Jak ona to robi

Na finał siódmego sezonu podcastu „Jak ona to robi” proponuję odcinek specjalny w zupełnie innej formule – Jak ona to robiła – dedykowany zmarłej nagle 15 kwietnia 2025 roku, w wieku 74 lat, wspaniałej aktorce Jadwidze Jankowskiej-Cieślak. Jako młoda dziewczyna debiutowała zjawiskową rolą w filmie „Trzeba zabić tę miłość” Janusza Morgensterna wg scenariusza Janusza Głowackiego (1972). Była pierwszą Polką nagrodzoną na festiwalu w Cannes za główną rolę kobiecą – w filmie o queerowej (!) tematyce „Inne spojrzenie” Károlya Makka (1982). W teatrze pracowała m.in. z Jerzym Jarockim, Jerzym Grzegorzewskim, Krystianem Lupą czy Agnieszka Glińską. Ostatnią rolę zagrała w nagradzanym przedstawieniu „Elizabeth Costello” Krzysztofa Warlikowskiego w Nowym Teatrze w Warszawie (w tytułową postać wcielała się wraz z pięcioma innymi osobami aktorskimi). Tę jedyną w swoim rodzaju artystkę wspominają jej współpracowniczki – aktorki: Maja Komorowska, Julia Kijowska, Małgorzata Kożuchowska, Agnieszka Wosińska, Joanna Szczepkowska, Małgorzata Niemirska, reżyserka Agnieszka Glińska, wieloletnia suflerka Magda Jaracz i inspicjentka Karolina Zbrożek.Nagranie odbyło się w Teatrze Dramatycznym w Warszawie w dniu pogrzebu aktorki w ramach cyklu spotkań o kobietach sceny pt. „Halina i jej siostry”, którego jestem kuratorką i prowadzącą, a patronuje mu magazyn „Vogue Polska”.Podcastu „Jak ona to robi” możesz posłuchać na platformach Spotify, Apple Podcasts oraz YouTube. 

Rzeźbiarka Alicja Bielawska, artystka wychowana w domu artystów, nie boi się wchodzić w coraz to nowe obszary sztuki – od rysunku, przez ceramikę, instalację, tkaninę, po poezję i taniec współczesny. Czuła obserwatorka codzienności, doktora sztuk pięknych, absolwentka historii sztuki na Uniwersytecie Warszawskim (2005) i sztuk pięknych na Gerrit Rietveld Academie w Amsterdamie (2009), skończyła też kursy choreografii eksperymentalnej w Centrum w Ruchu w Warszawie, bo dla niej przestrzeń nie jest statyczna – domaga się interakcji i uważnej obserwacji. W jej domu sztuka była jak powietrze, którym wszyscy oddychali (rodzice i brat Alicji też są artystami), ale żeby rozpoznać własny twórczy głos, potrzebowała czasu i dystansu. Rozmawiamy o dojrzewaniu i emancypacji do bycia sobą pośród silnych osobowości, o edukacji otwartej na eksperymentowanie, której doświadczyła w rodzinnej Fundacji Atelier i na amsterdamskiej uczelni, a którą dziś stara się przekazywać dalej, choćby wykładając na School of Form i Atelier. Mówimy o sztuce i twórczości jako narzędziach do budowania wrażliwości, o oswajaniu codziennej przestrzeni poprzez formy i kolory oraz o zachęcie do czujnego spoglądania na rzeczywistość wokół nas, bo to pozwala zatrzymać się w biegu, żyć mądrzej i głębiej.Podcastu „Jak ona to robi” możesz posłuchać na platformach Spotify, Apple Podcasts oraz YouTube. 

