Jacobin Greece

Το ημερολόγιο γράφει 10 Απριλίου 2008 και σε στην πιο ψηλή γωνιά της γης διεξάγονται κάποιες εκλογές. Πρώτη δύναμη αναδεικνύονται οι κομμουνιστές. Για την ακρίβεια οι αντάρτες κομμουνιστές, οποίοι μετά από χρόνια ένοπλης πάλης κατάφεραν να ελέγχουν το μεγαλύτερο μέρος της χώρας, να ρίξουν τη μοναρχία και να αναδειχθούν νικητές σε εκλογές. Πολιτικές συλλογικότητες από όλο τον πλανήτη ρίχνουν το βλέμμα τους προς τα εκεί. Σε μια χώρα που σπάνια καταλάμβανε την πολιτική προσοχή, οι επαναστάτες κομμουνιστές παίρνουν την κυβέρνηση. Είναι όμως έτσι; Όχι ακριβώς. Και αυτό αποδεικνύεται από τις μετέπειτα εξελίξεις. Το ποσοστό του 29.28% που λαμβάνει το Κομμουνιστικό Κόμμα Νεπάλ (Μαοϊκό) δεν είναι αρκετό για μια αυτοδύναμη κυβέρνηση και εκεί ξεκινούν, ή μάλλον συνεχίζονται οι περιπέτειες. 16 χρόνια μετά το συγκεκριμένο κόμμα βρίσκεται ξανά στην κυβέρνηση. Όμως σχεδόν τίποτε δεν θυμίζει τους ριζοσπάστες αντάρτες που θα τα άλλαζαν όλα. Τι συνέβη σε αυτό το χρονικό διάστημα; Μιλήσαμε με τον Σπύρο Σακελλαρόπουλο, που είναι καθηγητής στο Πάντειο Πανεπιστήμιο και έχει γράψει το βιβλίο «Νεπάλ: Εθνότητες, Τάξεις στην κορυφή του κοσμου 1769-2008». Μάλιστα, ετοιμάζει το νέο του βιβλίο για το Νεπάλ, σε διεθνή έκδοση, με κατεύθυνση την ενσωμάτωση και των εξελίξεων μέχρι σήμερα. Ο Σπύρος Σακελλαρόπουλος ανέλυσε την πολιτική και κοινωνική κατάσταση που οδήγησε στη γιγάντωση του Κομμουνιστικού Κόμματος μέσα στη δύσκολη δεκαετία του 1990 και στη συνέχεια τις επιλογές και τις εξελίξεις που ακολουθούν με αποτέλεσμα να έχει διαμορφωθεί η σημερινή κατάσταση. Ταυτόχρονα αναλύονται σε βάθος οι κοινωινικές συνθήκες σε επίπεδο τάξης, φύλου και φυλής.

Στην εκπομπή αυτή της σειράς Συζητήσεις με το Jacobin μιλάμε με την Μεταδιδακτορική Ερευνήτρια στο Πανεπιστήμιο του Princeton, Κλεονική Αλεξοπούλου για την Επανάσταση των Γαρυφάλλων. Ειδικότερα, συζητάμε για τα γεγονότα γύρω από αυτήν, του τι είδους Επανάσταση ήταν, την σχέση με τις άλλες μεταβάσεις στην Νότια Ευρώπη κατά την ίδια περίοδο, για τον πόλεμο στις αποικίες που έκανε η Πορτογαλία κατά την προηγούμενη δεκαετία και το αντίκτυπο του στην επαναστατική διαδικασία όσο και στις πολιτικές εξελίξεις αργότερα, τον ρόλο των αριστερών πολιτικών κομμάτων στην Επανάσταση, τον ρόλο της εργατικής τάξης, των φοιτητών και των γυναικών, τα αιτήματα που έθεσε η Επανάσταση και την κληρονομιά της στην σημερινή Αριστερά.

