Co to?! Kto to?! To znów koniec października a w związku z tym: NERDYCYJNE Horror Show w swojej drugiej odsłonie! Zaczynamy dziś od dłuższej dyskusji o genezach gatunku w anglosaskim gotyku, o wielości znaczeń klasycznych horrorów oraz o tym, czy uzasadnione jest mówienie o pewnego rodzaju renesansie gatunku w ostatnich latach. A potem (od 21:15): lekko szalone omówienie prawie dwudziestu nowszych i starszych horrorów, które obejrzeliśmy w ostatnich tygodniach! Skaczemy tutaj zarówno do filmów ambitnych, jak i tych mniej, ale wszystkie łączy ich iście przerażająca natura… Chodźcie z nami na drugie już NERDYCYJNE Halloween! Pełna lista filmów, które dziś omawiamy: The Exorcist (1973) Black Christmas (1974) Suspiria (1977) Candyman (1992) 28 Days Later… (2002) The Conjuring (2013) Thelma (2017) Hereditary (2018) A Quiet Place Part I (2018) Antebellum (2020) A Quiet Place Part II (2020) Fantasy Island (2020) The Night House (2020) Run (2020) Candyman (2021) Malignant (2021) Old (2021) Midnight Mass (2021) No One Gets Out Alive (2021) Rekomendacje: Kuba: Arhn.eu, kanał na YouTube opowiadający historie starych konsol oraz gier retro, a także Darkest Dungeon, czyli indie gra komputerowa w sam raz na Halloween. Damian: Dwa seriale Marvela osadzone w świecie MCU, WandaVision (2021) i Loki (2021), oba na swój sposób wiejące świeżością w gatunek superheroski. Creditsy: Kuba i Damian wspólnie prowadzą i produkują NERDYCJĘ. Polubcie nas na fejsbuku albo piszcie na nerdycja@gmail.com. Za oprawę graficzną odpowiada Damian (ikonka od Freepik). Obróbką audio zajmujemy się naprzemiennie, w tym odcinku: Damian. Użyliśmy fragmentów utworów Kevina MacLeoda p.t. Classic Horror 1, The House of Leaves, Acid Trumpet oraz Fearless First dostępnych tutaj na bazie licencji Creative Commons Attribution-ShareAlike 4.0 International.
W drugiej części naszego dyptyku o Diunie robimy deep dive w najnowszy film Denisa Villeneuve’a i rezultatem jest… bezwstydne rozpływanie się nad tą wspaniałą adaptacją filmową! Ta pierwsza część sagi, która (oby!) będzie z nami przez następne lata, jest prawdziwie imponującym kinowym widowiskiem, jakiego dawno nie było. W wielkim szczególe oddany zostaje świat książek Herberta, ale też świadomie wytworzony zostaje wizualny styl, który zachwyca rozmachem. Omawiamy obsadę, rozwiązania formalne, jak i nasze nadzieje wobec kolejnych filmów. Chodźcie z nami na Arrakis—i oczywiście uwaga, odcinek pełen spoilerów! Główny film tego odcinka: Dune: Part One (2021); reż i scen: J. Spaihts, D. Villeneuve i E. Roth, na podst. książek F. Herberta.; w rol. gł.: T. Chalamet, J. Fergusson, O. Isaac, J. Mamoa, Zendaya, J. Bardem; muzyka: H. Zimmer; kamera: G. Fraser; prod.: Warner Bros., Legendary Rekomendacje: Kuba: What We Do In The Shadows (2016-) serial o wampirach na podstawie przełomowego filmu Taiki Waititi. Damian: Trzy wirtualne galerie ciekawych autorskich plakatów filmowych: Mondo, Bottleneck Gallery i The Poster Posse. Czytaj więcej: WIRED: Spice World: WIRED Traces the Dune Legacy Tor: The Muslimness of Dune: A Close Reading of “Appendix II: The Religion of Dune” NYT: How Is ‘Dune’ So Prescient About Climate Change? Thank This Native American Tribe The Guardian: Dune: science fiction’s answer to Lord of the Rings The Cut: Why Does the Dune Worm Look Like … That? NYT: The Man Who Finally Made a ‘Dune’ That Fans Will Love History of Yesterday: When Frank Herbert Saw “Star Wars” Creditsy: Kuba i Damian wspólnie prowadzą i produkują NERDYCJĘ. Polubcie nas na fejsbuku albo piszcie na nerdycja@gmail.com. Za oprawę graficzną odpowiada Damian (ikonka od Freepik). Obróbką audio zajmujemy się naprzemiennie, w tym odcinku: Damian. Użyliśmy fragmentów utworów Kevina MacLeoda p.t. Fearless First oraz Acid Trumpet dostępnych tutaj na bazie licencji Creative Commons Attribution-ShareAlike 4.0 International.
