Verhalen en Perspectieven

“[...] ​​het nagejaagde bezitten is niet het geluk, maar wel het bedroomen, dáárin heeft hij al zijne voldoening gevonden [...]. Deze zin komt uit het boek ‘Het leven en de dood in den Ast’ van Stijn Streuvels. Aan het woord is Blomme die werkt in een schuur waar wortels worden gedroogd. Het is zwaar werken. Hoe houdt een mens dat een leven lang vol? Blomme droomde van een eigen stukje grond waar hij groenten op kon verbouwen. Hij gaat zijn droom niet realiseren, maar dat hij ervan kon dromen heeft hem op de been gehouden. Ons gesprek gaat over onvrede die het gevolg is van het niet realiseren van een droom. Een droom niet kunnen realiseren kan een mens frustreren. Het is zelfs mogelijk dat een mens dertig jaar vol overgave werk heeft gedaan en er een gevoel opkomt van was dit het nou? Het kan pijnlijk zijn. ‘Je hart volgen’ is leeftijdsgebonden. Op je twintigste ga je gemakkelijk voor iets wat zich voordoet of in je opkomt. Op je zestigste wordt een droom meer afgewogen. Maar leven vanuit het hart is het kompas voor het vinden van vrede. https://www.lannoo.be/nl/producten/literaire-roman-novelle/leven-en-dood-den-ast --- Send in a voice message: https://podcasters.spotify.com/pod/show/huisvanvrede/message

Een nieuw jaar, een nieuw begin en een nieuwe naam: Vrede Vinden. In deze eerste aflevering leggen we kort uit wat we beogen. Wat we proberen in onze gesprekken is om manieren van zelfonderzoek op het spoor te komen waarmee mensen vroeger en nu vrede vinden. Waar komt onvrede vandaan? Waarom zit ik soms niet goed in mijn vel? Waardoor raakt de samenleving uit balans. Hoe kunnen mensen elkaar zoveel pijn doen? De mens is goed, daar gaan we van uit, maar in onvrede leven leidt tot frustraties, onredelijkheid of geweld. Om tot een duurzame vrede te komen is het nodig om de wortel van onvrede te onderzoeken. Ook in deze serie podcasts putten we uit tradities wereldwijd. We vertellen verhalen en brengen perspectieven in die ons vandaag kunnen helpen de wereld vredevoller in te richten. --- Send in a voice message: https://podcasters.spotify.com/pod/show/huisvanvrede/message

Dit is de laatste aflevering uit deze serie ‘Verlost van Onzin’. Alaeddine vertelt over een online conferentie met studenten en docenten uit India die was georganiseerd door Gandhi National Organization of Sustainable Initiatives for Subalterns. Hij werd gevraagd een lezing te geven over hoe je jongeren meer bij mensenrechten kunt betrekken. Hij was verbaasd dat hij voor zo’n onderwerp was gevraagd, - makkelijk praten vanuit Nederland. Wij hebben in Nederland onze kwesties rond mensenrechten, maar de situatie in India is heel anders. Alaeddine koos daarom voor een dialoog met de aanwezigen. Jongeren in India aarzelen om zich uit te spreken over ongelijkheid en mensenrechten. India heeft vandaag te kampen met een sterk gepolariseerd klimaat. Alaeddine stipt in de podcast aan dat mensenrechten vaak wel gewild zijn, alsof het een product is dat kan worden geconsumeerd. Maar mensenrechten zijn niet vanzelfsprekend. Het gesprek gaat over de koppeling tussen jezelf ontwikkelen en dienstbaarheid. Mensenrechten komen tot stand als mensen zich inzetten voor mensenrechten.  India is het land waar bij wijze van spreken het ‘jezelf ontwikkelen’ is uitgevonden. Yoga en meditatie -in diverse vormen- zijn de geschenken van India aan de wereld. Het belangrijkste kapitaal om een samenleving op te bouwen is de geestelijke vindingrijkheid en de wijze waarop mensen dienstbaar zijn. Intentie doet ertoe, opstaan voor een positieve bijdrage aan je omgeving brengt duurzame verandering. Ook daar kunnen we van jongeren uit India van leren. Dat maakte deze conferentie duidelijk. Volgende week starten we een nieuwe serie onder een nieuwe vlag en met een nieuwe intentie: Vrede Vinden. https://gnosisindia.org/ --- Send in a voice message: https://podcasters.spotify.com/pod/show/huisvanvrede/message

