My next guest is an inspiring curator, artist, and activist from Belarus — someone who skillfully combines her artistic, journalistic, and psychological background to create powerful projects in social illustration and public art.I’m talking about Elena Rabkina, whose work engages with themes of social justice, migration, ecology, and current political events.What fascinates me about Elena’s practice is how she not only addresses urgent social issues but also designs innovative educational games — tackling complex topics such as cultural identity and navigating fake news.In our conversation, we dive into pressing questions around burnout in the art world and education, and the importance of self-care for artists and educators alike. Elena also shares her personal educational journey in Belarus and gives us a vivid insight into her wide-ranging projects and initiatives in Berlin, painting a portrait of an artist-activist deeply engaged with the world around her.This episode was made possible thanks to the KPO for Culture scholarship, funded by the National Recovery Plan.
My next guest is an incredibly inspiring researcher, author, editor and curator — a true Bauhaus specialist collaborating with institutions dedicated to preserving and exploring the Bauhaus legacy.I’m talking about Anja Guttenberger, who studied art history as well as English and Spanish philology in Freiburg, Leipzig and Berlin. In 2011, she earned her PhD from Freie Universität Berlin, with a dissertation closely connected to the Bauhaus.Since 2007, she has been working independently, delving deep into the history and legacy of the Bauhaus. She’s held countless curatorial, editorial and research roles — and to me, she’s truly an outstanding expert on the subject.What first drew me to her work was her podcast Bauhaus Faces, which you can find on Spotify or on the Bauhaus Faces Project website. It’s an insightful and vivid series that brings to life the stories of Bauhaus students and teachers, giving them faces and voices.In our conversation, we talk about the educational legacy of the Bauhaus — how it continues to shape the way we think about teaching and learning art and design. We also reflect on learning spaces, mentorship, and the figures who shaped Bauhaus pedagogy, many of whom remain highly relevant today.
Moją kolejną gościnią jest mega inspirująca dziewczyna, eseistka, antropolożka, matki dwójki dzieci, członkini spółdzielczej farmy MOST a także autorka tekstów o splotach środowiska, kultury i pracy opiekuńczej w magazynach takich jak chociażby „Dwutygodniku”, „Miesięczniku Znak”, „Przekroju”czy „Ładne Bebe”.ANKA WANDZEL bo o niej mowa jest także autorką świetnej, bardzo wzruszającej i niezwykle wartko napisanej książki pod tytułem “Sztuka przetrwania” wydanej nakładem mojego ulubionego wydawnictwa Karakter, która to będzie niewątpliwie myślę pewną osią naszej rozmowy, a że jest to książka spleciona z szeregu tematów takich jak: sztuka przyroda ekologia polityka feminizm czy macierzyństwo to nasza rozmowa nie jest także tylko o sztuce, a bardziej o sztuce życia. Jak kompostować rzeczywistość poprzez twórczość? Jak przerabiać porażki sztuki prośrodowiskowej czy ekologicznej na ważne dla nas lekcje? Co Anka myśli o nadprodukcji dzieł, pojęć i dyskursów? Jak tworzyć sploty sztuki i przyrody w kontekście edukacji zwłaszcza dla tych najmłodszych? To tylko niewielki sneakpeak w tę rozmowę, która mam nadzieję zachęci was w pierwszej kolejności do przeczytania “Sztuki przetrwania” a następnie zainspiruje do twórczej refleksji nad niepozornymi związkami sztuki i przyrody z naszą przyziemną codziennością. A książkę możecie kupić na stronie wydawnictwa Karakter po linkiem: https://karakter.pl/product-pol-727-Sztuka-przetrwania.html
Dziś moją gościnią jest dr Marta Ryczkowska, która jest miedzy innymi kuratorką programową Europejskiej Stolicy Kultury Lublin 2029 odpowiedzialną za relacje międzynarodowe, ale także historyczką sztuki, krytyczką, kuratorką, badaczką, wykładowczynią akademicką na UMCS oraz autorką naprawdę świetnej książki która jest właściwie powodem naszego dzisiejszego spotkania. A bohaterem owej lektury jest Joseph Beuys - postać wyjątkowa – nie tylko jako artysta, ale jako myśliciel, aktywista i pedagog bo Jego działalność artystyczna była nierozerwalnie związana z edukacją i społeczną transformacją. Beuys uważał, że sztuka nie kończy się na obiekcie – a jej prawdziwe pole działania to relacje społeczne, komunikacja i proces.Jakie dziedzictwo zostawił po sobie ten artysta? Jak jego myślenie o edukacji można odczytywać dziś – w czasach kryzysu klimatycznego, technologicznego przyspieszenia i politycznego podziału? O tym wszystkim rozmawiam dziś z Martą Ryczkowską. Zapraszam do wysłuchania :)LINK do książki, o której rozmawiamy: https://sklep.beczmiana.pl/pl/p/Joseph-Beuys-a-sztuka-polska.-Afiliacje-i-procesy-rownolegle/8534