Pierwszy odcinek jesienno-zimowego sezonu NERDYCJI zaczynamy od dłuższego przeglądu filmów i seriali, które latem obejrzeliśmy. A także, od 14:45, krótkie omówienie klasyka polskiego sf, Na srebrnym globie (1978/88), oraz nowego filmu dokumentalnego opowiadającym jego A potem—od 24:30—zaczynamy długo wyczekiwaną dwuczęściową wycieczkę na planetę Arrakis! Prób ekranizacji Diuny tworzonej przez Franka Herberta w latach 60-80. było dużo, najbliżej realizacji był słynny wizjoner Alejandro Jodorowsky, ale udało się to w końcu innemu kultowemu twórcy. Od dnia premiery dzieło Davida Lyncha dzieli; jedni kochają jego ambitną wizję i odważny styl wizualny, inni wytykają niepotrzebne zmiany w opowieści względem książek i szereg błędów formalnych znacząco utrudniających zrozumienie przedstawionej fabuły... Pewne jest jedno: ta pierwsza duża ekranizacja Diuny jest wspaniałym artefaktem amerykańskiej popkultury i makroświata sf połowy lat 80. Główny film tego odcinka: Dune (1984); reż i scen: D. Lynch, na podst. książek F. Herberta.; w rol. gł.: K. MacLachlan, V. Madsen, P. Stewart; muzyka: TOTO; kamera: F. Francis; prod.: Dino De Laurentiis Rekomendacje: Kuba i Damian: Zupełnym zbiegiem okoliczności obydwoje poleciliśmy dziś ten sam film: Pig (2021) z Nicolasem Cagem, bodaj największym ekscentrykiem Hollywood 21-wieku, w roli zrozpaczonego odludka starającego odnaleźć swoją skradzioną świnię… Czytaj więcej: Vulture: David Lynch’s Dune Is a Beautiful Sci-fi Disaster ScreenRant: Why David Lynch Disowned Dune (And Why He Was Wrong) Tor: David Lynch’s Dune Kept Science Fiction Cinema Strange Paste: David Lynch’s Dune Might Not Be Perfect, but Its New 4K Restoration Reminds Us It’s Admirable Deadline: Francesca Annis, The Original Lady Jessica, Lifts The Lid On Life Behind The Scenes Of David Lynch’s Epic Open Culture: Moebius’ Storyboards & Concept Art for Jodorowsky’s Dune Film dokumentalny o niedoszłej Dunie Jodorowskiego Odcinek podkastu Imaginary Worlds o wpływie Islamu na Diune Creditsy: Kuba i Damian wspólnie prowadzą i produkują NERDYCJĘ. Polubcie nas na fejsbuku albo piszcie na nerdycja@gmail.com. Za oprawę graficzną odpowiada Damian (ikonka od Freepik). Obróbką audio zajmujemy się naprzemiennie, w tym odcinku: Damian. Użyliśmy fragmentów utworów Kevina MacLeoda p.t. Fearless First, FUnky One, Slow Burn, Danger Storm, Son of a Rock, oraz Severe Tire Damage dostępnych tutaj na bazie licencji Creative Commons Attribution-ShareAlike 4.0 International.
I tak oto nadszedł koniec naszego kolejnego sezonu! W tym krótszym i luźniejszym odcinku podsumowujemy obserwacje i odkrycia po obejrzeniu kilkunastu filmowych wersji końca świata. Od 1968 do 2021 roku, od USA po Japonię, od Korei po Australię—filmy, które omawialiśmy, pokazywały całe spektrum możliwych apokalips: nuklearną zagładę i śmiertelną pandemię; zniszczenie środowiska (magicznego oraz naturalnego) i wyniszczającą wojnę z cyborgami; zużycie zasobów naturalnych jak i atak złych bogów… Wracamy pokrótce do wszystkich filmów, szukając wspólnych cech, oceniając nasze ulubione (i te mniej), oraz pytając: Czemu służą przedstawienia końców świata w filmach? Czy tylko rozrywce, czy czemuś więcej? Odcinki NERDYCJI z serii o końcach świata w filmach sf: #19: Nuklearna Zagłada #20: Śmiertelna Pandemia #21: Komiksowa Apokalipsa #22: Zniszczenie Świata Magicznego #23: Zniszczenie Środowiska #24: Ludzie vs. Maszyny #25: Koniec Ropy, Koniec Wody Wszystkie filmy, które omawialiśmy w tej serii: Planet of the Apes (1968) Beneath the Planet of the Apes (1970) Mad Max (1979) Mad Max 2 (1981) The Terminator (1984) Mad Max Beyond Thunderdome (1985) Terminator 2: Judgement Day (1991) Mononoke-hime (1997) Planet of the Apes (2001) Snowpiercer (2013) Rise of the Planet of the Apes (2011) Dawn of the Planet of the Apes (2014) Mad Max: Fury Road (2015) War for the Planet of the Apes (2017) Zack Snyder's Justice League (2021) Creditsy: Kuba i Damian wspólnie prowadzą i produkują NERDYCJĘ. Polubcie nas na fejsbuku albo piszcie na nerdycja@gmail.com. Za oprawę graficzną odpowiada Damian (ikonka od Freepik). Obróbką audio zajmujemy się naprzemiennie, w tym odcinku: Damian. Użyliśmy fragmentów utworu Kevina MacLeoda p.t. Electo Cabello dostępnego tutaj na bazie licencji Creative Commons&