Het programma Volwaardig Leven richt zich met allerlei projecten op een volwaardige participatie in de samenleving van mensen met een beperking. Op het congres in november 2021 vertelt Eva Eikhout over haar leven. Je ziet haar volledig in beeld, maar als je haar niet zou zien zou je zeker te weten niet het beeld van een gehandicapte voor ogen hebben. Eva is presentratrice bij BNNVARA. “Als er hindernissen zijn, kan het geen ruimte worden genoemd” Deze uitspraak is van Milarepa, een legendarische Tibetaanse yogi uit de elfde eeuw. Natuurlijk waren er hindernissen op de levensweg van Eva, zoals elk mens hindernissen ervaart, maar ze ruimde ze uit de weg. Daarbij kreeg ze hulp van anderen, wie niet? De meeste mensen zijn behulpzaam. Streven naar een volwaardig leven is niet alleen in het belang van de individuele mens met een beperking, maar het levert een verbeterde cultuur op. Wat is gelijkwaardigheid? Het gesprek komt op theodiciteit, de poging om en zwaarder lot te verzoenen met de rechtvaardigheid van God. Leven is op zichzelf volwaardig. https://www.kennispleingehandicaptensector.nl/volwaardig-leven/online-congres-2021 https://pers.bnnvara.nl/eva-eikhout-maakt-programma-over-quarterlife-crisis-in-eva-en-de-evas/ --- Send in a voice message: https://podcasters.spotify.com/pod/show/huisvanvrede/message

Kan kerst gestolen worden? De afschuwelijke Grinch probeert het bij de mensen van het dorpje Who. Maar wat gebeurde er, het verenigde juist de dorpsbewoners. Het verhaal komt op gang met een vraag die het meisje Cindy Lou, de dochter van de postbode, zichzelf stelt: waar staat kerstmis voor en zijn die cadeaus wel zo belangrijk? Van het boek over de Grinch en de gestolen kerst is een succesvolle tekenfilm gemaakt. Maar het verhaal is ook onderwerp geweest van wetenschappelijk onderzoek. Eleanor Rosch, niet de eerste de beste, benut het verhaal als opstap naar een studie over contemplatieve wijsheid zoals bijvoorbeeld het boeddhisme. Hoe ontwikkel je wijsheid en hoe kan het van nut zijn in je dagelijks leven? In het gesprek dat volgt gaat het ook over burgerschapsonderwijs. Chris Holman, practor aan ROC Noorderpoort, heeft een instrument ontwikkeld waarmee men burgerschapscompetenties in het mbo kan meten. Het brengt ons op de vraag wat het belang is van introspectie, het kritisch naar jezelf kijken, jezelf onder de loep nemen. Geeft Cindy Lou het goede voorbeeld? Artikel van Chris Holman: https://pedagogischestudien.nl/download?type=document&identifier=725460 Wetenschappelijke studies over persoonlijke wijsheid: https://link.springer.com/book/10.1007/978-94-007-7987-7 --- Send in a voice message: https://podcasters.spotify.com/pod/show/huisvanvrede/message

Vandaag is Raphael Krolis te gast. Hij werkt bij van James Almere, een organisatie die opkomt voor jongeren. Raphael beschikt over de nodige verkoopervaring opgedaan bij commerciële bedrijven. Die ‘sales & marketing’-bril komt hem nu goed van pas bij deze sociale onderneming. Hij zoekt actief jongeren op en helpt actief mee hoe zij hun idee of project tot uitvoering kunnen brengen. James Almere geeft jongeren een stem. Raphael vertelt het verhaal over de kraai, papegaai en pauw. Dat verhaal kan op meer manieren worden uitgelegd. Gaat het over de zoektocht naar geluk? Of toch vooral over de mens op zoek naar zichzelf? Jong zijn betekent dat nog vele wegen open liggen. Maar hoe kom je tot keuzes, hoe vind je je weg? Veel jongeren zijn bezig met zichzelf ontwikkelen en proberen hun mentaal welzijn te vergroten. Dat is niet simpel in deze tijd waar vele verleidingen op de loer liggen. Raphael bespeurt de nodige bezorgdheid over de samenleving en de natuur. Is een duurzame leefstijl wel haalbaar? Er is reden tot optimisme, jongeren gebruiken sociale media ook om elkaar te helpen. --- Send in a voice message: https://podcasters.spotify.com/pod/show/huisvanvrede/message

