De Hoeksteen 2.0

Speeddates voor wensouders. Veel verhalen van anderen in de media. Het was er allemaal nog niet in de tijd dat Sara Coster haar 'moderne gezin' - of zoals ze het zelf liever noemt 'andere ouderschapsvorm' of regenbooggezin' - stichtte met een homostel. Vijftien jaar later is er nogal wat veranderd, wat betreft mogelijkheden en acceptie. Zoals Sara zegt: 'Het staat in de Libelle, dus het bestaat'.  En daar heeft ze zelf heel wat in betekend als counselor andere gezinsvormen. Vanuit de stichting Meer dan Gewenst initieerde ze bijvoorbeeld speeddates waar mensen met een kinderwens die een roze gezin willen, elkaar kunnen ontmoeten. Het bleek een succes, mensen hadden steun aan elkaar én er ontstonden mooie matches en gezinnen. Daarnaast geeft ze voorlichting aan professionals en verdiept zich in andere mogelijke constructies van ouderschap.  En ook Den Haag kent haar naam, vanwege de langdurige lobby voor het (eindelijk) goed regelen van meerouderschap  Ook gelooft ze in de kracht van het delen en horen van elkaars verhalen. Wat drijft haar? Hoor het in deze aflevering!

Twee stellen, oftewel vier ouders, en een baby op komst. Het gezin van Jesper, Koen, Elkie, Kim en hun aanstaande dochter heeft aan voorbereiding niks overgelaten. In deze podcast nemen de vier aanstaande ouders je mee op hun weg naar het ouderschap. Over de twijfel van de moeders over een bekende-donor-op-afstand of toch een co-ouderschap. Over de vaders die na een etentje toch maar dat ene appje stuurden. Over de gesprekken met een ontwikkelingspsycholoog die hun hielpen een passend plan te maken. En over de cliché uitspraak 'in het belang van het kind', maar dat dat dan stiekem misschien toch ook wel je eigen belang is. En hoewel ze zich nu allemaal prettig voelen bij de constructie, ontkomen ze niet aan de gedateerde wetgeving die meeouderschap nog steeds niet mogelijk maakt. Wat betekent dat een vader en een moeder op papier ‘niks’ zijn van hun dochter. Raar maar waar. Maar voor nu maken ze zich daar maar niet al te druk om. Hun activisme halen ze vast wel weer eens van stal, maar voorlopig hebben ze wel even iets anders aan hun hoofd.

In de Hoeksteen 2.0 van deze week vertelt Berry over hoe hij als single man op zoek ging naar een manier om zijn kinderwens vorm te geven. Hij vond Marjan, ook alleenstaand, en heeft met haar nu twee kinderen. Over zijn kraamtranen in een leeg huis na de eerste week fulltime vaderschap, over de noodzaak van flexibiliteit, de voordelen van parttime ouderschap én de trots op zijn gezin. ‘We hadden dezelfde wens en die is uitgekomen, maar daar moet je wel voor blijven werken. En dat doen we. Zonder meer.’

Als jeugdvrienden spraken Nevlynn en Linda af dat als ze later alleen zouden zijn, ze samen kinderen zouden nemen. Lange tijd leek het niet meer dan een kinderfantasie. Linda leidde haar leven, verhuisde naar Limburg met een partner en kreeg met hem een zoon. Nevlynn kreeg een relatie met Chris en ging er eigelijk vanuit dat kinderen er voor hem niet in zouden zitten. Maar nadat Linda’s relatie spaak liep en Chris de kinderwens van Nevlynn aanwakkerde, kwamen ze weer op elkaars pad. Tot het punt dat Nevlynn vroeg of Linda nog open stond voor die bewuste afspraak van vroeger. Die zei volmondig ja. Inmiddels is hun dochter 5 jaar en blikken Nevlynn en  Linda terug op hun proces. Van hoe ze hun wens uitgebreid hebben uitgedacht, want Nevlynn zag best wat beren op de weg, tot hoe de situatie er nu in praktijk uitziet. The best of both worlds, zo noemen ze het zelf.

Van 35-jarige single-met-kinderwens naar moeder in een regenbooggezin. Deze aflevering van De Hoeksteen 2.0 vertelt Linda haar verhaal, van hoe zij ‘haar mannen’ ontmoette tot hoe ze samen hun zoon kregen, nu alweer 7,5 jaar geleden. Ze noemt haar gezin een ‘successtory’ en vertelt wat daar de basis van is: ‘Altijd denken van uit het belang van het kind’ en ‘je ego doet er niet toe.’ Oja, het ‘elkaar gunnen’ is ook een hele belangrijke.  Over nature en nurture, over rare vooroordelen, over opvoeden als het mooiste maar ook het zwaarste wat er is en de manier waarop de ouders dit samen doen. Ook al trekt zoonlief soms meer naar de een dan de ander. Of vindt hij het afscheid nemen soms best lastig. 'We zijn echt een drie-eenheid.'