Στην εκπομπή αυτή της σειράς Συζητήσεις με το Jacobin μιλάμε με τον Καθηγητή Πολιτειολογίας στο Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Ιστορίας του Παντείου Πανεπιστήμιου και Κοσμήτορα της Σχολής Πολιτικών Επιστημών από το 2021, Δημήτρη Χριστόπουλο για την Μεταπολίτευση. Ειδικότερα συζητάμε για το περίφημο «τέλος της Μεταπολίτευσης», για την μεταπολεμική «καχεκτική δημοκρατία», για το πόσο η Μεταπολίτευση ήταν επιτυχημένη, για τις ομοιότητες και τις διαφορές με τις μεταβάσεις άλλων περιπτώσεων της Νότιας Ευρώπης όπως αυτές της Ισπανίας και της Πορτογαλίας, για τον εκδημοκρατισμό ή μη κατά την μετάβαση στην δημοκρατία των κατασταλτικών θεσμών της μεταπολεμικής Ελλάδα, για τις συνέχεις και τις ασυνέχειες μεταξύ προ και μετά της τρίτης μεταπολιτευτικής δημοκρατίας, για την σύγκριση μεταξύ του μεταρρυθμιστικού θεσμικού προγράμματος μεταξύ πρώιμου ΠΑΣΟΚ και κυβερνητικού Σύριζα, για την πολιτική κληρονομιά των κυβερνήσεων Σημίτη, για γεγονότα του Πολυτεχνείου ως ένα διαρκές πολιτικό διακύβευμα, για τα ιδιωτικά πανεπιστήμια και για το μη δημοκρατικό χαρακτήρα της ΕΕ και το πώς αυτός επηρεάζει τις εγχώριες εθνικές πολιτικές. Εκ μέρους του Jacobin συμμετέχουν στη συζήτηση οι Γιώργος Σουβλής και Χρήστος Αβραμίδης.

Στην εκπομπή αυτή της σειράς «Συζητήσεις με το Jacobin» μιλάμε με τον ιστορικό Μενέλαο Χαραλαμπίδη για το νέο του βιβλίο, Οι Δωσίλογοι: ένοπλη, πολιτική και οικονομική συνεργασία στα χρόνια της Κατοχής (Αλεξάνδρεια, 2023). Ειδικότερα συζητάμε για την χρήση του όρου "Ελληνική Κατοχή", το ζήτημα των κλειστών αρχείων του Υπουργείου Εσωτερικών και την φοβικότητα του Ελληνικού κράτους να διαχειριστεί το παρελθόν του μέσω των πρακτικών αυτών, τις συνέχειες και τις ασυνέχειες μεταξύ του μεταξύ του μεσοπολέμου και των κατοχικών κυβερνήσεων, την σχέση των ελληνικών κατοχικών κυβερνήσεων με τις δυνάμεις κατοχής, για την αναθεωρητική ερμηνεία του ρόλου των Ταγμάτων Ασφαλείας, για την ιδεολογική φυσιογνωμία και τα κίνητρα των δωσίλογων, για την οικονομική συνεργασία με τις δυνάμεις Κατοχής και τις οικονομικές ελίτ που αναδείχτηκαν τότε, για το σκέλος της στρατιωτικής συνεργασίας με τους κατακτητές, για την ιδεολογία του αντικομουνισμού κατά τα χρόνια αυτά, για την ατιμωρησία των δωσίλογων εκ μέρους της δικαστικής εξουσίας και για την μεγάλη ένταση της βίας που εκδηλώθηκε κατά την διάρκεια της κατοχής εκ μέρους των αρχών της.

Από την πρώτη γραμμή του αγώνα για την υπεράσπιση του δημόσιου χαρακτήρα του πανεπιστημίου η Σοφία Θεοτοκά, φοιτήτρια στη Νομική Αθήνας και μέλος του Φοιτητικού Συλλόγου της σχολής της και η Βίλλυ Μυλωνά, διδακτόρισσα, – ερευνήτρια ενεργή στο Σωματείο των Εργαζόμενων στην Έρευνα και στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση μέσω του σχήματος της Αντίθεσης , συνομίλησαν με την Αλίκη Κοσυφολόγου (Jacobin Greece) αναφορικά με τον πολιτικό και κοινωνικό αντίκτυπο του μαζικού φοιτητικού κινήματος της περιόδου καθώς και για τον ρόλο των υπόλοιπων μερών της αγωνιζόμενης ακαδημαϊκής κοινότητας.

