Kawa z filozofem

Jak wyjaśnić naturę kapitalizmu, który nas dopada, osacza, masakruje więź społeczną, napędza indywidualne i zbiorowe egoizmy (z nacjonalizmami na czele), trwale zniekształca ludzką podmiotowość? Spróbuję rozjaśnić to jednym z najbardziej zagadkowych greckich mitów z serca starożytnej Arkadii. Odcinek inspirowany wyprawą na górę Zeusa-Wilka, lekturą Platona i Pauzaniasza, nagrany w słonecznej jak zawsze Grecji.

Odwlekanie, opóźnianie, opór jako szansa, którą nam daje życie, czyli o prokrastynacji całkiem inaczej. W pustoszejącym ogrodzie mojego zmarłego ojca, z poezją Ritsosa i twardymi gruszkami. Sezon drugi uważam za otwarty. Fot. Dawid Linkowski

Moim gościem jest ponownie Tadeusz Bartoś. Pijąc poranną kawę w krakowskiej “Nowej Prowincji”, kontynuujemy podróż w głąb myśli Fryderyka Nietzschego. Szukamy nie tylko tego, co jest sekretem jego perspektywy, ale też próbujemy patrzeć jego oczami na nasz świat, m.in. na absurdy współczesnej polityki i nauki.

Refleksje powyborcze, ale bez bieżących odniesień. Próba przyjrzenia się różnym typom głupoty, które niszczą demokrację. I o ratunku dla niej, jaką jest filozofia. A wszystko w oparciu o słynną mowę obronną Sokratesa.

Dziś wyjątkowa kawa. Nie tylko pierwsza po dłuższej przerwie, ale też w nowej formule. Na filozoficzną kawę zaprosiłem Tadeusza Bartosia. Porozmawialiśmy o Fryderyku Nietzschem, o fascynacji jego filozofią, o pożytecznej (nie zawsze) fikcji jaką jest „ja”, o panteizmie, chrześcijaństwie i jego ponurości, o śmiechu jako zasadzie życia i o innych ważnych sprawach. Zapraszam!

Od chaosu Trumpa i jego kolesi do chaosu Heraklita i Anaksymandra. Nie ma nic bardziej odległego, a zarazem tajemniczo splecionego. Trump od fetyszu do symptomu. Chaos od zamętu i draństwa do pierwotnej siły i czystości bezkresu… Przed każdym z nas jest ten wybór: Trump czy Anaksymander. Zwyczajne „porąbanie”, czy święte szaleństwo. Trzecia droga jest złudą.

O tym, że życie jest tam, gdzie trans. W drodze na wyspy szczęśliwe gdzie bogowie tańczą. Gdzie boska wolność porywa człowieka. Gdzie światło i przestwór uwalniają od obsesji siebie a radość i wzruszenie przepełnia umysł i serce.

Dziś o radości istnienia. O tym, że to stan ducha a nie chwilowa wesołość. I o tym jak ją osiągnąć. A także o tym, co jej się sprzeciwia: o podmiotowości, która nie widzi nic poza sobą, o ukrytym resentymencie wobec życia i czasu, jakim jest nowoczesna cywilizacja, o odcięciu od greckich początków.Mówię też o tym, dlaczego nie zgadzam się z tezą mojego serdecznego kolegi Tomka Stawiszyńskiego, że tylko chrześcijaństwo jest receptą na powrót fatum. Zapraszam do słuchania i odwiedzenia mojego patronita (kawa-z-filozofem), bo tam szansa na filozoficzne spotkania ze mną i wykłady!!!

Odszedł mój Tato. Postanowiłem podzielić się z wami tym, co myślę i czuję. O śmierci. O moim Tacie. O Platonie i Sokratesie. O filozofii i poezji. O zoe i bios.

O ciężarze i wyzwalającej prawdzie zimy. O jej różnych obliczach. O Misiu Uszatku i mitycznej zimie dzieciństwa. O polskiej zimie oraz tytułowym aforyzmie, który odkryłem jak Nietzsche Schopenhauera. O Ritsosie, Dionizosie i zimie po grecku. O Manifeście Komunistycznym Marksa, duchowej zimie nowoczesności oraz kapitalistycznym hajcowaniu w przegrzanym domostwie planety. Jest mi zimno, więc dołóżcie do mojego pieca na patronite.pl lub na buycoffee.to (w obu miejscach kawa-z-filozofem). Dla patronitowych "dokładaczy do pieca" przewidziane rozgrzewające wykłady i spotkania. Liczba miejsc ograniczona!

Zapraszam do wysłuchania audycji o perspektywach duchowości w postreligijnym świecie. Mówię o mistyce, komentując Schopenhauera i Mistrza Eckharta. Wyjaśniam, dlaczego chrześcijaństwo (zwłaszcza katolickie) jest antyduchowe. I że wyjście z niego jest szansą na niezwykłe duchowe przebudzenie. Inspiracją może być w tym mistyka, do której nieświadomie zmierzają wszystkie religie, ale która - znosząc wizję osobowego Boga, który rządzi światem - jest opcją raczej dla tych, którzy z religijną wiarą się nie utożsamiają. Audycja oparta jest na wykładzie, który wygłosiłem w ramach trzeciej edycji Festiwalu Schopehauera. Zapraszam do wspierania podcastu w systemie patonite (kawa-z-filozofem). Odwdzięczę się, zapraszając was na wykłady i indywidualne rozmowy filozoficzne. Nie zwlekajcie, ilość miejsc ograniczona :)