W ostatnim odcinku serii o wizjach końca świata w filmach sf prezentujemy dyskusje nad serią filmów o Mad Maxie. Zaczynamy od pierwszego (który, wbrew naszym oczekiwaniom, okazała się bardzo zły) i kończymy na najnowszym (który, potwierdzając nasze wspomnienia, nadal bardzo dobrze się trzyma). W centrum uwagi, jak podczas całego sezonu, jest wizja apokalipsy: osuszone australijskie Wastelands, na których przestworzach brutalne gangi motocyklowe walczą o supremację i tylko nasz małomówny bohater jest w stanie stawić im czoła… Ta mocno męska wizja zostaje, na całe szczęście, zrewidowana w jednym z lepszych rebootów ostatnich lat, w której na dodatek brak ropy zostaje zastąpiony brakiem wody. Chodźcie z nami na NERDYCYJNĄ podróż po 35 latach wizji końca na pustynnych przestworzach! Główne filmy tego odcinka: Mad Max 2 (1981); reż: G. Miller; scen.: T. Hayes, G. Miller, B. Hannat; w rol. gł.: M. Gibson, B. Spence; muzyka: B. May; kamera: D. Semler; prod.: Kennedy Miller Prod., Warner Bros. Mad Max: Fury Road (2015); reż: G. Miller; scen.: G. Miller, B. McCarthy, N. Lathouris; w rol. gł.: T. Hardy. Ch. Theron, N. Hoult, Z. Kravitz; muzyka: Junkie XL; kamera: J. Seale; prod.: Kennedy Miller Prod., Warner Bros., Village Roadshow Rekomendacje: Kuba: Dwie Dupy o Dupie, podkast o pracy seksualnej w Polsce prowadzony z pozycji osób aktywnie zaangażowanych tę branżę. Damian: Film dokumentalny Roof Culture Asia (2017) z zapierającymi dech w piersiach ujęciami skakania pomiędzy dachami wieżowców w Hongkongu, Tokio i Seulu. Czytaj więcej: ScreenRant: How Every Earlier Mad Max Villain Influenced Immortan Joe and The War Boys Vulture: Review: You Don’t Just Watch Mad Max: Fury Road, You Rock Out to It Cinephilia & Beyond: In Search of Our Better Selves: The Rebirth, Redemption and Road Warriors of George Miller’s ‘Mad Max: Fury Road’ Flixist: Deep Analysis: Mad Max: Fury Road SyFyWire: Let us now praise Mad Max: Fury Road's Doof Warrior Vanity Fair: This Is Why We Haven’t Gotten a Mad Max: Fury Road Sequel Yet Creditsy: Kuba i Damian wspólnie prowadzą i produkują NERDYCJĘ. Polubcie nas na fejsbuku albo piszcie na nerdycja@gmail.com. Za oprawę graficzną odpowiada Damian (ikonka od Freepik). Obróbką audio zajmujemy się naprzemiennie, w tym odcinku: Kuba. Użyliśmy fragmentów utworów Kevina MacLeoda p.t. Fearless First, Cold Funk, Severe Tire Damage, Cut and Run, Inspired, oraz Electo Cabello dostępnych tutaj na bazie licencji Creative Commons Attribution-ShareAlike 4.0 International.
Dokładnie w trzydziestą rocznicę premiery kultowego Terminatora 2 przyglądamy się początkom całej serii o morderczej wojnie między maszynami/cyborgami a ludzkością! W tym przedostatnim odcinku naszego sezonu o końcach świata w filmach sf oczekiwania i wyobrażenia konfrontują się z rzeczywistością a nostalgiczne wspomnienia, o których istnieniu nawet do końca nie wiedzieliśmy, wychodzą na wierzch… *przeskocz na 9:43, żeby przejść od razu do odcinka i ominąć wstępną dyskusję o nowych komiksach, E.T. (1982) oraz Knives Out (2019). Główne filmy tego odcinka: The Terminator (1984); reż: J. Cameron; scen.: J. Cameron & G. A. Hurd; w rol. gł.: A. Schwarzenegger, L. Hamilton, M. Biehn; muzyka: B. Fiedel; kamera: A. Greenberg; prod.: Canal+, Paramount. Terminator 2: Judgement Day (1991); reż: J. Cameron; scen.: J. Cameron & W. Wisher; w rol. gł.: A. Schwarzenegger, L. Hamilton, E. Furlong; muzyka: B. Fiedel; kamera: A. Greenberg; prod.: Carolco, Canal+. Rekomendacje: Kuba: Kanał na YouTube Your Dinosaurs Are Wrong, który koryguje nasze błędne wyobrażenia o dinozaurach. Damian: 28 Days Later… (2002) niszowy zombie-horror Dany’ego Boyle w mocnym klimacie końca świata. Czytaj więcej: Den of Geek: Why The Terminator is a horror classic Film School Rejects: What Critics Thought About 'The Terminator' in 1984 Plot and Theme: Why “The Terminator” (1984) is the Greatest Terminator Film The Ringer: The Tin Man Gets His Heart: An Oral History of ‘Terminator 2: Judgment Day’ Kqed: The Timeless Feminism of Sarah Connor in 'Terminator 2' SyFyWire: Debate Club: Which is better: The Terminator or Terminator 2: Judgment Day? Creditsy: Kuba i Damian wspólnie prowadzą i produkują NERDYCJĘ. Polubcie nas na fejsbuku albo piszcie na nerdycja@gmail.com. Za oprawę graficzną odpowiada Damian (ikonka od Freepik). Obróbką audio zajmujemy się naprzemiennie, w tym odcinku: Kuba. Użyliśmy fragmentów utworów Kevina MacLeoda p.t. Fearless First, Cold Funk, Severe Tire Damage, Cut and Run, Inspired, oraz Electo Cabello dostępnych tutaj na bazie licencji Creative Commons Attribution-ShareAlike 4.0 International.