De wiskundige en filosoof Bertrand Russell (1872-1970) weigerde dienst in zijn jeugd en kwam in de cel terecht. Daar schreef hij grote delen van zijn principes van de wiskunde. Dat verhaal gaat rond. We kunnen het niet verifiëren. Gevangenschap kan een vrijwillige keuze zijn of toch de consequentie van een keuze. In de film ‘Une Triomphe’ zien we bewoners van een gevangenis in Frankrijk. Ze zitten er tegen hun wil, ze hebben een strafbaar feit gepleegd. Een maatschappelijk werker vraagt zich af wat deze mensen vooral doen en komt tot een weinig verrassend inzicht: ze wachten tot het moment van invrijheidstelling. Dat brengt hem op een idee. We spreken vervolgens over ‘Woman at War’, een film die zich vooral afspeelt op Ijsland. Een activiste blijft lang onder de radar haar sabotage-activiteiten uitvoeren. Ze krijgt op het juiste moment een beetje hulp. Met aan het einde van de film -in de spreekkamer van een gevangenis- een verrassende wending. Hoe kan een verblijf in een cel, een kleine ruimte, zo anders uitwerken. De een beleeft gevangenschap als eindeloos wachten, de ander een maakt creatieve periode door. De vrijwilligheid, de intentie waarmee iets wordt aangegaan kan een situatie transformeren. Dit is geen vrijbrief om misstanden goed te keuren, maar een mens de vrijheid toe te kennen om persoonlijke keuzes te maken. https://filmkrant.nl/recensies/un-triomphe/ https://filmkrant.nl/recensies/woman-at-war/ --- Send in a voice message: https://podcasters.spotify.com/pod/show/huisvanvrede/message

De Masnawî, een omvangrijk poëtisch werk van Roemi (1207-1273), wordt algemeen beschouwd als een van de meest invloedrijke werken in het soefisme. Roemi begon eraan in 1258 en hij breidde het uit tot aan zijn dood. Vandaag een verhaal uit het eerste hoofdstuk van de Masnawî. Onze gast is Saïd Touhami en hij weet het verhaal, dat over meerdere pagina’s doorloopt, mooi samen te vatten. Dit verhaal start vanuit een paradijselijke situatie. Er is een prachtig meer waar vele dieren in vrede samenkomen om hun dorst te lessen. Maar zoals zo vaak staat dit beeld model voor de mensenwereld. De een wil meer te vertellen hebben over de ander. Er ontstaat hiërarchie. De vrede wordt verstoord. Hoewel er een compromis wordt gesloten tussen de dieren, kan dat de tragiek niet verhullen. Roemi voert een haas ten tonele die zich niet neerlegt bij zijn lot. De haas herkent in een weerspiegeling zichzelf en overstijgt zijn ego. Niet door het eigen hachje te redden maar door zich te verbinden met de gemeenschap wordt de haas vanuit ‘collectieve intelligentie’ naar een duurzame uitweg geleid die alle dieren verlost van tirannie. https://www.berneboek.com/9789077814239/rumi-mevlana-djalaluddin/masnawi/ --- Send in a voice message: https://podcasters.spotify.com/pod/show/huisvanvrede/message

Traduttore Traditore, een Italiaanse zegswijze waarmee wordt uitgedrukt dat vertalen ook iets in zich heeft van verraden. De vertaler verraadt de betekenis van een brontekst. Vertalers en tolken beschikken over een groots vakmanschap dat uitstijgt boven het simpel omzetten van woorden uit de ene taal naar een andere. Ze herscheppen een tekst of gesprek. Elke vertaling is altijd ook een interpretatie. Met een Benedictijner monnik en een Vlaams-Nederlandse tolk vertaalde Alaeddine een boek vanuit het Frans naar het Nederlands. Hij hoopt het boek nog eens te laten verschijnen onder de titel ‘therapie van de ziel’. Die klus leverde hem een integraal en open mensbeeld dat hem in tal van situaties behulpzaam is. Vertalen is een bijzondere vorm van leren. Een tekst heeft meerdere betekenislagen en om daar in door te dringen kan het helpen de originele tekst te vertalen. Maar hoe zit het dan met een tekst in een vreemde taal, het Chinees bijvoorbeeld? Je kunt ook hertalen. Daarvoor neem je verschillende vertalingen en vergelijk je ze. Zo kom je tot je eigen hertaling door de interpretaties van anderen weer te interpreteren. Referentie: Bentounès, K. (2011). Thérapie de l'âme. Albin Michel. --- Send in a voice message: https://podcasters.spotify.com/pod/show/huisvanvrede/message

