, żeby nie przegapić kolejnych odcinków.
"Flaga, która zatopiła kampanię" to gorzki felieton o tym, jak prezydencki sztab zamienił politykę w influencer marketing. Pokazuję, gdzie leży prawdziwa odpowiedzialność za kompromitację Trzaskowskiego.Dla kogo: dla wszystkich, którzy nadal wierzą, że kampania to coś więcej niż grafiki na Instagramie.📌 Kluczowe momenty:Debata ustawiona jak pułapka TikTok zamiast taktykiFlaga, szach-mat i taniec Biejat🎧 Subskrybuj, by nie przegapić nowych odcinków.
Czasem nazwisko staje się symbolem. A Tomasz Świrski to nie tylko nazwisko – to zapowiedź stylu urzędowania, który wyłącza światło, zakręca gaz i… wolność słowa.Ten odcinek podcastu „RachCiach prawdą po uszach” to pełnokrwisty, narracyjny felieton w stylu kontemplacyjno-sarkastycznym. Petel prowadzi Cię jak detektyw przez meandry medialnych decyzji, które zamiast pluralizmu serwują farbę „prawdziwego patriotyzmu”.Atmosfera? Mroczna jak archiwum PRL-u, ale podszyta błyskotliwym humorem i trafnymi porównaniami – od eleganckiego pudełka z onucami po Trybunał Stanu jako VHS. Idealny wybór na wieczorny spacer lub samotną jazdę autem, kiedy chcesz zrozumieć więcej, niż pokazują nagłówki.🎧 Włącz, zanurz się i nie zapomnij kliknąć „obserwuj”, by nie przegapić kolejnych odcinków.#podcastPL #trueopinia #wolneMedia #felieton #Petel #RachCiach
Witajcie w miejscu, gdzie polityka to nie szachy, tylko kabaret bez puenty. Gdzie debata to pojedynek na plastikowe miecze. Gdzie Końskie miały być ringiem, a okazały się lunaparkiem dla zagubionych strategów.🔴 Trzaskowski wszedł w pułapkę jak dzieciak w TikToka.🔵 Nawrocki rozdaje karty, chociaż gra w innej talii.🟢 Hołownia? Przyszedł jak statysta, a zgarnął główną rolę.⚫ Mentzen? Może nie tańczy, ale wszyscy patrzą, czy nie włączy disco polo.Ten odcinek to brutalna wiwisekcja kampanijnego cyrku.Bez litości. Bez filtra. Bez grama poprawności.🎤 „RachCiach prawdą po uszach” prezentuje:Polityczny teatr absurdu. Bilet w jedną stronę. Dla odważnych.#rachciach #polityka #wybory2025 #Trzaskowski #Nawrocki #Mentzen #Hołownia #debata #Końskie #teatrabsurdu #podcastpolski #podcastpolityczny #truepolitics #bezfiltra #kampania #politycznycyrk #słuchamypodcastów #satyra #PetelNadchodzi
🎙️ "Posucha Intelektualna" to surowe spojrzenie na dramatyczny spadek poziomu debaty publicznej. Od Facebookowych transparentów po szkolne tablice – pokazuję, jak lenistwo poznawcze staje się nową normą.Czas: 7:14 minut Dla kogo: Dla tych, którym „Ojciec Prawdy” nie wystarcza jako argument.📌 Kluczowe momenty:– Mem z papieżem jako manifest światopoglądowy – Edukacja, która nie uczy myślenia – Puenta: „Zadaj pytanie – tylko tyle i aż tyle”Subskrybuj! Nowe odcinki często! :)
Hejt jako norma. Media jako teatr krzyku. A pod tym wszystkim – milczące społeczeństwo, które coraz rzadziej ze sobą rozmawia. W nowym odcinku mierzę się z językiem, który zamiast łączyć – dzieli. „Językowe szambo i perfumeria elokwencji” – dostępne już teraz.Music: 'Aurora' by Scott Buckley - released under CC-BY 4.0. www.scottbuckley.com.au