Zniszczeniom świata ciąg dalszy w naszej NERDYCYJNEJ miniserii: podczas gdy w ostatnim odcinku to magiczne środowisko znikało, w dzisiejszym filmie stematyzowane zostaje bardziej rzeczywiste wyniszczenie środowiska naturalnego. Snowpiercer, koreańska, ale i bardzo międzynarodowa produkcja, pomimo upływu czasu wydaje się dziś wręcz jeszcze bardziej aktualnym filmem niż podczas swojej premiery w 2013 roku. Omawiając zaprezentowaną wizję końca świata, zarazem dotykamy istotnej problematyki związanej z przeniesieniem odpowiedzialności za kryzys klimatyczny na jednostkę. A także: rozmawiamy o horyzontalnych metaforach nierówności społecznych późnego kapitalizmu; dominującym dziś wszędzie realizmie kapitalistycznym, przez który tak trudno wyobrazić sobie świat bez tej ekonomicznej superstruktury; jak i o kulcie jednostki i współwinie rewolucjonistów. *Przeskocz do 16:30 jeśli chcesz ominąć wstępną dyskusję pełną spoilerów o serialach Stargate, WandaVision oraz The Falcon and the Winter Soldier, a także dłuższą rozmowę (do której wracamy i będziemy wracać!) o problemach z tzw. kanonem. Główny film tego odcinka: Snowpiercer (2013); reż: Bong Joon Ho; scen.: Bong Joon Ho & K. Masterson, na podst. komiksu aut. J. Lob, B. Legrand, J.-M. Rochette; w rol. gł.: Ch. Evans, Song Kang-ho, W. Hurt, E. Harris, T. Swinton; muzyka: M. Beltrami; kamera: Hong Kyung-pyo; prod.: Moho Film. Rekomendacje: Kuba: Fall of Civilizations Podcast, historyczna audycja w temacie naszej miniserii, czyli podkastowe eksploracje końców cywilizacji. Damian: Murder on the Orient Express (1974), genialny film z gatunku whodunit w reżyserii wybitnego Sidneya Lumeta, oraz Behind the Curve (2018), dokument traktujący o ludziach myślących, że ziemia jest płaska. Czytaj więcej: Gerry Canavan: “If the Engine Stops, We’d All Die”: Snowpiercer and Necrofuturism Looper: The Biggest Differences Between The Snowpiercer Movie And TV Show Explained SyFy Wire: Could climate engineering really create Snowpiercer's frozen Earth? The Science Behind the Fiction Nerdwriter1: Snowpiercer: The Artist As Historian Kay and Skitties: Snowpiercer: Class And Intellectuals Rhino Stew: Why SNOWPIERCER is a sequel to WILLY WONKA AND THE CHOCOLATE FACTORY Creditsy: Kuba i Damian wspólnie prowadzą i produkują NERDYCJĘ. Polubcie nas na fejsbuku albo piszcie na nerdycja@gmail.com. Za oprawę graficzną odpowiada Damian (ikonka od Freepik). Obróbką audio zajmujemy się naprzemiennie, w tym odcinku: Damian. Użyliśmy fragmentów utworów Kevina MacLeoda p.t. Fearless First, Funky One, Cold Funk, Severe Tire Damage, Cut and Run, Inspired, oraz Electo Cabello dostępnych tutaj na bazie licencji Creative Commons Attribution-ShareAlike 4.0 International.
W tym miesiącu wracamy do anime, ale tym razem w wykonaniu mistrza Hayao Miyazakiego i jego Studia Ghibli. Film, który dziś omawiamy jest równie piękny jak i smutny: melancholijny koniec magicznego świata bożków i duszków naturalnych przeciwstawiony zostaje progresowi technologicznemu ludzkiej cywilizacji. Całościowo opowieść nie obiera jednak jasnej pozycji po żadnej ze stron. Raczej, Księżniczka Mononoke pozostawia przestrzeń dla własnego wyboru i jeśli coś, to podkreśla cykliczność nieuniknionych przemian. (Uwaga, są spoilery kilku nowych filmów i seriali -- przeskocz do 13:25, żeby zacząć słuchać odcinka właściwego.) Główny film tego odcinka: Mononoke-hime (1997); reż: Hayao Miyazaki; scen.: Hayao Miyazaki; muzyka: Joe Hisaishi; kamera: Atsushi Okui; prod.: Studio Ghibli. Rekomendacje: Kuba: Fringe (2008-2013), serial fantastyczno-naukowy pełen tajemnic, czyli Archiwum X wczesnych lat 2000-nych w wykonaniu JJ Abramsa. Damian: The Last Black Man in San Francisco (2019), film traktujący o nierównościach społecznych wynikających z (nie)posiadania nieruchomości w USA; lekko w stylu Wesa Andersona, ale na poważnie. Czytaj więcej: Polygon: Princess Mononoke breaks the Studio Ghibli rules to tell a better story The Spool: “Princess Mononoke” & the Beauty of Unpleasant Matters Accented Cinema: Princess Mononoke Writing Humanity Vice: 'Princess Mononoke' Predicted Our Cursed Present Creditsy: Kuba i Damian wspólnie prowadzą i produkują NERDYCJĘ. Polubcie nas na fejsbuku albo piszcie na nerdycja@gmail.com. Za oprawę graficzną odpowiada Damian (ikonka od Freepik). Obróbką audio zajmujemy się naprzemiennie, w tym odcinku: Kuba. Użyliśmy fragmentów utworów Kevina MacLeoda p.t. Fearless First oraz Cut and Run dostępnych tutaj na bazie licencji Creative Commons Attribution-ShareAlike 4.0 International.
Dzisiejszy film jest wynikiem sytuacji gdy wielkie hollywoodzkie studio ugina się pod internetową akcją najbardziej zagorzałych fanów i przeznacza kilkadziesiąt milionów dolarów na dokończenie (i tak już kosztującej ponad 350 milinów dolarów) wizji reżysera, dając mu absolutnie wolną rękę. #snydercut, bo o tym zjawisku mowa, jest pełen kiczu i komiksowej przaśności -- ale też, jak to u nas, idealną wymówką do omówienia różnych aspect ratio i ich wpływu na filmy; problemów i pozytywów comic relief; tego, dlaczego DCEU nie działa tak dobrze jak MCU; oraz przede wszystkim tego, czy nowe filmy są powtórzeniami starych i dlaczego nam to się podoba (lub nie)... *Jakość dźwięku w dzisiejszym odcinku niestety ucierpiała przez problemy techniczne, przepraszamy! Główny film tego odcinka: Zack Snyder's Justice League (2021), reż: Z. Snyder; scen.: Z. Snyder, Ch.Terrio, W. Beall; w rol. gł.: B. Affleck, G. Gadot, H. Cavill, R. Fisher, E. Miller, J. Mamoa; muzyka: Junkie XL; kamera: F. Wagner; prod.: Warner Bros. Rekomendacje: Kuba: Loop Hero, kolejna ciekawa indie gra, tym razem polegająca na cyklicznej i strategicznej walce w średniowiecznym retro świecie. Damian: Duel of the Fates, publikacja internetowa komiksu Andrew Winegarner’a na bazie nieużytego scenariusza do IX części Gwiezdnych Wojen. Czytaj więcej: Buzfeed: 43 Changes Zack Snyder Made To “Justice League” That Turned It Into Basically A Different Movie tor.com : They Made a Whole New Justice League so We Don’t Have to Look at Superman’s Uncanny Face Variety: How the ‘Justice League’ Snyder Cut Reverses Joss Whedon’s Version The Hollywood Reporter: Why Superman's 'Justice League' Return Matters NoFilmSchool: Warners Says It Won't Bend to #AyerCut or #RestoretheSnyderverse Creditsy: Kuba i Damian wspólnie prowadzą i produkują NERDYCJĘ. Polubcie nas na fejsbuku albo piszcie na nerdycja@gmail.com. Za oprawę graficzną odpowiada Damian (ikonka od Freepik). Obróbką audio zajmujemy się naprzemiennie, w tym odcinku: Damian. Użyliśmy fragmentów utworów Kevina MacLeoda p.t. Fearless First oraz Cut and Run dostępnych tutaj na bazie licencji Creative Commons Attribution-ShareAlike 4.0 International.
