Het Uur

Hij groeide op als links kind op een rechtse school met vrienden uit VVD-gezinnen. „Bij het corps was ik de enige van de 150 die links van D66 stemde.” Zijn beste vriend Stijn, een mkb’er, stemt VVD. „Omdat dat zogenaamd de partij is van de hardwerkende Nederlander,” zegt Simon van Teutem. „Maar dat is onzin. Ik wilde de VVD ontmaskeren.” Volgens hem gebruikt de VVD liberale taal, maar ondermijnt ze het liberalisme van binnenuit. „Ze zeggen: ik sta aan jouw kant. Maar wiens kant? De vrijheid van de een betekent vaak de onvrijheid van de ander.”Volgens Van Teutem is liberalisme geen vastomlijnd begrip, maar „een strijd, is een levend idee dat zichzelf steeds weer opnieuw uitvindt. Wat ik heb proberen te doen is zeggen: dit is liberalisme voor mij. En dat is mijn inbreng voor het debat over wat het liberalisme zou moeten zijn.” Zijn versie draait om waarheid, vooruitgang, optimisme voor de toekomst, bescherming van minderheden en het idee dat hard werken moet lonen. Zijn frustratie is: „De VVD claimt die waarden, maar maakt ze niet waar."Heeft u vragen, suggesties of ideeën over onze journalistiek? Mail dan naar podcast@nrc.nl.Presentatie: Pieter van der WielenRedactie en productie: Merel van Waalwijk van DoornMixage: AudiochefMuziek: Rufus van BaardwijkFoto: NRCHet interview is ook op YouTube te bekijken.Zie het privacybeleid op https://art19.com/privacy en de privacyverklaring van Californië op https://art19.com/privacy#do-not-sell-my-info.

Terwijl veel economen rechts zijn, is Hans Stegeman links. „Geld stinkt”, leerde hij van zijn ouders. Hij besloot geld voor iets goeds in te zetten bij de Triodos Bank. Het is tien jaar geleden dat de Parijse klimaatakkoorden zijn getekend. „Het zou miraculeus zijn als we die doelen van 2030 alsnog gaan halen", zegt hij, „maar voorlopig hebben we gefaald. De tijd dringt. Het roer moet om." Volgens Stegeman moet ons huidige economische systeem op de schop. „We moeten ontgroeien”, oftewel krimpen.„Dat is super ongemakkelijk”, legt hij uit, „want ons systeem is gebouwd op groei. In een samenleving die al 200 jaar fossiel verslaafd is, vraagt hij zich af: hoe doorbreken we de wereldbeelden die ons gevangen houden? „We hebben dat met het klimaat verkeerd aangepakt: als je te snel wil, te hard drukt, en steeds met doemscenario’s komt, krijg je maar een paar mensen mee, maar je krijgt ook weerstand. En dan is het uiteindelijk de vraag: welke norm gaat winnen?"Heeft u vragen, suggesties of ideeën over onze journalistiek? Mail dan naar podcast@nrc.nl.Presentatie: Pieter van der WielenRedactie en productie: Merel van Waalwijk van DoornMixage: AudiochefMuziek: Rufus van BaardwijkFoto: NRCHet interview is ook op YouTube te bekijken.Zie het privacybeleid op https://art19.com/privacy en de privacyverklaring van Californië op https://art19.com/privacy#do-not-sell-my-info.

„Ik zat op drie basisscholen en vijf middelbare scholen,” zegt Saskia de Bel. „Ik was telkens de nieuweling, had een ander accent en kende de mores niet. Ik moest me altijd aanpassen.” Toch herkende ze zichzelf nooit als pleaser. „Ik noemde het gewoon 'te aardig'.” Pas toen ze voor haar opleiding in therapie moest, besefte ze dat het een manier van overleven was.Ze noemt zichzelf nu pleaser-af. „Zoals een alcoholist moet ik er altijd voor oppassen, maar het is geen automatisch gedrag meer.” Haar man vond het niet zo grappig toen ze zich begon uit te spreken. „Hij kreeg een andere partner, die ineens moeilijk ging doen. Eeuwen patriarchaat hebben ons geleerd om een toontje lager te zingen.” Nu leert ze mensen te kappen met pleasen en hun grenzen te bewaken.Heeft u vragen, suggesties of ideeën over onze journalistiek? Mail dan naar podcast@nrc.nl.Presentatie: Pieter van der WielenRedactie en productie: Merel van Waalwijk van DoornMixage: AudiochefMuziek: Rufus van BaardwijkFoto: NRCHet interview is ook op YouTube te bekijken.Zie het privacybeleid op https://art19.com/privacy en de privacyverklaring van Californië op https://art19.com/privacy#do-not-sell-my-info.

