Mint Podcast o kulturze

🌿 Kto nam zabrał wolny czas? Małgorzata Halber, Katarzyna Wyszkowska i Piotr Mlącki rozmawiają z Mint na 23. Przeglądzie Sztuki SURVIVAL, organizowanym przez Art Transparent. 🌿 Znacie to uczucie, gdy jeszcze rano wydawało się, że cały wolny dzień przed wami, a wieczorem okazuje się, że nie odpoczęliście wcale. Nie umiemy odpoczywać, nie zdajemy sobie sprawy z wagi wypoczynku. Czy nadzieją w tej sytuacji może być sztuka? O tym z pisarką Małgorzatą Halber, artystką Katarzyną Wyszkowską i artystą Piotrem Mląckim rozmawialiśmy podczas debaty zorganizowanej przez Przegląd Sztuki Survival i redakcję Mint. Rozmowę prowadził Aleksander Hudzik, redaktor naczelny Mint Magazine.🌿 Komu oddajemy swój czas, kiedy próbujemy się zrelaksować – aplikacjom do medytacji, serwisom streamingowym, mediom społecznościowym, a może własnemu zegarkowi mierzącemu aktywność fizyczną? Czy w świecie pełnym bodźców, nieustannego szumu informacyjnego i cyfrowych nawyków wolny czas nadal istnieje, czy też został nam całkowicie odebrany? Na takie pytania szukała odpowiedzi Małgorzata Halber, która w eseju na temat wolnego czasu opublikowanym na Mint pisze: „Wielu podpisałoby się pod zdaniem „mój czas nie należy do mnie”. Należy do pracodawcy, rodziny, opinii publicznej. Społeczeństwa. Jeśli jestem kobietą, mam się poświęcać. Jeśli mężczyzną – walczyć. Rozwijać się, dbać, zarabiać, uprawiać te wszystkie produktywne, inspirujące czasowniki”🌿 Katarzyna Wyszkowska, artystka wizualna mieszkająca w Krakowie i tworząca złożone instalacje, w których często pojawia się temat nowej technologii oraz jej wpływu na człowieka, opowiada między innymi o tym, jak media społecznościowe stają się martwymi platformami, gdzie nasz czas służy głównie temu, by karmić algorytmy. I że nawet medytacja to dziś czynność, która poddaje się wpływom aplikacji.🌿 Ale czy da się odzyskać czas wolny? Odpowiedzi na to zagadnienie szukaliśmy podczas rozmowy we Wrocławiu na SURVIVALU.

„Nie wnikam, co kto deklaruje na scenie” – powiedział Artur Rojek, gość najnowszego odcinka podcastu Mint Magazine. Pomysłodawca i dyrektor artystyczny Off Festivalu opowiedział, czego możecie się spodziewać na 19. edycji legendarnego już polskiego festiwalu muzycznego w Katowicach. Tegoroczny OFF Festival potrwa od 1 do 3 sierpnia w Katowicach. „Nigdy nie wchodziłem w dyskusje na temat tego, co zespół będzie deklarował na scenie. Czy będzie mówił tak, czy inaczej, czy pójdzie w lewo, czy w prawo. Oczywiście, wiadomo, że kiedy bookujemy artystów, to mniej więcej wiemy, kto to jest i co się dzieje wokół tych osób. Badamy na przykład to, czy artysta ma skłonności do odwołań, bo są artyści, którzy mają duże, więc ryzyko jest większe. Wszystkie te elementy bierzemy pod uwagę i jeszcze się nie zdarzyła sytuacja, żeby na scenach OFF-a padła deklaracja, która byłaby skrajnie niezgodna z tym, co robimy” – w ten sposób Artur Rojek odniósł się do występu Kneecap na tegorocznym OFF-ie. Kneecap to zespół, który słynie nie tylko ze świetnej muzyki, ale też z wygłaszania propalestyńskich haseł ze sceny. Jak mówi Rojek, dzisiaj już chyba każdy zna Kneecap, ale jeszcze dwa lata temu pomysłodawca OFF-a odmówił zaproszenia zespołu do występu.Rozmowę z Arturem Rojkiem poprowadzili redaktor naczelny Mint Magazine Alek Hudzik i dziennikarka muzyczna Angelika Kucińska. Dawny wokalista Myslovitz opowiedział o planach na tegoroczny, dziewiętnasty już OFF Festival. Na scenie pojawią się m.in. Kraftwerk, Fontaines D.C., James Blake, Snow Strippers czy Nilüfer Yanya. Jak to się stało, że festiwal ma tak fantastyczny line-up?„Żeby nie było: to nie jest tak, że management czy agent wiedzą już, co się stanie. Nikt nie wiedział, że wokół tych zespołów będzie się działo tak dużo. Nikt się nie spodziewał tak gigantycznego zamieszania wokół Fontaines D.C.” – odpowiedział Artur Rojek. Jak podkreśla Angelika Kucińska, line-up wzbudza duże emocje, głównie dlatego, że wiele z zaproszonych zespołów jest obecnie w najmocniejszym etapie swoich karier.Z podcastu dowiecie się również, w jaki sposób w organizacji OFF-a pomaga Rojkowi rodzina, kto przyjeżdża na festiwal, co ma do tego Wilhelm Sasnal – i co jest najważniejsze w organizowaniu wydarzeń kulturalnych.

