ATHENS VOICE Podcast

Η 21χρονη Λούσι Μπλάκμαν εργαζόταν σε ένα μπαρ στο Τόκιο. Την 1η Ιουλίου 2000 βγήκε ραντεβού με έναν πελάτη, επί πληρωμή, αλλά δεν επέστρεψε ποτέ στο σπίτι και τα ίχνη της χάθηκαν. Επτά μήνες αργότερα, στις 9 Φεβρουαρίου 2001, το σώμα της βρέθηκε διαμελισμένο σε μια σπηλιά κοντά σε παραλία, περίπου 50 χιλιόμετρα από το Τόκιο — το κεφάλι της ήταν τυλιγμένο σε τσιμέντο και διάφορα μέρη του σώματός της σε πλαστικές σακούλες.Ο δράστης ήταν ο Τζότζι Ομπάρα, ένας Κορεατο-Ιάπωνας ο οποίος ήδη είχε μηνύσεις για δεκάδες επιθέσεις: ναρκωτικά, βιασμούς, καταγράφηκαν βίντεο με θύματα που είχαν χάσει τις αισθήσεις τους. Στο πρώτο δικαστήριο, το 2007, καταδικάστηκε σε ισόβια για σειρά βιασμών αλλά αθωώθηκε για τη δολοφονία και τον βιασμό της Μπλάκμαν λόγω έλλειψης απτών αποδεικτικών στοιχείων που να αποδεικνύουν ότι αυτός προκάλεσε τον θάνατό της.Το 2008 όμως, στο Εφετείο του Τόκιο, κρίθηκε ένοχος για απαγωγή, διαμελισμό και απόρριψη του σώματος της Μπλάκμαν — όχι όμως για δολοφονία, καθώς δεν αποδείχτηκε νομικά το πώς πέθανε. Έλαβε ποινή ισόβιας κάθειρξης, και η απόφαση αυτή επικυρώθηκε από το Ανώτατο Δικαστήριο της Ιαπωνίας.ΣυντελεστέςΈρευνα - Κείμενο: Μιμή ΦιλιππίδηΑφήγηση, Sound design, Ηχοληψία: Δάφνη Γερογιάννη

Η Μανίνα Ζουμπουλάκη και η Ελένη Ψυχούλη, στο νέο επεισόδιο του εβδομαδιαίου podcast τους, συζητούν για τον θυμό, τις αιτίες, τις μορφές και τις επιπτώσεις του. Μπορεί ο θυμός να προέρχεται από βαθιά θλίψη, απογοήτευση, φόβο ή ανεκπλήρωτες προσδοκίες; Και γιατί συχνά στρέφεται προς τους άλλους αντί για τον εαυτό μας; Πώς διαχειριζόμαστε τον θυμό, ποιες είναι οι ψυχοσωματικές συνέπειες και πώς επηρεάζει τις ανθρώπινες σχέσεις;

