Azadcast

تاریخ به ما چه می گوید ؟ همه ما کم و بیش مثل هم هستیم ، نقاب های مختلفی داریم . هدف های ما تقریبا نزدیک به هم است . گره زندگی شخصی ما وقتی باز می شود که واقعیت ها را بپذیریم . برای خود مرز امنی از اخلاق و معنویت و عقلانیت درست کنیم و همانجا زندگی کنیم . منتظره معجزه نباشیم . قواعد زندگی بشر تغییر نمی کند . مسخر و مسحور ایده آل نشویم .

شتاخت دیگران سلامت زندگی ما را بیمه می کند. بیشتر مردم گرفتار خودسانسوری هستند و پشت نقاب ها زندگی می کنند .بسیاری هم بر اثر ناملایمات زندگی ضربه شدید روانی خورده و بیمار شده اند. در صورتی ما آنان را نشناسیم خود را به دست سرنوشت محتوم می سپاریم .

در ابن پادکست شما با گرایش های متضاد آدمی آشنا می شوید .ماهیت قدرت ، اخلاق ، ذهن و جهت گیری های خود را در زندگی می شناسید . چراغی فرا راه خود می گیرید که مسیر تاریک زندگی را روشنتر ببینید و در چاله چوله های زندگی سقوط نکنید. برای زندگی کردن از ذهن باید توهم زدایی کرد.

طردشدگیبه طردشدگی خوش آمد بگوییم تا فرصت خودشکوفایی پیدا کنیم . استعدادهای خود را بشناسیم . موهبت تنهایی را بفهمیم . چرا طردشدگی را معنا می کنیم ؟ چرا اسیر من موهوم هستیم ؟ گرفتار تصویر ذهنی از خود؟ مشکل در این است که فکر را جدی می گیریم . فکر زائد را . من موهوم را . تنهایی سرچشمه شناخت خود و یک تولد جدید است .

در این پادکست می خواهیم ببینیم عقلانیت و معنویت با هم جمع می شود؟ ایا ما خود را در زندگی فریب نمی دهیم ؟ ایا ما می توانیم واقعبت های زندگی امروز را انکار کنیم ؟ در نظر نگیریم ؟ راه سالم زندگی کردن چیست ؟ می شود خلاف شرایط موجود زیست ؟ موفقیت در زندگی چگونه بدست می آید؟ ایا ما مثل کبک ها سرمان را زیر برف نمی کنیم؟

عاقبت بشر چه می شود؟ مگر نمی بینیم ؟ اخبار را گوش نمی دهیم ؟ این رفت و آمدها که در سراسر جهان صورت می گیرد برای چیست ؟ ایا یک روز شده که بشر دست به کشت و کشتار و خونریزی نزند؟ مشکل بشر را معجزه برطرف می کند. ایا شما به معجزه اعتقاد دارید؟ در اینجا بحث خوش بینی یا بدبینی نیست ، بحث واقع بینی است .

چرا خوشی ها ناپایدار هستند؟چرا حالت های ما متغیرند ؟ آیا می شود کاری کرد که همیشه خوش باشیم؟ آیا زندگی جبر است ؟ سرنوشت ما از پیش معلوم است ؟

هویت و بی هویتی ؟ اصالت انسان در کدام یک از اینهاست ؟ هویت مندی یا بی هویتی است . ما بعنوان بشریت تا کنون چه بهایی برای هویت های مان پرداخته ایم ؟ هویت ها از کجا آمده اند؟ ایا اصالت دارند؟ تاریخ محصول دفاع از عقلانیت است یا دفاع از هویت؟

در این پادکست دنبال من واقعی یا شخصیت واقعی می گردیم که پیدا نمی کنیم . پس روان شناسی شخصیت چه می شود؟

خیلی مهم است که به ضرورت سخن بگوییم . بموقع و مدلل سخن بگوییم .باری بهر جهت سخن نگوییم. برای اثبات خود حرف نزنیم ." من" هبچ وقت اثبات نمی شود. اگر می شد عطش ما هم برای سخن گفتن خاموش می شد .

بشر همیشه می خواهد از واقعیت ها فرار کند. چون واقعیت های موجود خیلی وحشتناک هستند. از این رو راه فرار از خود را در پیش گرفته است . تا با واقعیت های زندگی همانطور که هستند روبرو نشویم مشکلی در زندگی ما حل نمی شود. تا دست از فرافکنی برنداریم و خود را همانطور که هستیم نبینیم راه حلی پیدا نمی شود. شما وقتی مریض می شوید ایا از ببماری خود فرار می کنید؟ مرگ و زندگی ما در گرو واقع بینی ماست .لطفا برای نشر آگاهی با دوستان خود به اشتراک بگذارید

دگرگونی انسان بر اثر حجم دانستگی نیست . امروز ما به آسانی به حجم زائدالوصفی از اطلاعات و دانستگی ها دسترسی داریم . آشنا شدن با خودشناسی ، روان شناسی و فلسفه مش

در مسائل روانی نقش فکر می تواند شناخت باشد ولی درمان نیست . روان درمانی روش موثری در درمان روان رنجوری های ما نیست . مختصر اینکه مشکلات ما را فکر و من موهوم می آفریند چگونه انتظار داریم که درمانگر ما هم فکر باشد . جزئبات را در این پادکست بشنوید.

زندگی همراه با جبر است ولی آدمی اختیار هم دارد . انسان های موفق دل به جبر نمی دهند و از اختیارهای خود استفاده بهینه می کنند.دکتر پیمان آزاد

انسان ایده آل توهم آدمی است که می خواهد از خودش فرار کند. نمی خواهد با آنچه هست بماند تا تحول و دگردیسی اتفاق بیفتد.انسان ایده آل فرار از واقعیت است . اینکه آدمی نمی خواهد خود را ببیند. آنطور که هست . از آینه وحشت دارد . در صورتی که درمان آدمی در روبرو شدن با واقعیت خویش است .Doctor Peyman Azad