Dlaczego kultura powiela stereotypowe przekonania o sztucznej inteligencji? Czy sztuka i nauka mogą pomagać sobie nawzajem? Czy człowiek wciąż może mieć przewagę nad technologią?W pierwszym odcinku specjalnej serii podcastów KINOMURAL x MINT z Aleksandrem Hudzikiem rozmawiają:Aleksandra Przegalińska – filozofka, doktor nauk humanistycznych, doktor habilitowana nauk społecznych, publicystkaNorman Leto – artysta wizualny, samouk, twórca łączący malarstwo, fotografię, wideo i symulacje komputerowe, laureat Paszportu „Polityki” za film „Photon”Dyskutujemy o tym, w jaki sposób kultura nieustannie replikuje fałszywe przedstawienia sztucznej inteligencji – i dlaczego komputer HAL z „Odysei kosmicznej” Stanleya Kubricka pozostaje jednym z najbardziej trafnych i wizjonerskich przedstawień relacji człowieka z maszyną.📍 Podcast powstał we współpracy z Kinomuralem – festiwalem, który co roku zamienia ściany wrocławskich kamienic w wielkoformatową galerię sztuki nowych mediów. Mecenasem odcinka jest OKRE Development – deweloper segmentu premium działający we Wrocławiu i Poznaniu. Inicjatywa Powered by OKRE to platforma mecenatu sztuki wspierająca różnorodne projekty – od dużych festiwali po kameralne wydarzenia. OKRE jest też wieloletnim partnerem Kinomuralu.W odcinku: – Przegalińska opowiada, dlaczego większość science fiction pomija to, czym naprawdę zajmują się naukowcy – Leto tłumaczy, dlaczego artystyczne wizje przyszłości bywają odważniejsze niż naukowe hipotezy – a na koniec… każde z nich zadaje drugiemu jedno kluczowe pytanie.👁 Mecenasem odcinka jest OKRE Development – deweloper segmentu premium działający we Wrocławiu i Poznaniu.  Inicjatywa Powered by OKRE to platforma mecenatu wspierająca projekty od dużych festiwali po kameralne wydarzenia.

🟢 „I taki to jest miesiąc w kulturze” to podcast magazynu Mint, ale do tego już drugi wideocast! Jak co miesiąc spotykamy się w stałym gronie: redaktor naczelny Alek Hudzik, wicenaczelna Kinga Sabak, dziennikarka muzyczna Angelika Kucińska i krytyk filmowy Michał Walkiewicz. I jak co miesiąc rozmawiamy o tym, co ważnego wydarzyło się w kulturze. Tym razem omawiamy czerwiec i polecamy wydarzenia, bez których wasze wakacje byłyby znacznie nudniejsze. 🟢 Na pierwszy ogień idzie „Aniela”, czyli nowy polski serial na Netfliksie, który namieszał w Polsce i nie tylko (znalazł się w TOP10 w 18 krajach). W Polsce zdania są podzielone. Sabak nie dotrwała do końca pierwszego odcinka i nie żałuje. Hudzik i Kucińska byli zaintrygowani i po trzech odcinkach zamierzają kontynuować, a Walkiewicz przetrwał najgorsze i dotarł do końca sezonu. W podcaście rozmawiamy o miłości do Varius Manx, tendencjach scenarzysty Demirskiego i licznych nawiązaniach: do Maty, do taty Maty, do influencerki z Żabki. Serialowa postać Oliwki inspirowana jest historią Violi, autorki profilu frogszoposting, której wizerunek – jak twierdzi Viola – został przez Demirskiego skopiowany.Ten videocast powstaje dzięki współpracy z Krupa Art Foundation, w której latem możecie zobaczyć trzy wystawy. Tym razem waszej uwadze polecamy w szczególności prezentację obrazów Karoliny Jabłońskiej. Wystawa zatytułowana  „Spanie i czuwanie” to niesłychana okazja by zapoznać się z malarstwem jednej z najważniejszych współczesnych polskich malarek. To pierwsza tak obszerna prezentacja prac artystki w Polsce. A Jabłońska w bajkowy, baśniowy, a czasem niezwykle dosadny sposób maluje intymne, osobiste sceny, w których główną bohaterką jest artystka, jej codzienność, i doświadczanie tej codzienności. Poza wystawą Jabłońskiej w KAF zobaczycie też instalację Open Group – „Repeat After Me II” i „Wszystko Miasto / Everything City” - wizualny dialog pomiędzy Mariuszem Warasem a Liamem Youngiem. Wszystko to w wyjątkowej przestrzeni wrocławskiej kamienicy przy Rynku 27/28. Szczegóły i aktualności: www.krupaartfoundation.pl🟢 Angelika Kucińska poleca dwie premiery płytowe. Pierwszą z nich jest nowy album zespołu Pulp pt. „More”. Dziennikarka muzyczna opowiada o wielkim sukcesie zespołu w latach 90., długiej przerwie i wielkim powrocie na scenie po 24 latach. „Lider zespołu, Jarvis Cocker, nie robi nic na siłę tylko po to, żeby wrócić na scenę. Wprawdzie kontynuuje retorykę sprzed lat, ale nie próbuje udowodnić, że członkowie zespołu wciąż są dwudziestolatkami. To działa” – mówi Kucińska na antenie. 🟢 Redaktor naczelny Mint Aleksander Hudzik opisuje działania artystyczne Katarzyny Kozyry, a konkretnie trwającą obecnie w Muzeum Fotografii w Krakowie wystawę „Nie odwracaj wzroku”. Kozyra nawiązuje w niej do swojego cyklu dzieła sprzed trzydziestu lat pt. „Olimpia”. Kinga Sabak poleca „Arabeski”, czyli pierwszą w tym roku prozatorską książkę Serhija Żadana (Wydawnictwo Czarne). 🟢 TEMATY CZERWCOWEGO ODCINKA:Serial: „Aniela” w reż. Jakuba Piątka i Kuby Czekaja (scenariusz: Paweł Demirski). Do obejrzenia na NetfliksiePłyta: Pulp „More”, Turnstile „NEVER ENOUGH”Sztuka: Wystawa prac Katarzyny Kozyry „Nie odwracaj wzroku” w Muzeum Fotografii w Krakowie. Czas trwania wystawy: 07.06 - 07.09. 2025Książka: „Arabeski” Serhija Żadana, Wydawnictwo Czarne, przeł. Michał Petryk🟢 POLECENIA NA WAKACJEOFF Festival: Katowice, 1-3 sierpnia 2025Międzynarodowy Festiwal Filmowy Nowe Horyzonty, Wrocław, 17-27 lipca 2025 rokuFestiwal online: 17 lipca – 3 sierpnia 2025Wystawa Wolfganga Tillmansa w Paryżu. Ostatnia wystawa w Centre Pompidou przed remontem. Artysta zajmie 6000 m² Bibliothèque publique d'information (BPI). Od 13 czerwca do 22 września 2025 roku.Książka „Kłamcy” Sarah Manguso, przeł. Ewa Borówka, Wydawnictwo Filtry, 2025.

