Dood & Verderf

Metal is metal? Zeker niet! Want hoewel de meeste herrie uit het Westen komt, is er ook een levendige Spaanse en Latijns-Amerikaanse scene, met totaal eigen klanken en teksten. Gelukkig weet dubbelbloed Bram 'El Pastuso' Franssen, frontman van ¡Pendejo!, in deze editie van Dood & Verderf deze werelden te combineren én te duiden. Wat metal, wat grindcore, wat stoner, wat punkrock, wat teringherrie. Niets nieuws onder de zon in Dood & Verderf, zou je denken. Maar niets is minder waar. Want in deze editie vertrekken we naar de exotische wereld van de Spaanstalige teringherrie.  Live vanaf het festivalterrein van Baroeg Open Air zit ik in de podcastcontainer met Bram ‘El Pastuso’ Franssen. Bram, dat is de zanger en trompettist van ¡Pendejo!. En ¡Pendejo!, dat is, en ik citeer, ‘snelle stoner met trompet én trombone, stomp-groovend als een zwaar opgevoerde stoomwals die wordt aangedreven door een megawaterpijp met op smeltend asfalt gekweekte wiet erin’.  Spaanstalige teringherrie dus. We bezoeken daarvoor zo ongeveer elk land in Midden- en Zuid-Amerika, plus nog wat Zuid-Europa, en natuurlijk ons eigen Nederland. Vamos!  Vond je dit tof? Abonneer je dan op de nieuwsbrief of de podcast. En ben je al fan? Geef dan een vijf-sterren-rating aan de show op je favoriete podcastplatform, zodat zoveel mogelijke andere mensen de show ook kunnen vinden. Playlist Brujeria - La Migra (cruza la frontera II) (Raza Odiada, 1995) Consulado Popular - Me Mamé (single, 2017) Motosierra - Andate a cagar (Life in Hell, 2006) Luzbel - Por piedad (Luzbel, 2019)  ¡Pendejo! - La Reina De La Ametralladora (Volcán, 2023) Bala - Agitar (Maleza, 2021) Avernal featuring Pato Larralde - Solo ante la muerte (Requiem para los Rebeldes Necrologia, Pt. 1) Zwaar Aanbevolen Zatokrev - Pearl Eyes (Bring mirrors to the surface, 2025) Zatokrev, vertelt online magazine Zware Metalen in zijn maandelijkse Zwaar Aanbevolen-tip, is een Zwitserse doom/death/sludge-band en brengt eind deze maand - na zeven jaar afwezigheid - zijn vijfde album op de markt. Bring Mirrors To The Surface verschijnt via het gerenommeerde Pelagic Records en is voer voor fans van Cult Of Luna, Neurosis en Minsk. Redacteur Robert de Leeuw schrijft: "Bring Mirrors to the Surface is een intrigerende comeback-plaat geworden waar je even de tijd en ruimte voor moet nemen. Maar juist dat zijn vaak de releases die uiteindelijk blijven hangen." Lees de recensie op Zware Metalen

Metalfestivals zijn zéér populair, maar ook zéér lastig om te organiseren. Bas Vonk, hoofd productie bij Baroeg Open Air, vertelt in aanloop naar de zestiende editie over welke uitdagingen er spelen én hoe je die overwint. Plus: een scoop over kindercorpsepaint. Aanhoudende inflatie, onzekere vergunningverlening, stijgende productiekosten, onbetaalbare bands én steeds meer concurrentie: anno 2025 een metalfestival organiseren is zeer, zeer uitdagend. En vaak loopt het ook verkeerd af. Eerder dit jaar werden onder meer The Rock Circus, Graveland en Helmond Open Air om al die redenen geannuleerd. We praten in deze editie van Dood & Verderf daarom met Bas Vonk. Bas is sinds jaar en dag betrokken bij de productie van Baroeg Open Air, hét festival voor extreme muziek in Rotterdam. Hij weet uit eerste hand wat de vele valkuilen zijn die hierbij komen kijken, maar ook hoe je er toch jaar op jaar een succes van maakt.  Koop tickets voor Baroeg Open Air Vond je dit tof? Abonneer je dan op de nieuwsbrief of de podcast. En ben je al fan? Geef dan een vijf-sterren-rating aan de show op je favoriete podcastplatform, zodat zoveel mogelijke andere mensen de show ook kunnen vinden. Playlist Bolt Thrower - The Killchain (Those Once Loyal, 2005) Cock Sparrer - I Got Your Number (Shock Troops, 1982) Lifeless Past - Anxiety (single, 2023) Igorrr - Cheval (Savage Sinusoid, 2017) Violent Magic Orchestra -Supergaze (Death Rave, 2024) Gutalax - Sex drugs and fecal gore (Stinking Collection, 2015) Hate - Erebos (Erebos, 2010) Zwaar aanbevolen Blackbraid - The Dying Breath Of A Sacred Stag (Blackbraid III, 2025) Zware Metalen heeft als luistertip voor jou een nummer van de nieuwe Blackbraid, het Native American black metal-soloproject van Sgah’gahsowáh. En aan het einde mag je vertellen of de band iets is voor BOA 2026. “Blackbraid III borduurt probleemloos voort op het DNA van de voorgaande albums”, schrijft recensent Patrick Verhoeven, “maar ademt tegelijkertijd een zwaardere, donkerdere sfeer. De composities lijken daarnaast nog nadrukkelijker te leunen op de kracht en melodie van de gitaar. Dit derde album van Blackbraid levert niet alleen verzengende, brute kracht, maar ook intrigerende diepgang. Een fascinerend album.” Lees de recensie op Zware Metalen

Geen scene zo verweven met zijn merchandise als de metal. En dus onderzoeken we met socioloog Julian Schaap de vele rollen die shirts, longsleeves en war jackets spelen, variërend van onwetende Metallica-dragers tot stiekeme neonazi's. Van Metallica-shirts bij H&M tot de onleesbare takkenbossenlongsleeves van trv kvlt-blackmetalbands: de invloed van metal op kleding is enorm. En omgekeerd. Want een goed shirt kan het verschil maken voor de status, inkomsten en bekendheid van een band. Daarom duiken we in deze editie van Dood & Verderf zo diep mogelijk in de rol en betekenis van merchandise. We doen dat met Julian Schaap, cultureel socioloog bij Erasmus Universiteit Rotterdam en keihard metalhead. Julian legt uit welke plek merch precies in de scene inneemt, en welke - soms bizarre, soms humoristische, soms activistische en soms opruiende - rol deze kan spelen. We bespreken nep-deathmetalbands die opeens neonazi's bleken, de shirts die verboden werden (hoi Cradle Of Filth!), de meest pakkende teksten op kleding, het belang van een nét voldoende herkenbaar logo, het eeuwige geflirt met foute denkbeelden, en de soms absurde kosten van merchandise. Vond je dit tof? Abonneer je dan op de nieuwsbrief of de podcast. En ben je al fan? Geef dan een vijf-sterren-rating aan de show op je favoriete podcastplatform, zodat zoveel mogelijke andere mensen de show ook kunnen vinden. Playlist AC/DC - Back in Black (Back in Black, 1980) Cradle Of Filth - The Forest Whispers My Name (The principle of evil made flesh, 1994) Morbid Angel - Day of Suffering (Blessed are the sick, 1991) Blood Incantation - The Stargate (Tablet I) (Absolute Elsewhere, 2024) Mgla - Age of Excuse III (Age of Excuse, 2019) Bolt Thrower - No Guts, No Glory (Mercenary, 1998) Zwaar Aanbevolen Vergankelijk - Zielsalleen (Verdwaald in het doolhof van mijn eigen geest, 2025) Voor deze ronde heeft Zware Metalen een luistertip van de Belgische black/doommetalband Vergankelijk: Verdwaald in het doolhof van mijn eigen Geest. Eindredacteur Tom Watthy omschrijft de aanpak van Vergankelijk als origineel. Ik citeer: “De tweemansband concentreert zich op de weg van aftakeling die tot de definitieve terneerlegging leidt. Ze zal dit de komende jaren uitwerken in een trilogie die respectievelijk de vergankelijkheid van de geest, het lichaam en de ziel behandelt. Het woord “prachtig” is, gezien het onderwerp, misplaatst. Laat het me dus houden op slepend, sterk, krachttoer en confronterend.  Lees de recensie op Zware Metalen

