Ο Αντώνης Καρπετόπουλος και η Αθηναΐς Νέγκα εστιάζουν στα νέα κεφάλαια που ανοίγει ο Μαραντόνα στη ζωή του, μετά το αλησμόνητο Μουντιάλ του ‘94 στις Η.Π.Α. Φέρεται ως πολέμιος του παγκόσμιου συστήματος. Εναντιώνεται στη FIFA με συνεχείς δηλώσεις, ενώ παράλληλα δημιουργεί στενές σχέσεις με γνωστούς αριστερούς ηγέτες, όπως τον Φιντέλ Κάστρο και τον Ούγκο Τσάβες. Ως προπονητής δεν καταφέρνει και πολλά. Σημαντικότερη στιγμή στην προπονητική του καριέρα, όταν αναλαμβάνει την εθνική Αργεντινής, οδηγώντας την μέχρι τα προημιτελικά του Μουντιάλ 2010. Την Ελλάδα την επισκέφτηκε πολλές φορές, είτε ως παίκτης της Νάπολι, βιώνοντας την εμπειρία της «καυτής» Τούμπας, είτε ως προσκεκλημένος του Ολυμπιακού στο «Γ. Καραϊσκάκης», όπου έγινε μέλος του συλλόγου, με τους οπαδούς των Πειραιωτών να παραληρούν βλέποντάς τον στα «ερυθρόλευκα». Υπάρχουν επίσης οι φήμες πως τον ήθελε ο Σταύρος Κοσκωτάς το ‘88 στον Ολυμπιακό και ο Χουάν Ραμόν Ρότσα το ‘96 στον Παναθηναϊκό. Μια περσόνα που ήξερε πάντα τον τρόπο να προκαλεί και να συζητιέται κι εκτός γηπέδου.
Ήδη από μικρή ηλικία σαγήνευε την μπάλα, έδειχνε ότι θα γίνει σπουδαίος. Οι προβλέψεις επιβεβαιώθηκαν, αφού στην πορεία κατάφερε να γοητεύσει ολόκληρο τον κόσμο. Στο podcast «Diego Armando Maradona» ο Αντώνης Καρπετόπουλος και η Αθηναΐς Νέγκα εστιάζουν στις ποδοσφαιρικές στιγμές μαγείας ενός επίγειου θεού της μπάλας. Στα Μουντιάλ, που γι' αυτόν ήταν όλη του η ζωή, καθώς και στις μνημειώδεις στιγμές μιας τεράστιας καριέρας: το «Χέρι του Θεού», το «Γκολ του αιώνα», όσα έκανε απέναντι στο Βέλγιο, τη Βραζιλία, την Ελλάδα και άλλους κατά καιρούς αντιπάλους του. Και βέβαια, στη στίγμη-ορόσημο για την ποδοσφαιρική του κατάπτωση, όταν πιάστηκε ντοπαρισμένος στο Μουντιάλ του 94’ στις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής.
Ο Diego Maradona δεν ζεί πια μαζί με κοινούς θνητούς. Η εν ζωή θεϊκή του υπόσταση οδεύει προς την αιωνιόητα. Ο Αντώνης Καρπετόπουλος και η Αθηναϊς Νέγκα θέλουν να ξεκλειδώσουν όμως το δωμάτιο της γήινης πτέρυγας του. Τον Diego. Που έπαιρνε ζωή –μέχρι την τελευταία στιγμή- μισώντας τους εχθρούς του. Στις δύσκολες στιγμές της καριέρας του κατέφευγε στη λευκή σκόνη. Κι όταν ήταν στα πάνω του; Διασκέδαζε πηγαίνοντας μέχρι και σε ψυχαγωγικά σόου της ιταλικής τηλεόρασης, καταλήγοντας στο τέλος της ημέρας με πολλές γυναίκες. Αλλα στην καρδιά του μόνο μια είχε ρόλο πρωταγωνιστή. Η Κλαούντια.
Για μερικές μέρες ο θάνατός του «εξαφάνισε» τον κορονοϊό κι έκανε τον πλανήτη να «χορέψει» ξανά στους ρυθμούς του «Mexico ’86». Τότε, που μέσα σε τέσσερα λεπτά, στον αγώνα με την Αγγλία έβαλε τα δυο δημοφιλέστερα γκολ στην ιστορία των Μουντιάλ. Το «Χέρι του Θεού» και το «Γκολ του αιώνα» εξηγούν το ανεπανάληπτο φαινόμενο που άκουγε στο όνομα «Μαραντόνα». Το πρώτο κείμενο που υπέγραψε ο Αντώνης Καρπετόπουλος ήταν γι’ αυτόν. 28 χρόνια από τότε δεν έπαψε να τον αποκαλεί «Θεό» και στο podcast αυτό εξηγεί στην Αθηναΐδα Νέγκα γιατί «δεν υπήρξε, ούτε θα υπάρξει άλλος σαν τον Ντιέγκο».