Υπάρχει ένα ρητό που λέει ότι «η προσδοκία είναι η μητέρα της μνησικακίας». Την πρώτη φορά που το άκουσα, κοντοστάθηκα να το σκεφτώ περισσότερο.  Και κατέληξα ότι είναι σοφό, γιατί πραγματικά, συχνά δημιουργούμε κάποιες προσδοκίες από τους άλλους, κι όταν αυτές δεν έρθουν απογοητευόμαστε, νιώθουμε αδικημένοι και κάπως έτσι χαλάνε οι σχέσεις μας. Όμως, για σκεφτείτε, ποιος είναι εκείνος που δημιουργεί τις προσδοκίες;  Μα φυσικά, εμείς οι ίδιοι!  Γι’ αυτό, αν τώρα βρίσκεστε εσείς ή κάποιος δικός σας άνθρωπος σε μια κατάσταση απογοήτευσης από μια σχέση είτε με τον σύντροφο, είτε με τα παιδιά, είτε με κάποιους φίλους, κάντε πρώτα μερικές ερωτήσεις στον εαυτό σας, για να βρείτε τις ρίζες των προσδοκιών σας:Μήπως επενδύετε σε ανθρώπους που ποτέ δεν επένδυσαν στη σχέση που εσείς πιστεύατε πως είχατε;Μήπως οι σχέσεις σας εξαρτώνται περισσότερο από τις ανάγκες σας που επιδιώκετε να καλύψετε τη δεδομένη στιγμή;Μήπως τρέχετε να δώσετε τα πάντα, περιμένοντας να κάνουν και οι άλλοι το ίδιο για σας;Και ειδικά για κάποια κορίτσια: Μήπως αμέσως μετά το πρώτο ραντεβού μ’ ένα αγόρι που σας αρέσει,  έχετε φτάσει κιόλας στην εκκλησία;Αν απαντάτε ναι σε τέτοια ερωτήματα,  χρειάζεται να συνειδητοποιήσετε πως οι προσδοκίες σας από τους άλλους είναι υπερβολικές κάποιες φορές, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι κάτι δεν πάει καλά με σας.  Και κάποιοι τρόποι για να τις περιορίσετε είναι:Κατανοείστε και αποδεχτείτε ότι ο κάθε άνθρωπος δεν ενεργεί όπως θα θέλατε, και δεν έχει τις ίδιες συναισθηματικές και ηθικές αξίες που μπορεί να έχετε εσείς.Δεν μπορείτε να βασίζετε την ευτυχία σας πάνω σε άλλους ανθρώπους, γιατί αυτό πάντα θα σας πληγώνει.  Μόνο εσείς  μπορείτε να προσέξετε τον εαυτό σας, και κανένας άλλος δεν θα αντικαταστήσει την αγάπη που εσείς δεν του δίνετε.Συμφιλιωθείτε με το ότι στη ζωή δεν θα παίρνετε πίσω πάντα ότι δίνετε.  Αν θέλετε να δώσετε, δώστε επειδή το νιώθετε, χωρίς να περιμένετε να πάρετε κάτι πίσω, αλλιώς μην δώσετε, ειδικά αν δεν σας το έχουν ζητήσει!Αποφεύγετε να εξιδανικεύετε ανθρώπους ή καταστάσεις γιατί έτσι δημιουργείτε προσδοκίες τελειότητας, ειδικά στις ερωτικές σχέσεις, και αυτή η ψευδαίσθηση που διαλύεται με τον καιρό, οδηγεί σε μεγάλες απογοητεύσεις.Εστιαστείτε προσεκτικά στους ανθρώπους που σχετίζεστε, στα λόγια, και κυρίως στην συμπεριφορά τους,  χωρίς να δημιουργείτε νοερά σενάρια και παρερμηνείες.

Η Κλωντιάννα είναι νέα, ταλαντούχα και γεμάτη φως και αισιοδοξία. Σε μια συνάντηση που ξεκίνησε και τελείωσε με χαμόγελα και θετική ενέργεια, μοιράστηκε μαζί μας την πορεία της στον κόσμο της μουσικής, από τα πρώτα παιδικά της βήματα μέχρι τη συμμετοχή της στο talent show Rising Star και την κυκλοφορία του πρόσφατου single της «Χορεύω». Ποιες οι προκλήσεις που αντιμετωπίζει, ποια όνειρά της για το μέλλον και τι χρώμα έχει η μουσική της;

Τη νύχτα της 3ης Ιουνίου προς τις πρώτες πρωινές ώρες της 4ης Ιουνίου 1989, ο Λαϊκός Απελευθερωτικός Στρατός κινήθηκε για να εκκαθαρίσει τους διαδηλωτές από την πλατεία Τιενανμέν του Πεκίνου, με αποτέλεσμα αυτό που έγινε παγκοσμίως γνωστό ως η «Σφαγή της Τιενανμέν».Ποιες ήταν οι κοινωνικές, πολιτικές και οικονομικές συνθήκες που προηγήθηκαν και οδήγησαν στο ξέσπασμα των διαδηλώσεων; Τι οδήγησε σε αυτή την αντιπαράθεση μεταξύ του Κομμουνιστικού Κόμματος και των διαδηλωτών;Τι ακριβώς διαδραματίστηκε στην πλατεία Τιενανμέν πριν από 36 χρόνια; Μπορούμε να μιλήσουμε για την ύπαρξη ενός οργανωμένου κινήματος υπέρ του εκδημοκρατισμού της Κόινας;Για ποιους λόγους το Κομμουνιστικό Κόμμα αντέδρασε με τόσο σκληρό τρόπο; Θα μπορούσε να είχε αποφευχθεί μια τόσο αιματηρή καταστολή;Με ποιους τρόπους τα γεγονότα της πλατείας Τιενανμέν το 1989 διαμόρφωσαν την πορεία του Κομμουνιστικού Κόμματος και της Κίνας; Ποια είναι η σημασία τους σήμερα;Η Μαριλίζα Αναστασοπούλου συζητά με τον Άντριου Τζ. Νάθαν, καθηγητή Πολιτικών Επιστημών στο Πανεπιστήμιο Κολούμπια και συγγραφέα του πιο σημαντικού βιβλίου για το ζήτημα: «Τα Έγγραφα της Τιενανμέν: Η Απόφαση της Κινεζικής Ηγεσίας να Χρησιμοποιήσει Βία Εναντίον του Ίδιου Λαού της - Με τα Δικά τους Λόγια» («The Tiananmen Papers: The Chinese Leadership's Decision to Use Force Against Their Own People - In Their Own Words»).Αυτή η συζήτηση αποτελεί μέρος της σειράς podcast του Κινεζικού Προγράμματος του Ινστιτούτου Διεθνών Σχέσεων σε συνεργασία με το "Ti Kosmos podcast". Παρουσιάστρια του podcast είναι η Μαριλίζα Αναστασοπούλου.Το Κινεζικό Πρόγραμμα του Ινστιτούτου Διεθνών Σχέσεων (Ι.ΔΙ.Σ.) προωθεί τη συστηματική μελέτη της σύγχρονης Κίνας στην Ελλάδα, επιδιώκοντας να προσφέρει σε βάθος κατανόηση της ιστορικής εξέλιξης, των αντιθέσεων, των πολιτικών οικονομικών και κοινωνικών διεργασιών, καθώς και του παγκόσμιου ρόλου της σύγχρονης Κίνας.