Ze wordt vaak activist genoemd, maar ziet dat zelf anders. „Ik spreek me gewoon uit tegen onrecht”, zegt Sophie Straat. Tijdens een demonstratie werd ze op de grond gegooid. „Je komt op tegen genocide en je wordt weggezet als crimineel. Het banale is dat je dat dan hebt gehad en dat je thuiskomt waar alles weer normaal is.”'Wie de fak is Sophie Straat' is de naam van haar nieuwe album. „Het gaat over openstaan voor verandering. Ik wil meer zijn dan ik voor mezelf heb bedacht, als persoon en artiest, dan die kaders. De rest van de mensheid zou dat ook moeten doen.” Volgens haar is iedereen te individualistisch en bezig met zijn eigen kleine wereld: „Dat is waarom het mis gaat.”Heeft u vragen, suggesties of ideeën over onze journalistiek? Mail dan naar podcast@nrc.nl.Presentatie: Pieter van der WielenRedactie en productie: Merel van Waalwijk van DoornMixage: AudiochefMuziek: Rufus van BaardwijkFoto: NRCHet interview is ook op YouTube te bekijken.Zie het privacybeleid op https://art19.com/privacy en de privacyverklaring van Californië op https://art19.com/privacy#do-not-sell-my-info.

„We lopen rond met een stenen­tijdperk­brein in een digitale wereld,” zegt Mark van Vugt. Overal ziet hij de mismatch tussen ons oerbrein en de moderne samenleving. „Onder het dunne laagje beschaving blijft de oermens aanwezig.” Dat oerbrein verklaart ook onze liefde voor oorlog, legt hij uit. We streven naar vrede, maar juist dat zou ons volgens hem hartstikke depressief maken. „Ons brein is gevormd door heftige emoties en oorlog geeft daar voeding aan.”Diezelfde logica ziet hij terug in sport. „De evolutionaire geschiedenis van voetbal zit in de jacht.” Van Vugt voetbalde zelf, gaf psychologisch advies aan Southampton FC en coachte een team. Zijn onderzoek wees uit dat landen die hoger op de FIFA-ranglijst staan minder oorlog voeren: „Hoe meer er wordt gevoetbald, hoe minder er wordt gevochten.”Heeft u vragen, suggesties of ideeën over onze journalistiek? Mail dan naar podcast@nrc.nl.Presentatie: Pieter van der WielenRedactie en productie: Merel van Waalwijk van DoornMixage: AudiochefMuziek: Rufus van BaardwijkFoto: NRCZie het privacybeleid op https://art19.com/privacy en de privacyverklaring van Californië op https://art19.com/privacy#do-not-sell-my-info.

Hij gold ooit als de kroonprins van Wilders, een van de felste islamcritici in de Tweede Kamer. Maar toen Wilders „minder, minder” riep, knapte er iets. „Ik moest iets verdedigen wat niet meer over religie ging, maar over bevolkingsgroepen. Dat wilde ik niet”, legt Joram Van Klaveren uit. Hij begon aan een boek om te bewijzen dat juist de islam het kwaad was, maar precies dat onderzoek bracht hem aan het twijfelen.Eerst wilde hij zijn bekering stilhouden, bang voor de haatreacties. Maar naast de verwachte afkeur ontving hij ook lof: „Mijn moeder vindt me nu veel liever." Toch houdt islamofobie in Nederland stand en staat Wilders opnieuw bovenaan in de peilingen. Desondanks stemt Van Klaveren niet. „Er is geen enkele rechtse partij die niet doorspekt is met anti-islamretoriek.”Heeft u vragen, suggesties of ideeën over onze journalistiek? Mail dan naar podcast@nrc.nl.Presentatie: Pieter van der WielenRedactie en productie: Merel van Waalwijk van DoornMixage: AudiochefMuziek: Rufus van BaardwijkFoto: NRCZie het privacybeleid op https://art19.com/privacy en de privacyverklaring van Californië op https://art19.com/privacy#do-not-sell-my-info.