To ważna dla mnie rozmowa z niezwykłą, odważną, wrażliwą kobietą, Katarzyną Szczerbowską – doświadczoną dziennikarką i utalentowaną literacko osobą z diagnozą schizofrenii, która nie boi się mówić o tym szczerze. Katarzyna wyszła z kryzysu psychicznego i pomaga dziś ludziom w równie trudnej sytuacji załamania i dźwigania się z choroby, jako działaczka społeczna i asystentka zdrowienia, podjęła też studia psychologiczne. Na X Kongresie Wyzwań Zdrowotnych w Katowicach otrzymała nagrodę Kobieta Rynku Zdrowia 2025 dla liderki zmieniającej branżę. Rozmawiamy o tym, jak wyglądało jej zderzenie się z własną chorobą psychiczną i diagnozą, procesie powrotu do siebie i o tym, dlaczego tak ważne jest wsparcie osób o podobnym doświadczeniu. Czym jest psychoza i dlaczego może dotknąć każdego z nas? Czy można być szczęśliwym, żyjąc z chorobą psychiczną? Dlaczego dziś tak wielu z nas przeżywa głębokie kryzysy psychiczne? Czy polska psychiatria też jest w głębokim kryzysie i co jest przyczyną? Jak sobie pomóc w tym wszystkim, jak o siebie dbać? Mówimy także o fascynacji dziennikarstwem, o miłości do gór i innych pasjach, bo pasje i praca, którą kochamy, mogą leczyć (choć czasem też mogą przytłoczyć). O dorastaniu do zgody ze sobą i na siebie, a przede wszystkim o tym, że – jak mówi Katarzyna – tylko wspólnota może pomóc nam przetrwać. Podcastu „Jak ona to robi” możesz posłuchać na platformach Spotify, Apple Podcasts oraz YouTube. 

Rozmowa z Agnieszką Antosik, wychowaną pomiędzy Niemcami a Polską, po studiach w Paryżu, która 10 lat temu, jako pełna entuzjazmu i wiary 26-latka, założyła wraz ze wspólniczką agencję kreatywną The ICON Agency. Dziś to jedna z czołowych butikowych agencji tego rodzaju w Polsce, działająca w obszarach mody, rynku beauty i szeroko pojętego lifestyle’u, obsługująca takie firmy, jak Bimba y Lola, Hermès, Arket, Grupa Estée Lauder, Dyson czy Jo Malone London. Rozmawiamy o cichych ambicjach, wielkich marzeniach i naiwnych wyobrażeniach na temat prowadzenia własnej firmy, o zderzeniu młodej dziewczyny po studiach z twardą rzeczywistością biznesową, o nieustannej nauce, którą wymusza taka praca, i o tym, jaką cenę płaci się za sukces. O tym, co mają z tym wszystkim wspólnego elastyczność, nerwy ze stali, otwartość na ryzyko, potrzeba odkrywania nowego, ale i... pewna nieśmiałość, umiejętność oddawania pola innym. Zastanawiamy się nad tym, dlaczego tak kiepsko jest w Polsce z tzw. kulturą pracy i dlaczego zawsze warto pracować w zgodzie ze sobą oraz z szacunkiem do innych. Jak prowadzić biznes, kiedy sami się zmieniamy i dorastamy? Dlaczego warto organizować sobie przerwy i przystanki? Co rozmówczyni robi, by zadbać o siebie, ale i o swój zespół? Gdzie znajduje wytchnienie i doładowanie? Dlaczego działanie w promocji, marketingu, strategii jest twórczością? I dlaczego ważna jest przestrzeń, którą wokół siebie tworzymy, w której żyjemy i pracujemy – ludzie, przedmioty, kwiaty, którymi się otaczamy?Podcastu „Jak ona to robi” możesz posłuchać na platformach Spotify, Apple Podcasts oraz YouTube. 