Als Vincent van Gogh in 1885 zijn zojuist gereed gekomen schilderij ‘De Aardappeleters’ naar zijn broer stuurt, voegt hij er een briefje bij. Daaruit blijkt met welke hartstocht hij aan dit schilderij heeft gewerkt. Er zijn ook tal van voorstudies bewaard gebleven. Hij schrijft dat hij zich niet heeft verveeld en verwacht dat het schilderij ook anderen niet zal vervelen. “Omdat ik het geloof, stuur ik het.” Van Gogh’s briefje is slechts het opstapje naar een gesprek over verveling. Welke functie heeft het? Marc leest een passage voor uit een boek van Fleur Jaeggy dat zich afspeelt in een Zwitserse kostschool. Kinderen van rijke ouders verblijven daar. De dagen gaan voorbij, er lijkt niks noemenswaardig te gebeuren. Is dat ultieme verveling? Maar brengt verveling ook wat? Marc vertelt een anekdote uit zijn studententijd. Hij bezoekt een bijeenkomst waar hij verwacht dat Leo Vroman zal voordragen. Wat blijkt hij de sheets op de overhead projector voor zijn vrouw Tineke. Zij geeft een prachtige lezing over het belang van iets te hebben in het leven dat niet verveelt. Referenties: Fleur Jaeggy (2021). De gelukzalige jaren van tucht. Koppernik. Er is een documentaire over Leo en Tineke Vroman te zien: https://www.2doc.nl/speel~VPWON_1220013~leo-en-tineke-vroman-profiel~.html --- Send in a voice message: https://podcasters.spotify.com/pod/show/huisvanvrede/message

Het visioen van een samenleven in vrede is wereldwijd terug te vinden en daarmee te beschouwen als een universeel verlangen van de mensheid. In deze aflevering komt het Chinese visioen van de grote harmonie of grote gemeenschap ter sprake (Ta Toeng). Het is door Confucius (551- 479 BCE) opgenomen in het boek van de Riten en de Deugd. Drukt het een verlangen naar een verloren paradijs uit of is de Grote Harmonie een toestand waar we als mensheid naartoe evolueren? Confucius ziet het als uiterste stadium in een evolutie van toenemende vrede. Wellicht is dat uiterste stadium ooit wel geweest en keren we terug naar de oorspronkelijke staat met een geheel vernieuwde wereld. Wanneer de Grote Harmonie heerst, is de wereld een gemeenschap, waarin heersers worden gekozen naar hun wijsheid en bekwaamheid. Wederzijds vertrouwen wordt bevorderd en goed nabuurschap gecultiveerd. De mensen beschouwen niet alleen hun ouders als hun ouders, noch behandelen zij alleen hun kinderen als hun kinderen. Er worden voorzieningen getroffen voor de bejaarden tot aan hun dood, werk voor de weerbare mensen en middelen om op te groeien voor de jongeren. Hulpeloze weduwen en weduwnaars, wezen en eenzamen, alsook zieken en gehandicapten worden goed verzorgd. Mannen hebben hun respectievelijke beroepen en vrouwen hun huizen. Zij zien niet graag dat rijkdommen onbenut blijven, maar zij houden ze niet voor eigen genoegdoening. Zij verachten luiheid, maar zij gebruiken hun energie niet voor hun eigen voordeel. Op deze manier worden zelfzuchtige intriges onderdrukt, en rovers, dieven en andere wettelozen bestaan niet langer, en de mensen hoeven hun buitendeuren niet te sluiten. Dit is de Grote Harmonie (Ta Toeng). Referenties: Chen, L. (1986). The Confucian Way: A New and Systematic Study of "The Four Books". Taylor & Francis. Kang Yu-wei (1974). Ta Tung Shu: Das Buch von der großen Gesellschaft. Eugen Diederichs Verlag. --- Send in a voice message: https://podcasters.spotify.com/pod/show/huisvanvrede/message

Bij een nieuw begin hoort een nieuwe naam: Verlost van Onzin. Naar het gelijknamige boek van Al-Ghazali dat hij schreef na een pelgrimage van vele jaren. Hij rekent daarin af met allerlei aannames en komt zo tot de essentie van het bestaan. Op zoek naar de essentie dat is wat we gaan doen. Ons zoekproces start altijd met een verhaal of een perspectief. We brengen dat zelf in of een gast neemt een verhaal mee. Daar praten we over op een tikkie-taka wijze. We geven elkaar het woord, stellen vragen, combineren inzichten en maken het persoonlijk. In deze aflevering komt -hoe kan het ook anders- het perspectief van Al-Ghazali aan de orde. Wat bezielt iemand die aan de top van de maatschappelijke ladder staat om alles achter te laten en op zoek te gaan naar waarheid? Het boek ‘verlost van onzin’ is recentelijk vertaald door Gerko Tempelman en Cornelis van Lit. Ze hebben een vlotte en meeslepende eigentijdse vertaling en commentaar geschreven. Zie : https://www.boomfilosofie.nl/product/100-10273_Verlost-van-onzin --- Send in a voice message: https://podcasters.spotify.com/pod/show/huisvanvrede/message