Jazz. Da's niet bepaald het eerste waar je aan denkt bij metal. Maar onderzoeker en drummer Luis Mora Matus laat in Dood & Verderf horen dat beide genres enorm veel raakvlakken hebben. Het resultaat klinkt minimaal vernieuwend, en maximaal geweldig. The moment I heard that someone was doing his PhD regarding the way that metal and jazz influence each other, I knew that there would be an edition of Death & Decay about this topic. I love both genres, and I especially love the tracks that move between the two. It is therefore my great pleasure to introduce Luis Mora Matus to the show. Luis is currently doing research at the Koninklijk Conservatorium Brussels in Belgium. There he figures out how, and I quote, “technical tools from progressive metal can be translated into the contemporary jazz practice”. Furthermore, Luis plays drums in Quantum Trio, a hardcore jazz act that incorporates influences from metal to sound even more impressive. In this episode, Luis will explain what these relationships between metal and jazz are, which acts make use of them, and why the world would be a better place if more acts did so. Playlist Dream Theater - Learning To Live (Images and Words, 1992) Derek Sherinian - Atlantis Part 1 - Apocalypse 1470 BC (Planet X, 1999) Meshuggah - Bleed (Obzen, 2008) Tigran Hamasyan - The Glass-Hearted Queen (Red Hail, 2009) Quantum Trio - No Way Out (No Way Out, 2025) Zwaar Aanbevolen Puteraeon - The Land Of Cold Eternal Winter (Mountains of Madness, 2025) Sweden's Puteraeon releases its fifth album with Mountains of Madness, which is thematically inspired by H.P. Lovecraft. A super solid oldschool death metal record, according to Zware Metalen editor Michiel Hoogkamer. Or, in his own words: “Absolute strength of the record is the ‘flow’. The record is brutal where it should be brutal and compelling where it is called for, keeping you listening spellbound throughout.  “Dan Swanö, who handled the master, was quite impressed. He says that Mountains Of Madness might go down in the books as one of the best ‘Swe-death releases ever’. Time will tell, but for now, there's also no doubt in my mind that Puteraeon brings a fine record here.” Lees de recensie op Zware Metalen

Er is bijna geen metalband die zonder zit: een cover van een plaat uit een heel ander genre. Maar waarom doen ze dat? Welke variaties kent dit genre? En hoe zak je niet door het ijs? Nederlands leukste metalcoverband, Pene Corrida, vertelt er werkelijk waar alles over. Van Bamboleo tot Wrecking Ball, en van the Ring of Fire tot Oops I Did It Again: die altijd stoere metalbands vinden het stiekem heer-lijk om platen uit heel andere genres te coveren.  Soms is het resultaat ronduit geweldig, zoals The Legend of Zelda door August Burns Read. En soms is het resultaat ronduit desastreus, zoals Wicked Games door In Flames, of The Sound of Silence van Disturbed.  Maar waarom doen toch zoveel metalbands een poging? Is het simpelweg effectbejag om te scoren over andermans rug? Of zit er een groter artistiek plan achter? De enige en allerbeste bron om die vragen aan te stellen, is natuurlijk Nederlands metalcovertrots, Pene Corrida. Al bijna 15 jaar speelt dit collectief uit Dordrecht, Breda en Rotterdam de sterren van de coverhemel, met publiekslievelingen als Europapa, Let It Go en Captain Jack, maar ook met muzikale vondsten zoals een medley van Prodigy-kneiters. Voor Dood & Verderf zocht de band de 7 meest opvallende metalcovers uit. Aan de hand daarvan bespreek ik met de zangers Danny Feijtel en Bart van Beek de hoogte- en dieptepunten van dit opmerkelijke subgenre, en leren we alles over de do’s en dont’s van de metalcover. Bekijk de discussie over metalcovers op Reddit Beluister alle in de discussie genoemde covers op Spotify Vond je dit tof? Abonneer je dan op de nieuwsbrief of de podcast. En ben je al fan? Geef dan een vijf-sterren-rating aan de show op je favoriete podcastplatform, zodat zoveel mogelijke andere mensen de show ook kunnen vinden. Playlist De slechtste: Puddle of Mudd - About a Girl (Nirvana) De identiekste: Lauren Babic & Gerard Vachon - Mikasa (Veil of Maya) De OG: Atreyu - You give love a bad name (Bon Jovi) De omgekeerdste: T-Pain - War Pigs (Black Sabbath) De best uitgevoerde: Ice Nine Kills - Animals (Maroon 5) Die van Dennis: Leo Moracchioli / Frog Leap Studios - Feel Good Inc. (Gorillaz) De door Bart het meest verkeerd ingeschatte: Pene Corrida - Europapa (Joost Klein)

Van Friese punker tot Rotterdams hoogleraar: je kunt het ver schoppen als buitenbeentje. Toch pleit Ferry Koster ervoor altijd te blijven twijfelen aan wat je denkt, gelooft en doet, want pas dan wordt het leuk. “Waarom zou iemand deze overheid vertrouwen? En, waarom zou iemand zich aan welke afspraak dan ook houden?” Horen we hier een crustige kraker? Een vastgeketend lid van Extinction Rebellion? Zeker niet: deze uitspraak is afkomstig van Ferry Koster, hoogleraar arbeid en instituties aan de Erasmus Universiteit Rotterdam. Maar laat je daardoor niet in de luren leggen: Ferry is ook voormalig bandlid van menig punk- en hardcoreband, met welluidende namen als Los Asesinos De La Superficialidad en Katzenjammer Kids.  En Ferry is een groot pleitbezorger van twijfel: openstaan voor de mogelijkheid dat de wereld compleet anders in elkaar zit dan je altijd dacht. Aan de hand van zeven punk- en hardcoreplaten laat Ferry horen waarom dat twijfelen toch zo belangrijk is, en hoe van de gebaande paden afstappen dé sleutel tot succes vormt. Vond je dit tof? Abonneer je dan op de nieuwsbrief of de podcast. En ben je al fan? Geef dan een vijf-sterren-rating aan de show op je favoriete podcastplatform, zodat zoveel mogelijke andere mensen de show ook kunnen vinden. De playlist Dead Kennedys - Chickenshit conformist (Bedtime for Democracy, 1986) MDC - Born to die (Millions of dead cops, 1980) Husker Du - pink turns to blue (Zen Arcade, 1984) Victims Family – Supermarket nightmare (4 great thrash songs, 1995) Pixies – River Euphrates (Gigantic / River Euphrates, 1988) From Ashes Rise - Rung by rung (Concrete and steel, 2019)

Van de automutilatie van Shining tot de gekte van Benighted: fotograaf Sonja Schuringa legt als geen ander vast hoe bands écht zijn. In deze uitzending legt Sonja uit hoe ze de mensen achter de facade tevoorschijn tovert. Brandende omgekeerde kruizen. Doorgelopen corpse paint. War jackets vol spikes en patches. Afgesneden schapenkoppen. Nog meer omgekeerde kruizen. Grote bossen ongewassen haar. Shirts van Death, Morbid Angel en Slayer. En vlammen. Véél vlammen. Nee, moeilijk is het niet, de metalscene inbeelden. Maar hoe het er achter de schermen echt uitziet, dat weten maar weinigen. Gelukkig is vandaag Sonja Schuringa te gast. Als geen ander weet deze fotograaf op en onder de huid te komen van legendes en enfant terribles als Igorrr, Gaerea, Shining en Wardruna.  In deze uitzending van Dood & Verderf op Operator Radio laat Sonja 6 bands horen, elk met hun eigen verhaal, voor en achter de camera. Vond je dit tof? Abonneer je dan op de nieuwsbrief of de podcast. En ben je al fan? Geef dan een vijf-sterren-rating aan de show op je favoriete podcastplatform, zodat zoveel mogelijke andere mensen de show ook kunnen vinden. Playlist 1 Der Weg Einer Freiheit - Immortal (Noktvrn, 2021) 2 Wardruna - Helvegen (Runaljod - Yggdrasil, 2013) 3 Gaerea - Laude (Mirage, 2022) 4 Igorrr - Double Monk (Nostril, 2010) 5 Benighted - Let the blood spill between my broken teeth (Asylum Cave, 2012) 6 Shining - Låt Oss Ta Allt Från Varandra (V. Halmstad, 2007) Zwaar Aanbevolen Wrath Of Logarius - Keeper Of The Spectral Legion (Crown Of Mortis, 2025) Bij het online magazine Zware Metalen wist redacteur Joris Meeuwissen direct welke tip hij aan Sonja wilde geven: Wrath Of Logarius. Op 4 april komt namelijk het debuutalbum Crown Of Mortis uit, dat doet denken alsof Gaerea, Dark Funeral en Lorna Shore een kind hebben gekregen.  Of, in Joris’ woorden: “De extreme metal van Wrath Of Logarius heeft raakvlakken met black- en deathmetal, maar kent ook zijn kanten waarin experimentaliteit, hoekigheid en puntigheid niet wordt geschuwd."