Η συζήτηση αυτή εγκαινιάζει το νέο vidcast του Jacobin Greece στο φιλόξενο στούντιο του The Press Project με τίτλο, Συζητήσεις με το Jacobin. Πρώτος μας καλεσμένος ο καθηγητής πολιτικής επιστήμης στο Πάντειο Πανεπιστήμιο, Σεραφείμ Σεφεριάδης. Αντικείμενο της συζήτησης είναι όψεις του νέου του βιβλίου, Για την πολιτική που διαμορφώνει, Εργατικό κίνημα και κράτος (Εκδόσεις Τόπος). Ειδικότερα, ανοίγουμε θεματικές που καταπιάνονται με όψεις της σύγχρονης ελληνικής ιστορίας και πολιτικής όπως: η ιστορία της Σοσιαλδημοκρατίας, η ιστορία του ελληνικού κομμουνιστικού κινήματος στον ελληνικό μεσοπόλεμο, ο Βενιζελικός αστικός εκσυγχρονισμός, το μεταπολεμικό διεκδικητικό κίνημα, ο εκσυγχρονισμός κατά την διάρκεια της μεταπολίτευσης και τα αιτήματα που αποτελούν προϋποθέσεις για την αναζωογόνηση του σύγχρονου εργατικού κινήματος.

Στo δεύτερο μέρος της εκπομπής αυτής, Συζητήσεις με το Jacobin, συζητάμε με τον Πολιτικό Επιστήμονα και Ερευνητή στο Εθνικό Κέντρο Κοινωνικών Ερευνών, Κώστα Κανελλόπουλο για τις πολιτικές και κοινωνικές εξελίξεις στην Ελλάδα κατά την διάρκεια της τελευταίας δεκαπενταετίας. Μεταξύ άλλων παρουσιάζονται οι απόψεις του Πολιτικού Επιστήμονα για το τρίτο μνημόνιο και τις επιπτώσεις του για την Ελληνική κοινωνία, τους μετασχηματισμούς που έχουν συνέβη στο εσωτερικό της Νέας Δημοκρατίας από το 2016 και έπειτα, το «φαινόμενο» Κασσελάκη και τις εσωτερικές εξελίξεις στον Σύριζα από το καλοκαίρι και μετά και το μέλλον της Αριστεράς.

Στη διάλεξη θα επιχειρηθεί αρχικά μια παρουσίαση της μετεξέλιξης του φαινομένου της ληστείας στην Ελλάδα από τη στιγμή της συγκρότησης του ελληνικού κράτους μέχρι και το τέλος του 20ού αιώνα. Ιδιαίτερη έμφαση θα δοθεί σε εκείνες τις εκδοχές του φαινομένου που προσεγγίζουν τους ιδεότυπους της «κοινωνικής» και της «πολιτικής» ληστείας. Στη συνέχεια, η έμφαση θα δοθεί σε εκείνες τις ιστορικές περιπτώσεις όπου η ελληνική εκδοχή της ληστείας συναντήθηκε με άλλες μορφές συλλογικής δράσης και, ως ένα βαθμό τουλάχιστον, «πολιτικοποιήθηκε»: το 1921-1922 στην Κρήτη, το 1914 και μέχρι το 1925 στη Σάμο, την τραγική δεκαετία του 1940, πανελλαδικά.

Ο Γιώργος Βελεγράκης στο "Politics of Liberation" μιλάει για το παράδοξο της κλιματικής αλλαγή από την οπτική της Επιστήμης και της Τεχνολογίας

Στην εκπομπή αυτής της σειράς Συζητήσεις με το Jacobin συζητάμε με τον Πολιτικό Επιστήμονα και Ερευνητή στο Εθνικό Κέντρο Κοινωνικών Ερευνών, Κώστα Κανελλόπουλο για τις πολιτικές και κοινωνικές εξελίξεις στην Ελλάδα κατά την διάρκεια της τελευταίας δεκαπενταετίας. Μεταξύ άλλων παρουσιάζονται οι απόψεις του Πολιτικού Επιστήμονα για τις κοινωνικές και πολιτικές εξελίξεις που προηγήθηκαν της Ελληνικής οικονομικής κρίσης χρέους του 2008-2009, τα κινήματα των Πλατείων του 2011, την εκλογική άνοδο του Σύριζα το 2012, την διάλυση της κοινωνικής συμμαχίας του ΠΑΣΟΚ που είχε χτιστεί κατά τις προηγούμενες δεκαετίες, την κρίση του πολιτικού συστήματος που συνέβη με τις εκλογές του 2012 και για το δημοψήφισμα του ΟΧΙ του Ιουνίου 2015.