Spotkanie z Anką Sasnal – reżyserką, scenarzystką, redaktorką, człowiekiem analogowym i długodystansową kierowczynią. W duecie z mężem, znanym malarzem Wilhelmem Sasnalem, kręcą nieoczywiste, artystyczne filmy, w których opowiadają historię nieustannego zderzania się społeczności z Obcym i tym, co ta figura niesie. Na tegorocznej edycji wrocławskiego festiwalu BNP Paribas Nowe Horyzonty Anka i Wili będą mieli retrospektywę swoich filmów i premierowo pokażą swoje najnowsze dzieło „Człowiek do wszystkiego” na podstawie powieści Roberta Walsera.Rozmowę zaczynamy od kultowego swego czasu komiksu „Życie codzienne w Polsce w latach 1999-2001”, w którym Wilhelm portretuje ich życie z Anką jako młodego małżeństwa, które próbuje utrzymać ze sztuki, mierzy się ze świeżym rodzicielstwem i Polską przełomu wieków. Wędrujemy z Anką – od rodzinnego Tarnowa i spędzonej tam młodości, przez krakowskie lata studiów i późniejsze, odwiedzamy warszawskie miejscówki i próby zakorzenienia się bohaterki wraz rodziną w Stanach Zjednoczonych, z których znowu wrócili do Krakowa. – Tęskniłam za językiem – mówi Anka, z wykształcenia filolożka polska, pożeraczka książek i opowiadaczka historii. Przyglądamy się kolejnym etapom jej filmowego rozwoju i temu, jak powstają filmy, które tworzą wspólnie z mężem. Jak dzielą się pracą i czym inspirują? Rozmawiamy o społecznych przemianach i rodzinnych więziach, o ciekawości Innego i o tym, czy kultura ciągle jest nam potrzebna. O podróżach i powrotach do domu.Podcastu „Jak ona to robi” możesz posłuchać na platformach Spotify, Apple Podcasts oraz YouTube. 

W dzisiejszym odcinku podcastu „Jak ona to robi” wyjątkowa gościni: The Dorota, Mister D., urodzona w Wejherowie wieszczka z Ochoty, czyli Dorota Masłowska – pisarka, wokalistka, felietonistka, akcydentalna didżejka. Jako dziewiętnastolatka rozwaliła system polskiej literatury swoją „Wojną polsko-ruską pod flagą biało-czerwoną”, a potem były m.in. „Paw królowej”, który przyniósł jej Nagrodę Nike, czy ostatnio „Magiczna rana”. Były sztuki teatralne, płyty i teledyski Mister D. i Doroty. Rozmawiając z Dorotą, wpadamy w królicze nory i lisie jamy literatury i życia, sprawdzamy, co z Wejherowa zostało w dzisiejszej Masłowskiej (pociąg do morza?) oraz dlaczego chaotyczna i antyładna Warszawa jest dla niej wciąż nieustannie inspirująca. Przyglądamy się unikatowemu przypadkowi jej literackiej kariery „która wyrosła na kamieniu”, jak mówi sama Dorota, oraz temu, czym było dorastanie jako człowiek i rozwijanie się jako pisarka na oczach obserwatorów. Rozmawiamy o tym, czym jest ta „magiczna rana” zwana pisaniem, czy życie pisarki istnieje poza literaturą i czym jest wypełnione oraz dlaczego momenty dezaprobaty publiczności, choć bolą, są wyzwalające. A także o tym, czy powstanie nowe opowiadanie Masłowskiej „Anna Sańczuk i lis”, którego zalążek spontanicznie urodził się podczas tej rozmowy.Podcastu „Jak ona to robi” możesz posłuchać na platformach Spotify, Apple Podcasts oraz YouTube. 

Spotkanie z Katarzyną Nadolną, urodzoną menadżerką o zacięciu medyczno-naukowym. To współzałożycielka i prezeska zarządu firmy ITP S.A., dystrybuującej technologię dla sektora beauty, wellnes i medycznego w Polsce oraz na świecie. Jak sama o sobie mówi: jest umysłem ścisłym i analitycznym, miłośniczką planowania i wcielania w życie swoich wizji. Ma wielką siłę sprawczą, a budowanie firmy (założyła ją wspólnie z mężem) widzi jako formę kreacji. Dlaczego porzuciła marzenie o medycynie na rzecz biznesu? Jaki jest jej sposób na to, by łączyć intensywne życie zawodowe z wychowaniem córek? Jak radzi sobie, kiedy przychodzi kryzys? Z czego czerpie energię i jak odpoczywa? Czy dobrze jest pracować z własnym mężem i jak sprawić, żeby to nie powodowało napięć? To także rozmowa o wizji współczesnej kobiecości oraz o tym, co mojej bohaterce dają kobiety, którymi się otacza w życiu i w pracy? Ale i o tym, że tzw. dbanie o urodę to dziś przede wszystkim troska o zdrowie i holistyczne podejście do ciała.Odcinek powstał w partnerstwie z ITP.S.A.Podcastu „Jak ona to robi” możesz posłuchać na platformach Spotify, Apple Podcasts oraz YouTube. 