Vijf jaar na het Black Lives Matter-protest op de Dam en Akwasi’s onvergetelijke uitspraak over Zwarte Piet zitten Pieter en hij op steenworp afstand van diezelfde plek. De haatstorm die toen volgde, bracht Akwasi tot stilstand. „En uit die stilte,” zegt hij nu, „ontstond Omroep Zwart.” Met die omroep wil hij kleur toevoegen aan een palet dat volgens hem jarenlang incompleet is gebleven. „Je neemt niets weg. Je voegt iets toe. En de journalistiek miste perspectief.”De jaren sinds de Dam stonden in het teken van discipline. Leven als een topsporter: „Eyes on the prize”. Alles gericht op het laten slagen van de missie tegen racisme. Hij noemt het veerkracht. De zwarte boze man, zoals hij vaak werd neergezet, blijkt ook zacht te zijn: „Ik ga graag het gesprek aan met mensen die ik niet ken. Ik geloof niet in: ‘wat de boer niet kent, dat eet hij niet’. Dat gaat bij mij niet op.”Heeft u vragen, suggesties of ideeën over onze journalistiek? Mail dan naar podcast@nrc.nl.Presentatie: Pieter van der WielenRedactie en productie: Merel van Waalwijk van DoornMixage: AudiochefMuziek: Rufus van BaardwijkFoto: NRCZie het privacybeleid op https://art19.com/privacy en de privacyverklaring van Californië op https://art19.com/privacy#do-not-sell-my-info.

Ze was een van de beste economiestudenten van haar jaar, maar ze geloofde er niet in. „De modellen klopten niet met de werkelijkheid die ik om me heen zag. Een wereld vol ongelijkheid, waarin hard werken níét altijd loont.” Robeyns stapte daarom over naar de filosofie. Volgens haar moeten we inzien dat het neoliberalisme geen harde waarheid is, maar een ideologie. Een overtuiging. „Het wordt gepresenteerd als het beleid dat het beste werkt. Maar zo goed gaat het niet met de wereld.”Ze pleit voor limitarisme: een grens aan rijkdom. Niet uit jaloezie, maar omdat extreme vermogensconcentratie de democratie ondermijnt, ecologische schade veroorzaakt en de kwaliteit van leven verslechtert. „Het gaat niet om het straffen van mensen die veel hebben, maar om het zoeken naar een samenleving waarin we allemaal goed kunnen leven.”Heeft u vragen, suggesties of ideeën over onze journalistiek? Mail dan naar podcast@nrc.nl.Presentatie: Pieter van der WielenRedactie en productie: Merel van Waalwijk van DoornMixage: AudiochefMuziek: Rufus van BaardwijkFoto: NRCZie het privacybeleid op https://art19.com/privacy en de privacyverklaring van Californië op https://art19.com/privacy#do-not-sell-my-info.

„Je vindt het erg voor me, maar zodra jij jezelf discomfort moet laten voelen, vertik je het gewoon om me bij te staan.” Toen haar jeugdtrauma bovenkwam, voelde Rinke Verkerk zich opnieuw „in de steek gelaten”, deze keer door de omstanders. In die woede herkende ze dat ze zelf ook tekort was geschoten, „bij een meisje uit mijn dorp van wie wij allemaal wisten dat haar opa haar had misbruikt.”Sindsdien ziet ze scherper hoe wegkijken slachtoffers schaadt. Precies dat patroon herkent ze in Gaza. „Palestijnen hebben de positie van kinderen in kindermisbruik”, legt ze uit. Waar ze vroeger vanzelfsprekend pro-Israël was, ziet ze nu dat Nederland Israël steunt in de genocide: „Want wie neutraal blijft in systemen van geweld steunt de machthebber. En wij doen meer: we maken ons er actief medeverantwoordelijk voor.”Heeft u vragen, suggesties of ideeën over onze journalistiek? Mail dan naar podcast@nrc.nl.Presentatie: Pieter van der WielenRedactie en productie: Merel van Waalwijk van DoornMixage: AudiochefMuziek: Rufus van BaardwijkFoto: NRCZie het privacybeleid op https://art19.com/privacy en de privacyverklaring van Californië op https://art19.com/privacy#do-not-sell-my-info.