W drugim odcinku nowej NERDYCJNEJ serii o wizjach końca świata kontynuujemy dyskusje o planecie małp: tym razem jednak zwiedzamy jej nową wersję z nowej trylogii oscylującej wokół szympansa Cezara. Podczas gdy pierwsza część pełna jest odwołań do oryginalnego filmu z 1968, kolejne idą już własną dość ciekawą ścieżką. Jako całość, pomimo znaczących niedociągnięć, jest także dosyć nowatorskim pomysłem na to, jak robić rebooty/remajki w erze nostalgii. Główny filmy tego odcinka: Rise of the Planet of the Apes (2011); reż: R. Wyatt; scen.: R. Jaffa, A. Silver (na podst. książki P. Boulle); w rol. gł.: J. Franco, A. Serkis, J. Lithgow; muzyka: P. Doyle; kamera: A. Lesnie; prod.: 20th Century Fox. Dawn of the Planet of the Apes (2014); reż: M. Reeves; scen.: M. Bomback, R. Jaffa, A. Silver; w rol. gł.: A. Serkis, G. Oldman, J. Clarke; muzyka: M. Giacchino; kamera: M. Seresin; prod.: 20th Century Fox. War for the Planet of the Apes (2017); reż: M. Reeves; scen.: M. Bomback, R. Jaffa, A. Silver; w rol. gł.: A. Serkis, W. Harrelson; muzyka: M. Giacchino; kamera: M. Seresin; prod.: 20th Century Fox. Rekomendacje: Kuba: Klimatyczna indie gra Factorio, w której gracz wciela się we wszechwładnego wytwórcę fabryk na odległej planecie. Damian: Dekalog (1989-90) K. Kieślowskiego, wybitna seria dziesięciu filmów średniej długości, która dziś funkcjonowałaby jako miniserial. Czytaj więcej:a Polygon: Every Planet of the Apes movie has a pointed message about life in 2020 ScreenRant: How Planet Of The Apes Succeeded Where Other Modern Reboots Failed SYFY Wire: Could the simian world of Planet of the Apes actually be our future? Looper: The Sequel To War For The Planet Of The Apes: Everything We Know So Far Creditsy: Kuba i Damian wspólnie prowadzą i produkują NERDYCJĘ. Polubcie nas na fejsbuku, albo piszcie na nerdycja@gmail.com. Za oprawę graficzną odpowiada Damian (ikonka od Freepik). Obróbką audio zajmujemy się naprzemiennie, w tym odcinku: Kuba. Użyliśmy fragmentów utworów Kevina MacLeoda p.t. Fearless First oraz Funky One dostępnych tutaj na bazie licencji Creative Commons Attribution-ShareAlike 4.0 International.
Wraz z nowym rokiem zaczynami kolejny NERDYCYJNY minisezon! Tym razem będziemy analizować różne wizje końca świata w filmach fantastyczno-naukowych. Na pierwszy, niechronologiczny ogień, bierzemy absolutny klasyk kina sci-fi: serię o planecie małp (dziś przede wszystkim o pierwszym filmie z 1968 jak i wątpliwej jakości remajku Tima Burtona z 2001 roku). Co symbolizują małpy a co ludzie w tym niesamowitym świecie przedstawionym? Jaka jest symbolika języka, jego posiadania tudzież braku? I jaka jest ta wizja końca świata tutaj, osadzona w realiach politycznych lat 60. i strachach przed ostateczną wojną nuklearną? Uwaga, są spoilery Wonder Woman 1984, nowego sezonu The Mandalorian, i pierwszych odcinków WandaVision (przeskocz do 10:20 żeby je ominąć.) Główny filmy tego odcinka: Planet of the Apes (1968), reż: F. J. Schaffner; scen.: M. Wilson i R. Sterling (na podst. książki P. Boulle); w rol. gł.: Ch. Heston, R. McDowall, K. Hunter; muzyka: J. Goldsmith; kamera: L. Shamroy; prod.: 20th Century Fox. Planet of the Apes (2001), reż: T. Burton; scen.: W. Broyles Jr i L. Konner (na podst. książki P. Boulle); w rol. gł.: M. Walhberg, H. Bonham Carter, T. Roth; muzyka: D. Elfman; kamera: P. Rousselot; prod.: 20th Century Fox. Rekomendacje: Kuba: Podkast Well There’s Your Problem, który w progresywny i zabawny sposób omawia historyczne katastrofy inżynieryjne. Damian: Spirit World Field Guide, nowy concept album Aeasop Rocka, w którym raper zabiera nas w podróż po wyimaginowanym świecie fantastyczno-magicznym. Czytaj więcej: Redeeming Culture: The Cinephile: Planet of the Apes (1968) Cinephilia & Beyond: Beware the Beast Man, For He Is the Devil’s Pawn: Franklin J. Schaffner’s ‘Planet of the Apes’ TV Tropes: Planet of the Apes The Conversation: Apes, robots and men: the life and death of the first space chimp Creditsy: Kuba i Damian wspólnie prowadzą i produkują NERDYCJĘ. Polubcie nas na fejsbuku albo piszcie na nerdycja@gmail.com. Za oprawę graficzną odpowiada Damian (ikonka od Freepik). Obróbką audio zajmujemy się naprzemiennie, w tym odcinku: Damian. Użyliśmy fragmentów utworów Kevina MacLeoda p.t. Fearless First oraz Amazing Plan dostępych tutaj na bazie licencji Creative Commons Attribution-ShareAlike 4.0 International.