Bohaterką tego odcinka jest poznanianka w Warszawie, poliglotka o latynoskim temperamencie i miłośniczka czerwonej szminki, wyrazistych kolorów, panterek i kawiorowych wzorów – Agata Kołacz, która żyje kulturą i z kultury, i nie jest to w najmniejszej mierze przesada. Sama nazywa siebie „kulturalną matchmakerką” pracującą na międzynarodowym forum z tańcem, teatrem, sztuką, łącząc artystów i zespoły ze scenami i z festiwalami, na których warto ich/je pokazać. Przez wiele lat związana była z TR Warszawa, obecnie drugi sezon działa w roli dyrektorki programowej Malta Festival – festiwalu teatralno-muzycznego w Poznaniu, na którym akcentuje obecność kobiet. W tym roku pokaże tam m.in. spektakl Tildy Swinton, operę Agnieszki Smoczyńskiej, spektakl teatralny Anny Smolar czy koncert Róisín Murphy. Zastanawiamy się, co trzeba w sobie mieć, by móc tworzyć takie sieci połączeń pomiędzy twórczymi kosmosami, bo nie jest to jeszcze profesja, której uczy w szkołach. Rozmawiamy o społecznikowskim wirusie, którego Agata złapała w liceum, jak ukształtował ją artystyczny ferment Poznania i jakie były początki jej działalności w branży teatralno-scenicznej, które zaczęły się od nastoletniego wolontariatu na... festiwalu Malta (którego dyrektorką została po latach). O znaczących przypadkach, które wyznaczają naszą zawodową drogę, o życiu w podróży i jak sobie z tym radzić. A przede wszystkim o tym, za co kocha teatr, artystów, aktorów, aktorki i dlaczego czuje się szczęściarą, towarzysząc im i wspomagając ich twórczy rozwój.Podcastu „Jak ona to robi” możesz posłuchać na platformach Spotify, Apple Podcasts oraz YouTube. 

W dzisiejszym odcinku moją gościnią jest warszawska projektantka i ilustratorka Malwina Konopacka – z charakterystyczną czerwoną szminką na ustach i różem na policzkach (jak na niektórych jej projektach). To twórczyni kultowego wazonu OKO i autorskiej ceramiki o kobiecych imionach (Teresa, Aniela, Anna, Irena...) i kształtach, sprzedawanej pod marką własną. Malwina jest absolwentką Wzornictwa Przemysłowego na ASP w Warszawie oraz ilustracji na Universität der Künste w Berlinie. Jako rysowniczka pracowała dla znanych czasopism, ale największą popularność zdobyła, tworząc ceramiczne światy, pełne kolorów, zmysłowości, cielesnych, roślinnych i zwierzęcych inspiracji. Rozmawiamy o pełnej pułapek ścieżce twórczej między popularnością a elitarnością, o byciu jednocześnie artystką i przedsiębiorczynią, o potrzebie zatrzymania i wypoczynku, bo bez ciszy nic nowego się w rozpędzonej głowie nie urodzi. Przywołujemy dzieciństwo, w którym Malwa rozładowywała napięcia rysowaniem, graniem na pianinie oraz rzucaniem się w wir towarzyski. O przechodzeniu przez szkoły artystyczne i co to robi człowiekowi. O estetycznych inspiracjach i tworzeniu własnego „artystycznego alfabetu”. Oraz o dzisiejszym balansowaniu między domowym życiem z córkami a zaciszem pracowni. Czego uczą ją córki i życie w patchworkowej rodzinie? Jak postrzega kobiecość? Czy wybiera jedwabna sukienkę czy dresy? Czego szuka w sztuce?Podcastu „Jak ona to robi” możesz posłuchać na platformach Spotify, Apple Podcasts oraz YouTube. 