„Ik zag mezelf als een Nederlandse vrouw met toevallig het uiterlijk van een Chinees,” vertelt Qian van Binsbergen. „Alleen mijn adoptie zat me in de weg om autochtoon te zijn." Jarenlang zette ze zich met man en macht af tegen haar Chinese afkomst. Maar door haar tv-documentaires en vooral haar laatste privé-reis naar China veranderde dat. Voor het eerst werd ze gezien als iemand die erbij hoort. Ze is zichzelf anders gaan zien. „Ik ben geen Chinese Nederlander, maar een Chinees die naar Nederland is gehaald." Pas na haar recente naamswijziging voelt ze zich zichzelf. „Kelly wilde erbij horen, Qian durft nee te zeggen.” Beetje bij beetje herwint ze de identiteit die haar bij de adoptie werd afgenomen.Heeft u vragen, suggesties of ideeën over onze journalistiek? Mail dan naar podcast@nrc.nl.Presentatie: Pieter van der WielenRedactie en productie: Merel van Waalwijk van DoornMixage: AudiochefMuziek: Rufus van BaardwijkFoto: NRCZie het privacybeleid op https://art19.com/privacy en de privacyverklaring van Californië op https://art19.com/privacy#do-not-sell-my-info.

„In het oude Rome kreeg een dictator zes maanden de macht om een crisis op te lossen. Daarna moest hij weg. Anders ging het fout,” zegt Frank Schaper. „Trump is zo’n te-lang-zittende.” Gefascineerd door leiderschap maakte Schaper van Donald Trump zijn levenswerk. „Trump is onbegrijpelijk, maar toch te begrijpen als je zijn rolmodellen kent.” Die kopieert hij feilloos. „De blik en handgebaren op foto’s komen rechtstreeks van acteur Clint Eastwood. Zijn Trump Tower is een knipoog naar superschurk Goldfinger en de Hiltons.” En liegen? „Dat leerde hij van zijn vader. Met als mantra: alleen de sterksten overleven.” Achter Trumps gedrag schuilt volgens Schaper geen politieke ideologie, maar een verslaving aan aandacht. „Hij is vooral bezig met de cliffhanger voor volgende week,” zegt hij. „Alles om het publiek vast te houden.”Heeft u vragen, suggesties of ideeën over onze journalistiek? Mail dan naar podcast@nrc.nl.Presentatie: Pieter van der WielenRedactie en productie: Merel van Waalwijk van DoornMixage: AudiochefMuziek: Rufus van BaardwijkFoto: NRCZie het privacybeleid op https://art19.com/privacy en de privacyverklaring van Californië op https://art19.com/privacy#do-not-sell-my-info.

Iedereen is tegenwoordig een narcist: je ex, je baas, die ene wereldleider. Een snel gebruikt, verwijtend label. Toch vindt Marjan de Vries medelijden met de narcist niet ongepast. Volgens haar zijn mensen narcistisch door tekorten in hun jeugd. „Het is een stagnatie in de emotionele ontwikkeling. Empathie leer je als kind, maar wie nooit gezien is keert zich naar binnen." Echt gelukkig worden narcisten niet, maakt De Vries duidelijk: "Voor geluk is verbinding nodig, en dat lukt hen niet.” In haar praktijk ziet De Vries vooral de slachtoffers van narcisme. De narcisten zelf? Die komen zelden. „Want echte zelfreflectie staat haaks op hun persoonlijkheid.”Heeft u vragen, suggesties of ideeën over onze journalistiek? Mail dan naar podcast@nrc.nl.Presentatie: Pieter van der WielenRedactie en productie: Merel van Waalwijk van DoornMixage: AudiochefMuziek: Rufus van BaardwijkFoto: NRCZie het privacybeleid op https://art19.com/privacy en de privacyverklaring van Californië op https://art19.com/privacy#do-not-sell-my-info.