Eindelijk: Dood & Verderf kiest en bespreekt aan de hand van alleskunner (waaronder documentairemaker) Mike Redman de beste docu's die gemaakt zijn over metal. We draaien de muziek, diepen de verhalen uit én verklappen wanneer Mikes langverwachte eigen metal-docu, Metaal, uitkomt. En ja, we proberen ook uit waar Judas Priest van verdacht werd. Don't do it! Wat is nóg fascinerender dan naar metal luisteren? Ernaar kijken natuurlijk. Er is namelijk weinig mooier, tenenkrommender, bizarder, teleurstellender, lelijker, hilarischer, gruwelijker en ongeloofwaardiger dan de verhalen achter metal en zijn muzikanten. En documentaires zijn de ideale toegangspoort daartoe. Daarom in deze editie van Dood & Verderf: Mike Redman, Rotterdams grootste multitalent (check dit dan, of deze), waaronder als documaker. Mike legt momenteel samen met Jason Köhnen de laatste hand aan de documentaire Metaal. Hierin belicht hij de Nederlandse extreme-metal-scene tussen 1985 en ‘95. Speciaal voor Dood & Verderf koos hij zijn favoriete docu’s over metal, variërend van de tranentrekker over Jason Becker tot de teloorgang van de maatschappij in Amerika.  Vond je dit tof? Abonneer je dan op de nieuwsbrief of de podcast. En ben je al fan? Geef dan een vijf-sterren-rating aan de show op je favoriete podcastplatform, zodat zoveel mogelijke andere mensen de show ook kunnen vinden. Playlist Megadeth - In my darkest hour (So far, so good…so what!, 1988) The Decline of Western Civilization Part II: The Metal Years (1988) - IMDb “Documentary showcase, what life was like for the music artists living during the Los Angeles Heavy Metal scene in the mid and late 1980s.” Bad Brains - The Regulator (Bad Brains, 1982) Bad Brains: A Band in DC (2012) - IMDb  “Bad Brains are one of the most important and influential American bands still working today. They melded punk and reggae into an innovative style that has yet to be copied. Their impact and influence can be heard in groups like Beastie Boys, No Doubt, Nirvana, Jane's Addiction and countless more. Despite the troubles of an eccentric front man they have stayed together for 30 years without ever reaching the level of success so many think they deserve. Using rare archival footage and original comic illustrations the film re-constructs Bad Brains' rich and complicated history.” Jason Becker - Temple of the absurd (Perpetual Burn, 1988) Jason Becker: Not Dead Yet (2012) - IMDb  “When doctors diagnosed 19-year-old rock star Jason Becker with Lou Gehrig's Disease, they said he would never make music again. 22 years later, without the ability to move or to speak, Jason is alive and making music with his eyes.” Judas Priest - Better by you, better than me (Stained Class, 1978) Dream Deceivers (1992) - IMDb  “Two young men attempt suicide, one dies, the other survives disfigured. Their parents sue heavy metal band Judas Priest, alleging their music influenced the act. The documentary covers the unprecedented trial against the band.” Iron Maiden: The number of the beast (The number of the beast, 1982) Iron Maiden: Flight 666 (2009) - IMDb  “A chronological account of the heavy metal band Iron Maiden's 2008 world tour through India, Australia, Japan, USA, Canada, Mexico and South America in a jet piloted by the band's front man, Bruce Dickinson. Features interviews with the musicians, their road crew and fans.” Alice Cooper - Ballad Of Dwight Fry (1971) Super Duper Alice Cooper (2014) - IMDb  “Super Duper Alice Cooper is the twisted tale of a teenage Dr Jekyll whose rock n roll Mr Hyde almost kills him. It is the story of Vincent Furnier, preacher's son, who struck fear into the hearts of parents as Alice Cooper, the ultimate rock star of the bizarre. From the advent of Alice as front man for a group of Phoenix freaks in the 60s to the hazy decadence of celebrity in the 70s to his triumphant comeback as 80s glam metal godfather, we will watch as Alice and Vincent battle for each others' souls. The is the first ever 'doc opera' - a dizzying blend of documentary archive footage, animation and rock opera that will cement forever the legend of Alice Cooper.” Cannibal Corpse - Hammer smashed face (Tomb of the Mutilated, 1992) Cannibal Corpse: Centuries of Torment (Video 2008) - IMDb  “Spanning the entire career of death metal's biggest and most controversial band.” De reservelijst The Story of Anvil (2008) - IMDb  “A documentary that chronicles the two fifty-something founding members of the Canadian heavy metal band Anvil on their last stab at fame.” Bonus: Mike met the man, the legend Lips! Paradise Lost: The Child Murders at Robin Hood Hills (1996) - IMDb  “A horrific triple child murder leads to an indictment and trial of three nonconformist boys based on questionable evidence.” Biography: KISStory (TV Special 2021) - IMDb  “Follows the band's five decades in the business as founders Paul Stanley and Gene Simmons reflect on their career.”