Τo Jacobin Greece ξεκινάει το ταξίδι του με μία συζήτηση στην έδρα ενός από τα πιο σημαντικά εγχειρήματα εναλλακτικής ενημέρωσης. Έτσι, οι Γιώργος Σουβλής και Χρήστος Αβραμίδης βρέθηκαν στο φιλόξενο στούντιο του The Press Project και συζήτησαν με τον Κωνσταντίνο Πουλή για την Ελευθερία του Τύπου στην Ελλάδα και τις δυνατότητες χειραφέτησης στην Δημόσια Σφαίρα. Στη συζήτηση που έλαβε χώρα πριν από μερικές εβδομάδες, συζητήθηκαν ζητήματα που αφορούν τα κυρίαρχα ΜΜΕ στην Ελλάδα, τη διαμόρφωση των συσχετισμών και τις δυνατότητες των κοινωνικών κινημάτων να απαντήσουν σε αυτό το εχθρικό τοπίο που διαμορφώνεται στην Ελλάδα. Επίσης αναλύθηκαν οι προσπάθειες της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ να αναδιαμορφώσει το ραδιοτηλεοπτικό τοπίο και στη συνέχεια οι επιλογές της Νέας Δημοκρατίας που ξεκίνησαν από τον έλεγχο του ΑΜΕ-ΜΠΕ και επεκτάθηκαν και σε άλλες πλευρές. Μεταξύ άλλων συζητήθηκε το βασικό θέμα της επιβίωσης των εναλλακτικών εγχειρημάτων και των ανθρώπων τους μέσα από οικονομικά μοντέλα λειτουργίας που δε θα δημιουργούν σχέσεις εξάρτησης από τα μεγάλα οικονομικά και πολιτικά συμφέροντα. Από αυτή τη σκοπιά αναλύθηκε το πετυχημένο μοντέλο του The Press Project και διεξήχθη συζήτηση σχετικά με τη διεθνή εμπειρία παρόμοιων προσπαθειών και τη δυνατότητα να εφαρμοστούν οι πετυχημένες τακτικές στην Ελλάδα. Φυσικά, από τη συγκεκριμένη συζήτηση δε θα μπορούσε να λείπει μία προσέγγιση για τα Social Media και τις (α)δυνατότητες να συμβάλλουν στην προσπάθεια των κοινωνικών κινημάτων να παρακάμψει το τείχος σιωπής που επιβάλλεται από τα μεγάλα συμφέροντα.