Czym jest cyberpunk? Skąd się wziął, czym się charakteryzuje i jak go rozpoznać? Czy cyberpunk jako gatunek nadal może być równie rewolucyjny co w latach 80tych? I co pozostało z wizji przedstawionych w cyberpunkowych dziełach kulturowych? NIEPEŁNA LISTA DZIEŁ CYBERPUNKOWYCH: BLADE RUNNER (1982) TRON (1982) ROBOCOP (1987) AKIRA (1988) TOTAL RECALL (1990) + (2012) GHOST IN THE SHELL (1995) JOHNNY MNEMONIC (1995) MATRIX TRILOGY (1999-2003) MINORITY REPORT (2002) PAPRIKA (2006) TRON LEGACY (2010) REPO MAN (2010) DREDD (1995) + (2012) ELYSIUM (2013) EX MACHINA (2014) BLADE RUNNER 2019 (2017) ALTERED CARBON (2018-) UPGRADE (2018) ALITA: BATTLE ANGEL (2019) CYBERPUNK 2077 (2020) NIEPEŁNA LISTA -PUNKÓW: Retrofuturystyczne: Steampunk Dieselpunk Decopunk Atompunk Steelpunk Clockpunk Roccopunk Stonepunk Islandpunk Afropunk Futurystyczne: Solarpunk Lunarpunk Biopunk Nanopunk Postcyberpunk Rekomendacje Kuba: THE RIPPER (2020), true-crimowy serial dokumentalny dostępny na Netflixie. Damian: Gra komputerowa Blade Runner, dostępna w zremasterowanej wersji n.p. tutaj. Czytaj więcej Jonas Ceiak: The Cultural Significance of Cyberpunk Just Write: Blade Runner, Altered Carbon, and the Relevancy of Cyberpunk Indigo Gaming: Cyberpunk Documentary cz. 1 oraz cz. 2 John Perry Barlow: A Declaration of the Independence of Cyberspace Wikipedia: A Cyborg Manifesto Jing Daily: Why Is Post-COVID China Embracing A Cyberpunk Aesthetic KP: „Cyberpunk 2077”: Rewolucja nie działa Astral Throb: GRAVITY A Synthwave Retrowave Special Compilation Creditsy Kuba i Damian wspólnie prowadzą i produkują NERDYCJĘ. Polubcie nas na fb i piszcie na nerdycja@gmail.com. Za oprawę graficzną odpowiada Damian (ikonka od Freepik). Obróbką audio zajmujemy się naprzemiennie, w tym odcinku: Kuba. Użyliśmy fragmentów utworów Kevina MacLeoda p.t. Fearless First, Danger Storm, Cold Funk, Tea Roots, Amazing Plan, Pyro Flow i Funky One dostępych tutaj na bazie licencji Creative Commons Attribution-ShareAlike 4.0 International.
Na mniej lub bardziej stale zagościła u nas NERDYCYJNA filmówka, czyli subiektywny przegląd ostatnio obejrzanych filmów i seriali w wykonaniu Kuby i Damiana. Od niej też zaczyna się nasz dzisiejszy odcinek. A potem: film kostiumowe w całej swojej obfitości, czyli wspaniała i powalająca Kleopatra w wykonaniu Liz Taylor pod dyrekcją J. L. Mankiewicza! Jak przystało na dyskusję tego epickiego filmu, którego pierwotna wersja miała trwać ponad sześć godzin, i nasz odcinek jest dłuższy niż zazwyczaj. Większą część spędzamy na przeglądzie burzliwej historii jego produkcji—ale też rozmawiamy o problematycznych sposobach przedstawiania kobiet u władzy oraz o historycznych ocenach tego filmu, Taylor, a także Kleopatry. Główny film tego odcinka: Cleopatra (1963), reż: J. L. Mankiewicz; scen.: J. L. Mankiewicz, R. MacDougall, S. Buchman; w rol. gł.: E. Taylor, R. Burton, R. Harrison, R. McDowall; muzyka: A. North; prod.: 20th Century Fox. Rekomendacje: Kuba: The Alienist, serial kryminalny rozgrywający się w XIX-wiecznym Nowym Jorku. Damian: Książka How to Live Safely in a Science Fictional Universe Charlesa Yu, którą najprościej opisać jako wielopoziomową opowieść wokół podróży w czasie i przestrzeni. Czytaj więcej: IMDb: (Niekompletna) lista filmów osadzonych w starożytności YouTube: The Making of Cleopatra (1963) The New Yorker: The Case for “Cleopatra” Jon Solomon: “In the Wake of "Cleopatra": The Ancient World in the Cinema since 1963” Simon Ryle: “Antony and Cleopatra, Mankiewicz and the Sublime Object” Francisco Pina Polo: “The Great Seducer: Cleopatra, Queen and Sex Symbol” Francesca Royster: Becoming Cleopatra: The Shifting Image of an Icon Creditsy: Kuba i Damian wspólnie prowadzą i produkują NERDYCJĘ. Polubcie nas na fejsbuku i na instagramie, albo piszcie na nerdycja@gmail.com. Za oprawę graficzną odpowiada Damian (ikonka od Freepik). Obróbką audio zajmujemy się naprzemiennie, w tym odcinku: Damian. Użyliśmy fragmentów utworów Kevina MacLeoda p.t. Fearless First, Amazing Plan, Cold Funk, Funky One, Severe Tire Damage, Pyro Flow i Smash Sketch dostępnych tutaj na bazie licencji Creative Commons Attribution-ShareAlike 4.0 International.