Πόσες φορές λέμε «όλα καλά» ενώ μέσα μας δεν είμαστε καλά; Ή κάποιες άλλες φορές θα θέλαμε να πούμε «Ναι, είμαι καλά!» αλλά φοβηθήκαμε μήπως μας πουν πως «φλεξάρουμε» (όπως θα έλεγε και η προέφηβη κόρη μου).Σε αυτό το επεισόδιο μιλάμε για τη μάσκα του «όλα καλά», τον ψευδή εαυτό που μας κρατά σιωπηλούς και τον φόβο να πούμε «είμαι καλά».Με ιστορίες και ασκήσεις για να τολμήσουμε μικρές αλήθειες στην καθημερινότητά μας.

Στο 177ο podcast της στήλης Business & Marketing Tips της Athens Voice με τίτλο «Τι συμβαίνει όταν ξεχνάμε το update στο branding», μιλάμε για κάτι που πολλές επιχειρήσεις παραμελούν: την ψηφιακή τους εικόνα.Από σελίδες «Meet the Team» που παρουσιάζουν στελέχη… περασμένων δεκαετιών, μέχρι sites που φορτώνουν σαν να έχουν μείνει στο 2002, ξεχασμένες landing pages και αυτοματοποιημένα emails με απαρχαιωμένες πληροφορίες — όλα αυτά υπονομεύουν την αξιοπιστία ενός brand.Το online branding δεν είναι κάτι που φτιάχνεις μία φορά και τελείωσες. Είναι μια συνεχής διαδικασία ανανέωσης, για να παραμένει ζωντανό, σχετικό και επαγγελματικό. Στο επεισόδιο αυτό αναλύουμε τα πιο συνηθισμένα λάθη και δίνουμε τα βασικά βήματα ώστε η επιχείρησή σας να μην πιαστεί ποτέ «αδιάβαστη».