W tym odcinku spotkanie z Julią Fiedorczuk „człowiekiem ze słów i z opowieści” – poetką, pisarką, amerykanistką, tłumaczką, wykładowczynią. Jest też współtwórczynią (wraz z Filipem Springerem) warsztatów ekopoetycznych, które dotyczą tego, jak ustawiamy się w relacji z naturą i życiem na tej planecie. W naszej rozmowie przyglądamy się sposobom myślenia i strukturom językowym, jakimi opisujemy otaczającą nas rzeczywistość i połączenia z innymi. Zastanawiamy się nad tym, dlaczego ludzkość potrzebuje wciąż opowiadać sobie świat na nowo, dlaczego warto szukać pasujących do realiów karmiących nas narracji i że nawet w sytuacji polikryzysu to właśnie dobre opowieści mogą dawać nadzieję i ocalać poczucie sprawczości. Wspominamy dzieciństwo bohaterki spędzane na łące, w sadzie i w świecie fantazji, które nauczyło ją nieustannego snucia samej sobie opowieści. Ale też moment wejścia w amerykańską literaturę i spotkanie z Laurie Anderson, której poezję Julia tłumaczyła na polski. Rozmawiamy o fascynacji pisarki fizyką, kosmosem i ludzkim mózgiem oraz o tym, jak się to ma do literatury, poezji i poszukiwania sensu w byciu między innymi bytami. Także o tym, czy poezja jest dla wszystkich i dlaczego Julia Fiedorczuk wierzy w młode pokolenie.Zdjęcie Julii Fiedorczuk: Albert ZawadaPodcastu „Jak ona to robi” możesz posłuchać na platformach Spotify, Apple Podcasts oraz YouTube. 

Nieustraszona, z ducha offowa i kolorowa Justyna Sobczyk, reżyserka, pedgagożka i pionierka nowoczesnej pedagogiki teatralnej w Polsce, założyła Teatr 21 i Centrum Sztuki Włączającej na warszawskiej Pradze. Teatr uczyniła polem budowani inkluzywności. Założyła zespół teatralny z osobami z trisomią i innymi niepełnosprawnościami, co pokazało ich twórczą wrażliwość, sprawczość, potrzebę wypowiedzenia siebie, umiejętność dotarcia do szerszej publiczności (świadczą o tym choćby nagrody). Jesienią szykuje się do poprowadzenia „najmniejszego teatru w Warszawie”, Teatru Ochota, który chce uczynić sceną dla młodych ludzi „w momencie przejścia” między dzieciństwem, a dorosłością. To rozmowa o tym, czy świat otwarty na inność, bezpieczny dla nadwrażliwców i osób neuroatypowych jest możliwy i jak go budować, a także opowieść o tym, jak bohaterka dorastała z trójką rodzeństwa i tatą marynarzem, jak musiała porzucić wizję aktorskiej kariery, jak stopniowo dojrzewała do teatru jako narzędzia realnej zmiany społecznej. Rozmawiamy o zajawkach z dzieciństwa, o berlińskim tyglu teatralnym i kulturowym wczesnych lat 2000. (Sobczyk studiowała pedagogikę teatru w Universität der Künste w Berlinie), o wartości aktorów niezawodowych na scenie, wpuszczaniu codzienności życia do teatru i oszukaniu potencjału w porażce, bo jak mówi tytuł przebojowego spektaklu jej teatru, „You can fail”.Podcastu „Jak ona to robi” możesz posłuchać na platformach Spotify, Apple Podcasts oraz YouTube. 

Na finał 6. serii „Jak ona to robi” spotkanie z reżyserką filmową Kasią Adamik. Rozmawiamy o byciu w drodze – między krajami, kulturami, planami filmowymi. I o życiowych przystankach: od rodzinnej Warszawy, przez wyjazd z mamą, Agnieszką Holland, w wieku 9 lat do Paryża, gdzie Kasia pozostała do matury, potem studia plastyczne w Belgii i 12 lat w Los Angeles, aż po dom w Bretanii, w którym można co jakiś czas się zaszyć i uciec od zgiełku świata. Gdzie dziś jest jej dom? Jak czuje się na planie? Czy nadal rysuje storyboardy, choćby dla siebie, bo tym zajmowała się po studiach? Rozmawiamy o fascynacji kinem od dziecka, o wchodzeniu w filmowe światy, o sposobach radzenia sobie z coraz bardziej niepewną rzeczywistością. Oraz o miłości do tenisa.Podcastu „Jak ona to robi” możesz posłuchać na platformach Spotify, Apple Podcasts oraz YouTube. 