Odcinek jubileuszowy: NERDYCJA świętuje swoje pierwsze urodziny! Zaczynamy więc od rozmowy lekko nostalgicznej i o tym, z czego jesteśmy najbardziej zadowoleni—ale też o tym, nad czym jeszcze chcemy popracować. A potem: temat odcinka, czyli Halloween z Johnem Carpenterem! Najpierw omawiamy pierwszy z serii filmów o Michealu Myersie, czyli oryginalny Halloween, który w bardzo mocny sposób tematyzuje kolektywne strachy małych amerykańskich miasteczek końca lat 70. Następnie przechodzimy do absolutnie kultowego The Thing, czyli ponadczasowej opowieści, w której każdy podejrzewa każdego o bycie tym złym… A na koniec: sprawdzamy, jak pierwsza wersja tej samej opowieści z początku lat pięćdziesiątych przetrwała próbę czasu. Nie bójcie się, razem damy radę! Główne filmy tego odcinka: Halloween (1978), reż: J. Carpenter; scen.: J. Carpenter, D. Hill; w rol. gł.: J. Lee Curtis, D. Pleasance; muzyka: J. Carpenter; prod.: Compass Int. / Aquarius Releasing. The Thing (1982), reż: J. Carpenter; scen.: B. Lancaster, (na podst. pow. J. W. Campbella); w rol. gł.: K. Russell, K. David; muzyka: E. Moricone; prod.: Universal Pictures. The Thing from Another World (1951), reż: Ch. Nyby (oraz H. Hawks); scen.: Ch. Lederer (na podst. pow. J. W. Campbella); w rol. Gł.: M. Sheridan, K. Tobey; muzyka: D. Tiomkin; prod.: Winchester Pictures. Rekomendacje: Kuba: Forbidden Planet (1956), klasyczny film sci-fi z połowy lat 50. z młodym Lesliem Nielsenem w niekomediowej roli. Damian: Podkast You Must Remeber This opowiadający fascynujące historie z czasów świetności Hollywood. Czytaj więcej: Cinephilia&Beyond: John Carpenter’s ‘The Thing’: The Story of an SF Horror Game-Changer Bloody Disgusting: The Boogeyman, Fear, and Responsibility – A Close Analysis of ‘Halloween’ (1978) American Cinematographer: The Thing From Another World Creditsy: Kuba i Damian wspólnie prowadzą i produkują NERDYCJĘ. Polubcie nas na fejsbuku i na instagramie, albo piszcie na nerdycja@gmail.com. Za oprawę graficzną odpowiada Damian (ikonka za Freepik). Obróbką audio zajmujemy się naprzemiennie, w tym odcinku: Kuba. Użyliśmy fragmentów utworów Kevina MacLeoda p.t. Fearless First i Funky One dostępnych tutaj na bazie licencji Creative Commons Attribution-ShareAlike 4.0 International.
Kolejny specjalny odcinek NERDYCJI podzieliliśmy aż na trzy części! Najpierw zaczynamy od przeglądu nowych zwiastunów—miało być więcej ale koniec końców skupiamy się na Dune (2021) i The Batman (2022). Potem zaczynamy przygodę ze spooktoberem, a więc Nerdycyjnego Horror Show odsłona pierwsza! Rozmawiamy o trzech głośnych filmach z gatunki z ostatniego roku—The Lighthouse (2019), Midsommar (2019) oraz Us (2019)—a także o współczesnym klasyku czyli The VVitch (2015). Kończymy zaś nasz celuloidowy sprint analizą rosyjskiego horroru sci-fi Sputnik (2020), który w dość ciekawy sposób łączy w sobie szereg konwencji znanych choćby z Alien (1979) czy Arrival (2016)—ale czy spełnia oczekiwania, tego dowiecie się z naszego odcinka! Temat filmowy odcinka: Sputnik (2020), reż: E. Abramenko; scen.: O. Malovichko, A. Zolotarev; w rol. Gł.: O. Akinshina, F. Bondarchuk, P. Fyodorov; prod.: Czytaj więcej: NYT: ‘Sputnik’ Review: A Return From Space, With a Little Something Inverse: SPUTNIK DIRECTOR: SCI-FI IS A "NEW GENRE" FOR RUSSIA Vanity Fair: Review: Sputnik, Russia’s Hit New Sci-Fi Thriller, is Familiarly Unfamiliar Daily Beat: A Terrifying Alien Movie About the Fall of the Soviet Union EW: Read Martin Scorsese's introduction to Ari Aster's Midsommar Hollywood Reporter: 'The Lighthouse,' 'The Witch' and the Horror of Robert Eggers The Brooklyn Rail: “It's Our Time Now”: The Aesthetics of Horror in Jordan Peele’s Us Creditsy: Kuba i Damian wspólnie prowadzą i produkują NERDYCJĘ. Za oprawę graficzną odpowiada Damian (zdjęcia Saturna z Nasa Images). Polubcie nas na fejsbuku: fb.me/nerdycja albo piszcie na nerdycja@gmail.com! Obróbką audio zajmujemy się naprzemiennie, w tym odcinku: Kuba. Użyliśmy fragmentów utworów Kevina MacLeoda p.t. Fearless First, Evil Plan, i Funky One dostępnych tutaj na bazie licencji Creative Commons Attribution-ShareAlike 4.0 International.