Ja, het is zoeken met een lantaarntje naar hoop en optimisme in het nieuwe jaar. Daarom een bijzondere editie van Dood & Verderf. Ik vroeg aan 11 experts die eerder te gast waren in deze show, wat dé bands zijn die je in 2025 in de gaten moet houden. Hun antwoorden variëren van Hongaarse electro-deathmetal, doedelzakmetalcore, Iraanse mystiek, polsensnijdende darkwave tot Nietscheiaanse blackmetal, boze-mannen-hardcore en overrompelende symfonieën. In dit uur hoor de volgende elf lichtende lichten en zoutende zouten vertellen over hun favoriete nieuwe acts en releases:  frontvrouw Alma Alizadeh van For I Am King de Belgische metalprofessor Didier Goossens breakcore-, doommetal- en darkjazzpionier Jason Köhnen Neerlands beste kamerlid Lisa Westerveld apocalyps-adept Marleen van de Kerkhof martial arts- en socialisme-expert Peter Kwint To The Teeth-playlistsamensteller en NRC-journalist Peter van der Ploeg Hardcore-zine-maker Yordi Dam  christelijke-metal-icoon Jasper Verhorst Zware Metalen-hoofdredacteur Maarten Ondersteijn en Rotterdams burgemeester-speechschrijver Daan de Neef Geniet ervan! Vond je dit tof? Abonneer je dan op de nieuwsbrief of de podcast. En ben je al fan? Geef dan een vijf-sterren-rating aan de show op je favoriete podcastplatform, zodat zoveel mogelijke andere mensen de show ook kunnen vinden. Playlist Paleface Swiss - The Gallow (The Gallow, 2023) Door Alma Alizadeh (frontvrouw For I Am King) Beluister de uitzending met Alma Paleface Swiss, wat een fantastische band, live: "niet te geloooooooven" zoals Rembo van Rembo&Rembo zou zeggen. Ik heb ze afgelopen zomer op DMF gezien en het was mokertje hard (gebruik "mokertje hard" nooit, maar dan snap jij wat ik bedoel). Je hebt van die bands waar je naar staat te kijken live en dan denk je: hallo ik wil nu spelen, dit is er een :D Lowen - Najang Bah Divhayeh Mazandaran (Do Not Go To War With The Demons Of Mazandaran, 2024) Didier Goossens (onderzoeker Nederlandstalige blackmetal) Beluister de uitzending met Didier Voor mij dé band om in 2025 in de gaten te houden: Lowen, liefst met track 'Najang Bah Divhayeh Mazandaran.' Hebben in 2024 hun tweede plaat uitgebracht bij Church Road Records en het Nederlandse Lay Bare Recordings. Zangeres Nina Saeidi is de dochter van Iraanse vluchtelingen en opgegroeid in Engeland, en dus echt een kind van twee werelden. Die nieuwe plaat belichaamt haar hybriditeit perfect: loeiharde Black Sabbath/Bolt Thrower-doomriffs in Midden-Oosterse ritmepatronen met lyrics in zowel Brits als Farsi die terug- en vooruitkijken naar de mensheid op basis van pre-islamitische koningenliteratuur. Een dijk van een plaat die in 2025 ongetwijfeld veel live zal worden gespeeld op Britse en Europese podia, en daarom een show om niet te missen.  Watch My Dying - Napköszörü (Egyenes Kerülö, 2024) Door Jason Köhnen (Bong-Ra, Celestial Season, Kilimanjaro Darkjazz Ensemble) Beluister de uitzending met Jason Watch My Dying. één van de bekendste extreme metal bands uit Hongarije. Ze bestaan al 25 jaar maar zijn in Europa nauwelijks bekend. De plan is om ze eind vh jaar als support van Bong-ra mee naar NL te halen. Er is net een nieuwe plaat uit : ' Egyenes kerülő '. Ik draag het nummer 'Napköszörű' aan. Ne Obliviscaris - Devour Me, Colossus - part 1, black holes (Citadel, 2014) Lisa Westerveld (kamerlid GroenLinks-PvdA) Beluister de uitzending met Lisa De band die we wat mij betreft goed in de gaten moeten houden is Ne Obliviscaris. Ik werd een aantal jaar geleden op hen getipt (een vriend liet me het nummer Devour me, Colossus horen) en met hem was ik enorm onder de indruk van alle verrassingen in hun nummers. Op dat moment waren ze denk ik nog niet heel bekend en konden we geen live optredens vinden, maar ze waren vorig jaar tot mijn verrassing op Dynamo Metalfest (waar ik niet was) en komende zomer weer op een aantal festivals. Dus ik ga zeker checken hoe ze live zijn.  Gaerea - Unknown (Coma, 2024) Marleen van de Kerkhof (klimaatactivist en eindredacteur Zware Metalen) Beluister de uitzending met Marleen Voor nu ga ik voor Gaerea met als single Unknown van het laatste album Coma. De eerste keer dat ik een album 100/100 punten heb gegeven. Lees hier waarom. Gaerea is met Coma ook op #3 van de ZM Jaarlijst beland. Op 6 augustus spelen ze met Dimmu Borgir en Abbath in 013. Je móét ze live ervaren! Wat een kolossale intensiteit! Enne, de gitariste en zanger wonen in Nederland, dus een beetje ‘van eigen bodem’.  Curselifter - The Blade (Curselifter, 2024) Peter Kwint (voormalig SP-kamerlid, voorzitter Nederlandse Vechtsportbond) Beluister de uitzending met Peter Ik vind dat iedereen nu op de Curselifter band wagon moet springen. Band uit Utrecht, met Rosa een absolute sloper op zang. Bij tijd en wijlen lompe, zware metalcore. Maar af en toe ook veel gelaagder. Het doet me bij tijd en wijlen denken aan Converge, en mensen die mij kennen weten dat dat een heel groot compliment is. Empire is een geschikte track, de opener van hun self titled debuutplaat die in oktober uit kwam. Bovendien thematisch typisch voor ze, omdat ie zowel over het falen van dit systeem gaat als over menselijk falen. Wat de twee voornaamste thema's van de plaat zijn. Heartworms - Warplane (Glutton for Punishment, 2025) Peter van de Ploeg (cultuurjournalist NRC en samensteller To The Teeth-playlist) Beluister de uitzending met Peter Het meest excited ben ik nu over een iets minder heavy band, maar niet minder duister: Heartworms uit Londen. Post-punk, industrial, gothic pop, darkwave, het is van alles en frontvrouw Jojo Orme heeft het charisma om dat allemaal aan elkaar te lijmen. Ze zijn toegankelijk genoeg voor een groot publiek, aanstekelijk en dansbaar, en toch is er die ongemakkelijk donkere onderstroom waar ik (wij?) zo lekker op ga(an). Ik heb vanmorgen, toevallig, de promo binnengekregen van de nieuwe plaat die in februari uitkomt.  Die Jojo Orme heeft een heftig levensverhaal trouwens. Uit huis gegaan op haar veertiende, in opvanggezinnen terechtgekomen en op haar zestiende alsnog op zichzelf aangewezen. Ze verdiende geld door op straat te spelen.  Provisional - Deceive (Inside Out, 2024) Yordi Dam (hardcore-zine-maker Hard tegen Hard) Beluister de uitzending met Yordi Ik ben erg benieuwd naar Provisional. Een internationaal gezelschap met leden uit Nederland, Argentinië en Portugal, based in Rotterdam. Ik wijd een kort stukje aan ze in de aankomende editie van mijn blad die eind januari uitkomt. Zo omschrijf ik ze daar: PROVISIONAL Uit: Rotterdam (NL) Voor fans van: Vein.fm, Converge Geflipte all-verse-no-chorus-mathcore met een voorliefde voor bombastische Dillinger-riffs, dissonante panic chords en het occasional whammy pedaal. Ik vind het tof dat hun muziek een beetje uit de bocht vliegt, zeker naar metalcorebegrippen, dat vaak een beetje richting het gelikte gaat. Bovendien klinkt het geheel profi, spannend en - komt 'ie - bijna on-Nederlands-goed. Ik ben heel benieuwd wat deze opkomende band in 2025 gaat doen. Zwaar Aanbevolen Walg - Vuurdoop (IV, 2024) Maarten Ondersteijn (hoofdredacteur Zware Metalen) Beluister de uitzending met Pim (de voorganger van Maarten) Wij dragen namens Zware Metalen de Nederlandse, symphonische blackmetalband Walg aan: Onderbouwing:  In 2023 én in 2024 wist Walg de top-10 te halen in de uiteindelijke jaarlijst van onze lezers. Een uitzonderlijke prestatie als je bedenkt dat daar grote namen staan zoals Blood Incantation, Obituary, Opeth en Marduk. Het album IV -waardering 95/100- dat wederom in eigen beheer uitgebracht is, sloeg afgelopen jaar ook weer in als een bom en redacteur Joris schreef daarover: IV van het Nederlandse Walg is zo waar (en niet geheel verrassend) een magistraal melodisch, symfonisch blackmetalwerkstuk. Ik denk dat er in de wijde omtrek geen enkele band in dit subgenre dit Walg van de troon kan stoten! Meesterlijk! Ongezien! Walgelijk lekker weer! Er is geen eind in zicht! Nog een goede reden om deze band te tippen, is het zeer exclusieve optreden op Pitfest dat dit jaar zal plaatsvinden. Nog niet eerder trad Walg op namelijk, daar het oorspronkelijk een tweemansformatie is. Daar wil je bij zijn dus! Bleed From Within - In Place of your Halo (Zenith, 2025) Jasper Verhorst (TerraDown, A Life Aligned) Beluister de uitzending met Jasper Want, een band die ik wil noemen die men zeeeker in 2025 moet checken is Bleed From Within. Dit jaar komen ze weer met een nieuwe plaat waarvan er al een paar singles uit zijn. Metal(core-ish?) uit Schotland, met heuze doedelzakken in het instrumentarium. "In Place of your Halo" is hun nieuwste single met doedelzakken in de breakdown enzo. De band ken ik al een tijdje en heb ze een aantal keer live gezien, afgelopen sinterklaas ook samen met Slipknot in de ZiggoDome en dat was echt een feestje. Terzij De Horde - In One of These, I am your Enemy (In One of These, I am your Enemy, 2022) Daan de Neef (voormalig VVD-kamerlid, speechschrijver burgemeester Carola Schouten) Beluister de uitzending met Daan Heel simpel: dat is Terzij de Horde uit Utrecht. Dit jaar komen ze met een nieuw album en wat ik ervan weet, is dat het een verdere verfijning wordt van hun vorige album ‘In one of these I am your enemy’. Alles wordt momenteel opgenomen en ik kijk er echt reikhalzend naar uit. Het wordt nog filosofischer (een nummer over Nietzsche bijvoorbeeld), maar ook melodieuzer. Ik vind het fijn dat een band niet alleen toffe muziek maakt, maar ook bijdraagt aan een beter begrip van de wereld. TDH is zowel activistisch als intellectueel. En gewoon bruut. Zanger Joost staat als een blackmetal Cicero op het podium en de rest van de band speelt in een soort roes mee. Love it! Kan niet wachten.