W tym odcinku przyglądam się twórczości Viviane Sassen – artystki, która fotografując modę, ciało i codzienność, konsekwentnie przełamuje estetyczne i kulturowe schematy. Analizuję wybrane prace i cykle, takie jak Gone with the Wind, Flamboya czy Roxane II, przyglądając się ich wizualnemu językowi: zmysłowości, napięciu między cielesnością a abstrakcją oraz eksperymentom z kompozycją i kolorem.Opowiadam również o wczesnych inspiracjach Viviane – dzieciństwie spędzonym częściowo w Afryce, które na zawsze ukształtowało jej spojrzenie, a także o wpływie takich twórców jak Nan Goldin, Larry Clark czy Nobuyoshi Araki. W tle tej opowieści pojawia się także kontekst fotograficznej mody lat 80. i 90. – epoki dominacji spojrzenia męskiego, które Sassen swoim językiem wizualnym kwestionuje i transformuje.To odcinek o patrzeniu, cielesności, intymności i odzyskiwaniu obrazu. O tym, jak fotografia może stawać się narzędziem krytycznym – nie poprzez dosłowność, lecz zabawę z konwencjami wizualnymi i oczekiwaniami społecznymi.
In this episode, I’m speaking with Karolina Żyniewicz, a highly interdisciplinary artist working at the intersection of art and science. Karolina is a graduate of the Academy of Fine Arts in Łódź and has completed her PhD at the University of Warsaw within the international Nature-Culture program at the Faculty of Artes Liberales.Her practice revolves around bio-art and visual experimentation, where she transforms her studio into a research laboratory, working with organic matter, natural processes of decomposition, and themes of death. Through her art, she explores the complex relationships between nature, culture, and technology.Our conversation delves into how to encourage people to experiment with art, why art should be treated as a form of knowledge and a valuable tool for society, and how we can rethink art education. We also discuss the interdisciplinary potential between artistic and non-artistic fields and reflect on the role of the educator in today’s world.If you’re curious about the future of art education, the intersections of science and creativity, and how art can shape our understanding of the world—this episode is for you!
W pierwszym INSIGHCIE mówiłam o edukacji wizualnej i o tym, jak obrazy kształtują nasze myślenie. A dziś idziemy o krok dalej – bo zajmujemy się samym spojrzeniem.Jak się ono kształtuje? Czy istnieje coś takiego jak neutralność patrzenia? I jakie mechanizmy władzy są w nie wpisane?Patronem tego odcinka jest John Berger – brytyjski krytyk sztuki, którego książka Ways of Seeing do dziś jest fundamentalną lekturą w edukacji wizualnej. Odwołuję się także do pracy Billa Violi Heaven and Earth, uchwytującej moment pierwszego otwarcia oczu – bo czy można patrzeć „od zera”?Omawiam także niedawną kampanię Calvina Kleina z Jeremym Allenem White’em, zastanawiając się czy męskie ciało w reklamie podlega dziś innym regułom niż kobiece? A na koniec przyglądam się pracy Shirin Neshat, artystki irańskiego pochodzenia, która od lat podważa dominujące narracje wizualne – zarówno te budowane przez irański reżim, jak i zachodnią kinematografię. Jej film Turbulent (1998) to genialne studium władzy spojrzenia i tego, kto ma prawo być widziany, a kto skazany jest na niewidzialność.Czy zatem możemy wyjść poza narzucone nam, kulturowe schematy patrzenia? I czy możemy patrzeć inaczej – bardziej świadomie?O tym wszystkim w drugim odcinku ART ASK INSIGHT.PS. Jeśli chcesz wiedzieć więcej, śledź ART ASK na Instagramie i podaj dalej link do odcinka!➡️ @art.ask.project
We live in a world saturated with images. We see—but do we really look? In the first episode of ARTASK INSIGHT, I explore the role of visual education and why the ability to look consciously is more crucial than ever.Inspired by W. J. T. Mitchell’s question What Do Pictures Want?, I reflect on whether images have their own agency and how they shape our perception of the world. I also delve into the work of Dutch artist Rineke Dijkstra, whose portraits capture moments of transformation—revealing the power of the act of looking.Why do some images make us anxious? How does the fear of seeing operate? And most importantly—can looking lead to change?Join me in this first episode of ART ASK INSIGHT as I unpack these questions and more.P.S. Follow ARTASK on Instagram and share this episode wherever you believe art and education can create change!