In deze aflevering komt de schoonheid van de ouderdom ter sprake. Een bekende zegswijze luidt: de ouderdom komt met gebreken. Sommigen mensen zien inderdaad vooral de aftakeling en dat kan leiden tot een pessimistische kijk op ouder worden. Daartegenover zijn er mensen die niets van verval willen weten en het leven als een groot feest zien. De dood min of meer ontkennen. Ouderdom als ramp versus ouderdom als feest, is er nog een andere weg mogelijk? Frits de Lange stelt in zijn boek ‘Eindelijk Volwassen’ een alternatief verhaal tegenover deze twee uitersten: het ontwikkelen van wijsheid. In de inleiding van het boek staat het volgende fragment uit het gedicht ‘Uitsig op die kade’ van de Zuid-Afrikaanse dichter Elisabeth Eybers: [...] Ek hoop om te voldoen aan omgekeerde bloei en leeg genoeg te loop om vol te loop met wat vanuit hierbuite binnevloei. Marc leest het gedicht in z’n geheel voor omdat het zo mooi een omgekeerd proces verwoordt. Met de ouderdom verminderen de innerlijke roerselen. De mens wordt stiller en leger van binnen. Dat leidt tot een onbevangen kijken naar wat buiten is. De oudere wordt weer een beetje als een kind: onbevangen en onbevooroordeeld. In deze aflevering spreken we over wat wijsheid is en hoe het tot ontwikkeling komt. Wijsheid komt met de jaren, zegt men vaak. Dat blijkt lang niet altijd het geval. Natuurlijk hebben ouderen meer levenservaring. Maar doorslaggevend is hoe die ervaringen worden geïntegreerd. Het ontwikkelen van wijsheid is een mooi perspectief op ouder worden. Het biedt echter geen garantie op succes. Het kan echter wel helpen bij het loslaten van allerlei gehechtheden die in het eerdere leven nuttig waren maar nu ballast zijn. In dat loslaten kan een ander mens oprijzen, een oudere wandelend met de eeuwigheid aan haar zijde. www.huisvanvredealmere.nl https://www.uitgeverijtenhave.nl/nieuws/eindelijk-volwassen-van-frits-de-lange/ --- Send in a voice message: https://podcasters.spotify.com/pod/show/huisvanvrede/message

In deze aflevering het grote verhaal van een kleine planeet zoals verteld door Peter Westbroek. 1968 is niet alleen het jaar van de studentenprotesten, maar ook het jaar  waarop voor het eerst een galactisch perspectief op de aarde concreet werd verbeeld. Een foto van de aarde vanuit de ruimte genomen met op de voorgrond de maan.  “Voor miljoenen mensen was het een beeld van een aangrijpende schoonheid. Het was alsof ze ontwaakten uit een diepe winterslaap. Een nieuw elan bloeide op: als we dit kunnen, gaat geen zee ons te hoog.” Alaeddine vertelt een verhaal van Edgar Alan Poe. Het speelt zich af bij de Lofoten, een eilandengroep voor de kust van Noorwegen. Westbroek heeft het verhaal opgenomen aan het begin van zijn boek ‘De ontdekking van de aarde’. Het dient als een metafoor hoe we ons opnieuw tot de aarde kunnen verhouden opdat we het glorieuze gevoel over de aarde ontwikkelen en koesteren. Ooit dachten de mensen dat de zon om de aarde draaide. We weten inmiddels dat de aarde om de zon draait. Daar komt nog iets bij. We hangen niet als bollen in het universum. We reizen door de ruimte. Vanuit de ruimte bezien is de aarde een wonderlijk geheel, een levend organisme. Westbroek spreekt van een symbiotisch wereldbeeld. In deze aflevering spreken we over de rijkdom van de aarde. We hebben het niet over goud, edelstenen of andere grondstoffen, maar over de ‘technologie’ die de natuur zelf heeft voortgebracht. De aarde is een vat vol geavanceerde ideeën, vormen en processen. Als we er bij stil staan, ons erin verdiepen dan verwonderen we ons er steeds meer over. Verwondering die ons meevoert en waardoor we tot rust komen. Vanuit die rust ontwikkelen we een andere omgang met de aarde, een duurzame omgang. We leren van de aarde en de aarde heeft er baat bij dat we van haar leren. Hoe mooi zou dat zijn als negen miljard mensen tegen 2050 bijdragen aan de schoonheid van de aarde? www.huisvanvredealmere.nl https://www.uitgeverijbalans.nl/boeken/de-ontdekking-van-de-aarde/ --- Send in a voice message: https://podcasters.spotify.com/pod/show/huisvanvrede/message