19 wystaw i pokazów sztuki współczesnej, 42 warsztaty twórcze oraz 15 rezydencji artystycznych – te wydarzenia pokazują, jak wielkim skarbem jest sieć galerii, które potrafią mówić o globalnych problemach z perspektywy lokalnej.– tłumaczy Robert Piaskowski, dyrektor Narodowego Centrum Kultury, który w podcaście opowiada o trwającym właśnie międzynarodowym festiwalu BWA Europa. Ten odcinek powstał w ramach wydarzenia „BWA Europa 2025” – ogólnopolskiego cyklu wystaw, paneli i rezydencji artystycznych. Podcast realizowany jest we współpracy z Narodowym Centrum Kultury, w ramach Programu Kulturalnego Polskiej Prezydencji w Radzie Unii Europejskiej. Robert Piaskowski w rozmowie z Aleksandrem Hudzikiem opowiada o głównych założeniach festiwalu BWA Europa, którego kuratorem jest prof. Łukasz Murzyn.To przede wszystkim międzynarodowa współpraca z artystkami i artystami z krajów sąsiedzkich – m.in. z Łotwy, Słowacji czy Rumunii.Wydarzenie pokazuje również, że warto mieć sprawną sieć instytucji kultury w Polsce. Dlaczego to takie ważne? Bo – jak mówi Piaskowski – dziś BWA to miejsca wymiany między lokalnym a krajowym obiegiem kultury. To także przestrzenie, w których globalne problemy, takie jak zmiany klimatyczne i depopulacja, zyskują lokalny kontekst i stają się realnie odczuwalne tu i teraz.Dyrektor NCK opowiada także o tym, jak festiwal BWA Europa wpisuje się w program kulturalny polskiej prezydencji w Radzie UE, która trwa od początku 2025 roku. Na koniec – zaprasza na cykl koncertów wieńczących program.Zostańcie z nami do końca – posłuchajcie, co wydarzy się na przełomie czerwca i lipca!

🟢 „I taki to był miesiąc w kulturze” to podcast magazynu Mint, w których podsumowujemy najważniejsze wydarzenia miesiąca. Za nami maj, dlatego w stałym składzie: Angelika Kucińska, Michał Walkiewicz, Kinga Sabak i Aleksander Hudzik opowiedzieliśmy o istotnych koncertach, festiwalach, płytach, filmach, książkach i wystawach.Partnerką odcinka jest Krupa Art Foundation, w której już 13 czerwca otworzą się trzy wystawy. Jedną z nich jest „Repeat After Me II”, jeden z najważniejszych artystycznych projektów ostatnich lat, stworzony przez ukraiński kolektyw Open Group. Rok temu projekt był prezentowany na Biennale Sztuki w Wenecji. Wizyta w Krupa Art Foundation to niepowtarzalna okazja, żeby zobaczyć tę poruszającą audiowizualną opowieść o wojnie i uchodźstwie. Ponadto wystawa malarstwa Karoliny Jabłońskiej i „Wszystko_Miasto / Everything City", gdzie spotykają się dzieła Liama Younga i Mariusza Warasa. Więcej szczegółów na www.krupaartfoundation.pl. Zapraszamy! 🟢 W maju w Cannes odbył się najważniejszy festiwal filmowy na świecie. Michał Walkiewicz przywiózł nam z niego nie tylko recenzje najlepszych i najgorszych filmów, ale opowiedział też o zasadach funkcjonowania dziennikarzy na festiwalu – kolorach opasek i dostępie do wydarzeń festiwalowych. Dowiedzieliśmy się również, czy Michał Walkiewicz występuje na Lazurowym Wybrzeżu w smokingu. 🟢 Angelika Kucińska opowiedziała o rozczarowaniu, które spotkało ją na Orange Warsaw Festival. Dziennikarka wybrała się na koncert Charli XCX, ale niewiele słyszała, ponieważ Tor Wyścigów Konnych Służewiec nie zdał egzaminu z akustyki. Dlatego mimo fantastycznego show, które robi Charli XCV na scenie, trudno było się cieszyć z koncertu. Kucińska zachwyciła się jednak w maju dwiema płytami: duńskiej wokalistki i kompozytorki Eriki de Casier „Lifetime” oraz „Caroline 2” wydanego przez postpunkowy zespół Caroline.🟢 Kinga Sabak zrecenzowała ważną książkę tego miesiąca, czyli powieść Vincenzo Latronico „Do perfekcji”. Książka ta znalazła się na tegorocznej shortliście Międzynarodowej Nagrody Bookera i choć nie dostała głównej nagrody, odniosła ogromny sukces i na świecie, i w Polsce. Inspirowaną „Rzeczami” Pereca powieść Latronico Sabak zestawiła z koreańską powieścią Sang Young Parka „Miłość w wielkim mieście” wydaną przez wydawnictwo Tajfuny. W maju autor odwiedził Międzynarodowe Targi Książki w Warszawie.🟢 Na koniec redaktor naczelny Mint opowiedział o zawodzie artysty i o tym, co Ministerstwo Kultury stara się zrobić, by osoby zajmujące się sztuką miały lepsze warunki pracy. Hudzik przypomniał słuchaczom i słuchaczkom o wywiadzie z Hanną Wróblewską na łamach Mint Magazine, w którym ministra wyjaśnia, na czym ma polegać ustawa o zawodzie artysty i jakie kwoty państwo zaoferuje artystom.O czym mówiliśmy:🔴 MUZYKA: Orange Warsaw Festival, płyta Eriki de Casier „Lifetime” oraz „Caroline 2” wydana przez postpunkowy zespół Caroline.🔵 KSIĄŻKA: Vincenzo Latronico „Do perfekcji” wyd. Czarne, przeł. Katarzyna Skórska, 2025; Sang Young Park „Miłość w wielkim mieście”, Tajfuny, przeł. Marta Niewiadomska, 2025.🟢 FILM: Festiwal Filmowy w Cannes🟣 SZTUKA: Ustawa o zawodzie artysty Na co czekamy w czerwcu?🔴 MUZYKA: płyta Little Simz „Lotus”🔵 KSIĄŻKA: Wakacyjne festiwale literackie – już w czerwcu „Początek Sezonu” w Bydgoszczy🟢 FILM: M3GAN 2.0🟣 SZTUKA: Wystawa Katarzyny Kozyry „Nie odwracaj wzroku” w Muzeum Fotografii w Krakowie 