Μετά από κάλεσμα που δημοσιοποίησαν 45 διανοούμενοι, ακτιβιστές, συνδικαλιστές, αυτοδιοικητικοί από τον ευρύτερο χώρο της Ριζοσπαστικής Αριστεράς, τη Δευτέρα 22 Ιανουαρίου,στον Κινηματογράφο STUDIO new star art cinema πραγματοποιήθηκε εκδήλωση για το μέλλος της Ριζοσπαστικής Αριστεράς. Κατά τη διάρκεια της συζήτησης, πραγματοποίησαν παρεμβάσεις οι πολιτικές οργανώσεις και κόμματα ΜΕΡΑ25, ΛΑIKH ΕNOTHTA ΑΑ, ΑΝΑΜΕΤΡΗΣΗ, ΑΡΑΝ/Κ-Σχέδιο, ΔΕΑ, η πρωτοβουλία των 51 και πολλοί ανένταχτοι αγωνιστές και αγωνίστριες της Αριστεράς. Σύμφωνα με το κείμενο του καλέσματος, σήμερα «χρειάζεται οργανωμένη και ενωτική παρουσία στα κινήματα και στους επιμέρους χώρους, αλλά και να ανοίξει η συζήτηση για τις πολιτικές μάχες, με πρώτο σταθμό τις Ευρωεκλογές, ενταγμένες σε ένα πολύ ευρύτερο χρονικό και πολιτικό ορίζοντα. Χρειάζεται επίσης εναλλακτική πρόταση που θα δώσει ελπίδα, θα αναδείξει κεντρικές αιχμές σύγκρουσης με την κυρίαρχη πολιτική και τεκμηριωμένες απαντήσεις στα άμεσα προβλήματα του λαού και της νεολαίας, αλλά και θα επεξεργαστεί κατευθύνσεις για τα ευρύτερα ζητήματα της οικονομίας και της κοινωνίας, με τροφοδότηση από τον πλούτο και τα αιτήματα των κινημάτων. Πάνω απ’ όλα όμως χρειάζεται ανοιχτή και ειλικρινής δημόσια συζήτηση, χωρίς αποκλεισμούς, ηγεμονισμούς και μικροπολιτικές σκοπιμότητες που είναι ανακόλουθα με την ευθύνη απέναντι στην κρισιμότητα της συγκυρίας».

Τα πρώτα γκάλοπ δείχνουν τη «Νέα Αριστερά» στα όρια του 3%. Άλλα λίγο πάνω και άλλα λίγο κάτω. Γιατί όμως μια κοινοβουλευτική ομάδα με 11 βουλευτές, και υποστηρικτές εκατοντάδες μέλη τα οποία αποχώρησαν από τον ΣΥΡΙΖΑ, δεν καταφέρνει να εκφράσει κάποια αξιοσημείωτη δυναμική; Το Jacobin Greece, συζητά με τον δημοσιογράφο Γιάννη Ανδρουλιδάκη, για τη φυσιογνωμία της «Νέας Αριστεράς» τα σημεία συνέχειας και τα (όποια) σημεία ασυνέχειας με τον μνημονιακό ΣΥΡΙΖΑ και την εμμονή του κυβερνητισμού. Επιπλέον, συζητούν για τις πιθανές συμμαχίες που μπορεί να τεθούν όπως η συμπόρευση με το «οικολογικό» σχήμα του Πέτρου Κόκκαλη ή ακόμα και με το ΠΑΣΟΚ. Πώς όμως μπορεί να υπάρξει «πράσινη» φυσιογνωμία ενός κόμματος, δίχως αυτό να μιλήσει για την εξόρυξη χρυσού της El Dorado στη Χαλκιδική, τον αγωγό Eastmed και TAP; Επιπλέον, συζητήσαμε για την πορεία του ΣΥΡΙΖΑ και τις κατευθύνσεις του κόμματος υπό την ηγεσία του Στέφανου Κασσελάκη μετά την αποχώρηση των διαφωνούντων και τον ρόλο του Αλέξη Τσίπρα στις εξελίξεις. Εκτός αυτών, με αφορμή τα Τέμπη και το αίτημα της κρατικοποίησης, η συζήτηση θίγει και τον σύγχρονο χαρακτήρα του ΚΚΕ, σε μια μικρή ανάλυση για το τι σηματοδοτεί η άνοδός του. Επιπλέον, αναλύεται η «πατριωτική πολιτική» που αναφέρει ο Στέφανος Κασσελάκης και οι (όποιες) διαφορές αυτής της κατεύθυνσης με όσα θα υποστήριζαν η Έφη Αχτσιόγλου, ο Ευκλείδης Τσακαλώτος και γενικότερα η «Νέα Αριστερά» αναφορικά με τα λεγόμενα «Εθνικά ζητήματα». Τέλος, αναφέρεται ο παράγοντας κοινωνικά κινήματα και ο τρόπος που αυτά μπορούν να επηρεάσουν την κεντρική πολιτική συζήτηση και τους συσχετισμούς. Μια συζήτηση του Χρήστου Αβραμίδη με τον Γιάννη Ανδρουλιδάκη