Metal is voor stoïcijns coach Dennis de Gruijter zoveel meer dan herrie, 'sleeeejuuuur' roepen en bier drinken. Metal is voor hem het portaal naar andere werelden: eerst die van de duisternis, daarna die van de filosofie. In deze uitzending laat Dennis (en zijn dochter!) horen hoeveel filosofische lagen de metal ontsluit. Als er één filosofiestroming is die trv kvlt metal is, dan is het wel de stoïcijnse filosofie. Alles wat gebeurt in de wereld, zegt de stoïcijnse filosoof, is van tevoren onverbiddelijk bepaald. De vrijheid en autonomie van de mens zit hem erin dat hij vrij is in zijn oordeel hierover.  Dus ja, er is lijden, weerstand, Irene Moors en de smurfen, teleurstelling, duisternis, tokkies op fatbikes, trauma, geweld, clowns met een alcoholprobleem, strijd, oorlog, alles. Maar, zegt stoïcijns coach Dennis de Gruijter: “Wie zich wil ontwikkelen heeft weerstand nodig. En weerstand of tegenslag is een alomtegenwoordige grondstof!”  Juist de metal heeft hem tot die inzichten gebracht. “Dankzij metal ben ik me gaan verdiepen in Engelse literatuur en klassieke filosofie”, schrijft hij op LinkedIn. “En, hoe raar het ook klinkt, het is tot vandaag een inspiratiebron voor mijn Stoïcijnse coaching. Het is voor jezelf opstaan, de kracht in jezelf zoeken en niet in de regeltjes of status quo, anders durven zijn dan de massa, en een beetje staal in je ruggegraat ontwikkelen.” In dit uur van Dood & Verderf laat Dennis aan de hand van 7 platen horen waarom juist metal past bij stoïcijnse filosofie, hoe we kunnen groeien door weerstand, en waarom een Sliedrechtse donderpreek een prima bodem vormt voor hallucinaties over de hel.   Vond je dit tof? Abonneer je dan op de nieuwsbrief of de podcast. En ben je al fan? Geef dan een vijf-sterren-rating aan de show op je favoriete podcastplatform, zodat zoveel mogelijke andere mensen de show ook kunnen vinden. Playlist Paradise Lost – As I Die (Shades of God, 1992) Arch Enemy – Beast of Man (Stigmata, 1998) Black Sabbath – A national Acrobat (Sabbath Bloody Sabbath, 1973) Sabbat – The Best of Enemies (Dreamweaver, 1989) Ex Deo – The Philosopher King (2020) Manowar - Carry On (Fighting the world, 1987) Zwaar aanbevolen Iotunn - Twilight (Kinship, 2024) Het online magazine Zware Metalen zag je lijst vol traditionele platen En dacht: die Dennis moeten we muzikaal even bijpraten Misschien, dachten zij, is Iotunn iets voor jou Met een modern geluid, maar de oude metal trouw De band komt uit Denemarken en werd in 2015 opgericht En betaalt aan bands als Borknagar en Persefone zijn schatplicht Hoe dat klinkt, weet redacteur MrJingles te vertellen Dus laat de volgende woorden in je oren schellen: "Iotunn brengt na het fantastische Access All Worlds wederom een dijk van een plaat uit. Dit is voer voor liefhebbers van sterk melodisch gitaarwerk, waarbij het allemaal wel wat steviger mag. De muziek mag dan wel de noemer progressief hebben, maar nergens wordt het album Kinship te moeilijk om te verteren. Het is echter wel een muzikale reis langs atmosferische landschappen, die de aandacht verdient om je er eens goed in te verdiepen." Lees de recensie van Iotunn – Kinship op Zware Metalen

Een van dé nieuwe beloftes in het Nederlandse metallandschap is Reformist. Maar hoe kom je op die plek? En hoe maak je de stap naar het grote succes? Zanger Freek Kruijswijk en gitarist Mark van Gils delen al hun geheimen om de boyband van de metal te worden, variërend van radicaal darlings killen tot Trello-boards. Bekijk hier hoe de uitzending eruit zag: kort op Insta, lang op YouTube) (voor de goede luisteraar: de opname werd ditmaal niet in de container van Operator Radio gemaakt, maar thuis aan de keukentafel) Meer dan 100 duizend. Zoveel bands staan er vermeld op Metal Archives, dé online database voor metal. Ruim 3 duizend daarvan komen uit Nederland. 1 daarvan heet Reformist. En die band is te gast in deze uitzending van Dood & Verderf. Reformist is namelijk niet alleen een supertoffe band, maar ze weten zich ook op magische wijze te ontworstelen aan dat enorme moeras aan bands. Een crowdfundactie voor hun nieuwe plaat leverde dit jaar bijna tienduizend euro op, betaald door ruim 140 fans. Begin komend jaar maakt dat de release van het debuutalbum Voyages mogelijk. In Dood & Verderf praat ik met zanger Freek Kruijswijk en gitarist Mark van Gils over hoe Reformist moedig de oceaan aan middelmaat ontstijgt, en zo zijn eigen plek weet te veroveren. Want hoe bouw je een achterban op? Hoe kom je bij boekers in beeld? Hoe zet je een succesvolle crowdfunding op? En, natuurlijk het belangrijkste, hoe maak je iets dat beter is dan de rest? Daar komen we in deze uitzending van Dood & Verderf achter. Vond je dit tof? Abonneer je dan op de nieuwsbrief of de podcast. En ben je al fan? Geef dan een vijf-sterren-rating aan de show op je favoriete podcastplatform, zodat zoveel mogelijke andere mensen de show ook kunnen vinden. Playlist 1 Reformist - Oblivion (2024) 2 Incubus - Drive (Make Yourself, 1999) 3 Meshuggah - Dancers to a Discordant System (Obzen, 2008) 4 Escape The Fate - Not Good Enough for Truth in Cliche (Dying is your latest fashion, 2006) 5 Ten56. - Diazepam (Downer, 2023) 6 Jason Paige - Pokémon Theme Song (1999)

Deathcore is extreme muziek in optima forma. Maar achter die schijnbaar ondoordringbare geluidsmuren zitten prachtige verhalen verstopt. Elmer Maurits en René Gerbrandij van het Rotterdamse Distant draaien de platen die hen inspireerden en delen hun favoriete lore. Met blote handen blokken gewapend beton in elkaar slaan. Je oma doodsangsten geven als ze weleens wil horen waar haar favoriete kleinkind nou eigenlijk naar luistert. De 10 kilometer onder de 30 minuten hardlopen. De apocalyps van een soundtrack voorzien waar zelfs de apocalyps bang van wordt. Dat, en meer, is wat je met deathcore kan doen, het tamelijk bizarre satanskind van enerzijds deathmetal en anderzijds metalcore. Deathcore fascineert me al jaren: het klinkt tegelijkertijd extreem én toegankelijk, lijkt uit elkaar te barsten van de energie, en speelt heel plezierig met duistere thema’s en visuals. In dit uur van Dood & Verderf laten Elmer Maurits en René Gerbrandij horen waar deathcore vandaan komt, wat het kan, waarom het zo groot is geworden, en hoe het zich ontwikkelt. Elmer en René weten dat als geen ander. Zij zijn de bassist en drummer van Distant, al tien jaar misschien wel Nederlands grootste deathcoreband - uit Rotterdam! Vond je dit tof? Abonneer je dan op de nieuwsbrief of de podcast. En ben je al fan? Geef dan een vijf-sterren-rating aan de show op je favoriete podcastplatform, zodat zoveel mogelijke andere mensen de show ook kunnen vinden. Playlist 1 Suicide Silence - No Pity For A Coward (The Cleansing, 2008) 2 Black Tongue - Coma (Born Hanged / Falsifier, 2014) 3 Lorna Shore - To The Hellfire (...And I Return To Nothingness, 2021) (bekijk hier het optreden van Distant met Will Ramos van Lorna Shore) 4 Infant Annihilator - Cunt Crusher (The Palpable Leprosy Of Pollution, 2012) 5 Bring Me The Horizon - Pray For Plagues (Count Your Blessings, 2006) 6 Distant - Fleshweaver (Tsukuyomi: The Origin, 2024) Zwaar Aanbevolen 7 Blood Incantation - The Message [Tablet I] (Absolute Elsewhere, 2024) Omdat Maarten Ondersteijn, hoofdredacteur van Zware Metalen, zijn vingers niet durft te branden aan een genre waar Elmer en René veel meer vanaf weten, tipt hij de nieuwe Blood Incantation. Maarten is namelijk zeer benieuwd of jullie iets kunnen met wat complexere progdeath. Zijn collega Michiel Hoogkamer schrijft over dat nieuwe album: “Zanger-gitarist Paul Riedl zelf spreekt over de soundtrack van een episch sciencefictionverhaal, in de vorm van een jaren ’70 progalbum gespeeld door een jaren ’90 deathmetalband uit de toekomst. Hij ziet er niet ver naast, want het gekende Blood Incantation-universum wordt uitgebreid met pure prog en Pink Floyd-achtige sfeerzettingen, die laatste soms zelfs inclusief bijpassende zangstem. Er gebeurt dan ook verdomd veel, daar ergens anders. De verschillende stijlen zouden er gemakkelijk voor kunnen zorgen dat het allemaal wat onsamenhangend wordt, maar die valkuil wordt behendig omlopen door de structuur van de plaat. Zodoende is Absolute Elsewhere mijn plaat van het jaar.” Lees de recensie op Zware Metalen