W Warszawie trwają trzy ważne wystawy sztuki współczesnej – równolegle w Centrum Sztuki Współczesnej, Zachęcie i Muzeum Sztuki Nowoczesnej. W tym odcinku podcastu „Rozmowy magazynu Mint” spotykamy się w gronie autorów i recenzentów, by omówić te wydarzenia: co znaczą, jakie emocje wywołują i o czym właściwie opowiadają.W majowym numerze Mint opublikowaliśmy recenzje wystawy „4 razy kolekcja. Wystawa niestała” w Muzeum Sztuki Nowoczesnej, „Oczy moje zwodzą pszczoły” w CSW Warszawa oraz „Sztuka musi wisieć” autorstwa Andrei Fraser w Zachęcie.Gośćmi odcinka są autorki i autorzy tych recenzji: Agata Pyzik, Stach Szabłowski i Aleksander Hudzik.Rozmawiamy m.in. o: • kontrowersjach wokół pierwszej wystawy w nowym gmachu MSN, w tym o decyzji o usunięciu części prac, • problemach i zaletach wystawy fotograficznej „Oczy moje zwodzą pszczoły” kuratorowanej przez Kamilę Bondar i Łukasza Rusznicę, • przełomowej wystawie Andrei Fraser – jednej z najlepszych wystaw solowych ostatnich lat w Polsce, która krytykuje instytucje sztuki i ich źródła finansowania.Dlaczego te wystawy są dziś tak ważne i co mówią o polskiej kulturze i instytucjach sztuki? O tym usłyszycie w dzisiejszym odcinku.

W kwietniu w paryskiej Fundacji Louis Vuitton otworzyła się największa retrospektywa w karierze Davida Hockneya – jednego z najbardziej uznanych malarzy drugiej połowy XX wieku. Do polskich księgarni trafiły zapiski pt. „Życie zewnętrzne” noblistki Annie Ernaux, do kin wszedł film z Pamelą Anderson, a w sieci pojawiła się nowa płyta nowozelandzkiej artystki, której słuchałby sam Kurt Cobain. O tym wszystkim Michał Walkiewicz, Kinga Sabak, Aleksander Hudzik i Angelika Kucińska rozmawiają w najnowszym odcinku podcastu „I taki to jest miesiąc w kulturze”. Partnerką odcinka jest Krupa Art Foundation, gdzie właśnie trwają trzy niezwykłe wystawy, a każda z nich opowiada o… miłości, pamięci i tym, co zostaje między słowami. Pierwsza – „Neurobiologia miłości” – to kuratorska opowieść Borisa Ondrički inspirowana neuroestetyką. Brzmi naukowo? Spokojnie – emocje są tu na pierwszym planie, a wśród artystek m.in. Iza Tarasewicz. Druga wystawa – „Trafienie”, kuratorowana przez Katarzynę Piskorz – pyta wprost: czym tak naprawdę jest miłość, kiedy zdejmiesz z niej wszystkie klisze, mity i oczekiwania? Trzecia – „Nazwa bez wystawy, wystawa bez nazwy” – to nowa odsłona kolekcji Sylwii i Piotra Krupów, zaaranżowana przez… dzieci! Tak, dobrze słyszeliście – młodzi kuratorzy z wrocławskiej szkoły Jaskółka stworzyli własną wizję sztuki, pamięci i przestrzeni. Na ścianach m.in. Andy Warhol, Wilhelm Sasnal i Małgorzata Mirga-Tas. Do tego immersyjne działania, spotkania, warsztaty i oprowadzania – wszystko do 1 czerwca. Więcej informacji znajdziecie na stronie krupaartfoundation.pl i w mediach społecznościowych. W pierwszej części podcastu rozmawiamy o zbiorze „Życie zewnętrzne”, w którym Annie Ernaux zawarła swoje notatki z przełomu wieków, gdy przeprowadziła się do niewielkiego podparyskiego miasta. Kinga Sabak przyznaje, że ta książka może zaskoczyć tych, którym podoba się autobiograficzny styl „Bliskich” i „Ciał”. „Tu Ernaux pisze raczej o miejscu, z którym nie wiąże jej prywatna historia. Można też zobaczyć inną twarz pisarki, która opisuje zachowania klientów Auchan i twierdzi, że to, w jaki sposób opisujemy innych, być może mówi o nas więcej, niż treści czysto autobiograficzne” – dodaje Sabak. Angelika Kucińska opowiada o płycie „Take Me Out to a Bar / What Am I, Gatsby?” nowozelandzkiej artystki Sary Mary Chadwick. Zdaniem prowadzącej to album, który może kojarzyć się z muzyką Daniela Johnstona – artysty outsidera, który w latach 90. zyskał szersze uznanie dzięki tym, że zafascynował się nim Kurt Cobain. „Ta folkowa płyta jest surowa, prosta, pełna pojedynczych dźwięków, które kojarzą się właśnie z Johnstonem”, mówi Kucińska. Michał Walkiewicz opowiada o serialu „Pitt” i filmie „The Last Showgirl”. Serial to – jak twierdzi – wszystko, co widzieliśmy w serialach o szpitalach, ale pokazane w znacznie lepszy sposób. To opowieść o problemach społecznych skupionych wokół służby zdrowia i jednocześnie jeden z najbardziej wciągających tytułów ostatnich miesięcy. Z kolei „The Last Showgirl” – film inspirowany między innymi karierą Pameli Anderson – wymaga surowszej oceny. Niestety reżyserka Gia Coppola nie daje nam tego, czego można by się spodziewać po historii opowiadającej o pozycji kobiet w showbiznesie. Walkiewicz pyta jednak, czy może właśnie ten brak happy endu nie jest prawdą o karierze Anderson. Na koniec rozmawiamy o największej wystawie tej wiosny – „25” Davida Hockneya w Fundacji Louis Vuitton w Paryżu. To przede wszystkim spektakularny pokaz, na jaki zasłużył 88-letni artysta, który w paryskim muzeum prezentuje głównie prace z ostatnich dwudziestu pięciu lat. „Wystawa opowiada o pięknie, o radości i sile, bo to na nich skupia się Hockney”, mówi Aleksander Hudzik.A na majówkę prowadzący polecają:• książkę „James” Percivala Everetta (wyd. Marginesy, tłum. Kaja Gucio),• serial „Dying for Sex” (platforma Max),• grę wideo Indiana Jones i Wielki Krąg. 