Το Jacobin Greece συνομίλησε με δυο μέλη του Ρουβίκωνα και τους ζήτησε να απολογηθούν για τα αιμοσταγή «εγκλήματά» τους, όπως αυτά διατυπώνονται στην δικογραφία που ετοίμασε η ασφάλεια. Να μιλήσουν δηλαδή για την «ανάρτηση πανό», την «ρίψη φέιγ βολάν», την αναγραφή συνθημάτων ενάντια στον Δημήτρη Λιγνάδη και άλλες σκληρές ενέργειες όπως τα χαρτάκια που πέταξαν, με το μήνυμα «Αλληλεγγύη στην Παλαιστίνη». Αυτά είναι μονάχα μερικά από τα απίστευτα που ο ασφαλίτης συγγραφέας της δικογραφίας θεώρησε ως ενέργειες, οι οποίες αποδεικνύουν ότι κάποιος είναι εγκληματίας. Η ασφάλεια, δεν έμεινε, όμως, μονάχα εκεί. Μεταξύ άλλων, ο Ρουβίκωνας κατηγορείται ότι καλλιεργεί εγκληματική «νοοτροπία» γιατί μέλος του ανέφερε σε διεθνές ΜΜΕ πως η βία είναι «πολιτικό εργαλείο». Μάλιστα, ανάμεσα στα πειστήρια του εγκλήματος συμπεριλαμβάνεται και ένα κείμενο με κριτική στον Κυριάκο Μητσοτάκη το οποίο θεωρήθηκε απ’την ασφάλεια ότι «μετέρχεται εκφράσεις ακραίας ρητορικής και διχασμού (sic!)». Σα να μην έφταναν αυτά, για να αποδείξουν ότι ο ιθύνων νους της ασφάλειας έχει τόση σχέση με τη δημοκρατία, όση ο Πρέκας με την υποκριτική τέχνη, τα μέλη του Ρουβίκωνα κατηγορούνται και για το ότι οδηγούν νέους (και επομένως ευάλωτους) ανθρώπους στη «ριζοσπαστικοποίηση». Ανάμεσα στα «εγκλήματα» που μπορεί να οδηγήσουν αυτούς τους ανθρώπους στη φυλακή είναι πως έγραψαν κείμενο με κριτική στον «πρωθυπουργό μας» Κυριάκο Μητσοτάκη, το οποίο με βάση τον ασφαλίτη συγγραφέα έχει «ακραία ρητορική» και σπέρνει τη «διχόνοια». Ως κερασάκι στην τούρτα η ασφάλεια προσθέτει στα πειστήρια του εγκλήματος και μια παλιά γνωστή κατηγορία, που είχαμε, όμως να συναντήσουμε απ’την χούντα. Η συγκεκριμένη πολιτική συλλογικότητα κατηγορείται ούτε λίγο ούτε πολύ πως επιδιώκει «την απαλλοτρίωση των μέσων παραγωγής και τη «λειτουργία τους από τους εργαζόμενους». Ως Jacobin Greece, δηλώνουμε κι εμείς ένοχοι για αυτό το «σκληρό» έγκλημα και δεσμευόμαστε να συνεχίσουμε έως την ολοκλήρωσή του. Έως τότε, θα ρίξουμε φως σε αυτήν την πολύ σκοτεινή υπόθεση, καθώς η συγκεκριμένη δικογραφία αποτελεί μία τομή για τα δημοκρατικά δικαιώματα στην χώρα, καθώς πρώτον επιδιώκει να βγάλει παράνομη μια πολιτική συλλογικότητα ως «εγκληματική οργάνωση» μονάχα με πλημμελήματα και να φυλακίσει τα μέλη της. Δεύτερον, στο πρόσωπο του Ρουβίκωνα, η αστυνομία διώκει οποιοδήποτε αντικαπιταλιστικό αίτημα όπως η απαλλοτρίωση των μέσων παραγωγής. Διώκει κάποια υποτιθέμενη «νοοτροπία» βίας που καλλιεργείται με βάση τους ασφαλίτες συγγραφείς, όταν κάποιος δεν καταδικάζει την βία. Μάλιστα, ανάμεσα σε άλλα οι ασφαλίτες θεωρούν επιλήψιμη την ριζοσπαστικοποίηση των νέων. Μιλήσαμε με τη συνήγορο υπεράσπισης, Άννυ Παπαρούσου, η οποία δήλωσε: «Η απόπειρα εγκληματοποίησης της δράσης των μελών της πολιτικής συλλογικότητας του Ρουβίκωνα, σε συνδυασμό με τις επερχόμενες τροποποιήσεις του Ποινικού Κώδικα και του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας, σηματοδοτεί την οπισθοδρόμηση προς ένα κράτος μετεμφυλιακού τύπου, όπου οι πολιτικές διώξεις αποτελούν μέσο άσκησης πολιτικής και εξουδετέρωσης με κάθε μέσο του πολιτικού αντιπάλου. Η εκτενής αναφορά του διαβιβαστικού της αστυνομίας σε ιδέες και έκφραση πολιτικής άποψης, στοχεύει στην ποινικοποίηση ιδεών που αξιολογούνται ως ανατρεπτικές, καταργώντας με αυτόν τον τρόπο στην πράξη τις αξιώσεις και τις βασικές δομές της αστικής δημοκρατίας, έτσι όπως διαμορφώθηκε από την αντιπολίτευση και μέχρι σήμερα.» Όπως θα δείτε στο βίντεο, με αυτήν την δικογραφία γελάσαμε πολύ. Όμως, όσο γελοία και αν είναι όσα αναγράφονται, αυτό δεν είναι αστείο. Αν φυλακιστούν μέλη μιας πολιτικής συλλογικότητας με τέτοιες κατηγορίες, ανοίγει ο δρόμος για να βγει εκτός νόμου οποιαδήποτε αριστερή ή αντιεξουσιαστική συλλογικότητα δεν γίνεται αρεστή στην Ασφάλεια και στην κυβέρνηση. Καλό είναι να μην βλέπουμε αγωνίστριες και αγωνιστές στη φυλακή επειδή πετούν χαρτάκια και στοχεύουν στην κοινωνικοποίηση των μέσων παραγωγής. Καλό είναι να το διαφυλάξουμε.