Bijbels uitdelen op Into The Grave, riffs spelen bij whitemetalband A Life Aligned, maar ondertussen ook héél hard gaan op Dying Fetus: Jasper Verhorst doet het allemaal. Want, zo laat hij horen, christendom en metal gaan prima samen (nouja, behalve Behemoth en Igorrr dan). Te midden van de zwartgallige poelen van dood & verderf die automatisch ontstaan op het festivalterrein van Baroeg Open Air, is een lichtpunt te vinden. Hier, in de podcast-container van Operator Radio, sta ik met Jasper Verhorst. En Jasper is niet alleen de gitarist van metalcore-act TerraDown.  Hij speelt ook in een christelijke metalband: A Life Aligned. Sterker nog: Jasper werkt voor Metalbijbel Nederland. Deze stichting deelt op metalfestivals, zoals Baroeg Open Air, bijbels uit, en gaat zo met metalheads het gesprek aan over het christendom. Wat? Metal en christendom? Da’s toch net zo aannemelijk als de PVV en asielzoekers knuffelen? Dat zou je denken. Aan de hand van zeven platen, variërend van metal-opwekkingsmuziek tot Dying Fetus, vertelt Jasper hoe christenen ook metal kunnen zijn, en hoe dat eigenlijk klinkt, trv cvlt white metal. Vond je dit tof? Abonneer je dan op de nieuwsbrief of de podcast. En ben je al fan? Geef dan een vijf-sterren-rating aan de show op je favoriete podcastplatform, zodat zoveel mogelijke andere mensen de show ook kunnen vinden. Tot volgende maand bij Dood & Verderf!  Playlist Oh, Sleeper - Children Of Fire (Children of Fire, 2011) Red - Let It Burn (Until we have faces, 2011) Dying Fetus - Subjected To A Beating (Reign Supreme, 2012) Crimson Moonlight - Intimations of everlasting Constancy (Veil of remembrance, 2005) Pentokrator - Awesome God (single, 2016) TerraDown - Checkmate (Checkmate, 2023) A Life Aligned - Shock And Awe (The Fill, 2023)

Ja, metal, dat lusten metalheads wel. Maar wist je dat ze ook heel goed gaan op drum 'n bass, industrial hardcore, ambient, breakcore en cybergothic? David Kuiper, programmer van de electronics-stage van Baroeg Open Air, laat horen welke elektronica werkt. Vond je deze aflevering tof? Abonneer je dan op de nieuwsbrief of de podcast. Ben je al fan? Geef dan een vijf-sterren-rating aan de show op je favoriete podcastplatform, zodat zoveel mogelijke andere mensen de show ook kunnen vinden. Bedankt! We gaan terug naar september 2015, een duistere zaterdagavond in het Zuiderpark in Rotterdam. Met open mond sta ik daar bij de electronics-stage, een van de twee grote tenten van Baroeg Open Air. Black Sun Empire, het drum ‘n bass-drietal uit Utrecht, sluit af. In die tent gaan honderden, zo niet duizenden uitzinnige mensen helemaal los op de muziek. Waaronder heel veel metalheads. Metalheads? Die luisteren toch alleen maar trv kvlt badkamerblackmetal, en hooguit een blokje Metallica omdat het moet? Maar nee. Ook metalheads en andere liefhebbers van zware gitaren stappen - in ieder geval tijdens Baroeg Open Air - probleemloos over naar de bonkende 909’s, zagende Juno’s en bubbelende 303’s. En precies over dat fenomeen, daar waar metalheads probleemloos ook hun hart ophalen bij de elektronica, gaat deze uitzending van Dood & Verderf. Samen met David Kuiper, sinds jaar en dag programmeur van de electronics-stage van Baroeg Open Air, onderzoeken we welke elektronica werkt (en welke niet), en waarom dat zo is. Zo kijken we vooruit naar de komende editie van Baroeg Open Air, op zaterdag 14 september in het Zuiderpark. Playlist 1: Sinister Souls - FCKN Hostile (Zardonic remix) (Chronicles, volume 1, 2024) 2: Combichrist - This shit will fuck you up (Everybody Hates You, 2005) 3: Somniac One - Instigator (I hope this EP finds you well, 2023) 4: The Silence - The Detonator (The silence of the perfect dark, 2023) 5: Neurocore - Souvenirs du futur (The Magellan Chronicles, 2015) 6: Enduser - 2-3 (1-3, 2016) 7: Kryptic Minds - Six degrees (One of us, 2009) 8: Tineidae, Access To Arasaka, Sole Massif - Power Disruption (Engage, 2022) Deens Aanbevolen Lidvall - Invalid (Prototype, 2024) Een unicum! Niet Zware Metalen, het online metalmagazine der Lage Landen, maar René Passet geeft vanuit zijn woonplaats Kopenhagen de muziektip voor David. René is al decennia Neerlands grootste connaisseur van elektronische muziek, onder meer voor 3voor12, Oor, DJ Broadcast en KindaMuzik. En omdat René als voormalig filelezer van de ANWB groot fan is van radio, heeft hij speciaal voor David zijn tip ingesproken. Shirts uit, dansvloer aan! Bezoek René Passet op Instagram

Steriele badkamerblackmetalopnames zijn een vorm van de hoogste kunst. De muzikanten van nu zouden eens wat beter hun nummers moeten kennen voordat ze gaan opnemen. En clicktracks zijn helemaal prima. Dat en meer hoor je van audio-engineer JB Van Der Wal, die via zijn favoriete 7 opnames je wegwijst maakt in de wondere wereld van metalproductie. JB, JB van der Wal, John Bart Van Der Wal, JB…, JB v.d. Wal, JB "Lemouchi" Van Der Wal, John Bart Van Der Wahl, Stoarmbringer. Hoe je hem ook noemt, hoe je het ook schrijft, goed klinkt het altijd. En da’s net als zijn muziek. John Bart ken je misschien als bassist van Dool en Aborted, maar achter de coulissen speelt hij nog een veel grotere rol. John Bart is namelijk de audio engineer van Hewwetover Studios in Friesland. Daar zorgt hij ervoor dat metalbands kunnen opnemen, waarna hij aan het monteren, mixen en masteren slaat. In dit uur van Dood & Verderf komen we via de plaatkeuze en verhalen van John Bart erachter wat het geheim is achter een goed klinkende metalplaat, en waar je op moet letten om te bepalen of iets nou trve kvlt of gewoon tragisch kut is. Playlist 1: Cult of Luna - Finland (Somewhere along the highway, 2006) 2: Darkthrone - Quintessence (Panzerfaust, 1995) 3: Pantera - Domination (Cowboys from Hell) 4: Meshuggah - Demiurge (Koloss, 2012) 5: Fluisteraars - De mystiek rondom de steen des hamers (De Kronieken van het Verdwenen Kasteel II: Nergena, 2023) 6: Herder - We All Shall Suffer For What The Gods Have Given Us (Herder, 2011) 7: Celestial Sanctuary - Glutted with Chunder (Insatiable thirst for torment, 2023) Zwaar Aanbevolen 8: 200 Stab Wounds - Gross Abuse (Manual Manic Procedures, 2024) 200 Stab Wounds. Deze band uit Cleveland, Ohio stond eerder dit jaar nog in het voorprogramma van Cattle Decapitation. Maar, zegt hoofdredacteur Maarten Ondersteijn van het online magazine Zware Metalen, de band tapt toch echt uit een ander vat op zijn nieuwe album Manual Manic Procedures.  “200 Stab Wounds mogen we – zeker na dit album – gewoon bij de club tellen die de kar trekt van de nieuwe lichting deathmetalbands. Manual Manic Procedures is in al zijn eenvoud een krachtig, moddervet en lekker ranzig plaatje geworden. Niet per sé anders dan het debuut Slave To The Scalpel, maar wél met een betere geluidsproductie. Lekker hoooorrrrrr.” Lees de recensie op Zware Metalen

