Aanwezig

De podcast Aanwezig is het voorspel op de theatershow Aanwezig die vanaf februari '26 in de zalen loopt. Check johanterryn.com Kleine dienstmededeling. 10 januari is jouw favoriete podcast weer aanwezig. Ondertussen kan je even checken welke afleveringen je nog niet geluisterd hebt.See omnystudio.com/listener for privacy information.

De podcast Aanwezig is het voorspel op de theatershow Aanwezig die vanaf februari '26 in de zalen loopt. Check johanterryn.com Een aflevering met de Nederlandse cabaretière Valentina Toth, die momenteel een laatste reprise speelt van haar allereerste succesvoorstelling “Wildbloei”. Mijn missie: zo aanwezig mogelijk met haar in gesprek gaan. Onze telefoons? Die staan gewoon op luid. Want hier geldt: als één van ons wordt gebeld, stopt het gesprek. Punt. Onderweg in dat gesprek botsen we op inzichten die blijven plakken: “De echte aanwezigheid begint bij mij pas als ik het theater inloop. Ik ben de hele dag bezig met teksten oefenen en mijn stem testen. Maar op een podium ben ik echt aanwezig. In het echte leven vind ik dat veel moeilijker.” “Mensen hebben zo vaak tegen me gezegd dat ik gek was om dat klassieke pianospelen te laten vallen. Heel frustrerend. Mensen vinden dat zonde: 'als je iets zo goed kan, vind je het dan niet jammer dat je dat nooit meer gaat doen?' Nee hoor. Ik word heel gelukkig van dat idee.” “Ik kan me niet veel herinneren van die periode als concertpianiste. Ik zat alsmaar te oefenen, maar ik weet niet meer wat ik verder deed. De dagen verdwenen gewoon. Het was een beetje een robotisch bestaan. Ik deed wat ik dacht dat moest.” “Vlak voor je die eerste zin op papier zet, is de voorstelling in je hoofd volmaakter dan ie ooit zal zijn. Daar zit ik nu in. Ik ben al bezig met mijn volgende voorstelling, maar ik ben er nog niet echt aan begonnen. Dat moment vind ik leuk, wanneer je nog de wildste plannen kan maken. Dan ben je een beetje in blijde verwachting.” En helemaal op het einde: die ene vaste vraag. Stel dat je, met alle levenswijsheid van nu, terug zou kunnen gaan naar je 21-jarige zelf om één goede raad toe te fluisteren… wat zou je zeggen?See omnystudio.com/listener for privacy information.

De podcast Aanwezig is het voorspel op de theatershow Aanwezig die vanaf februari '26 in de zalen loopt. Check johanterryn.com Een aflevering met filosoof Ignaas De Visch vraagt om een potje filosoferen rond ‘aanwezig zijn’. Mijn missie: zo aanwezig mogelijk met hem in gesprek gaan. Onze telefoons? Die staan gewoon op luid. Want hier geldt: als één van ons wordt gebeld, stopt het gesprek. Punt. Onderweg in dat gesprek botsen we op inzichten die blijven plakken: - Helemaal opgaan in iets is een onwaarschijnlijke ervaring. Dan vliegt de tijd voorbij. Plots ben je drie uur later. Dàt is overgave. - In Parijs ga ik altijd naar Musee d’Orsay om naar dat monumentale werk van Courbet te kijken. Liever dat dan 12 seconden te besteden aan elk schilderij. Liever even de de tijd laten stilstaan in plaats van de fragmentatie en de vermoeidheid. - Blaise Pascal zei al dat wanneer we ons enige tijd afzonderen, we bang worden van onze eigen gevoelens en nood hebben aan divertissement, afleiding. Dat wil zeggen dat we liever op zondag onze auto nog eens wassen dan dat we ons afvragen wat we d’r mee gaan doen, met die zondag. - Het is toch opvallend dat we de hele tijd door tateren, tot op het moment dat er iets essentieels gebeurt en dan zeggen we : ‘daar zijn geen woorden voor’. Ik heb de laatste jaren van een aantal mensen afscheid moeten nemen en wat me vooral opviel was dat die mensen nooit méér aanwezig waren in m’n leven dan op het moment van de uitvaart. Omdat je dan overloopt wat die mens voor jou betekend heeft. En helemaal op het einde: die ene vaste vraag. Stel dat je, met alle levenswijsheid van nu, terug zou kunnen gaan naar je 21-jarige zelf om één goede raad toe te fluisteren… wat zou je zeggen?See omnystudio.com/listener for privacy information.