Το Jacobin Greece συνομίλησε με τον καθηγητή του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, Περικλή Παυλίδη, ο οποίος έχει σπουδάσει στην Σοβιετική Ένωση και στη συνέχεια στη Ρώσικη Ομοσπονδία, μιλάει και διαβάζει στη Ρώσικη γλώσσα και είναι άριστος γνώστης του θέματος. Αρχικά αναλύθηκε η σημερινή κατάσταση στο πολεμικό μέτωπο και οι πιθανές εξελίξεις. Στη συνέχεια ο Περικλής Παυλίδης, ανέλυσε τους λόγους που οδήγησαν τη Ρωσία να κηρύξει τον πόλεμο ενάντια στην Ουκρανία, ενώ πραγματεύεται τη δημοκρατική νομιμοποίηση της απόφασης της Ουκρανίας να μπει στο ΝΑΤΟ, καθώς και οι σημερινοί κοινωνικοί και πολιτικοί συσχετισμοί. Ο Περικλής Παυλίδης αναλύει επίσης τον χαρακτήρα των κυβερνήσεων σε Ουκρανία και Ρωσία και τις εθνοτικές αντιθέσεις στην Ουκρανία. Εκτός αυτών η συζήτηση πραγματεύεται την πολιτική, κοινωνική και οικονομική κατάσταση στις περιοχές που προσαρτήθηκαν πρόσφατα στην Ρωσία, ενώ δίνεται ιδιαίτερη σημασία στην κατάσταση που βρίσκεται το λαϊκό και κομμουνιστικό κίνημα μετά την εξέγερση των «λαϊκών δημοκρατιών». Μπορείτε να ακούσετε το πρώτο μέρος της συζήτησης εδώ.

Το podcast του Jacobin Greece

a) http://cgr.sbm.qmul.ac.uk/CGRWP109.pdf b) https://www.qmul.ac.uk/busman/media/s... c)https://www.researchgate.net/publicat... d) https://www.efsyn.gr/stiles/apopseis/... e) https://jacobin.gr/articleauthor/gior...