Het klinkt als een paradox, maar het kan echt: metalyoga. Yogadocent Rhea Bogaart geeft sinds enkele jaren door heel het land traditionele yoga, maar dan op onvervalste metal. In Dood & Verderf neemt ze je mee tijdens een complete sessie, inclusief afsluitend hail satan. We beginnen met een raadsel. Welke past niet in deze rij? Aardbei en zalm. Poetin en democratie. Vaderdag en sterilisatie. Of metal en yoga.  Het goede antwoord, zal Rhea Bogaart zeggen, is dat laatste. De agressie, geluidsmuren en schuurgeluiden van metal gaan volgens deze yogadocent namelijk uitstekend samen met het verstilde, contemplatieve en helende van yoga. Want wat begon als een grap, is inmiddels voor haar een deel van haar leven geworden: metalyoga geven. In dit uur van Dood & Verderf neemt Rhea, die al jaren yoga en andere trainingsvormen geeft, jou en mij mee in een exclusieve yogametal-sessie. We worden beweeglijk, komen in een trance, raken elkaar aan, krijgen een deken over ons heen, bewerken onze ruggengraat, creëren onze eigen moshpit én ondergaan een geleide meditatie waarin we en passant Satan vereren. Namaste, motherfuckers. Meedoen? Je kunt de komende tijd terecht op 23 juni in De Doelen, 30 juni bij Jera on Air in Ysselsteyn, en 12, 13 en 14 juli bij Big Rivers in Dordrecht. Playlist 1. Deftones - Change (In the House of Flies) 2. Windhand - Diablerie 3. Gojira  - Stranded 4. Poison the Well - Botchla 5. Parkway Drive - Carrion 6. Killswitch Engage - My Curse 7. Tool - Sober Zwaar Aanbevolen 8: Myrath - Into The Light  Mierzoet, mega gepolijst en supermodern. Dat zijn de drie woorden die Maarten Ondersteijn, hoofdredacteur van het online magazine Zware Metalen, verbindt met Myrath. En dat is de Zwaar Aanbevolen-tip van het magazine voor jou.  “Myrath is afkomstig uit Tunesië en mixt sinds de start al Oosterse sferen in zijn mix van rock en metal. Voorheen zette de band buikdanseressen in tijdens optredens, maar daar zijn ze vanwege de kosten maar mee gestopt. Karma is de naam van het nieuwe album en staat vol met nummers zoals deze.” Maarten is erg benieuwd wat jij hiervan vindt. “De muziek is niet hard, de synthpartijen staan harder in de mix dan de gitaar, maar het resultaat is wel lekker opzwepend en passend bij yoga. Denk ik.” Lees de recensie later deze maand op Zware Metalen

Dat niet alle topsporters doodgemediatrainde lopende bewijzen zijn dat zwijgen altijd beter is dan spreken, bewijst shorttracker Itzhak de Laat als de beste. In Dood & Verderf vertelt hij welke cruciale rol metal speel voor zijn prestaties, zowel fysiek als mentaal. 3 keer goud en 2 keer zilver op de wereldkampioenschappen, 6 keer goud, 3 keer zilver en 5 keer brons bij de Europese kampioenschappen, twee keer deelname aan de Olympische Spelen. Het moge duidelijk zijn: Itzhak de Laat is de absolute top van wat Nederland te bieden heeft op het gebied van shorttrack. Maar Itzhak is niet gek. Ooit, weet hij, is zijn carrière voorbij. En wat gaat hij dan doen? Het antwoord: airbrushen. Heel ziek airbrushen (of volg hem hier op Instagram). En daar komt de link met metal om de hoek kijken. Itzhak veroorzaakte vorig jaar een kleine Tiktok-sensatie door te shorttracken met een door hem glinsterend roze gespoten helm, met daarop prominent het logo van de Amerikaanse deathcoreband Lorna Shore.  In deze editie van Dood & Verder praat ik daarom een uur met Itzhak over zijn relatie, als topsporter en mens, met metal. Metal kan voor hem namelijk alles zijn: de bron van transcendente troost, een humoristische relativering, zijn epische soundtrack voor een race en de ultieme bron van vrijheid. Playlist 1: Dead Kennedys - police truck (give me convenience or give me death, 1997) 2: Dissection - where dead angels lie (Storm of the lights bane, 1995) 3: Amon amarth - the way of viking (Jomsviking, 2016) 4: Till lindemann - sport frei (zunge, 2023) 5: Amenra - de evenmens (de doorn, 2021) 6: Gloryhammer- rise of the chaos wizards (space 1992: rise of the chaos wizards, 2015) Zwaar Aanbevolen 7: Cognitive - A Pact Unholy (Abhorrence, 2024) “Onze tip is afkomstig van Abhorrence, het vijfde album van de band Cognitive.” Dat schrijft Zware Metalen-hoofdredacteur Maarten Ondersteijn in zijn maandelijkse Zwaar Aanbevolen-tip voor Itzhak de Laat.  “Voorheen zat deze Amerikaanse band bij Unique Leader Records, een label dat bekend staat om veel kwalitatief goede deathcorebands”, legt Maarten zijn keuze uit. “Dit album is het eerste via Metal Blade. Cognitive verschuift daarmee nog prominenter van deathcore en slam richting techdeath, en dat is goed te horen op de eerste single, ‘A Pact Unholy’. Ik ben benieuwd of Itzhak dit kan waarderen en of we de naam van Cognitive op de volgende helm zien shinen 😉.” Lees de recensie later deze maand op Zware Metalen