De podcast Aanwezig is het voorspel op de theatershow Aanwezig die vanaf februari '26 in de zalen loopt. Check johanterryn.com In de repetitieruimte zit Wouter Deprez me al een tijdje te coachen voor de nieuwe voorstelling ‘Aanwezig’, hard labeur want Wouter is een ‘pietje precies’ die alles tot in detail wil doen kloppen. Plots keren we de rollen om wanneer we deze aflevering opnemen. Mijn missie: zo aanwezig mogelijk met hem in gesprek gaan. Onze telefoons? Die staan gewoon op luid. Want hier geldt: als één van ons wordt gebeld, stopt het gesprek. Punt. Onderweg in dat gesprek botsen we op inzichten die blijven plakken: "Ik associeer aanwezig zijn met een soort flow en focus op één ding tegelijk. En ik ervaar dat het meest wanneer ik in een creatief proces de structuur en de tekst van een voorstelling juist kan zetten.” “Op een podium is het een voorwaarde dat je heel aanwezig bent. In het dagelijks leven merk ik dat ik flip flop tussen enerzijds té aanwezig zijn: te straffe standpunten innemen, te veel gesprekstijd innemen, niet goed luisteren… en anderzijds: het tegenovergestelde, waarbij ik heel stil ben en zo weinig mogelijk ruimte probeer in te nemen. ik probeer nog steeds daar evenwicht in te vinden.” “Je komt op een podium staan vanuit de algemeen aanvaarde veronderstelling dat je een zeer uitzonderlijk leven hebt. Maar de enige manier waarop je kan connecteren met het publiek is door te vertellen over iets wat herkenbaar is, dus per definitie niet uitzonderlijk is. Waarom sta je daar dan? Niet omdat je uitzonderlijk bent, maar omdat je over die dingen waarover je verteld al iets beter hebt nagedacht.” “Ik raak in paniek wanneer we praktische plannen moeten maken voor iets wat voorbij volgende week ligt, ik vind morgen zelfs soms best moeilijk. Het voordeel daarvan is zorgeloosheid, omdat ik niet pieker over wat er komt. Maar soms doordat ik niet heb nagedacht over de toekomst kan ik ook bevangen geraken door een soort paniek.” En helemaal op het einde: die ene vaste vraag. Stel dat je, met alle levenswijsheid van nu, terug zou kunnen gaan naar je 21-jarige zelf om één goede raad toe te fluisteren… wat zou je zeggen?See omnystudio.com/listener for privacy information.

De podcast Aanwezig is het voorspel op de theatershow Aanwezig die vanaf februari '26 in de zalen loopt. Check johanterryn.com Ik ontmoet de Nederlandse schrijfster Emy Koopman in een statig appartement in de Dansaertstraat in Brussel waar ze een schrijversresidentie geniet. Mijn missie: zo aanwezig mogelijk met haar in gesprek gaan. Onze telefoons? Die staan gewoon op luid. Want hier geldt: als één van ons wordt gebeld, stopt het gesprek. Punt. Onderweg in dat gesprek botsen we op inzichten die blijven plakken: “Aanwezig zijn ervaar ik wanneer mijn aandacht niet meer gericht is op het feit dat mijn aandacht ergens op gericht is. Ik kan het ervaren tijdens schrijven of het lezen dat ik helemaal in die andere wereld vertoef. Je valt samen met datgene waarmee je bezig bent." “Een schrijver moet deels een buitenstaander zijn. Soms is die aanwezig maar vaak ook afwezig om aanwezig te kunnen zijn in zijn werk.” “We zitten de hele tijd dingen te doen om de race vol te kunnen houden terwijl eigenlijk zou de race moeten vertragen. We hebben niet in het systeem ingebouwd dat je wat vaker langs de kant van de weg op een bankje kan gaan zitten om het vol te kunnen houden. Als je het systeem zo bouwt dat het niet vol te houden is, is het logisch dat mensen uitvallen.” “De thema’s die ik aansnijd in mijn boeken zijn ook heel vaak dingen waar ik grip op wil krijgen in mijn persoonlijke leven. Het fijne aan schrijven is dat je die controle weer opnieuw grijpt die je misschien even kwijt was.” En helemaal op het einde: die ene vaste vraag. Stel dat je, met alle levenswijsheid van nu, terug zou kunnen gaan naar je 21-jarige zelf om één goede raad toe te fluisteren… wat zou je zeggen?See omnystudio.com/listener for privacy information.