Co chcą nam powiedzieć obrazy? Czyli o edukacja wizualna w świecie bałaganu. Żyjemy w rzeczywistości przesyconej obrazami. Widzimy, ale czy naprawdę patrzymy? W pierwszym odcinku nowego cyklu podcastu ART ASK przyglądam się temu, czym jest edukacja wizualna i dlaczego umiejętność świadomego patrzenia ma dziś kluczowe znaczenie.W pierwszym odcinku ART ASK INSIGHT opowiadam o kulturze wizualnej oraz o tym, jak obrazy wpływają na nasze myślenie i postrzeganie świata. Inspirując się pytaniem W. J. T. Mitchella – What Do Pictures Want? – zastanawiam się, czy obrazy mają własne intencje i w jaki sposób powinniśmy je traktować.Odwołuję się także do twórczości holenderskiej artystki Rineke Dijkstra i jej sposobu uchwycenia momentu przemiany, który odsłania siłę samego aktu patrzenia. Zastanawiam się także nad tym, dlaczego niektóre obrazy budzą w nas niepokój i jak działa lęk przed tym, co widzimy.Czy zatem patrzenie może prowadzić do zmiany? Jak rozwijać zdolność krytycznego widzenia? O tym wszystkim w pierwszym odcinku nowej serii podcastu ART ASK INSIGHT. PS. Odwiedź instagram projektu ART ASK i share'uj link do odcinka wszędzie tam, gdzie widzisz sztuka i edukacja może prowadzić do zmiany! https://www.instagram.com/art.ask.project/
W kolejnym odcinku podcastu ART ASK rozmawiam z Iwoną Demko, artystką wizualną, akademiczką, badaczką, kuratorką, feministką i wykładowczynią Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie. Iwona to postać wyraziście różowa i dla większości pewnie dość radykalna w swej działalności twórczej, a jednak pełna miękkości, zrozumienia i anielskiej cierpliwości… Rozmawiamy o kobietach na Akademii, atrybutach kobiecości na uczelniach, feminatywach, męskiej rzeźbie, kandydaturze Iwony na rektorę asp w Krakowie oraz o wielu innych zagadnieniach ważnych dla edukacji artystycznej.
Do 21 rozmowy w podcaście ART ASK zaprosiłam Marysię Stokłosę, wspaniałą choreografkę, performerkę, absolwentkę School for New Dance Development w Amsterdamie, a także Wydziału Tańca Współczesnego w London Contemporary Dance School. Marysia jest także prezeską FUNDACJI BURDĄG oraz inicjatorkĄ kolektywu CENTRUM W RUCHU, niezwykle ważnego na tanecznej mapie miejsca, które integruje warszawskie środowisko choreograficzne i performatywne a także jest miejscem prób, produkcji, koprodukcji, aktywności twórczej szeroko pojmowanej. W swojej własnej twórczości Marysia rozwija praktykę improwizacji, umieszczając ją w różnych założeniach choreograficznych. O CZYM ROZMAWIAMY: - o roli ruchu w procesach edukacyjnych - znaczeniu nauki PATRZENIA dla tańczących ciał - improwizacji w praktykach twórczych Marysi - jej własnej ścieżce rozwoju jako artystki. Zapraszam do wysłuchania.
