Claim OwnershipDe Machine
Subscribed: 1,046Played: 29,970
Subscribe
© NPO 3FM / VPRO
Description
In de wekelijkse podcast De Machine nemen Atze de Vrieze en Malou Miedema je mee naar de wereld achter de muziek. Naar de business beslissingen die bepalen hoe we met zijn allen naar muziek luisteren. Ze praten je door het belangrijkste nieuws over festivals, streamingdiensten en platenmaatschappijen.
247 Episodes
Reverse
Bad Bunny gaat de Super Bowl Halftime Show verzorgen, en heel conservatief Amerika struikelt daarover. Trump is woedend, MAGA is woedend, Bad Bunny is het onderwerp van late night shows, sketches, politieke commentatoren die woest zijn dat een trotse Spaanstalige artiest die eer krijgt. En dat gaat verder: ondertussen is die show een strijdveld geworden van het immigratiedebat in Amerika. En ook: bij grote shows heb je steeds vaker een woud aan presales. Irritant, of toch wel een voordeel voor de goed ingevoerde fan?
Jeetje jongens, wat is er een hoop muziek tegenwoordig he. We hadden het er vorige week al over, vooral in het kader van AI. De streamingdiensten worden overspoeld door miljoenen en miljoenen liedjes, veel meer dan we ooit kunnen beluisteren. En echte artiesten doen keihard mee in de ratrace. Deze week verschijnt The Life Of A Showgirl van Taylor Swift. 12 tracks maar dit keer, maar had ze niet net een jaar geleden een dubbel-album uit? Steeds meer artiesten gooien album na album, snel na elkaar of met meer dan dertig tracks. Vanwaar die trend? En Ilja Reiman had de kwallen op zijn mainstage liggen bij Multigroove. Hij zag zich gedwongen te cancellen, maar vertrok niet met de noorderzon om anderen met de puinhoop achter te laten.
Het is de heilige graal voor iedere muzikant die zelf het spelletje gespeeld heeft, en natuurlijk al helemaal voor de sync champs van de muziekindustrie: FIFA, het bekende voetbalspel van EA Sports. Roddy van der Weijden (Armada) en Weval leggen in de Machine uit wat daarbij komt kijken. En ook: is Massive Attack’s statement van deze week een keerpunt voor Spotify?
Bob Vylan was in Nederland, en dat ging niet ongemerkt voorbij. Paradiso-directeur Geert van Itallie vertelt openhartig de bedreigingen en intimidatie, de voorzorgsmaatregelen en de escalatie. 'We zijn eigenlijk sinds begin juli geïntimideerd, bedreigd door een clubje van vier mannen. We herkennen ze ook steeds op de beelden: dezelfde schoentjes, dezelfde broekjes. Ze zijn gemaskerd. Ze zijn al weken bezig met banners, stickers, bekladdingen. Zelfs op de ochtend van het concert, terwijl de beveiliging buiten stond. Maar ze deden het zo snel.’ En ook: veertig jaar na de oorspronkelijk release krijgt de ultieme Machine cultfilm Spinal Tap een vervolg.
De vloek van de moeilijke tweede, die is zo vanzelfsprekend in de popjournalistiek dat we het er in de Machine nooit over hebben gehad. Want zo is het: na het succes komt de druk, op de onbevangen doorbraakplaat volgt het taaie doorbijtalbum. Dat zien we ook in Goldband: Tot We Breken, een muziekdocumentaire over de boys van goud die vorige week in première ging bij Pathe en binnenkort te zien is bij Prime Video. Documentairemaker Olivier S. Garcia volgde Goldband vanaf hun doorbraak, terwijl het succes en ook de druk toenam. En ook: het festivalseizoen zit erop, we duiken het clubcircuit in. Maar dat gaat bij veel poppodia niet zonder zorgen.
Het is het hotste popfenomeen van het moment: K-Pop Demon Hunters, een animatiefilm over een hyperpopulaire k-popmeidengroep HUNTR/X die de wereld beschermt tegen kwaadaardige demonen. Ondertussen is de film de best bekeken Netflix-film ooit, en verspreidt het succes van HUNTR/X zich naar de echte wereld: met échte hits, TikTokdansjes en viralchallenges. En verder: liefhebbersfestival Draaimolen is voor het eerst twee dagen uitverkocht. Toch hangt het voortbestaan aan een zijden draadje.
Aanstaande zaterdag, 30 augustus, viert Magnetron Music zijn twintigjarig bestaan. Magnetron, het label dat De Jeugd van Tegenwoordig lanceerde, de ontdekker van Watskeburt. Maar eigenlijk, eigenlijk begon het verhaal een paar jaar eerder, met deze track: ‘What’s A Girl To Do’ van Fatima Yamaha. De merkwaardige vloervuller is momenteel bezig aan zijn derde leven. En verder: Malou neemt een kijkje in een nightliner.
1Lowlands prikkelde, Lowlands gonsde, zowel op de grote podia als in de kleinste hoekjes. In deze Machine blikken we terug op het fabelachtige licht-grid van de Bravo, op glamping en op de heerlijke sfeer van sex positivity, van de Adonis en de naaktkalender tot het speelse Ohlalaantje.
Of je nou een paar weken in Italië op een berg hebt gezeten of zoals Malou door geploegd hebt van festival naar festival, deze week voelt toch als een bijzondere. Het is tijd voor de grote Machine Lowlands voorbeschouwing! Met dit jaar weer een Nederlandse Alpha-headliner, de vierde in vijf jaar tijd. Een mooie traditie? En een kijkje in de keuken van de broadcastmixer van de Alpha, die het geluid van de grootste Lowlands-concerten bij je brengt.