Nowy odcinek podcastu Mint zaczynamy prezentem od korporacji Lumon: w studio podziwiamy ananasa, owoc, który Pan Milchick rozwoził pracownikom firmy w drugim odcinku serialu „Rozdzielenie” (Severance), by skłonić ich do powrotu do biura.  Gośćmi Arka Kowalika byli Zofia Smełka-Leszczyńska, psycholożka, kulturoznawczyni i autorka wydanej w zeszłym roku książki „Cześć pracy. O kulturze zapierdolu” (wyd. Krytyka Polityczna) oraz Marcin Stachowicz, publicysta i krytyk filmowy piszący m.in. dla Dwutygodnika, Filmwebu i Minta.   Podczas nagrywania podcastu obowiązywały nas cztery zasady zgodne z wytycznymi naszego magazynu oraz korporacji Lumon: Zwracamy się do siebie tylko naszymi alter-imionami: Arek K., Zofia S.-L. oraz Marcin S; Nie używamy trudnych słów – Pan Milchick używał i nie skończył najlepiej; Nie zdradzamy głównych zwrotów fabularnych, ale pozwalamy sobie na małe spoilery; Uśmiech i entuzjazm – mówimy z entuzjazmem, nawet jeśli nam się nie podoba. Wszyscy uczestnicy podcastu zgodzili na wymienione zasady.  „Rozdzielenie” to superprodukcja Apple TV, która opowiada o tajemniczej korporacji Lumon Industries. Głównym bohaterem jest Mark S., który w wyniku traumy związanej ze śmiercią żony poddaje się tytułowemu zabiegowi rozdzielenia. Dzięki specjalnemu chipowi wszczepionemu w mózg jego świadomość jest rozdzielona na dwie części. Kiedy jest w pracy, nie wie nic o swoim prywatnym życiu, a kiedy opuszcza biuro, nie pamięta nic z pracy. Temu samemu zabiegowi poddani są wszyscy pracownicy Lumon – poza managerami i zarządem. Oczywiście Mark prędko orientuje się, że coś jest bardzo nie tak, i próbuje odkryć tajemnicę swojej pracy.   Oczekiwania wobec drugiego sezonu były ogromne, ale czy zostały spełnione? „Rozdzielenie” to najważniejszy serial Apple TV. Pierwszy sezon otrzymał notę 97% na Rotten Tomatoes, drugi – 95% wśród krytyków. Publiczność ocenia go jednak tylko na 71%. Zofia S-L zwraca uwagę na nierówne tempo serialu, mnogość rozcapierzających się wątków (trudne słowo, które oddaliło ją od ananasa) i efektowny finał, który wynagradza wszelkie dłużyzny.  Marcin S. zwraca uwagę, że drugi sezon mimo wyjścia poza biuro to dalsza subiektywizacja perspektywy (kolejne trudne słowo). Przykryty śniegiem krajobraz odzwierciedla duchowy marazm i depresję głównego bohatera, Marka S. / Marka Scouta.  W recenzji serialu w 76. numerze Mint Magazine nasz autor Jan T. stwierdza, że „Lynch pewnie zrobiłby to lepiej”. Marcin S. uważa, że porównania do Lyncha są chybione. Cel jest zupełnie inny. Emocjonalna pustka przedstawiona w serialu współgra ze światem przedstawionym i tajemnicą, którą tworzy scenarzysta Dan Erickson. Najważniejsze w Severnce jest światotwórstwo, nie emocje, a wszystkie dziwne tropy (kozy, ananasy!) służą budowaniu zagadki.  Dodatkowo rozmawiamy o podobieństwach korporacji do kultu religijnego oraz o tym, że i w ruchach religijnych, i w międzynarodowych korporacjach dominuje kult jednostki. Założyciele firm takich jak Meta, Amazon albo Walmart wydają się ulepieni z innej gliny niż zwykli śmiertelnicy.  Marcin S. przybliża fanowskie teorie o rodzie Egan i Lumon Industries – niektórzy twierdzą, że jest to wręcz alegoria powstania Stanów Zjednoczonych. Jaki jest cel działania tej korporacji i stojącej za nią rodziny Egan? Czy najwyższym celem rzeczywiście jest pozbycie się bólu w ludzkim życiu? A może zwiększenie efektywności pracy do maksimum? I co w zasadzie produkuje Lumon? Na koniec zastanawiamy się, z czego wynika rosnąca popularność filmów i seriali krytykujących kapitalizm, bogaczy i wielkie korporacje (z jednej strony „Fallout”, z drugiej “Biały Lotos”), które same produkowane są przez wielkie korporacje (Apple, Amazon, Netflix) – i czy sztuka może cokolwiek zmienić…