Ο Σωκράτης Σινόπουλος γεννήθηκε στην Αθήνα. Σπούδασε κλασική κιθάρα με την Μαρία Γαλάνη και τον Βασίλη Γρατσούνα, θεωρητικά με τον Μιχάλη Αδάμη και βυζαντινή μουσική και δημοτικό τραγούδι με τον Γιάννη Τσιαμούλη. Το 1988 ξεκίνησε μαθήματα πολίτικης λύρας και λαούτου με τον Ross Daly και ένα χρόνο αργότερα έγινε μέλος του συγκροτήματός του «Λαβύρινθος». Έκτοτε, συνεργάζεται με μουσικούς από την Ελλάδα και το εξωτερικό σε διάφορα μουσικά σχήματα, συμμετέχοντας σε ηχογραφήσεις και συναυλίες σε όλο τον κόσμο. Μεταξύ άλλων έχει ηχογραφήσει για την Blue Note με τον Charles Lloyd,για την Harmonia Mundiμε τον Jean Quihen Queyras, για την ECM με την Ελένη Καραΐνδρου και για την Fuga Libera με το συγκρότημα παλαιάς μουσικής L’Achéron. Το 1999 βραβεύθηκε από το Υπουργείο Πολιτισμού με το Κρατικό Βραβείο Νέων Καλλιτεχνών: «Μελίνα Μερκούρη».Το 2010 δημιούργησε το Σωκράτης Σινόπουλος Quartet.Το πρώτο άλμπουμ του κουαρτέτου εκδόθηκε το 2015, με παραγωγό τον Manfred Eicher από την ECM records, με τίτλο “Eight Winds” και απέσπασε εξαιρετικές κριτικές διεθνώς. Το 2018 εκδόθηκε το άλμπουμ του “Under the Rose Tree – Tunes from the Greek musical traditions” από την εταιρεία Saphrane records, το οποίο επιλέχθηκε ανάμεσα στα καλύτερα CD για το 2018 από την ένωση κριτικών μουσικής της Γερμανίας. Το 2019 ακολούθησε το δεύτερο άλμπουμ του κουαρτέτου, το  “Metamodal”. Είναι καθηγητής του  Τμήματος Μουσικής Επιστήμης και Τέχνης του Πανεπιστημίου Μακεδονίας.Στις 27 Σεπτεμβρίου συμμετέχει στα «Ιερά Μονοπάτια – Από τα Μυστήρια της Ελευσίνας στη Βυζαντινή Ψαλμωδία και την Παράδοση των Μεβλεβί Δερβίσηδων», στον αρχαιολογικό χώρο Ελευσίνας.

Τον Απρίλιο του 2014, συνέβη ένα αποτρόπαιο έγκλημα στη Γλυφάδα: η άστεγη Ειρήνη Τσάβαρη βρέθηκε δολοφονημένη σε ένα παγκάκι. Ο δράστης Αλέξανδρος Παπαγεωργίου, γνωστός ως «ο σατανιστής της Γλυφάδας», δήλωσε ότι η πράξη ήταν θυσία προς τον Εωσφόρο, με στόχο να αποδειχθεί η αφοσίωσή του στον σατανισμό. Χρησιμοποίησε μια βαριά πέτρα για να συνθλίψει το κεφάλι της άτυχης γυναίκας, και έγραψε με το αίμα του πάνω στο παγκάκι που βρέθηκε τον αριθμό «666» και έναν ανάποδο σταυρό. Κατά τη δίκη, ανέφερε ότι σχεδίαζε να διαπράξει και δεύτερη δολοφονία την ημέρα του θερινού ηλιοστασίου στις 21 Ιουνίου, που αποτελεί ημέρα εορτασμού για τους σατανιστές, ενώ υποστήριξε πως δέχτηκε καθοδήγηση από δυνάμεις του σκότους. Το δικαστήριο τον έκρινε ένοχο και του επέβαλε ποινή ισόβιας κάθειρξης για τη δολοφονία. Αμέσως μετά τη φυλάκισή του, ο Αλέξανδρος Παπαγεωργίου οδηγήθηκε στο ψυχιατρείο των φυλακών Κορυδαλλού, όπου εξακολουθεί να νοσηλεύεται έως σήμερα.Το επεισόδιο πραγματοποιείται με την υποστήριξη της Hiwell. Συνδέσου σήμερα με έναν πιστοποιημένο ψυχοθεραπευτή μέσω της πλατφόρμας Hiwell. Χρησιμοποίησε τον κωδικό criminalminds25 για -25€ στην πρώτη σου συνεδρία. (hiwell.app/criminalminds)ΣυντελεστέςΈρευνα - Κείμενο: Μιμή ΦιλιππίδηΑφήγηση, Sound design, Ηχοληψία: Δάφνη Γερογιάννη

Τι μπορούμε να πούμε σήμερα χωρίς να παρεξηγηθούμε; Πόσο έχει επηρεάσει η woke κουλτούρα την καθημερινή μας γλώσσα, τον δημόσιο λόγο και τις μεταξύ μας σχέσεις; Στο νέο επεισόδιο του podcast 40+, η Μανίνα Ζουμπουλάκη και η Ελένη Ψυχούλη συζητούν για την πολιτική ορθότητα, το χιούμορ και την κοινωνική ευαισθησία.