W tym odcinku zapraszam na spotkanie z dziewczyną z Grochowa, która zakochała się w Beskidzie. Mania Strzelecka – ilustratorka, malarka, animatorka filmowa oraz punkówa, która została wykładowczynią Sztuki Mediów na stołecznej ASP i doktorką Sztuk Pięknych. Ostatnimi laty Mania zgarnia też nagrody jako autorka książek dla młodych czytelników (jako pisarka, ilustratorka i projektantka w jednym!) z serii „Beskid bez kitu”. Za tom „Hajda” otrzymała niedawno Nagrodę Literacką Miasta Warszawy. Mieszka trochę w podwarszawskiej Radości, a trochę w swoim beskidzkim domu z psami i nastoletnimi dziećmi – Kajem i Jagną – oraz mężem, reżyserem Xawerym Żuławskim. Zdarza się, że gra w jego filmach (mroczna Andżela Kosz w „Wojnie polsko-ruskiej” na podstawie prozy Doroty Masłowskiej). W naszej rozmowie zaglądamy do grochowskiego dzieciństwa i burzliwej młodości Mani z berlińskim squatowaniem i śpiewaniem w punkowych kapelach (m.in. White Rabbit, Starzy Singers, Jezus Chrystus Oi!). Rozprawiamy o fascynacji Beskidem, jego naturą i łemkowską przeszłością, o podróżach na Spitsbergen, ale też o tym, czym jest twórczość w życiu Mani. Skąd się wzięło u malarki pisanie, kto i co ją kształtowało, dlaczego zwierzęta i las to najlepsze, co może się w życiu człowieka przydarzyć.Podcastu „Jak ona to robi” możesz posłuchać na platformach Spotify, Apple Podcasts oraz YouTube. 

Spotkanie z krakowską artystką, rzeźbiarką, wykładowczynią i feministką Małgorzatą Markiewicz, kolejną bliską mi twórczynią, która „robi w materii” – szyjąc, dziergając, prując, plącząc włóczki i wątki, wykorzystując stare ubrania. To ona stworzyła podwójny sweter dla siebie i dziecka, uszyła w kobiecym kręgu słynną „Kurtynę kobiet” w Teatrze Słowackiego, dzierga pajęcze sieci na ludzi, szyje z ceraty podomki wabiące erotycznym czarem (ładne, ale niewygodne, za to łatwe do czyszczenia), naprawia mundurki szkolne, które „wymagają leczenia” wspólnie z Fundacją Razem Pamoja i polsko-afrykańską spółdzielnią Ushirika. W sztuce przygląda się macierzyństwu, rodzinie, ciału, erotyce, a także temu, czym jest, a czym może być kobiecość i jak jest pozycjonowana w patriarchalnym społeczeństwie. O tym rozprawiamy z bohaterką w tym odcinku podcastu. A także o tym, jak się studiowało sztukę młodej matce na ASP, dlaczego w materii ubrań przechowujemy całe swoje życie, czym jest kobiece „tkanie wspólnoty i naprawianie świata”.Podcastu „Jak ona to robi” możesz posłuchać na platformach Spotify, Apple Podcasts oraz YouTube. Zdjęcie okładki odcinku: Michał Łuczak