„Dojrzewanie” serialem roku? Gdzie są pieniądze za „Chłopki” i co z koncertem Quebonafide?W tym miesiącu Michał Walkiewicz, Kinga Sabak, Aleksander Hudzik i Angelika Kucińska dyskutują między innymi o tym, dlaczego najpopularniejszymi serialami na Netfliksie są jednocześnie przełomowe „Dojrzewanie” oraz ekranizacja powieści Harlana Cobena „W głębi lasu” – niestety tak mierna, że rzuca cień na cały sektor „produkcji premium” platformy.Zastanawiają się też, dlaczego raper Quebonafide źle policzył fanów, przez co musi zorganizować dwa koncerty pożegnalne, i rozmawiają o sporze między wydawnictwem a autorką książki „Chłopki”, Joanną Kuciel-Frydryszak. O tym wszystkim w najnowszym podcaście.Partnerką odcinka jest Krupa Art Foundation, w której zobaczycie dwie wystawy o miłości. Pierwszą z nich jest „Neurobiologia miłości” przygotowana przez słowackiego kuratora Borisa Ondričkę i inspirowana pionierskimi badaniami nad zjawiskiem neuroestetyki. Brzmi ciekawie? Dodamy jeszcze, że na tej wystawie zobaczycie między innymi prace Izy Tarasewicz. Druga wystawa to „Trafienie" kuratorowane przez Katarzynę Piskorz, która pyta, czym jest miłość, gdy zdejmiemy z niej ciężar mitów, przekonań i własnych wartości.  Wystawom towarzyszą działania immersyjne i potrwają do 1 czerwca. Do zobaczenia w Krupa Art Foundation.W najnowszym wydaniu podcastu I taki to jest miesiąc w kulturze posłuchacie o tym, dlaczego Ministerstwo Kultury nie przyznało pieniędzy najważniejszym awangardowym festiwalom muzycznym, ale dofinansowało pewien podcast o znikomych zasięgach.Rozmawiamy również o najważniejszej nagrodzie architektonicznej, którą w tym roku otrzymał chiński twórca Liu Jakun. Kto dziś dostaje takie wyróżnienia i czym może pochwalić się tegoroczny laureat Nagrody Pritzkera? Opowiada Aleksander Hudzik.Kinga Sabak przynosi do studia powieść „Kielonek” kongijskiego pisarza Alaina Mabanckou, a Angelika Kucińska – płytę zespołu Clipping, która może się okazać jednym z najbardziej zaskakujących rapowych albumów tego roku. Dlaczego? Posłuchacie w podcaście.Ponadto nasi redaktorzy polecają:– wystawę „Autoportrety” w Muzeum Narodowym w Warszawie oraz retrospektywę Davida Hockneya w Fundacji Louis Vuitton w Paryżu.– książkę: „Kłirówy. Te, które złamały zasady” Sylwii Chutnik i Justyna Bilik (wyd. Osnova).– muzykę: Lil Nas X i jego nowe single

W najnowszym odcinku podcastu Mint Magazine rozmawiamy o niemieckim kandydacie do Oscara, „Nasieniu świętej figi” w reżyserii Mohammada Rasoulofa. To czwarty film irańskiego reżysera i aktywisty, wielokrotnie skazywanego przez irańskie władze za działania antyreżimowe. Gośćmi podcastu byli filmoznawca Artur Zaborski, autor wywiadu z reżyserem, który ukazał się w 72. numerze Mint Magazine, oraz Karolina Jakubiak, iranistka, orientalistka, publicystka. Rozmowę poprowadziła Kinga Sabak, redaktorka wicenaczelna Mint.Inspiracją do powstania filmu były protesty antyrządowe kobiet w Iranie w 2022 roku. Zapoczątkowała jest śmierć 22-letniej obywatelki Mahsy Amini, aresztowanej najpierw na „niewłaściwie” – według istniejącej w Iranie od 2006 roku policji obyczajowej – założony hidżab. Kobiety pod wpływem tego wydarzenia wyszły na ulice, a strażnicy prawa i moralności podejmowali brutalne próby zatrzymania ich.Iranistka Karolina Jakubiak opowiedziała o zmieniającym się od lat 30. XX wieku stosunku władzy do emancypacji kobiet. Tak jak w 2022 roku kobiety skazuje się za nie noszenie hidżabu, tak w czasie „europeizacji” Iranu od lat 30. zdarzały się sytuacje, gdy siłą ściągano konserwatywnym kobietom nakrycia głowy. Jak mówi Jakubiak, sytuacja kobiet w Iranie nie jest czarno-biała. Zwróciła uwagę między innymi na to, że to irańskie kobiety przyczyniły się do śmierci Mahsy Amini, ale też na to, że znaczna ich część jest odważna i dąży do wyzwolenia z sideł teokracji i patriarchatu. Artur Zaborski już trzy razy w swoim życiu widział się z reżyserem Mohammadem Rasoulofem. Ich ostatnie spotkanie miało miejsce na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Marrakeszu. Reżyser – jak poprzednie filmy – kręcił w ukryciu. W filmie możemy zauważyć wąskie kadry i sceny realizowane z dala od okien. „Nasienie świętej figi” to koprodukcja irańsko-niemiecko-francuska. Pliki z nagraniami reżyser wysyłał zatem do montażu w innych krajach. Gdy władze dowiedziały się o „Nasieniu…” skazały reżysera go na chłostę i osiem lat pozbawienia wolności. Rasoulof uciekł wtedy z kraju przez Turcję. Jego film nominowany był do Oscara i Złotego Globu. Nagrodzony Nagrodą Specjalną Jury oraz bezkonkurencyjnie najlepiej oceniony i najdłużej oklaskiwany film festiwalu w Cannes. Irańskie władze skomentowały dzieło Rasoulofa twierdząc, że odniósł on sukces na świecie wyłącznie dlatego, że był antyreżimowy. O całym społeczno-politycznym kontekście powstania filmu, o historii kobiet w Iranie i kreacjach bohaterów nowego filmu Rasoulofa, posłuchacie w podcaście. Rozmawiamy też o samych zabiegach formalnych reżysera – rodzinnym dramacie, który zmienia się w rodzaj kina sensacyjnego. 

