တကယ့်ဘဝထဲ လမ်းလျှောက်ထွက်ရတဲ့အခါ စိတ်ကူးလှလှလေးတွေက အိပ်မက်ပြာပြာလေးတွေအဖြစ် ရောက်မလာတတ်ကြတော့ဘူးလေ... အဲဒီတုန်းက အထဲမှာ ဘာရှိတယ်မှန်းသိလို့ အထုပ်ကို မဖြေခဲ့တာပါ မသန္တာ
ပြောခွင့်မရှိတဲ့စကားဆို တစ်ဘဝလုံးဆွံ့အနေလိုက်မယ်။ ကြားခွင့်မရှိတဲ့တရားဆို တစ်သံသရာလုံးမကျွတ်မလွတ်နေပြမယ်။ ကြယ်ကြွေမိုးတွေကို တူတူစောင့်ကြည့်ဖို့ တွေးထားတယ်။ အခု ငါ့မျက်လုံးတွေ ဘယ်မှာလဲ။
လွန်ခဲ့တဲ့ ၂ နှစ်က ကိုယ့်ဘာသာ လျှောက်ရေးထားတဲ့ အက်ဆေး (page တောင် မရှိတော့ဘူး) ဒါပေမဲ့ ကြိုက်တယ်ပြောတဲ့ ညီမလေးအတွက် အမှတ်တရ 💛
လူတစ်ယောက်ရဲ့ ဒိုင်ယာရီက သူဖြတ်သန်းနေတဲ့ ခေတ်ကို ထင်ဟပ်နေတယ်ဆိုရင် ငါတို့ခေတ်က ဘယ်လောက် ဝမ်းနည်းဖို့ကောင်းတယ်ဆိုတာ ငါ့ဒိုင်ယာရီက သက်သေပဲ
Something in the way နားထောင်ရင်း ရေးဖြစ်တာမို့ အဲဒါကိုပဲ background ထည့်ထားတယ်
Simome De Beauvoir ရဲ့ The Second Sex ကို ဆရာမြသန်းတင့် ဘာသာပြန်ထားတဲ့ "မိန်းမတို့အကြောင်း" ဆိုတဲ့ စာအုပ်ထဲက ပထမတစ်ပုဒ်ပါ။
အေးချမ်းတဲ့ကဗျာလေးမို့ Background ကို La vie en rose ထည့်ဖြစ်သွားတယ်
I dunno why but this makes me wanna listen to Htoo Eain Thin's song " ပြန်မလာတော့ဘူးကွယ်" .
ကိုယ်နားလည်ထားတာက သေနတ်တွေဟာ ခြိမ်းခြောက်ဖို့ မဟုတ်ဘူး နားထင် ဒါမှမဟုတ် နှလုံးသားကို တေ့ပြီး ခပ်မြန်မြန် ပစ်ခတ်လိုက်ဖို့ပဲ
ပြင်သစ်ကဗျာဆရာ ပေါလ်အေလွား (Paul Eluard) ရဲ့ I Love You ဆိုတဲ့ကဗျာကို ဆရာ ဇေယျာလင်း ဘာသာပြန်ထားတာပါ
စစ်ဖြစ်နေတဲ့ကြားက "အချစ်ရေ..." လို့ နာကျင်စွာ အော်နေမိတာ
ဒီမိုကရေစီခေတ်မှာ မခင်နန်းဆန်ကို ပြောစရာစကား တစ်ခွန်းပဲ ရှိတော့တယ်... ဆံပင်ရှည် စာကြမ်းပိုး ကွန်မြူနစ်ကလေးကို မေ့လိုက်ပါ
စိုးလွင်လွင်ရဲ့ "ရက်စက်တယ်" သီချင်းကို အရင်နားထောင်ဗျာ။ မငြိရင် ကြိုက်သလိုပြော။
တစ်ညလုံး ကွင်းပြင်တွေထဲမှာ ရွာသွန်းထားတဲ့ မိုးရဲ့ စိုစွတ်မှုတွေနဲ့ အတူတူ မင်းကို ကိုယ်ချစ်တယ် (မိုးရဲ)