Vandaag is Anne van Muijen te gast, een evangelist voor het basisinkomen. Na een jarenlange carrière als accountant en consultant, bouwde hij tien jaar mee aan de Zorggroep in Almere. Nu noemt hij zich bedrijfsinternist en is gericht op de ‘gezondheid’ van organisaties. We kennen al het fenomeen ‘sick buildings’, maar gezonde organisaties hebben meer nodig dan goede gebouwen. De wijze waarop het werk is ingericht, daar valt veel aan te verbeteren. Wat heeft het voor zin om gezondheid voor mensen na te streven om ze vervolgens in ongezonde organisaties te laten werken? Anne heeft een verhaal meegebracht uit de wijsheidstraditie van de Cherokees. Een oude man vertelt het aan zijn kleinkind. Twee wolven wonen in elk mens, een vriendelijke, empathische en vredelievende wolf, en een agressieve, zelfzuchtige en oorlogszuchtige wolf. Welke wolf voed jij? Het verhaal biedt een mooie opstap naar een boeiend gesprek over vertrouwen versus wantrouwen, eerlijk delen versus ongelijkheid vergroten. Het idee van het basisinkomen is niet nieuw, maar er verschijnen steeds meer boeken hierover. Ook Anne is zich ervan bewust dat zijn missie nog vele jaren zal vergen. Onze samenleving heeft allerlei voorzieningen waar mensen een beroep op kunnen doen. Ze zijn met de beste bedoelingen tot stand gebracht. Toch raken daardoor juist veel mensen in de knel. De ongelijkheid wordt op alle fronten groter. Wie vermogen heeft ziet het in de regel groeien. Wie vanuit thuis weinig meekrijgt, heeft het een stuk lastiger. Een huis kopen is niet voor iedereen weggelegd. Een basisinkomen schept rust en vertrouwen, verhoogt het welzijn en de gezondheid van iedereen en vermindert de ongelijkheid. Om het basisinkomen dichterbij te brengen kun je een Europees Burgerinitiatief steunen. www.huisvanvredealmere.nl www.basisinkomen.nl https://www.atlascontact.nl/boek/fantoomgroei/ https://uitgeverijprometheus.nl/catalogus/samen-rijk.html https://decorrespondent.nl/demeestemensendeugen https://www.debezigebij.nl/boek/de-fundamenten/ --- Send in a voice message: https://podcasters.spotify.com/pod/show/huisvanvrede/message

Wederom vanuit het WTC Almere, de luxe van een heuse podcast-studio went snel.  Marc heeft twee verhalen meegebracht die allebei komen uit ‘Confucius voor elke dag’ een boek van Yu Dan. Yu Dan is professor aan een universiteit in Peking. Ze wordt ook wel de Oprah van China genoemd vanwege haar vele TV-optredens. Het eerste verhaal is een soort van sprookje. Er was eens een koning die zich elke dag drie vragen stelde… Het tweede verhaal vond Yu Dan ergens op het internet en laat zich aanhoren als een waargebeurd verhaal over hoe een ouder tracht een kind een beetje beheersing bij te brengen. De drie vragen die de koning zich elke dag stelt: Wie is de belangrijkste mens op aarde? Wat is de belangrijkste kwestie? Wat is het beste moment om te handelen? Zoals dat in sprookjes vaak gaat, vindt de koning geen bevredigende antwoorden. En dat ondanks de vele raadgevers die hem omringen. Uit wanhoop vermomt hij zich en gaat op weg. Hij vindt onderdak bij een oude man. In de eerste nacht gebeurt er iets in dat huis waardoor de koning dicht bij de antwoorden komt op z’n vragen. We verbinden beide verhalen met de huidige tijd. Angela Merkel sprak op bevrijdingsdag de Nederlandse bevolking toe. Haar besluit destijds om de grenzen te openen voor de honderdduizenden vluchtelingen past bij het verhaal van de koning. Het was een beslissing ingegeven vanuit het hart. Opvoeden vraagt ook om een ruim hart. Dat komt terug in het tweede verhaal. Een vader gaat in dialoog met zijn kind over diens koppigheid en ongecontroleerde woede. Er ontvouwt zich een mooi leerproces rond deugden als spijt betuigen, anderen niet onnodig kwetsen en zich kunnen beheersen. www.huisvanvredealmere.nl www.easyfm.nl https://www.vpro.nl/programmas/tegenlicht/lees/biografieen/d/yu-dan.html --- Send in a voice message: https://podcasters.spotify.com/pod/show/huisvanvrede/message