Przedstawiamy stowarzyszenie NÓW – laureatów II edycji Ogólnopolskiego Programu Dotacyjnego Artystyczna Podróż Hestii.Pod koniec stycznia poznaliśmy laureatki i laureatów 2. edycji Programu Dotacyjnego Artystyczna Podróż Hestii! Hasłem tegorocznej edycji jest „Czas otwarcia” – wyrażenie, które kojarzy się z nowatorstwem, inkluzywnością i współpracą. Spośród laureatów szczególne zainteresowanie redakcji Mint wzbudziło stowarzyszenie NÓW, które zrzesza rzemieślników i rzemieślniczki tworzących w Polsce.O tym, czym zajmuje się NÓW, opowiada członkini stowarzyszenia Olga Milczyńska, która wyjaśnia, że stowarzyszenie Nowe Rzemiosło NÓW powstało z potrzeby wytworzenia wspólnego i silnego głosu reprezentującego pojedynczych rzemieślników działających w Polsce. Do grupy należą osoby, które na co dzień zajmują się projektowaniem przedmiotów użytkowych i dekoracyjnych.Milczyńska opowiada o tym, dlaczego woli przedstawiać się jako rzemieślniczka niż artystka. Rozmawiamy o znaczeniu tego słowa oraz o różnicach między designerem, rzemieślnikiem i artystą, a także o tym, jak na przestrzeni lat granice między tymi pojęciami ulegały zatarciu. W dalszej części rozmowy poruszamy temat collectible design, o którym pisaliśmy już w Mint – czyli designu, który można kolekcjonować. To zjawisko staje się coraz bardziej popularne w Polsce, a Milczyńska komentuje jego obecność w naszym kraju.W podcaście rozmawiamy także o wystawie „Ukryte parametry”, którą Stowarzyszenie NÓW przygotowuje we wrocławskiej galerii OP ENHEIM. Wystawa, którą zobaczymy już w październiku, jest pokłosiem 2. edycji Programu Dotacyjnego Artystyczna Podróż Hestii, którego NÓW jest laureatem. Dlaczego matronat organizacji takich jak APH jest szczególnie ważny dla twórców zajmujących się rzemiosłem? Odpowiedzi znajdziecie w podcaście.W ramach II edycji Ogólnopolskiego Programu Dotacyjnego Artystyczna Podróż Hestii nagrodzono także:Michalinę Bigaj – projekt „Przepraszam za bałagan”, Zamek Królewski na Wawelu, KrakówFundację Kraina – wystawa „Ciepło-zimno” Wojtka Skibickiego i Konrada SmoleńskiegoTrafostację Sztuki – wystawa „Migotliwość świata. Neuroróżnorodne doświadczanie rzeczywistości”Małgorzatę Ritterschield – projekt „Jaszczurka zwiastuje krótkotrwałe szczęście”, Fundacja ArtonAgnieszkę Piłat – projekt „Tkająca inteligencja”, Centralne Muzeum Włókiennictwa, ŁódźAgnieszkę Grygiel – projekt „Snutka łączy”, Specjalny Ośrodek Szkolno-Wychowawczy dla Dzieci Niewidomych im. Synów Pułku w OwińskachEfekty Programu Dotacyjnego Artystyczna Podróż Hestii będzie można śledzić już wkrótce! Projekty i wystawy wspierane przez APH będą realizowane między kwietniem 2025 r. a czerwcem 2026 r.Partnerem odcinka specjalnego „Nowe rzemiosło w Polsce – kim są twórcy NÓW?” jest Artystyczna Podróż Hestii. 

W najnowszym podcaście magazynu Mint opowiadamy o tym, co ważnego wydarzyło się w kulturze w lutym. Rozmawiamy o muzyce, literaturze, sztuce i kinie w niezmiennym comiesięcznym składzie: Angelika Kucińska, Michał Walkiewicz, Kinga Sabak i Aleksander Hudzik.Za nami otwarcie pierwszej wystawy w nowym budynku Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie. „Wystawa niestała. 4 × kolekcja” to ponad 150 prac prezentowanych w ramach czterech sekcji. Wzięło w niej udział ponad 100 artystów i artystek, z czego prawie połowa to reprezentanci Polski. Wystawa została podzielona na cztery sekcje tematyczne: politykę, abstrakcję, pop i duchowość.„Nie czuję tam wyraźnych wątków, które narzucają nam kuratorzy tej wystawy. Można by było poprzemieniać karteczki i nic by się nie zmieniło” – mówi Aleksander Hudzik. Zespół kuratorski w składzie: Sebastian Cichocki, Tomasz Fudala, Magda Lipska, Szymon Maliborski, Łukasz Ronduda i Natalia Sielewicz wyraźnie jednak chciał, żebyśmy na tę wielką wystawę patrzyli z perspektywy tematów. Co pozostałym gościom podcastu się podobało, a co nie podobało na tej wystawie? Więcej o tym posłuchacie w podcaście.Michał Walkiewicz opowiedział o powrocie Roberta Eggersa do kina i jego najnowszym filmie „Nosferatu” – dlaczego główny bohater ma „wąsa”, dlaczego wygląda jak kozak i dlaczego w ogóle powstała kolejna wersja „Nosferatu”, skoro nie mówi nam o tej historii niczego nowego? Być może została stworzona dla samego dzieła i dla tych, którzy – jak Walkiewicz – chcieli po prostu obejrzeć dobry film.W sekcji „Muzyka” Angelika Kucińska opowiada historię tajemniczej artystki ukrywającej się pod pseudonimem John Glacier. Tajemniczej dlatego, że nikt nie wie, jakie są jej prawdziwe personalia ani to, ile ma lat – w wywiadach twierdzi, że ma ich 20 tysięcy.„Brytyjskie media piszą, że jest to artystka, której piosenki definiują brzmienie współczesnego Londynu. Jest w tym dużo prawdy, ponieważ na tym debiucie syntetyzują się wszystkie trendy, o których mówiliśmy i które obserwowaliśmy w muzyce w ostatnich sezonach” – mówi w podcaście Kucińska. Kinga Sabak omówiła esej francuskiej pisarki i literaturoznawczyni Neige Sinno „Ponury tygrys”. Książka ukazała się właśnie w Polsce nakładem Wydawnictwa Literackiego i jest konfesyjną opowieścią o przemocy seksualnej, której Sinno doświadczyła między 7 a 14 rokiem życia. Sprawcą przemocy był jej ojczym, czyli osoba z jej najbliższego otoczenia. Ta książka – jak mówi Sabak – na wszelkie sposoby chce znaleźć uzasadnienie tego, co się wydarzyło w życiu bohaterki. Tytuł książki jest inspirowany wierszem Williama Blake’a, w którym podmiot  zadaje pytanie o możliwość istnienia na jednym świecie dzikiego tygrysa i niewinnego baranka. GŁÓWNE TEMATY:Płyta: John Glacier „Found”Film: „Nosferatu” Roberta EggersaKsiążka: „Ponury tygrys” Neige SinnoSztuka:  „Wystawa niestała. 4 × kolekcja” w MSN