Dziś usłyszycie moją rozmowę z Agnieszką Wach, wspaniałą artystką poza narzędziową, badaczką, a także edukatorką. Agnieszka jest wykładowczynią Wydziału Rzeźby na ASP w Warszawie, gdzie współpracuje z prof. Romanem Woźniakiem w Pracowni Działań Przestrzennych, a od tego roku poprowadzi pilotażową, samodzielną pracownię Rzeźby w przestrzeni cyfrowej. Od 2023 roku współprowadzi także wyjątkowe miejsce na artystycznej mapie Warszawy, Fundację Alina które stanowi swoiste laboratorium wystawiennicze, mieszczące się w byłej pracowni Aliny Szapocznikow w Warszawie. O czym rozmawiamy? O warszawskiej Akademii, dziedzictwie dydaktycznym Jerzego Jarnuszkiewicza, potrzebie zapisywania historii w obrębie dydaktyki, roli przypadku w twórczości Johna Cage'a oraz utopijności założenia, że sztuki można uczyć. Zapraszam Was do wysłuchania naszej rozmowy!
W 19 odcinku ART ASK rozmawiam z Yulia Krivitch, artystką wizualna, kuratorką i aktywistką urodzoną w Dnieprze w Ukrainie. Yulia jest aktualnie doktorantką Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie oraz współzałożycielką Solidarnego Domu Kultury „Słonecznik” w Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie. W swoich pracach bada kwestie związane z tożsamością, wykorzystuje elementy aktywizmu i praktyk kolektywnych, a także bada własną pozycję migrantki, mieszkającej w Warszawie. Jej zainteresowania obejmują tematy związane z językiem, procesem dekolonizacji i Europą Środkowo-Wschodnią. O czym rozmawiamy? O rodzinnym mieście Yulii edukacji artystycznej w Ukrainie działalności Solidarnego Domu Kultury „Słonecznik” pedagogice krytycznej ideach przyświecających Yuli zarówno w twórczości jak i edukacji Zapraszam Was do wysłuchania kolejnej bardzo długiej i bardzo ważnej rozmowy.
Jakiś czas temu zaciekawiła mnie wystawa pod tytułem “Egzamin z dojrzałości”, która miała miejsce w Galerii Śmierć Człowieka w Warszawie, a której kuratorką była moja dzisiejsza gościni, Małgorzata Widomska. Gosia zajmuje się malarstwem, instalacją, rysunkiem oraz pisaniem o sztuce. Wraz z Wojtkiem Gilewiczem, Moniką Mamzetą, Bartoszem Kokosińskim, Katarzyną Sobczuk i Agatą Groszek jest współzałożycielką kolektywu Inne Towarzystwo, który bardzo aktywnie animuje pozainstytucjonalną scenę sztuki. Dziś rozmawiamy sobie dość szczegółowo o doświadczeniu ławki fundowanym nam przez system edukacyjny, a także o regulacji poprzez sztukę, blokadzie twórczej, pogłębionej empatii na człowieka i wielu pobocznych tematach, które sprawiają że ta rozmowa jest bardzo długa i równie wartościowa.
W 16 odcinku podcastu ART ASK moją rozmówczynią jest BOVSKA. Prawdziwa multitaskerka, dziewczyna w niekończącej się zmianie i jedna z najważniejszych artystek polskiej sceny muzycznej ostatnich lat. Bovska jest wokalistką, kompozytorką, autorką tekstów, a także graficzką i malarką. Wydała 5 studyjnych albumow, w tym ostatni pt. Dzika. Na koncie ma występy na najważniejszych festiwalach w kraju, nominacje do Fryderyków, MTC Music Award, a także liczne wystawy indywidualne. Magda jest także Absolwentka Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie na Wydziale Grafiki oraz Uniwersytetu Muzycznego Fryderyka Chopina gdzie była wykładowczynią. Jej obecna działalność wizualną można oglądać na profilu @magda.bovska a muzyczną @bovska Rozmawiamy o jej doświadczeniach i procesach edukacyjnych w polu sztuk zarówno wizualnych jak i muzycznych. A także o bliznach edukacji, żonglowaniu między uczelniami oraz szukaniu właściwego modelu studiowania jak i tworzenia.