Vanuit het WTC Almere beginnen Marc & Alaeddine aan een nieuw seizoen. Voorzien van professionele podcast technologie bij Radio EasyFM, gaan we onze Verhalen & perspectieven voor een breder publiek aanbieden. Maar we blijven trouw aan onze formule: we praten aan de hand van een ingebracht verhaal of perspectief en proberen de wijsheid die erin besloten ligt naar onze tijd te vertalen en praktisch te maken. We verwelkomen graag gasten, mits met een verhaal. Deze keer vertelt Alaeddine een verhaal over de nobel mens die op slinkse wijze zijn paard afhandig wordt gemaakt. Spam, phishing mail, nepnieuws, wie heeft er niet mee te maken? Er zijn lieden die misbruik maken van het goede vertrouwen van waaruit veel mensen hun leven vormgeven. Daar heeft ook de man in het verhaal mee te maken. Deze man staat in de wijde omgeving bekend als een wijze man, een nobel mens. Hij ziet onderweg een man die nauwelijks kan lopen. Als blijkt dat ze naar dezelfde stad op weg zijn, nodigt hij de manke uit om mee te rijden op zijn paard. Na een korte tijd wordt de wijze van zijn eigen paard geduwd. De manke man blijkt een ordinaire paardendief. Het verhaal neemt dan echter een verrassende wending. In het gesprek proberen we de betekenis van dit verhaal te ontrafelen. Zelfs een wijze kan bestolen worden zoals elk ander mens. Maar hoe reageer je op onrecht dat je wordt aangedaan? De wijze man reageert niet uit eigenbelang, maar tracht het vertrouwen niet verder te beschadigen. Het is niet zo dat iedereen elke dief zijn gang moet laten gaan. Integendeel, onrecht mag niet onbestraft blijven. De ethische mens reageert echter niet vanuit ‘ik’ maar vanuit ‘wij’. Het onderlinge vertrouwen wordt soms geschaad, maar blijft de basis voor het leven op aarde. Er zijn zelfs paarden die daarbij helpen door patiënten in een ziekenhuis te bezoeken. www.huisvanvredealmere.nl www.easyfm.nl https://nl.wikipedia.org/wiki/Hannah_Arendt Paard dat patiënten in een ziekenhuis bezoekt: https://www.youtube.com/watch?v=fHBwWJ5Ozk4 --- Send in a voice message: https://podcasters.spotify.com/pod/show/huisvanvrede/message

In de zevende aflevering starten we vanuit een droom waarin Marc de opdracht krijgt om studie te maken van de leringen van Confucius (551-479 v. Chr.). Op tafel ligt ‘De gesprekken’ van Confucius in de vertaling van Kristofer Schipper. De Meester zei: ‘Leren, en op het juiste moment toepassen wat je geleerd hebt, is dat niet fijn? Vrienden hebben die je van ver komen opzoeken, is dat niet leuk? Niet boos worden als je miskend wordt, is dat niet tonen dat je een hoogstaand mens bent?’ (hoofdstuk 1) De inleiding van Kristofer Schipper op ‘De Gesprekken’ geven een waarderende kijk op het werk van Confucius dat vaak wordt geassocieerd met bureaucratie en vormelijkheid. De Gesprekken is een boekwerk dat enkele eeuwen na het overlijden van Confucius tot stand komt en nadien vaak is becommentarieerd. Schipper (p.75) “In 1190 publiceerde Zhu Xi een uitgave met een, uiteraard voor een Chinees publiek, zeer leesbaar commentaar van De gesprekken. De boekdrukkunst, die in de negende eeuw in China was begonnen, had ten tijde van Zhu Xi al een grote ontwikkeling doorgemaakt.” Meer dan vijf eeuwen nadien werd dit werk overal in het Verre oosten door alle kinderen en ook ouderen gelezen. Met andere woorden de doorwerking van de leringen van Confucius was en is enorm. In het gesprek gaan we in op een drietal uitspraken uit het vierde hoofdstuk waarin medemenselijkheid aan de orde komt. Medemenselijkheid is het mooiste wat er is; adeldom van de hemel en het huis van vrede voor de mensheid. Eigenlijk spreken de teksten voor zichzelf. Het principe medemenselijkheid, de gulden regel, is universeel en vinden we terug in alle wijsheidstradities. De integrale vertaling van Schipper maakt het voor de geïnteresseerde Nederlandse lezer mogelijk het allesomvattende principe van medemenselijkheid vanuit Confuciaans perspectief te bestuderen. www.huisvanvredealmere.nl https://www.atlascontact.nl/boek/confucius/ --- Send in a voice message: https://podcasters.spotify.com/pod/show/huisvanvrede/message