Er zijn meer break-ups dan ooit. En dus is er ook meer liefdesverdriet, een rouwvorm waar nauwelijks ruimte voor is. „Voor de dood bestaan rituelen, die zouden er ook moeten zijn voor een relatiebreuk”, zegt Hester Schaart, die uit eigen ervaring weet hoe rauw die pijn kan zijn. Ze bonsde ooit haar hoofd tegen de muur om de pijn van haar liefdesverdriet te overstemmen. „Je voldoet aan allerlei diagnoses: slaapstoornis, dwang, verslaving,” zegt ze: „Je kunt zelfs sterven aan een gebroken hart.” In haar praktijk ziet ze vooral mannen. „Zij verwerken het anders: later, maar veel heftiger.” Hen geeft ze advies, maar een pil tegen liefdesverdriet? „Dat is een slecht idee. Je móét die pijn doorleven. Die ontkenning moet je overslaan.”Heeft u vragen, suggesties of ideeën over onze journalistiek? Mail dan naar podcast@nrc.nl.Presentatie: Pieter van der WielenRedactie en productie: Merel van Waalwijk van DoornMixage: AudiochefMuziek: Rufus van BaardwijkFoto: NRCZie het privacybeleid op https://art19.com/privacy en de privacyverklaring van Californië op https://art19.com/privacy#do-not-sell-my-info.

„Het kunnen niet allemaal barbaren zijn aan de andere kant van het IJzeren Gordijn”, dacht Evert van der Zweerde, opgroeiend in de Koude Oorlog. Hij reisde er meer dan veertig keer heen om het land te begrijpen. Volgens hem ziet Rusland Oekraïne niet als verovering, maar als noodzakelijke buffer tegen de liberale waarden van een oprukkend Westen. „Geen opmaat naar een Derde Wereldoorlog, maar gecontroleerd geklooi aan de grenzen. Nodig voor de propaganda, die alles legitimeert.” Zelfs de populariteit van Poetin is volgens de politiek filosoof te begrijpen als je bereid bent te kijken naar de diepere lagen onder het regime. Al vergoelijkt hij hem absoluut niet.Heeft u vragen, suggesties of ideeën over onze journalistiek? Mail dan naar podcast@nrc.nl.Presentatie: Pieter van der WielenRedactie en productie: Merel van Waalwijk van DoornMixage: AudiochefMuziek: Rufus van BaardwijkZie het privacybeleid op https://art19.com/privacy en de privacyverklaring van Californië op https://art19.com/privacy#do-not-sell-my-info.

Van huis uit leerde Janice Deul zichzelf nooit kleiner te maken, ook niet als zwarte vrouw in een witte wereld. Mode is haar middel: „Ik heb mij volledig uitgeleefd met mijn uiterlijk." Het is een vorm van aanwezigheid en trots, toch merkt ze dat er grenzen aan zitten. „Zolang je meedoet, is het goed. Maar zodra je kritiek hebt, blijkt dat de tolerantie die we vieren in Nederland allemaal schijn is geweest.” Deul bracht zwarte vrouwen op de covers van modebladen, maar bekritiseerde ook het gebrek aan diversiteit achter de schermen. „Nederland wil alleen divers zijn aan de buitenkant. En zelfs dan is er een voorkeur voor een bepaald type blackness: een beetje licht met grote losse krul." Volgens de mode-activist is het tijd dat mensen mode als een volwaardige discipline gaan zien.Heeft u vragen, suggesties of ideeën over onze journalistiek? Mail dan naar podcast@nrc.nl.Presentatie: Pieter van der WielenRedactie: Mira ZeehandelaarProductie: Merel van Waalwijk van DoornMixage: AudiochefMuziek: Rufus van BaardwijkZie het privacybeleid op https://art19.com/privacy en de privacyverklaring van Californië op https://art19.com/privacy#do-not-sell-my-info.