De podcast Aanwezig is het voorspel op de theatershow Aanwezig die vanaf februari '26 in de zalen loopt. Check johanterryn.com In deze aflevering ontmoet ik Emma Bale, sinds haar 14 jaar zangeres en groot geworden in de schijnwerpers. Mijn missie: zo aanwezig mogelijk met haar in gesprek gaan. Onze telefoons? Die staan gewoon op luid. Want hier geldt: als één van ons wordt gebeld, stopt het gesprek. Punt. Onderweg in dat gesprek botsen we op inzichten die blijven plakken: “Dit onderwerp fascineert me wel. Als ik kijk naar mezelf: soms lig ik in bed een serie te kijken, staat mijn laptop open op een pinterest prikbord en ik zit op mijn gsm op TikTok. Dat zijn zoveel prikkels. Een boek lezen dat is echt moeilijk voor mensen zoals ik.” “Ik ben een paar jaar geleden een silent retreat gedaan in Frankrijk. Tien dagen zwijgen en elkaar niet aankijken. Elke dag mediteerden we zeven en een half uur. In begin had ik zoveel weerstand, tot ik me overgaf aan de simpliciteit van de dingen en merkte dat mij dat super gelukkig maakte. Ik had ineens een routine, iets wat ik mis in mijn gewone leven.” “Ik heb veel vrienden die schrik hebben van de dood, en daardoor ook andere angsten hebben. Daardoor denk ik ook vaak na over de dood. We hebben nul nut, er is geen doel. Je kiest het allemaal zelf. En dat is super bevrijdend. Er moet niks.” En helemaal op het einde: die ene vaste vraag. Stel dat je, met alle levenswijsheid van nu, terug zou kunnen gaan naar je 21-jarige zelf om één goede raad toe te fluisteren… wat zou je zeggen?See omnystudio.com/listener for privacy information.

De podcast Aanwezig is het voorspel op de theatershow Aanwezig die vanaf februari '26 in de zalen loopt. Check johanterryn.com Ik ontmoet haar in haar appartement in Antwerpen: de wereldvermaarde kunstenares Fatinha Ramos met het bijzondere levensverhaal. Mijn missie: zo aanwezig mogelijk met haar in gesprek gaan. Onze telefoons? Die staan gewoon op luid. Want hier geldt: als één van ons wordt gebeld, stopt het gesprek. Punt. Onderweg in dat gesprek botsen we op inzichten die blijven plakken: Tekenen is voor mij gelijk aan bestaan. Ik ben niet wat ik maak, maar ik maak wat ik ben. Ik was niet in paniek toen ik mijn nek brak, ik moest mezelf redden. Ik wist dat ik aanwezig moest blijven en mijn bewustzijn niet mocht verliezen. Het heeft zes uur geduurd voor ik werd gevonden.  Ik heb zes uur lang aan de essentie gedacht: de mensen die ik graag zie. Niet aan werk, niet aan bezittingen, enkel aan de mensen. Als je zo dichtbij de dood bent, valt alle ego weg. Er was alleen dankbaarheid voor de mensen die in mijn leven waren en voor de dingen die ik had mogen meemaken. Die val was voor mij een hergeboorte. Helaas bleek het de enige manier om mij te stoppen met het jachtige leven van deadline naar deadline. Ik ben letterlijk moeten vertragen. En helemaal op het einde: die ene vaste vraag. Stel dat je, met alle levenswijsheid van nu, terug zou kunnen gaan naar je 21-jarige zelf om één goede raad toe te fluisteren… wat zou je zeggen?  See omnystudio.com/listener for privacy information.