Dat metal oneindig veel meer is dan muziek alleen, bewijst David Brinks. De mede-oprichter van de Metal Business Club laat via zes platen horen hoe harde gitaren ook kunnen leiden tot langdurige vriendschappen, nieuw werk, goede doelen, diy-festivals, en hoe dat alle clichés over de metalscene ontkracht. Een business club. Waar denk je dan aan? Mijn associaties: mannen in overhemden met te fleurige designs, afgetopt met opzichtige Hugo de Jonge-Mascolori-schoenen. Vrouwen die direct uit hun jaarclub weggelopen lijken en op weg zijn naar het regionale VVD-congres. Bitterballen en bier. Knullige presentaties over nog meer hyperkapitalisme, bedekt onder een dikke laag green- en ecowashing. En visitekaartjes. Véél visitekaartjes. David Brinks vertelt in dit uur van Dood & Verderf dat al die associaties ook anders kunnen. Hij is namelijk - als zelfstandig ondernemer én metalhead - een van de oprichters van de Metal Business Club. David laat aan de hand van zes platen horen hoe metal en een community naadloos bij elkaar passen, en waarom gitaren soms het ideale smeermiddel zijn voor de realisatie van een leukere en betere wereld. Playlist 1. Merauder – Master Killer (Master Killer, 1995) Als je het hebt over communities, dan kun je niet om de New York Hardcore scene heen. Die hebben met een relatief kleine groep gewoon de hele wereld veroverd. Bands als Merauder, Sick Of It All en All Out War hebben bovendien de fans van hardcore en metal samengebracht. En zanger Jorge Rosado heeft zijn eigen community opgestart: Los Babas. Daarnaast is Master Killer de intro van onze podcast Tales From The Eastside. Rondom die podcast hebben we al jaren een community in de vorm van een appgroep met zo’n 80 mensen. Sommige mensen kenden elkaar al, maar hebben elkaar al jaren niet meer gesproken. Andere mensen kenden nog vrijwel niemand uit de groep, maar hebben nu een nieuwe vriendengroep erbij om samen mee naar shows te gaan. Zo verbinden we mensen. 2. Testament – More Than Meets The Eye (The Formation of Damnation, 2008) Er bestaat een stereotiep beeld van liefhebbers van metal, punk en hardcore. Maar er zit veel meer achter. Dat stereotype is iets waar ik persoonlijk al mijn hele leven tegen aan het strijden ben. We houden dan wel van teringherrie, maar we kunnen en regelen ook echt dingen. Dat bewijzen we keer op keer. Zoals het benefiet Thrash Of The Titans in 2001, voor zanger Chuck Billy van Testament en zanger/gitarist Chuck Schuldiner van Death. Beide metalhelden leden aan kanker en dus organiseerde de Bay Area thrashscene een benefiet voor ze met een geweldige line-up, inclusief bands die al lang gestopt waren. Die vorm van brotherhood/sisterhood geeft me elke keer weer kippenvel. 3. Hatebreed – Live For This (The Rise of Brutality, 2003) Noem het ‘motivational poster hardcore’ als je wilt, maar het werkt verdomme wel! Hatebreed maakt inspirerende muziek, waardoor je dingen wilt gaan doen en niet alleen maar consument wilt zijn. Jamey Jasta is ook echt een verbinder van mensen. Met zijn band, zijn label Stillborn Records, zijn festival Milwauke Metalfest, zijn periode als presentator van MTV Headbanger’s Ball en zijn podcast The Jasta Show, waar hij er al meer dan 700 van gemaakt heeft. Dus hij maakt de titel ‘Live For This’ zeker waar. 4. No Guts No Glory benefietcover (2021) Ik wil Stichting No Guts No Glory graag onder de aandacht brengen. Zij maken bijzondere muzikale wensen mogelijk voor mensen met kanker en hun mantelzorgers. Zonder subsidies, compleet gefinancierd door het eigen netwerk, dat nog steeds flink groeit. De stichting is genoemd naar het gelij

Hardcore en metal. Wie even niet oplet, kan ze zomaar door elkaar halen. Want: overstuurde gitaren, grommend gegorgel, woedende drums en oneindig veel energie. Maar hoewel hardcore en metal elkaar sonisch overlappen, zitten ze aan de achterkant fundamenteel anders in elkaar. Hardcore-zine-maker en voormalig hardcore-bassist Yordi Dam legt uit hoe dat zit. Yordi neemt je mee over het hele spectrum van de hardcore (en een handvol punk) via zijn favoriete nieuwe platen uit Nederland en Vlaanderen. Bereid je voor op een tocht langs urenlange speeches, verplichte pro-palestina-standpunten, tough guy attitudes, anti-kapitalisme en -gentrificatie, de do it yourself-mentaliteit, tips om hardcore-pits te overleven, en de zegeningen van een chronisch gebrek aan geld. Bekijk en bestel het magazine Hard tegen Hard De playlist 1. Pressure Pact - Waste of Boredom (Scared off the Streets, 2020) 2. Swell - Play with Fire (Primal Rage, 2023) 3. Adversary - Pariah (Split, 2023) 4. Wrong Man - Don’t Remind Me (Big Plans, 2023) 5. Dogma - Smoke and Mirrors (Face of Violence, 2023) 6. Azijnpisser - Mental Disorder (Cold Cuts, 2023) 7. Rites - No Change without Me (No Change without Me, 2023) 8. Mindwar - Collective Compulsion (Still At War) Zwaar Aanbevolen 9. Doodseskader - I ask with my mouth, i’ll take with my fist (year two, 2024) De maandelijkse Zware Metalen-tip verwijst naar Year Two, de nieuwe plaat van Doodseskader. Dit Belgische duo bestaat zanger/bassist Tim De Gieter (onder meer van Amenra) en zanger/drummer Sigfried Burroughs (onder meer van Kapitan Korsakov).  Op Zware Metalen krijgt het album Year Two een solide 90 uit 100 punten van redacteur Joost. Zijn recensie spreekt boekdelen: "Een absurde mix tussen R&B, techno, hardcore punk en stemmige ballads die in de blender gaan met een grote hoeveelheid progressieve, experimentele sludge -en post-metal. We horen dan ook zachte gemoedelijke en serene stukken muziek, maar ook bikkelharde snijdende vocalen, elektronische impulsen en alles wat daar ook maar enigszins tussenin kan vallen. Het is een werk vol extremiteiten en tegenstrijdigheden voor zeer open-minded luisteraars, die naast een sombere sfeerzetting ook iets kunnen met bloeddorstig agressieve strijdbare passages verpakt in een industriële omgeving." Lees de recensie op Zware Metalen

Soms zit het serieus tegen. In je jeugd. In je hobby's. In je werk. In je leven. Muziek kan dan helpen. Als iemand daar ervaring mee heeft, dan is het frontvrouw Janneke de Rooy van Beyond The Pale. Zij vertelt welke dalen ze betrad, welke demonen ze daar tegenkwam, en welke nummers haar er doorheen hebben gesleept. Let op: de eerste 6 minuten werkt mijn microfoon niet door een kabelbreuk, waardoor ik slecht verstaanbaar ben. Het is te doen, ik heb het nog enigszins luisterbaar gemaakt, maar je kunt ook direct doorspoelen naar minuut 6 als je het niet trekt, ik kan je geen ongelijk geven. Excuses! Het is 27 april 2022. Een woensdagavond. Het belooft een mooie avond te worden. Beyond The Pale, een deathmetalband uit Utrecht die in 2020 werd opgericht, gaat - na maanden en maanden vertraging door de coronacrisis - eindelijk zijn livedebuut maken. De band betreedt het podium van dB’s in Utrecht. De show begint, ontvouwt zich - en dan slaat het noodlot toe. Gitarist Jeroen van Donselaar zakt op het podium in elkaar. Reanimatie volgt, een ambulance rukt in allerijl aan. Te laat. Jeroen heeft een hartstilstand en overlijdt.  Vandaag in Dood & Verderf is Janneke de Rooy aanwezig. Zij is frontvrouw van Beyond The Pale. In deze uitzending vertelt Janneke wat muziek voor een mens kan doen die trauma’s te verwerken heeft, op het podium en in het leven. De playlist 1 Slipknot - XIX (.5: The Gray Chapter, 2014) 2 Electric Callboy - Prism (Rehab, 2019) 3 Lamb Of God - Walk With Me In Hell (Sacrament, 2006) 4 The Dead South - In Hell I’ll Be In Good Company (Good Company, 2014) 5 Goo Goo Dolls - Iris (Dizzy Up The Girl, 1998) 6 Linkin Park - Papercut (Hybrid Theory, 2000) 7 Beyond The Pale - Payback Is A Bitch (Monument In Time, 2024) 8 Svalbard - Faking It (The Weight Of The Mask, 2023) Eén van de eerste bandnamen die bij het thema ‘trauma’ opkomt bij hoofdredacteur Maarten Ondersteijn, hoofdredacteur van het online magazine Zware Metalen, is Svalbard.  “The Weight Of The Mask is op 6 oktober '23 verschenen”, vertelt Maarten, “en wat Svalbard - of specifieker frontdame Serena - zo bijzonder maakt, zijn de aangrijpende teksten die intens en oprecht worden gebracht.  Serena zegt daar zelf over: "“The Weight of the Mask” represents when you are going through hell internally and you’re really struggling with depression, anxiety and mental illness, and you feel this pressure and this obligation to have to wear a mask and pretend like everything’s fine" Redacteur Friso schrijft in zijn albumreview hierover: "De teksten zijn allemaal recht voor zijn raap. Het kwetsbaar opstellen siert de band en vooral Serena, die verantwoordelijk is voor de teksten. Deze kunnen voor herkenbaarheid zorgen bij mensen die in dezelfde maalstroom van gevoelens terecht zijn gekomen. Prachtplaat!" Svalbard – The Weight Of The Mask | Zware Metalen