Στο νέο podcast της Athens Voice με τίτλο «Αλήθειες», η Σουζάνα Παπαφάγου (Κλινική Αναπτυξιακή Ψυχολόγος και Ψυχοδυναμική Ψυχοθεραπεύτρια) ανοίγει συζητήσεις για όλα όσα μας αφορούν αλλά σπάνια λέγονται δυνατά.Εδώ θα βρεις ιστορίες, σκέψεις και εργαλεία που μας βοηθούν να καταλάβουμε βαθύτερα τον εαυτό μας, τις σχέσεις μας, αλλά και τα σιωπηλά μοτίβα που κληρονομούμε από την οικογένεια και την κοινωνία.Με γλώσσα απλή, χωρίς ψυχολογικό «βαρίδι», αλλά με ουσία και ευαισθησία, οι «Αλήθειες» είναι ένας χώρος που συνδέει την επιστημονική γνώση με την καθημερινή εμπειρία.Αν ψάχνεις κουβέντες που ανοίγουν δρόμους, που κάνουν το αόρατο ορατό, και που σε φέρνουν πιο κοντά στον εαυτό σου και στους ανθρώπους γύρω σου, τότε είσαι στο σωστό μέρος.Επεισόδιο 1: Η αλήθεια είναι γυμνή«Η αλήθεια είναι άβολη∙ κι όταν μένει γυμνή, συχνά προτιμάμε το ψέμα καλοντυμένο, ακόμη κι αν τα ρούχα δεν του ταιριάζουν. Στο πρώτο επεισόδιο μιλάμε για τον μύθο της Αλήθειας και του Ψεύδους, για τις μάσκες που φοράμε λέγοντας “όλα καλά” και για το παιδί μέσα μας που κάποια στιγμή τολμά να πει: ο βασιλιάς είναι γυμνός».

Στο 176ο επεισόδιο της στήλης Business & Marketing Tips της Athens Voice με τίτλο «CX, τα πιο σημαντικά γράμματα στο αλφάβητο του επιχειρείν», ξετυλίγεται η έννοια της εμπειρίας πελάτη. Από την πρώτη αναζήτηση μέχρι το unboxing, το CX δεν είναι μια στιγμή εξυπηρέτησης αλλά ολόκληρη η «ταινία» που καθορίζει τη σχέση με το brand. Συζητάμε πώς η Τεχνητή Νοημοσύνη επαναπροσδιορίζει την προσωποποίηση, γιατί το Spotify Wrapped έγινε case study εμπειρίας, και γιατί το Omnichannel integration είναι το κλειδί για κάθε επιχείρηση. Το CX δεν είναι μόδα, είναι η βάση του σύγχρονου επιχειρείν.

Τον Απρίλιο του 2016, στη Μακρυράχη Πηλίου, ο 61χρονος Λάμπρος Μαλαχιάς έπεσε θύμα ενός εγκλήματος πάθους. Ο δράστης ήταν ένας 50χρονος συγχωριανός του, ο οποίος ήταν διαζευγμένος και διατηρούσε σχέση με μία 36χρονη γυναίκα, μητέρα 2 ανήλικων παιδιών, για την οποία έτρεφε έντονο πάθος.Όταν η γυναίκα τού ζήτησε να χωρίσουν, ο δράστης δεν μπορούσε να το χωνέψει τον χωρισμό και είχε μαραζώσει. Η κατάσταση χειροτέρεψε όταν οι συγχωριανοί του άρχισαν να τον πειράζουν στο καφενείο λέγοντας «σου έκλεψαν τη φίλη», «σου την πήρε μέσα από τα χέρια σου», «σε παράτησε για έναν μεγαλύτερο» υπονοώντας τον 61χρονο Λάμπρο με τον οποίο η γυναίκα είχε πλέον συνδεθεί.Έτσι, στις 2 Απριλίου 2016 ο 50χρονος, κρατώντας ένα κυνηγετικό όπλο, μπήκε στο θερμοκήπιο του Μαλαχιά και τον είδε με την 36χρονη. Άρχισε κλαίγοντας να παρακαλεί τη γυναίκα να γυρίσει κοντά του, αλλά εκείνη δεν ήταν διατεθειμένη να αναθερμάνει τη σχέση τους. Τότε πυροβόλησε τη γυναίκα στο χέρι, και όταν ο Μαλαχιάς παρενέβη, τον πυροβόλησε δύο φορές (στην κοιλιά και στο χέρι). Αφού έπεσε αιμόφυρτος, τον χτύπησε βάναυσα στο κεφάλι με το κοντάκι του. Ο Μαλαχιάς μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο Βόλου όπου υπέκυψε στα τραύματά του. Ο δράστης συνελήφθη, κατηγορήθηκε για ανθρωποκτονία από πρόθεση και άλλα ποινικά αδικήματα, δικάστηκε —σε πρώτο και δεύτερο βαθμό— και καταδικάστηκε σε πολυετή κάθειρξη.ΣυντελεστέςΈρευνα - Κείμενο: Μιμή ΦιλιππίδηΑφήγηση, Sound design, Ηχοληψία: Δάφνη Γερογιάννη