In de zesde aflevering starten we vanuit een denkbeeldige vlucht over de Flevopolder. We zien Almere liggen met haar geordende infrastructuur. Verkeer gaat van A naar B. We zien de mens niet direct. Toch is het de mens die het allemaal beweegt. De mens is bezig met de mens. De ene vervoert de andere naar zijn of haar werk. Dat werk staat weer in dienst van de mens... we verzorgen en ondersteunen elkaar. Maar we werken elkaar ook tegen of nog erger, we doen elkaar iets aan. De vele interacties die plaatsvinden in een stad roepen het beeld op van een levend organisme. Zijn we als mensheid een geheel? Het perspectief van een stad, land of de wereld als organisme is niet nieuw. Meer dan een halve eeuw geleden opperde Marshall McLuhan dat de wereld op een dorp lijkt doordat afstanden er steeds minder toe doen. Ongeveer tegelijkertijd formuleerde James Lovelock de gaia-hypothese die expliciet uitgaat van de aarde als een levend organisme. In de jaren zestig van de vorige eeuw ontstond rond deze noties een hoopgevende stemming. Een wereldgemeenschap waarin landen elkaar oprecht helpen, in hoeverre is dat ideaal nog actueel? In het gesprek constateren we dat de overlevingsstand de mensheid niet dichter bij elkaar brengt. Er ligt een uitdaging om een verbindend verhaal te ontwikkelen waaruit mensen inspiratie kunnen putten over hoe bij te dragen aan ‘wij’, aan een samen-bestaan. Geestelijke vrijheid wordt belangrijker nu ons bestaan steeds vaker en vergaander worden gereguleerd. Dat een jonge stad als Almere een dialoog opent over de toekomst van de stad doet ons beseffen dat het anders kan. En dat andere, kan in Almere! www.huisvanvredealmere.nl --- Send in a voice message: https://podcasters.spotify.com/pod/show/huisvanvrede/message

In deze vijfde aflevering leest Marc het verhaal voor van de Watergeest die eens aan de Schaduw vroeg: ‘Net ging je vooruit, en nu ben je weer gestopt. Zo zit je, en zo sta je weer op! Waarom ga je niet wat meer doelbewust te werk?’ Het verhaal komt uit de Innerlijke Geschriften van Zhuang Zi in de vertaling van Kristofer Schipper. Het recente overlijden van Schipper vormde een aanleiding om eens een verhaal uit de Chinese wijsheidsliteratuur te nemen. Het verhaal is op verschillende manieren te lezen. De openingsvragen van de watergeest lijken de meegaandheid van een mens af te keuren. De watergeest komt geïrriteerd over, alsof hij last heeft van dat op en neer springen van de schaduw. Er is echter iets wat de watergeest over het hoofd ziet. Door de eigen afhankelijkheid te benadrukken, ziet hij een grotere samenhang der dingen over het hoofd. Dat alles met alles samenhangt en beweging voortbrengt, brengt weliswaar onvoorspelbaarheid met zich mee, maar als je je daarop afstemt beweeg en verander je mee. Het verhaal waarschuwt in zekere zin voor het vasthouden aan je identiteit. Een mens krijgt bij de geboorte ouders en familie cadeau, wordt gevormd en ondergaat allerlei invloeden. Denken dat je bestaat in jezelf, als een geïsoleerd bestaan, brengt ook angst voort. Angst om jezelf kwijt te raken en angst voor de dood. Zhuang Zi schept met dit verhaal een positief beeld van onderlinge afhankelijkheid en relativeert daarmee ook de dood. Any time will do. www.huisvanvredealmere.nl https://www.nporadio1.nl/podcasts/het-marathoninterview/32429-het-marathoninterview-kristofer-schipper-uur-1 https://www.atlascontact.nl/boek/zhuang-zi/ https://www.kiwi-verlag.de/buch/alexander-gorkow-die-kinder-hoeren-pink-floyd-9783462052985 --- Send in a voice message: https://podcasters.spotify.com/pod/show/huisvanvrede/message