De podcast Aanwezig is het voorspel op de theatershow Aanwezig die vanaf februari '26 in de zalen loopt. Check johanterryn.com In deze aflevering zit Wannes Cappelle tegenover mij. Frontman van Het Zesde Metaal, scenarist en fulltime West-Vlaming. Mijn missie: zo aanwezig mogelijk met hem in gesprek gaan. Onze telefoons? Die staan gewoon op luid. Want hier geldt: als één van ons wordt gebeld, stopt het gesprek. Punt. Onderweg in dat gesprek botsen we op inzichten die blijven plakken: “Ik wil iets betekenisvol vertellen met mijn muziek, dat is voor mij altijd vanzelfsprekend geweest. In eerste instantie omdat ik zo de wereld begrijpelijk wil maken voor mezelf, in tweede instantie omdat andere mensen zich daarin zouden kunnen herkennen en zich daardoor niet meer alleen voelen.” “Ik heb de natuurlijke neiging om alles snel te willen doen. Wat daarbij helpt is die vervelende taken heel bewust en heel zorgvuldig uit te voeren. Een van onze grootste hits, Naar de wuppe, is ontstaan toen ik kousen aan het ophangen was op een wasrek in onze slaapkamer. Ik stond die heel bewust op te hangen en toen kwamen de eerste regels van dat liedje in mijn hoofd.” “De aanwezigheid van Tom Pintens (die twee jaar geleden overleed) in onze band is nog heel groot. De laatste keer dat we samen optraden wisten we dat ook allebei, maar we spraken dat niet uit. Die gedachte zorgt ervoor dat je extra aanwezig bent, maar ja, dat is zoals de laatste dag op vakantie je weet : ik moet hier keihard van genieten, maar de dag gaat toch gewoon voorbij.” “Het bewust zijn van de eindigheid van het leven helpt om beter in het hier en nu te zijn, uzelf vraag stellen : als het morgen gedaan is, is het dan oké geweest? Dat is een oefening die ik voor mezelf wel vaak maak.” En helemaal op het einde: die ene vaste vraag. Stel dat je, met alle levenswijsheid van nu, terug zou kunnen gaan naar je 21-jarige zelf om één goede raad toe te fluisteren… wat zou je zeggen?  See omnystudio.com/listener for privacy information.

De podcast Aanwezig is het voorspel op de theatershow Aanwezig die vanaf februari '26 in de zalen loopt. Check speeldata via johanterryn.com In deze aflevering zit ik samen met onze nationale drugscommissaris, Ine Van Wymersch. Mijn missie: zo aanwezig mogelijk met haar in gesprek gaan. Onze telefoons? Die staan gewoon op luid. Want hier geldt: als één van ons wordt gebeld, stopt het gesprek. Punt. Eerst nog even een praktische hindernis: haar bodyguards van koffie voorzien. Pas daarna kunnen we ons echt afzonderen, met hopelijk zo min mogelijk afleiding. Onderweg in dat gesprek botsen we op inzichten die blijven plakken: “Zorg dat je werk niet samenvalt met je leven, maar stop wél je leven in je werk. Ik heb het idee allang losgelaten dat werk en privé gescheiden zouden moeten zijn.” “Je kunnen verplaatsen in andermans standpunt laat je ook toe om in hun taal te spreken. Vroeger verloor ik veel tijd met mijn ideeën op te dringen, nu denk ik: wat heeft de ander nodig om vooruit te gaan?” “Na de aanslagen in Brussel ging mijn dochter van negen dwars in de deuropening liggen. Ze zei: ‘Mama, als jij straks ook ontploft, wil ik meebepalen wie er na jou mijn mama wordt.’ Daar was ik even niet op voorbereid. Het enige wat je dan kan doen, is bloedeerlijk zijn.” “Ik ben niet zo heel graag alleen. ‘Me time’ is voor mij niet alleen met ‘me’. ‘Me time’ is voor mij ‘we time’.” En helemaal op het einde: die ene vaste vraag. Stel dat je, met alle levenswijsheid van nu, terug zou kunnen gaan naar je 21-jarige zelf om één goede raad toe te fluisteren… wat zou je zeggen?See omnystudio.com/listener for privacy information.