W odcinku specjalnym Anna Sańczuk rozmawia z Martą Wojtal, cenioną fotografką, która od lat robi sesje dla marki Topestetic, inspiruje się historiami kobiet i promuje naturalne podejście do pielęgnacji. Fotografka dziś sama bierze udział w jej akcjach specjalnych jako ich bohaterka.Nawiązując do obecnej kampanii marki, „Co powiedziałabyś sobie sprzed lat?”, rozmawiamy z Martą o dorastaniu do swoich marzeń i potrzeb, o odwadze zmieniania życia. Wspominamy, jak Marta radziła sobie z wczesnym macierzyństwem (miała 17 lat, kiedy urodziła pierwszego syna) i co dziś powiedziałaby tamtej sobie – młodziutkiej matce, która musiała bardzo szybko wejść w dorosłość. Mówimy o tym, jak bohaterka postrzega kobiecość, o dbaniu o siebie w wielu wymiarach, o jej sposobach na codzienne pielęgnacyjne rytuały i wewnętrzne zasilanie baterii. A także o tym, co poprowadziło ją od bycia księgową w korporacji do pracy wziętej fotografki gwiazd. Kilka lat temu opowiedziała o swojej zawodowej wolcie właśnie w kampanii Topestetic, „Jesteś piękna, gdy jesteś sobą” – do dziś kobiety znajdują w niej inspirację dla siebie. W rozmowie nie zabraknie tematów związanych z pracą fotografki – co widzi zza obiektywu, patrząc na bohaterki swoich zdjęć, jakie są kobiety, które spotyka na planie i w życiu, czego się od nich uczy.Podcastu „Jak ona to robi” możesz posłuchać na platformach Spotify, Apple Podcasts oraz YouTube.

Tosia Ulatowska aka @daisy___cutter to młoda twórczyni, która zdążyła osiągnąć już wiele. Tym razem zainteresowało mnie jej spojrzenie na kobiecość, twórczość, rozwój, ciało, miejsce w życiu. Jest klasycznie wykształconą pianistką, która została DJ-ką, działając w obszarze muzyki elektronicznej i coraz bardziej zbliżając się do komponowania. Tosia Ulatowska jest także historyczką sztuki i kuratorką, a od niedawna certyfikowaną instruktorką jogi. Działania twórcze od zawsze łączy z aktywizmem społecznym i umiejętnościami organizacyjnymi – współtworzyła m.in. kolektyw Flauta organizujący wydarzenia muzyczno-klubowe zbierające środki na cele charytatywne (np. na pomoc uchodźcom). Współzakładała i prowadziła oddolne niekomercyjne społeczno-artystyczne Radio Kapitał. Rozmawiamy m.in. o tym, jak trudno czasem wybrać jedną ścieżkę i specjalizację, o traumie szkoły muzycznej, o muzyce i kulturze klubowej oraz dlaczego tak mało w niej dziewczyn, o szukaniu równowagi w ciele i w życiu.Podcastu „Jak ona to robi” możesz posłuchać na platformach Spotify, Apple Podcasts oraz YouTube. 

Pierwsza malarka w podcastowym cyklu „Jak ona to robi” –Magdalena Karpińska. Wychowywała się w warszawskim domu pełnym twórczych ludzi (tata Maciej Karpiński to historyk sztuki, scenarzysta i reżyser, a siostra Maria Karpińska – pisarka) i to na pewno nie było bez znaczenia dla wyboru jej późniejszej drogi. Wyraża emocje współczesnej dziewczyny, malując starą, żmudną techniką tempery żółtkowej. To malarstwo zmysłowe, ale i poetyckie, zatopione w naturze, w półcieniach, oświetlone światłem zachodu, spowite erotyczną nieomal tajemnicą. Rozmawiamy o podwójnym życiu Magdaleny – samotnym w pracowni oraz pełnym ludzi i ważnych przyjaźni poza pracownią. O prawdziwym siostrzeństwie, które ją inspiruje, wzmacnia, zachwyca i pojawiło się jako przeciwwaga dla edukacji w Akademii Sztuk Pięknych, będącej dekadę temu zapiekłym bastionem patriarchatu. O niepewności życiowo-materialnej, która kryje się za wyborem „będę malarką”, a zarazem o świecie opowiadanym w najlepiej znanym mojej bohaterce języku – języku wizualnym: barw, światła, emocji.Podcastu „Jak ona to robi” możesz posłuchać na platformach Spotify, Apple Podcasts oraz YouTube. 