Moja kolejna gościni to kobieta wielu zadań - Jo Jurga. Jo jest projektantką przestrzeni, badaczką, (byłą) wykładowczynią School of Forms, edukatorką, autorką książki “Szałas na hałas” oraz podcastu BEZPIECZNIK. W swojej praktyce projektowej specjalizuje się w rozwiązaniach wspierających poczucie bezpieczeństwa oraz projektowaniu przestrzeni do życia w izolacji.Jurga praktykuję i propaguję ideę neuroarchitektury i designu synestetycznego – a więc takiego, który oddziałuje na wszystkie zmysły. I dziś między innymi o zmysłach będziemy rozmawiać. A także o: - brakach w edukacji architektoniczno-projektowej- sposobach radzenia sobie z wątpliwymi warunkami pracy w sektorze edukacji- budowaniu swojej kariery dydaktycznej na własnych warunkach - czwartym wymiarze w edukacji - czyli czasieRozmowa niezwykle gęsta i ważna!
W 14 odcinku podcastu rozmawiam z Cezarym Ruckim, fotografem i artystą wizualnym. Jego edukacja artystyczna zmierzała niezwykle długą i krętą drogą, Od zespołu szkół muzycznym Bednarska w Warszawie, przez Oklahoma University w Stanach Zjednoczonych, następnie Szczecińską Akademie Sztuki, po Akademie Sztuk Pięknych w Warszawie, Warszawską Szkołę Filmową, ze szczęśliwym lądowaniem w Royal Collage of Art w Londynie. Choć Od ponad 10 lat jego główym medium jest fotografia, to także muzyka oraz zapach rozwijały jego wrażliwość artystyczną. Podczas rozmowy przemierzamy różne szerokości geograficzne i systemy edukacji artystycznej. Rozmawiamy o trudnych decyzjach, niespełnionych oczekiwaniach, a także wadach i zaletach poszczególnych systemów edukacyjnych.
W 13 odcinku podcastu goszczę Alicję Bielawską - artystkę wizualną, tworzącą rysunki i rzeźby, instalacje, a także wiersze. Alicja jest artystką wychowywaną przez artystów-edukatorów, a więc sztuka naturalnie płynie w jej krwioobiegu. Zatem powodów do naszej rozmowy jest naprawdę wiele. Rozmawiamy o dzieciństwie Alicji i wpływie rodziców na jej rozwój artystyczny. Roli przestrzeni, w której się wychowywała, a także doświadczeniu studiów zagranicznych. Nie pomijamy także tematu kultowej już chyba Fundacji Atelier w Warszawie, która wykształciła niezwykle zacne grono artystek i artystów młodego pokolenia. Alicja Bielawska - Absolwentka historii sztuki na Uniwersytecie Warszawskim i Sztuk Pięknych na Gerrit Rietveld Academie w Amsterdamie, obroniła także doktorat na Międzywydziałowych Środowiskowych Studiach Doktoranckich na Akademii Sztuk Pięknych w Gdańsku. Obecnie wykładowczyni School of Form Uniwersytetu SWPS w Warszawie i Fundacji Atelier w Warszawie, założonej przez jej rodziców: Teresę Starzec i Andrzeja Bielawskiego.
W 11 odcinku rozmawiam z Magdą Łapińska Rozenbaum, artystką i projektantką, a także absolwentką Wydziału Wzornictwa Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie. Magda zajmuje się malarstwem, ceramiką, a także projektowaniem graficznym. Jest także autorką 100-metrowej mozaiki w Warszawskim Pawilonie Architektury “Zodiak”. Możecie ją także kojarzyć z niezwykle ciekawej wizualnie scenografi przygotowanej do spektaklu Marty Ziółek pt “Monstera”. O czym dziś rozmawiamy? O kreowaniu własnej drogi w systemie edukacyjnym, problematycznym słowie “korekta”, terapeutycznym wymiarze procesu twórczego, a także nauce odpuszczania.
W 10 odcinku podcastu spotykam się z Anną Sańczuk, historyczką sztuki i dziennikarką współpracującą z polskim Vogue'iem którą możecie także usłyszeć w podcastach “Jak ona to robi” oraz “Filozofia jest dla dziewczyn”. Anna jest także współautorką programów telewizyjnych poświęconych szeroko pojętej kulturze – od literatury po sztuki wizualne. W naszej rozmowie wracamy do początków jej fascynacji sztuką, znaczeniu osobistego doświadczania dzieła, a także edukacji artystycznej z perspektywy matki.