Στο νέο επεισόδιο του εβδομαδιαίου podcast τους, Μανίνα Ζουμπουλάκη και Ελένη Ψυχούλη συζητάνε με χιούμορ, καυστικότητα και αγάπη για το φαγητό, τι πραγματικά χαρακτηρίζει ένα καλό εστιατόριο. Από τις δήθεν γκουρμέ δημιουργίες με 250 υλικά και χημικά «αριστουργήματα» μέχρι τα ταπεινά πιάτα που βασίζονται στην απλότητα και την καλή πρώτη ύλη, μιλούν τις γευστικές υπερβολές της σύγχρονης κουζίνας. Είναι η «δημιουργικότητα» πάντα θετική; Τι σημαίνει τελικά αυθεντικότητα στη γαστρονομία; Και μήπως το καλύτερο φαγητό το βρίσκεις σε μια μικρή ταβέρνα, με σαρδέλες στη σχάρα και φρέσκο ψωμί; 

Όπως έχετε καταλάβει είμαι ένας άνθρωπος που του αρέσει να ψάχνει, να διαβάζει, να μαθαίνει, να εξελίσσεται… Μέσα σ’ αυτή την όμορφη αναζήτηση, βρήκα ένα μεγάλο δάσκαλο της εποχής μας, τον Ντίπακ Τσόπρα, και άκουσα ένα συγκεκριμένο διαλογισμό του που λέγεται «the secret of attraction». Ως γυναίκα που θέλω πολύ να είμαι γοητευτική, άκουσα τον διαλογισμό και πραγματικά τον απόλαυσα! Από τότε, αυτό το «μυστικό της γοητείας» έμεινε στο μυαλό μου, και έρχομαι να το μοιραστώ σήμερα μαζί σας ακριβώς όπως το εκφράζει ο δάσκαλος: «Το μυστικό της γοητείας είναι να είσαι απλά ο εαυτός σου!». Εκπέμποντας ατόφια, ανεπιτήδευτη την αλήθεια μας, αυτό που είμαστε πραγματικά, αποκτάμε εκείνη την γοητεία και ελκυστικότητα που καμία εξωτερική, επεμβατική «θεραπεία» δεν μπορεί να μας χαρίσει. Βέβαια, δεν εννοώ να σταματήσουμε να κάνουμε κούρες ομορφιάς και να βάζουμε καλλυντικά, γιατί σαφώς έχουν τα αποτελέσματά τους! Αυτό που προτείνω είναι να συνειδητοποιήσετε πως αυτό το «μεγάλο μυστικό της γοητείας» βρίσκεται μέσα μας και δεν είναι άλλο από την αυθεντικότητα. Αυθεντικότητα σημαίνει πως αυτό που σκέφτομαι, αυτό που νιώθω, αυτό που λέω και αυτό που κάνω είναι σε ευθυγράμμιση: όταν συμβαίνει αυτό είμαι σε ροή, λειτουργώ και φέρομαι χωρίς εμπόδια, χωρίς να μπαίνω σε ρόλους για να δείξω κάτι άλλο από αυτό που είμαι, γιατί πολύ απλά, νιώθω άνετα με αυτό που είμαι! Αυτό που μας εμποδίζει από να «είμαστε ο εαυτός μας» συνήθως εστιάζεται σε δύο πεποιθήσεις: α) ότι αυτό που είμαστε δεν είναι αρκετά καλό οπότε χρειάζεται να το «βελτιώσουμε» για να δείξουμε κάτι καλύτερο «προς τα έξω» και β) ότι αυτό που θέλουν οι) άλλοι για να μας αγαπούν είναι κάτι άλλο από αυτό που είμαστε, οπότε πρέπει και πάλι να «τροποποιηθούμε», για να πάρουμε την αγάπη τους. Όμως, και οι δύο αυτές πεποιθήσεις είναι δικά μας «κατασκευάσματα» και τις περισσότερες φορές, οι άλλοι δεν μας τα έχουν καν ζητήσει! Και το κυριότερο; Στην πορεία καταλαβαίνουν ότι μπαίνουμε σε ρόλο και τελικά απομακρύνονται! Αν λοιπόν θέλετε να αποκτήσετε και εσείς το Νο.1 «μυστικό της γοητείας» ξεκινήστε να γίνεστε όλο και πιο αυθεντικοί/ές, με δύο κινήσεις που θα σας προτείνω:Βρείτε από ποιον άνθρωπο και με ποιους τρόπους προσπαθούσατε να πάρετε το «σ’ αγαπώ» και το «μπράβο» όταν ήσασταν παιδάκι; Δώστε την απάντηση και θα διαπιστώσετε ότι και στην μετέπειτα ενήλικη ζωή σας, ακόμα και στο σήμερα, χάνετε την αυθεντικότητά σας όταν προσπαθείτε με αντίστοιχους τρόπους να πάρετε από τους άλλους την αγάπη ή/και την επιβεβαίωση. Και βέβαια, επειδή αυτό είναι μάταιο, αλλάξτε το!Συμφιλιωθείτε με αυτό που είστε, με την αξία σας, με αγάπη και σεβασμό και αποκτήστε μια καλή γνώμη για τον εαυτό σας. Ο κάθε άνθρωπος είναι μια μοναδικότητα, έτσι κι εσείς, και αυτό που θα συγχωρούσατε στους άλλους ανθρώπους, αξίζει να το συγχωρήσετε στον εαυτό σας και να τον αποδεχτείτε, όπως είναι. Πείτε του μια καλή κουβέντα για τα καλά που έχει, και «μαγικά», θα αρχίστε να εκπέμπετε ακαταμάχητη γοητεία και να απολαμβάνετε σε αφθονία την αγάπη και τον θαυμασμό των γύρω σας.