Dlaczego niektóre filmy nominowane do Oscarów i oklaskiwane na festiwalach filmowych wzbudzają tyle negatywnych emocji, gdy trafiają do kin? Jak to się stało, że recepcja Emilii Pérez Jacques'a Audiarda i Brutalisty Brady'ego Corbeta tak się zmieniła na przestrzeni ostatnich miesięcy? \To dwie kontrowersyjne produkcje, które najpierw spotkały się z lawiną przychylnych recenzji, a niedługo potem musiały zmierzyć się z jeszcze intensywniejszą falą krytyki. Audiarda oskarżono o transfobiczność i przedmiotowe traktowanie meksykańskiej kultury, a Corbeta – o egotyzm, pompatyczność i mało rzetelne podejście do architektury, którą niektórzy uważają za najważniejszy temat Brutalisty. Joanna Piechura, Marcin Stachowicz, Jakub Wojtaszczyk i Arek Kowalik rozmawiają o oskarżeniach, jakie usłyszeli reżyserzy. W jaki sposób ukazano tranzycję narkotykowego bossa w Emilii Perez i dlaczego w Brutaliście jest tak mało scen poświęconych architekturze? Czy główna aktorka Emilii Pérez wciąż ma szansę na Oscara, skoro w sieci wypłynęły jej rasistowskie tweety sprzed lat? A przede wszystkim – jak te wszystkie zagadnienia wpływają na nasz odbiór obu filmów? Posłuchajcie nowego odcinka podcastu I taki to jest miesiąc w kulturze.

Pierwszy w tym roku odcinek podcastu I taki to jest miesiąc w kulturze musiał się rozpocząć od pożegnań. Angelika Kucińska, Michał Walkiewicz, Kinga Sabak i Alek Hudzik wspominali Davida Lyncha i Marcina Wichę. Lynch – reżyser, aktor, muzyk „Ludzie dzielą się na dwie grupy: na tych, którzy uważają, że Prosta historia to najlepszy film Lyncha, i na tych, którzy zachwycają się Zagubioną autostradą i innymi klasykami”, mówił Michał Walkiewicz. „Ja zaliczałem się do pierwszej grupy, bo nigdy mi nie było z Lynchem po drodze, ale postanowiłem wrócić do Blue Velvet, Zagubionej autostrady i innych filmów, którym wiele lat temu dałem dwójki i trójki na Filmwebie, żeby spojrzeć na Lyncha jeszcze raz, jako – powiedzmy – dojrzały człowiek”. Hudzik przyznał, że w akcie żałobnym obejrzał po raz czwarty cały pierwszy sezon Twin Peaks i jest nim niezmiennie zachwycony. Kucińska przypomniała o Lynchu-muzyku i Lynchu – jedynym na świecie człowieku, który powiedział, że Łódź jest pięknym miastem. Sabak natomiast stwierdziła, że jej ulubionym filmem rzeczywiście jest Prosta historia. Poza osobistymi doświadczeniami związanymi z kinem Lyncha rozmówcy opowiedzieli o jego wpływie na kulturę i historię kina. Pożegnanie Marcina Wichy 24 stycznia zmarł również Marcin Wicha, grafik, pisarz, autor książek takich jak Rzeczy, których nie wyrzuciłem i Jak przestałem kochać design. Rozmówcy podkreślili, że Wicha potrafił pisać o pozornie nieistotnych rzeczach w sposób niezwykle poruszający, a jednocześnie prostym stylem przedstawiał tak trudne sprawy, jak żałoba po bliskich. Hudzik powiedział, że Wicha miał ogromną wiedzę, ale był przede wszystkim wyrozumiałą i wrażliwą osobą, co czyniło go wyjątkową postacią w polskiej kulturze.  Jeśli chodzi o film, Michał Walkiewicz omówił oscarowe nominacje i wyjaśnił, na czym polega przewaga musicalu Wicked nad musicalem Emilia Pérez.  Angelika Kucińska opowiedziała o trzech mocnych płytach na początek 2025 roku:  Bad Bunny – DeBÍ TIRAR MáS FOToS (DtMF) Ethel Cain – Perverts FKA twigs – Eusexua W sekcji Książki Kinga Sabak poleciła trzy lektury: Mario Vargas Llosa – To dla pani ta cisza Alana S. Portero – Niedobry zwyczaj Eugeniusz Tkaczyszyn-Dycki – Przeszłość zagarnia swoje piękne dzieci