Deze week deel 2 van het verhaal van Aart en Sjors. (Deel 1 gemist? Die staat hier ook) Na jaren van zoeken en met twee intense trajecten zonder voldragen zwangerschap, ontmoetten ze Lianne. En dan begint het eigenlijk pas echt. Een echo met een hartslag, een zwangerschap die standhoudt en die ze met elkaar en Lianne’s gezin beleven.    Over vertrouwen, nachtflesjes, bevallen en hoe je vooral níet moet kijken naar het zetten van een ruggeprik.  Maar ook over de juridische rompslomp om alles te regelen, de afspraken met Lianne en tips voor anderen die een zelfde traject overwegen.  Wil je nog meer aan ze vragen? Dat kan via papas2be.com of volg ze op Instagram - dan hoor je daar meteen wanneer hun boek klaar is. Voor meer info over de stichtingen waar ze bij betrokken zijn, zie www.meerdangewenst.nl en www.zwangervooreenander.nl

Over ongemakkelijke eerste dates met mogelijke draagmoeders en heen en weer vliegen uit Italië voor een eisprong. Maar ook over het bewaken van je eigen grenzen, je ondanks teleurstelling kwetsbaar op blijven stellen, je weg vinden in onduidelijke wet-en regelgeving en het soms ervaren van discriminatie als gezin met twee vaders. Alles dus wat er kwam kijken bij het intensieve proces van Aart en Sjors op weg naar het vaderschap. Fast forward: daar genieten ze al 2,5 jaar van met zoon Tom. Een tweeluik, met vandaag deel 1: de zoektocht, welke manier past bij de mannen en hoe kunnen ze die realiseren?

Hadewych is een alleenstaande moeder - of liever Single Mom By Choice - met drie kinderen. Haar wens voor een groot gezin is uitgekomen. Anders dan ze als kind fantaseerde, maar daarom zeker niet minder mooi. Een tikje intenser, dat misschien wel... Toen een partner uitbleef, besloot Hadewych als eind-twintiger zelf met behulp van een donor haar kinderwens vorm geven. In eerste instantie vond het ziekenhuis haar nog erg jong, ze moest eerst nog maar een jaar of tien wachten. Maar dat zag ze echt niet zitten.    Zwanger worden van een donor was voor Hadewych niet een allerlaatste optie 'als echt niets anders lukt', maar een goede en mooie manier om een kind op de wereld te zetten. Een eventuele partner kon altijd nog komen, maar met kinderwens daten bleek niet echt een succes.   Ondanks haar leeftijd mocht ze op de wachtlijst. Nu is Hadewych moeder van drie (!) zonen. Luister hoe dit gedroomde grote gezin tot stand is gekomen en hoe ze dit in haar eentje weet te managen. (R.E.S.P.E.C.T.) ** In theorie verschijnt deze podcast tweewekelijks. In lockdown-alle-ballen-hoog-houden-tijd kan er  zoals nu net iets meer tijd tussen zitten..**

Kerry en Carsten vertellen over hun weg - of beter gezegd rollercoaster - naar het vaderschap. Na een intensief traject kregen zij een tweeling met hulp van een Mexicaanse draagmoeder. Een weg waar veel mensen een oordeel over hebben. En waar een niet altijd even integere industrie omheen is ontstaan. De mannen deden het op eigen wijze. Met draagmoeder Fabiola bouwden ze - tegen het advies van de bemiddelingsorganisatie - een warme band op en ze spreken elkaar nog steeds. Ook met de eiceldonor hebben ze inmiddels contact weten te leggen. Alles om hun dochters zoveel mogelijk mee te geven over hun roots. Indrukwekkend om te horen hoe zij ondanks alle obstakels hun eigen weg hebben gevonden. En wat een leuke blije twinmeisjes ❤️

Niet meer dan logisch eigenlijk dat als ik anderen vraag hun verhaal te delen, ik begin met dat van mij. Samen met papa's Marius en (Pa) Bert heb ik sinds drie jaar een co-ouderschap (20-80). Van een eerste onwennige edoch gezellige ontmoeting naar twee huishoudens bij elkaar in de buurt, verbonden voor het leven door onze tweelingzonen.  We blikken terug hoe het nou toch allemaal zo gekomen is, van masterplan tot (soms moeizame) uitvoering tot Modern Gezin. Van duizend appjes per weekend naar genieten van tijd voor mezelf. Co-ouderschap = zoals ik hoopte delen van geluk, maar ook loslaten met de grote L. Wil je ook jouw verhaal delen? Ik hoor het graag op info@mariekekessel.nl