Στο 175ο επεισόδιο της στήλης Business & Marketing Tips της Athens Voice με τίτλο «Ξεκλειδώστε ξανά την έμπνευση», συζητάμε για ένα από τα πιο ανθρώπινα — και ταυτόχρονα κρίσιμα — ζητήματα για κάθε επιχειρηματία: τη στιγμή που χάνεται η έμπνευση. Συγκεκριμένα θα δούμε: Τι κάνουμε όταν η επιχείρηση περνά κρίση και μαζί της και η ψυχολογία μας; Πώς μπορούμε να ανακτήσουμε την εσωτερική μας φλόγα μέσα από την ίδια την επιχειρηματική μας δράση; Ποιον ρόλο έχουν η επαφή με τον πελάτη, ο απολογισμός των επιτυχιών και η σύνδεση με το αρχικό μας “γιατί”; Από τη σκληρή καθημερινότητα, στις μικρές νίκες που ξεχάσαμε. Από το αδιέξοδο του σήμερα, στην ελπίδα του μέλλοντος. Αυτό το επεισόδιο είναι μια πρόσκληση να κοιτάξετε ξανά την επιχείρησή σας όχι σαν βάρος — αλλά σαν πηγή έμπνευσης.

Ένα αστέρι Michelin μόλις στα 27 του, Χρυσός Σκούφος, ένα πάρα πολύ δημιουργικό μυαλό και μπόλικη αγάπη για τη μαγειρική, είναι μερικά από τα κομμάτια του παζλ, που ακούνε στο όνομα Γρηγόρης Κίκης.Στο σημερινό επεισόδιο Taste Makers by efood, μας μιλάει για την έμπνευσή του να ανοίξει παρέα με τους συνεργάτες του το «διαστημικό» μπεργκεράδικο Hanky Panky στα Πετράλωνα και στο Φάληρο.

Στις 8 Δεκεμβρίου 2014, ο ναυτικός Θανάσης Λάμπρου βρέθηκε νεκρός από δύο σφαίρες στην αυλή ενός φίλου, στην Κοιλάδα Αργολίδας. Αρχικά τα στοιχεία έδειχναν αυτοκτονία, όμως η ιατροδικαστική εξέταση έδειξε ότι το θύμα είχε δεχθεί δύο σφαίρες και η σύζυγός του Δήμητρα Βούλγαρηεπέμενε ότι πρόκειται για δολοφονία και πίεζε τις αρχές να διαλευκάνουν το έγκλημα. Τελικά, το καλοκαίρι του 2015 η «Μαύρη Χήρα της Κοιλάδας», όπως αποκάλεσαν τη Βούλγαρη, ομολόγησε ότι σκότωσε τον σύζυγό της, ωστόσο έσπευσε να ακυρώσει την ομολογία υποστηρίζοντας ότι αποσπάστηκε υπό έντονες πιέσεις, χωρίς καν να έχει υπογράψει την κατάθεση. Στη δίκη, περιγράφηκε από την εισαγγελέα ως «ψυχρή, εγωπαθής και φιλάργυρη».ΣυντελεστέςΈρευνα - Κείμενο: Μιμή ΦιλιππίδηΑφήγηση, Sound design, Ηχοληψία: Δάφνη Γερογιάννη