W odcinku specjalnym Anna Sańczuk rozmawia z Magdaleną Różczką – aktorką, założycielką Fundacji „Ukochani”, wieloletnią przyjaciółką i ambasadorską polskiego sklepu internetowego Topestetic. W najnowszej kampanii marki, w której bierze udział Magdalena, pada znaczące pytanie: „Co powiedziałabyś sobie sprzed lat?”, wracamy więc z bohaterką programu do jej rodzinnej Nowej Soli, w której po raz pierwszy zetknęła się z aktorstwem w amatorskim teatrze.Jak mówi Magdalena Różczka, tylko jej mama wierzyła wówczas, że to może być jej zawodowa droga. Dziś wie, że nie warto zagłuszać swojego wewnętrznego głosu, bo to on daje życiową odwagę. Przyglądamy się temu, co Magdalenę ukształtowało jako człowieka i aktorkę oraz dlaczego przełomem była głośna rola queerowej policjantki Anny Jass w serialu „Rojst”, nakręconym przez jej męża, Jana Holoubka. Zapowiadamy też nadchodzące kreacje aktorki w seriach: „Heweliusz” Jana Holoubka oraz „Matki pingwinów” Klary Kochańskiej-Bajon.Ważnym tematem jest rodzicielstwo – aktorka jest mamą trzech córek – mówimy m.in. o tym, jaką wizję kobiecości przekazuje córkom. Aktorka opowiada też, jak ważne miejsce w jej życiu zajmuje działalność społeczna i dlaczego założyła fundację zajmującą się popularyzowaniem rodzicielstwa zastępczego. Jako niezwykle zajęta, w codziennym pędzie docenia też chwile tylko dla siebie, kiedy np. może zadbać o skórę twarzy i ciała, które jest narzędziem pracy aktorki, a w tym wspiera ją od lat Topestetic. Jak mówi, nie ucieka przed dojrzałością, ceni naturalność, chce czuć się jak najlepiej na każdym etapie życia, ale pozostać sobą.Podcastu „Jak ona to robi” możesz posłuchać na platformach Spotify, Apple Podcasts oraz YouTube.

W tym odcinku podcastu „Jak ona to robi” spotykam się z Karoliną Hamer, Ślązaczką w Warszawie, Latynoską z duszy, temperamentu i charakteru, miłośniczką hip-hopu i ligi NBA, wielokrotną medalistką Mistrzostw Świata i Europy w pływaniu, dawną paralimpijką i aktywistką na rzecz praw człowieka. A także pierwszą polską sportsmenką, która dokonała coming outu jako osoba biseksualna. Kiedy się urodziła, jej mama usłyszała, że Karolina nie będzie chodzić, a tymczasem ona zaszła ze swoim kulami naprawdę daleko. Po zakończeniu kariery sportowej musiała wymyślić się na nowo. Kilka lat temu stanęła na scenie teatralnej, by pokazać publiczności pierwszy na świecie „sit-up”, monodram oparty na jej życiu i książce „Niezatapialna” Karoliny Domagalskiej. Teraz Hamer studiuje socjologię. Rozmawiamy o źródłach jej życiowej siły, o zaletach i wadach sportowego życia, o ryzyku wypalenia w aktywizmie, o wciąż dramatycznych realiach życia osób z niepełnosprawnościami w Polsce.Podcastu „Jak ona to robi” możesz posłuchać na platformach Spotify, Apple Podcasts oraz oglądać na YouTube. 

Rozmowa z Leną Piękniewską-Bem, wokalistką, aktorką, kompozytorką z wieloletnim doświadczeniem scenicznym, obdarzoną wielkim głosem i wielką wrażliwością. Zaczynała jako 14-latka śpiewając na scenie legendarnej „Piwnicy pod Baranami”, potem były m.in. studia na ASP, praca w teatrze, czy rozśpiewany warszawski kabaret literacki „Pożar w burdelu”, recitale z wierszami poetów getta. Niedawno skończyła czteroletnie szkolenie psychoterapeutyczne w nurcie humanistycznym i wspiera twórców w rozumieniu mechanizmów działających wokół zawodu artysty. Pasjonatka pracy z głosem jako „zasobem na drodze do dobrostanu”. Rozmawiamy więc nie tylko o jej twórczej i życiowej drodze, ale i o tym, jak praca z głosem może być rodzajem autoterapii, głębszego rozumienia siebie i swoich emocji. Prowadziła warsztaty muzyczne „Cienie przodków" oraz „Pieśń, która leczy pokolenia”. Twierdzi, że kiedy dłużej nie śpiewa, jest nie do zniesienia.