De podcast Aanwezig is het voorspel op de theatershow Aanwezig die vanaf februari '26 in de zalen loopt. Check speeldata via johanterryn.com In deze aflevering is Aaron Blommaert te gast, opkomend talent uit een gouden showbizz generatie. En niet onbelangrijk: exact even oud als mijn eigen jongste zoon. Het wordt een gesprek over jezelf veel druk opleggen en de zorgen die dat met zich mee brengt. Mijn missie: zo aanwezig mogelijk met hem in gesprek gaan. Onze telefoons? Die staan gewoon op luid. Want hier geldt: als één van ons wordt gebeld, stopt het gesprek. Punt. Onderweg in dat gesprek botsen we op inzichten die blijven plakken: “Ken je dat moment dat je naar je handen kijkt of naar jezelf in de spiegel en dat je weet ik beschik over vrije wil. Als ik zo’n moment bereik, dan kan ik alles relativeren.” “Er zijn zo van die dagen dat ik helemaal in controle ben. Dan maak ik de ene joke na de andere. En de volgende dag zit ik aan een tafel en ben ik muisstil. En vraag ik me af waarom ik dat niet elke dag heb. Want ik wil stiltes eigenlijk altijd opvullen. Ik heb daar een heilige schrik voor, alsof ik dan niet aan de verwachtingen voldoe.” “Soms heb ik nog eens zin om dingen te doen die niet mogen. Ik denk direct aan een verkeersbord op straat naar beneden halen. Ik ben mij altijd heel bewust geweest van mezelf, ik moest perfect zijn. Want anders zou ik niet krijgen wat ik wou. Ik heb die spontaniteit altijd bedwongen. Maar nu durf ik al vaker eens tegen schenen schoppen.” “Ik ben geen haantje, maar ik wil wel exceptioneel zijn. De druk ligt hoog door mijn eigen toedoen. Mijn generatie heeft een enorme prestatiedrang. Als ik jullie generatie hoor praten, was het allemaal meer rock ’n roll. Nu is het georganiseerd. Er wordt gefocust op de resultaten. Niet op wat je werk emotioneel teweegbrengt.” En helemaal op het einde draai ik mijn vaste vraag om. Ik vraag de jonge Aaron om ‘back to the future’ te keren en zich af te vragen op welk vlak hij nu graag goeie raad zou krijgen van zijn oude versie.  See omnystudio.com/listener for privacy information.

De podcast Aanwezig is het voorspel op de theatershow Aanwezig die vanaf februari '26 in de zalen loopt. Check speeldata via johanterryn.com In deze aflevering heb ik Tim Van Aelst te gast. TV maker op pensioen, nieuwboren muzikant en toevallig ook mijn bloedeigen neef. Mijn missie: zo aanwezig mogelijk met hem in gesprek gaan. Onze telefoons? Die staan gewoon op luid. Want hier geldt: als één van ons wordt gebeld, stopt het gesprek. Punt. Onderweg in dat gesprek botsen we op inzichten die blijven plakken: “In het naïef zijn zit een grote kracht. Durven doen en dan vind je wel de antwoorden. Ik heb te lang en te veel zitten nadenken of iets wel een goed idee is. Als ik morgen beslis dat muziek gaan maken geen goed idee was, is dat ook zo. En dat is een nieuw inzicht: het mag mislukken.” “Ik kon als mens binnen het TV maken niet meer groeien. Als TV maker uiteraard wel, maar als mens niet. Ik was een cirkeltje aan het lopen waar ik telkens op dezelfde problemen stootte. Dat breek ik nu helemaal open en dat is soms pijnlijk.” “Ik heb altijd het gevoel gehad dat ik mezelf moest bewijzen. Al van kinds af. Tot ik de grote prijzen binnen haalde, toen viel die druk wat weg. En dan kijk je naar je leven en zie je waar je gefaald hebt: een scheiding, een coke verslaving,… Muziek is mijn geneesmiddel. Het verruimt mijn speelveld. Het doet mij connecteren met mijn publiek.” “Mijn gezin, mijn vrienden, dat is gewoon ‘zijn’… Zij hebben geen verwachtingen over wat ik moet bereiken. Ze zijn wel bezorgd: zou je muziek niet als hobby zien? Maar dat kan ik niet zo goed plaatsen, waarom ik daar opnieuw ambitieus in moet zijn…” En helemaal op het einde: die ene vaste vraag. Stel dat je, met alle levenswijsheid van nu, terug zou kunnen gaan naar je 21-jarige zelf om één goede raad toe te fluisteren… wat zou je zeggen?See omnystudio.com/listener for privacy information.