Ik ga op vakantie en ik neem mee: Hitster Bingo! Wie heeft het niet gespeeld de afgelopen drie jaar, het populaire muziekspelletje, dat jij en ik ook hadden willen verzinnen. Scan kaartjes, speel op Spotify, en je bent de hele avond zoet. Wij zijn zo langzamerhand wel eens benieuwd: wie heeft dat spelletje eigenlijk uitgevonden? En natuurlijk: het is een Zweed. Zijn naam is Marcus Carleson, en dit is zijn verhaal. En verder: Outsiders over zijn belachelijke reisschema van vakantie-oord naar vakantie-oord.
Amper 36 uur na de rampzalige brand die het hele hoofdpodium van Tomorrowland in de as legde, ging het festival toch ‘gewoon’ van start. Met amper een paar uurtjes uitloop, maar mét een hoofdpodium. Hoe is dat mogelijk?! We vragen het Joris Corthout van Prismax, die de visuals levert aan Tomorrowland. Hij vertelt onder meer hoe de overgebleven resten van het oude podium expres onderdeel uitmaken van het nieuwe design. En verder: jullie hadden nog een item tegoed over lasers, want Verknipt vestigde in de Johan Cruyff ArenA een heus wereldrecord.
En toen stond ineens - poef - het hoofdpodium van Tomorrowland in lichterlaaie, woensdagavond om zes uur. Amper een uur later was er weinig meer van over dan een paar smeulende stalen palen. Ongelofelijk, waar hebben we naar zitten kijken? En vooral: hoe kan dit gebeurd zijn. Verder: Manchester is totaal in de ban van Oasis.
Het is niet elke nachtclub gegeven, maar PIP in Den Haag bestaat dit jaar 18 jaar, en daarmee is de club officieel volwassen. Dat wordt gevierd met niet alleen een meerdaags feest eind juli, maar ook met groot nieuws: PIP heeft eindelijk een 24-uursvergunning én krijgt de beschikking over een gigantisch nieuw terrein in de stad.
Ooit was popmuziek een young man’s game, voor jonge mensen, door jonge mensen. MAar hoe ouder de muziek, hoe ouder ook tourende muzikanten worden. Neem nou Down The Rabbit Hole, een festival met veel nieuwe muziek, maar ook oude knarren op het podium: Patti Smith en Iggy Pop zijn allebei 78 en nog vol Lust For Life. In Ziggo Dome staat volgende week zelfs de 85-jarige Tom Jones. Wat komt er kijken bij Touren op die leeftijd? We vragen het Kim Bloem van Mojo Concerts. En Peter van der Ploeg van NRC legt uit waarom het een probleem is dat steeds meer artiesten bij grote shows geen trek hebben in pers.
Afgelopen weekend was Pinkpop, en we schreven ronkende reviews over de drie headliners, Justin Timberlake, Olivia Rodrigo en Muse. Toch bleven veel mensen thuis, geen van de drie dagen (zelfs die met de Pinkpop sure shot als afsluiter) verkocht uit. Pinkpop wil vooral geen paniek uitstralen, maar het zal beter moeten, en dat kan ook. We doen een poging. En verder: Audio Obscura stampte in een nacht een festival uit de grond op de Ring A10. Hoe kregen ze dat voor elkaar?
De politie wil zich steeds minder bemoeien met festivals, maar evenementen moeten om aan hun vergunning te voldoen wel handhaven op het gebied van veiligheid en drugs. De pilot Think Twice onderzoekt of festivals dat kunnen doen door zelf boetes uit te delen, voor bijvoorbeeld roken waar dat niet mag, inklimmen over het hek, fraude met munten of een zakje met pillen. Goed idee? En verder: de grote Pinkpop voorbeschouwing
Met Pukkelpop programmeur Eppo Janssen filosoferen we over de grens tussen twee landen die veel naar elkaar kijken op muzikaal gebied: België en Nederland. Er zijn acts die de grens over gaan, maar tegelijk is het wel degelijk een barrière. Klopt het dat Nederlanders meer praten tijdens concerten? Zijn Belgen serieuzere muziekliefhebbers? Is de Belgische grens anders dan de Duitse? En hoe werd Joost Klein een lieveling van het Pukkelpop publiek? Meer festivals: Malou is net terug van Primavera, misschien wel het meest toonaangevende festival van Europa.
Met een kick-off show van Linkin Park voor aanvang van de Champions League finale probeert voetbalbond UEFA de Superbowl naar de kroon te steken. Gaat dat ze lukken? Een aflevering over de kunst van het optreden op de middenstip, van Michael Jackson tot André Rieu. En verder: hoe het gebrek aan online ambities van de NPO ons dwarszit.
Artiesten moeten tegenwoordig content creators zijn, da’s een stelling waar je ons vaker over hebt horen praten in De Machine, misschien zelfs over hebt horen mopperen. En tegelijkertijd zagen we de afgelopen tijd een paar interessante case studies voorbij komen van kleine artiesten die de TikTokgame naar hun hand zetten en daarmee een nieuw publiek aanboren. En nu we toch zo lekker over TikTok bezig zijn: kan de technologie van die app al herkennen welk liedje ik onder de douche zing?
Een dikke rel rondom het private equity-fonds KKR, dat eigenaar is van zo’n tachtig festivals in Europa en Australië, van Sziget tot Zwarte Cross. Het bedrijf verdient zijn geld o.a. met investeringen in de Israelische cybersecurity, en dus roepen artiesten op tot festivalboycots: hier niet spelen of dansen als je niet wilt dat dat ticketgeld in de Israëlische defensie-industrie wordt gepompt. En verder: Big in Japan! Hoe is het om in het beloofde land van de rijzende zon te werken?
Download from Google Play
Download from App Store
United States
sound is te hard, overstuurd