Nie chodzi o szczęście. Chodzi o życie!Mówię o tym, jak traci się i odzyskuje dostęp do tego co najważniejsze, czyli do nurtu/źródła życia. Nagrywam w Liceum Arystotelesa w Atenach, mowa jest więc też o różnicach pomiędzy nim i znacznie bliższym mi Platonem, u którego - podobnie jak u Heraklita - odnajduję głęboką mistykę życia. Wszystkich, którzy chcieliby mnie wesprzeć a przy okazji wypić ze mną kawę w realu i dowiedzieć się więcej o bliskiej mi filozofii, zapraszam na Patronite: patronite.pl/kawa-z-filozofem

Dziś o przezwyciężeniu, a dokładnie o potrzebie ciągłego przezwyciężania człowieka czyli przede wszystkim siebie samego. Krytykuję dość ostro transhumanizm, ale przede wszystkim próbuję zdać sprawę z Nietzscheańskich inspiracji, które mnie prowadzą. "Nadczłowiek", "ostatni człowiek", "godzina wielkiej wzgardy". Ach, jak bardzo jej potrzebujemy w świecie plastikowego pseudo transu czyli bezwstydnej, pozbawionej dystansu do siebie i krytycyzmu samorealizacji...

Dziś o byciu bogatym, czym ono jest tak naprawdę i jak ma się do posiadania pieniędzy i całego kapitalistyczno-technologicznego systemu, w którym żyjemy. Czy zaawansowana technika czyni nasz świat bardziej dostatnim, czy nas zubaża? Jak ma się bogactwo do twórczości i wolności? Czy daje je nam gromadzenie, czy raczej hojność aż po roztrwanianie się? Audycja nagrana w Grecji w sierpniu tego roku, przy znakomitym freddo espresso zaparzonym z obłędnych ziaren "Mrs. Rose" (w nagraniu jest przejęzyczenie :) ) W rozważaniach pomaga mi książka Friedricha G. Jüngera, "Perfekcja techniki". Nagranie jak zawsze nieedytowane, choć tym razem wyjątkowo sklejone z dwóch plików. Liczę na waszą hojność w popularyzowaniu moich audycji i poprzez wsparcie na buycoffee/kawa-z-filozofem

Przy niesamowitym, kolumbijskim przelewie w krakowskiej "Karmie" opowiadam o tym, jak kosztem aspiracji człowieka, wykorzystując jego starania, materializuje się metafizyczny absolut, który bynajmniej nie okazuje się Bogiem, ale współczesnym, opresyjnym systemem technologiczno-kapitalistyczno-biurokratycznym. Nawiązuję do swojej pierwszej książki "Inna boskość", oraz do powieści Lema "Powrót z gwiazd". Czekam na Was przy kawie! buycoffee.to/kawa-z-filozofem

Zrobiło się szaro i zimno. Dlatego dzisiejszy odcinek to słoneczna reminiscencja wakacji. Pełna dziwnych myśli, zaskakujących odczuć i niepokojących skojarzeń z wężami, bogami i naszymi szalonymi czasami. W filozoficznej refleksji nad dogłębnym spokojem, którego pragniemy, nad zdrowiem i równowagą, których nam brakuje, i nad wolnością oraz szczęściem, które są na wyciągnięcie ręki, a wciąż nie potrafimy ich odnaleźć, pomaga mi fragment książki Henry Millera, "Kolos z Maroussi". Audycję nagrałem w sierpniu w starożytnym teatrze w Epidauros w Grecji. W jednym z najbardziej transowych miejsc...Jeśli lubisz słuchać mnie przy kawie, postaw mi ją: buycoffee.to/kawa-z-filozofem

Nasz świat, choć pełen deklaracji, że najważniejsze jest szczęście i spełnienie człowieka, okazał się triumfującym nieszczęściem. Władza technologii i kapitału odbiera nam bowiem autonomię, alienuje nas i uprzedmiatawia. Przyczynia się niestety do tego również skomercjalizowana kultura: filmy, książki, muzyka, etc.Odwołując się do "Dialektyki oświecenia" Adorna i Horkheimera, przy filiżance włoskiego espresso w kawiarni "Lokator" w Krakowie, opowiem nie tylko o tym przerażającym mechanizmie, ale też o możliwej wciąż alternatywie: o wolności i podmiotowości, które nie są iluzją! Jeśli lubisz pić ze mną filozoficzną kawę, postaw mi ją na buycoffee.to/kawa-z-filozofem

Zamknięci w jednoosobowych obozach pracy, żyjemy w czasie coraz bardziej sprofanowanym. Konsumpcjonizm, zabieranie pracy do domu, ciągłe "produkowanie się", wypalenie... Podążając za Byung-Chul Hanem (Społeczeństwo zmęczenia i inne eseje), przy filiżance wyśmienitej kawy "Utopia", spróbujemy doświadczyć wielkiego święta, jakim jest istnienie. I w ten sposób odzyskać siebie.

Hurra! Już za nieco ponad miesiąc ukaże się moja nowa książka “Boga nie ma, jest życie”. Usłyszycie dziś o niej trochę. A także o tym, że Bóg nie ma, ale że to nie kończy sprawy. Czyli o totalnym doświadczeniu życia, którego warto szukać. I że na tym polega “duchowość”, “wewnętrzne życie” “mistyka życia” itp. I że to raczej domena filozofii niż religii, która to zasadniczo ideologizuje, zawłaszcza i koniec końców fałszuje.

Dziś o smaku nieśmiertelności. O zoe, której innym imieniem jest Dionizos. O labiryncie życia-i-śmierci. Próbuję otworzyć przed wami misterium boskich zaślubiny Dionizosa i Ariadny, taneczny splot tego, co nieśmiertelne z tym, co skończone. Scenerią tych osobliwych myśli jest wyspa Naxos, gdzie wybrałem się w podróż po wewnętrzne ukojenie i upojenie. Dedykuję tę audycję dzielnym mieszkańcom nieodległej Santorini i Amorgos.