De podcast Aanwezig is het voorspel op de theatershow Aanwezig die vanaf februari '26 in de zalen loopt. Check johanterryn.com In deze aflevering ben ik thuis bij Nora Monsecour. De danseres die zich het meest aanwezig voelt op een podium, maar toch al te vaak met haar hoofd in de toekomst zat. Mijn missie: zo aanwezig mogelijk met haar in gesprek gaan. Onze telefoons? Die staan gewoon op luid. Want hier geldt: als één van ons wordt gebeld, stopt het gesprek. Punt. Onderweg in dat gesprek botsen we op inzichten die blijven plakken: “Ik heb met het hele transparcours, maar ook met mijn dansparcours, heel mijn leven al toekomstgericht gedacht. Dus aanwezig zijn in het moment is voor mij een opgave.” “Ik heb lang iets aan de wereld willen bewijzen, maar je leeft voor jezelf en voor de mensen die je graag ziet. Na mijn vijfentwintigste werd ik precies ineens wakker. Ik hoef niet meer te bewijzen dat ik een vrouw ben, ik neem meer beslissingen vanuit rust en zelfvertrouwen in plaats van uit angst of onzekerheid.” “Ik kijk altijd naar de mogelijkheden, eerder dan naar de beperkingen. Er zit een vuurtje in mij dat nooit is uitgedoofd, ook niet toen ik neerslachtig was. Ik nam mijn donkere gedachten altijd mee aan de hand, als een gezel. Ik stond nooit stil als het moeilijk was.” “Zichtbaarheid is niet mijn doel, maar het helpt om mijn projecten te doen. En in tweede instantie om mensen te inspireren. Mijn activisme zit in mijn dansen, ik gaat dat nooit luidop roepen. Ik wil gewoon zijn, de wereld maakt van mijn zijn een activistisch statement.” En helemaal op het einde: die ene vaste vraag. Stel dat je, met alle levenswijsheid van nu, terug zou kunnen gaan naar je 21-jarige zelf om één goede raad toe te fluisteren… wat zou je zeggen?  See omnystudio.com/listener for privacy information.

De podcast Aanwezig is het voorspel op de theatershow Aanwezig die vanaf februari '26 in de zalen loopt. Check johanterryn.com In deze eerste aflevering is Jeroen Leenders te gast. De comedian die zijn grappen ter plekke verzint en dus wel héél erg aanwezig is op een podium. Maar ook daarnaast steeds meer. Mijn missie: zo aanwezig mogelijk met hem in gesprek gaan. Onze telefoons? Die staan gewoon op luid. Want hier geldt: als één van ons wordt gebeld, stopt het gesprek. Punt. Onderweg in dat gesprek botsen we op Jeroens inzichten die blijven plakken: “Het park is nooit de bestemming. Het is een excuus om naar buiten te gaan. Onderweg kan er altijd iets gebeuren waardoor je nooit aankomt. Het getuigt van veerkracht als je dat aanvaardt en je niet frustreert over het feit dat je niet aankomt. Dat probeer ik mijn kinderen bij te brengen.” “Ik vind het grappig als een comedian zegt dat het niet grappig hoeft te zijn. Dat is een beetje setting up for disaster. Het moet mogen mislukken, daarom hou ik de prijzen bewust laag.” “In de auto ben ik vaak niét aanwezig, ik laat me nogal snel meeslepen. Dan moet ik mezelf mild toespreken: 'het draait niet om jou, Jeroen. Het klopt, het is een debiel, maar het gebeurt gewoon'…” “Mijn jeugd was heel troublesome. Daar denk ik niet met plezier aan terug. Het is pas sinds mijn therapie dat ik écht aanwezig ben. Daarvoor stond ik altijd klaar om aan te vallen en van mij af te bijten. Ik kon het niet alleen dragen, maar ik had nog niet door dat het geen teken van zwakte is om hulp te vragen…” En helemaal op het einde: die ene vaste vraag. Stel dat je, met alle levenswijsheid van nu, terug zou kunnen gaan naar je 21-jarige zelf om één goede raad toe te fluisteren… wat zou je zeggen?  See omnystudio.com/listener for privacy information.

Vanaf 4 oktober verschijnt hier de nieuwe podcast van Johan Terryn. Het is het voorspel op zijn nieuwe theatershow Aanwezig.Meer info: www.johanterryn.comSee omnystudio.com/listener for privacy information.