Στο νέο επεισόδιο του εβδομαδιαίου podcast τους, Μανίνα Ζουμπουλάκη και Ελένη Ψυχούλη συζητούν για το τι σημαίνει πραγματικά να γίνεσαι μητέρακαι για τις πολλές αλλαγές που φέρνει η μητρότητα στη ζωή μιας γυναίκας. Συζητούν για τις θυσίες και τις απώλειες που βιώνει μια μητέρα, από την προσωπική ελευθερία και τις φιλίες μέχρι τον χρόνο για τον εαυτό της. Παράλληλα, όμως, αναδεικνύουν και τα μοναδικά δώρα της μητρότητας: την ανιδιοτελή αγάπη, τη χαρά των μικρών στιγμών, την εσωτερική δύναμη που ανακαλύπτεις και την προσωπική ανάπτυξη που φέρνει η φροντίδα και η σύνδεση με το παιδί.

Αλήθεια, όταν ακούτε την λέξη «κριτική» πώς αισθάνεστε; Είμαι σίγουρη ότι οι περισσότεροι αισθάνεστε δυσάρεστα! Θα συμφωνήσω, γιατί ούτε εμένα μου αρέσει η έννοια της κριτικής, και θα διαχωρίσω τρεις έννοιες που προκύπτουν από την ίδια την λέξη:Κριτική σημαίνει κρίνω, δικάζω και βγάζω ένα αποτέλεσμα που απλά εκφράζει την άποψη και την οπτική κάποιου, χωρίς να δίνει κάτι χρήσιμο.Αξιολόγηση σημαίνει δίνω κάποια αξία, πχ. βάζω ένα βαθμό και τοποθετώ κάποιον ή κάτι σε μια θέση. Ούτε και σε αυτή την περίπτωση παίρνω κάτι ουσιαστικό.Για μένα, η έννοια που αξίζει είναι εκείνη της ανατροφοδότησης: από την λέξη και μόνο, καταλαβαίνετε ότι πρόκειται για κάτι χρήσιμο, γιατί δίνει πίσω τροφή για εξέλιξη. Η ανατροφοδότηση λοιπόν είναι κάτι που αξίζει να ασχοληθούμε.Έχοντας ξεχωρίσει αυτές τις έννοιες, θα δώσω πολύ σύντομα κάποια tips που σας βοηθούν να διαχειρίζεστε την κριτική των άλλων όταν τη δέχεστε.Τη ζητήσατε ή όχι; Είναι πολύ διαφορετικό να έχετε ζητήσει εσείς την γνώμη κάποιου άλλου από το να έρχεται με δική του/της πρωτοβουλία, χωρίς να την έχετε ζητήσει.Ποιος είναι αυτός που την δίνει; Αναρωτηθείτε: είναι ένας άνθρωπος που σέβεστε και εμπιστεύεστε; Έχει αποδεδειγμένη εμπειρία πάνω στο θέμα για το οποίο σας δίνει την άποψή του;Είναι αρνητική; Ακούστε την, ζυγίστε και «φιλτράρετε». Πολλές φορές η αρνητική γνώμη — ειδικά αν μας «τσιγκλίζει» είναι χρήσιμη γιατί επιβεβαιώνει κάποια δική μας, αντίστοιχη, εσωτερική άποψη.Είναι θετική; Αναρωτηθείτε κατά πόσο σας ακούγεται ειλικρινής, υποστηρικτική, ενθαρρυντική και χρήσιμηΔιαχωρίστε τη από τον εαυτό σας. Η γνώμη ενός άλλου είναι αυτό ακριβώς: η γνώμη του άλλου, μέσα από τα δικά του φίλτρα, οπτική και βιώματα, και δεν έχετε κανένα λόγο να την πάρετε προσωπικά!Μετατρέψτε τη σε πολύτιμο μάθημα. Το πιο σημαντικό που μπορείτε να κάνετε με την γνώμη των άλλων, είναι, αφού την «περάσετε» από τις πιο πάνω ερωτήσεις, να την μετατρέψετε σε πολύτιμο για σας μάθημα, αξιοποιώντας αυτό που έχει να σας δώσει. Και τότε, θα έχετε μεταμορφώσει την «στείρα κριτική» σε «πολύτιμη ανατροφοδότηση», κερδίζοντας εσείς μέσα από αυτή τη διαδικασία.