W pierwszym odcinku jesiennej serii NERDYCJI o najgorętszym ostatnio filmie, czyli o nowej wersji Mulan od Disneya i wszystkich powiązanych z nią problemach. Rozpoczynamy rozmowę od spojrzenia na klasyczną animację Disneya z '98 roku, która nie dość, że wytrzymuje próbę czasu, to jest tym bardziej przyjemna w porównaniu z nową wersją live action… Dyskusja wokół filmu z roku 2020 jest mocno nacechowana politycznie i światopoglądowo gdyż i takie są problemy z tym filmem: rozmawiamy o relacji Hollywood z rynkami kapitałowymi, o tym jak i czy poglądy twórców mają wpływ na odbiór dzieła, oraz o zaprzepaszczonym potencjale anty-patriarchalnym tego filmu. Chodźcie z nami, jest ciekawie! Najważniejsze omawiane filmy: Mulan (2020), reż: N. Caro; scen.: R. Jaffa, A. Silver, E. Martin, L. Hynek; w rol. gł.: Yifei Liu, Donnie Yen, Li Gong, Jason Scott Lee, Jet Li, Tzi Ma; prod.: Walt Disney Pictures. Rekomendacje: Kuba: Twin Peaks (1990-1991) legendarny i kultowy serial Davida Lyncha, który pomimo upływu czasu nie przestaje zachwycać. Damian: “Ewangelia według węgorza” Patricka Svenssona w której rzeczowy opis fenomenu jakim jest zwierzę znane jako węgorz miesza się z emocjonalną opowieścią o relacjach międzyludzkich. Czytaj więcej: AAS: More Hun than Han: Reading the Tabghach “Ballad of Mulan” in 2020 Vox: What Mulan taught me about identity, honor, and drag saving China The Washington Post: Why Disney’s new ‘Mulan’ is a scandal FP: ‘Mulan’ Has A Message: Serve China and Forget About the Uighurs CNN: Historian: I watched 'Mulan' so you don't have to The News Lens: Disney’s ‘Mulan’ Dishonors a Beloved Folktale SupChina: Why Chinese viewers hate Disney’s ‘Mulan’ Creditsy: Kuba i Damian wspólnie prowadzą i produkują NERDYCJĘ. Za oprawę graficzną odpowiada Damian (zdjęcia Saturna z Nasa Images). Polubcie nas na fejsbuku: fb.me/nerdycja albo piszcie na nerdycja@gmail.com! Obróbką audio zajmujemy się naprzemiennie, w tym odcinku: Damian. Użyliśmy fragmentów utworów Kevina MacLeoda p.t. Fearless First, Funky One, Slow Burn, Danger Strom, Amazing Plan, Son of a Rocket, Tea Roots, Who Likes to Party i Severe Tire Damage dostępnych tutaj na bazie licencji Creative Commons Attribution-ShareAlike 4.0 International.
Luźne podsumowanie naszej pierwszej serii tematycznej, w której przyglądaliśmy się sześciu filmom z punktu widzenia miast przyszłości w nich przedstawionych. Podróżowaliśmy przez prawie sto lat historii kina, od niemieckiego ekspresjonizmu, przez francuską nową falę i brytyjsko-hollywoodzkie klasyki gatunku, po japońskie anime i współczesne filmy o superbohaterach—wszystko z zapytaniem o to, jaką rolę pełni w nich miasto. Podsumowując nasze dyskusje robimy rankingi oraz szukamy wspólnych wątków i różnic. Chodźcie z nami raz jeszcze na spacer po miastach przyszłości—po raz ostatni, albo i nie... Najważniejsze omawiane filmy: Nerdycja #6 — Metropolis (1927) Nerdycja #8 — Alphaville (1965) Nerdycja #9 — Blade Runner (1982) Nerdycja #10 — Brazil (1985) Nerdycja #11 — Akira (1988) Nerdycja #12 — Black Panther (2018) Creditsy: Kuba i Damian wspólnie prowadzą i produkują NERDYCJĘ. Za oprawę graficzną odpowiada Damian (zdjęcia Saturna z Nasa Images). Polubcie nas na fejsbuku: fb.me/nerdycja albo piszcie na nerdycja@gmail.com! Obróbką audio zajmujemy się naprzemiennie, w tym odcinku: Damian. Użyliśmy fragmentów utworów Kevina MacLeoda p.t. Electro Cabello, Pyro Flow, Danger Strom, Son of a Rocket, Aurea Carmina, Severe Tire Damage, Tea Roots, Who Likes to Party, i Smash Sketch dostępnych tutaj na bazie licencji Creative Commons Attribution-ShareAlike 4.0 International.
W szóstym i ostatnim odcinku NERDYCYJNEJ mini-serii miejskiej udajemy się do Wakandy, fikcyjnego kraju istniejącego w ramach filmowego uniwersum Marvela. Golden City, bo tak nazywa się jego stolica, jest istną mieszanką wszystkiego, co może się kojarzyć z Afryką—i zarazem z mega-miastem przyszłości. Latające samochody krzyżują tu swoje drogi z karawanami, a kolorowe jarmarki istnieją obok przeszklonych wieżowców. Lecz, dyskutując o Wakandzie nie sposób pominąć tego co za nią stoi: z jednej strony jest to bowiem swego rodzaju afro-amerykańskie wyobrażenie mocno zakrawające o orientalizm, ale z drugiej strony też pewna niezaprzeczalna moc i ważność kulturowa jaką ten film ze sobą niesie. Najważniejsze omawiane filmy: Black Panther (2018), reż: R. Coogler; scen.: R. Coogler i J. R. Cole (na podst. komiksów S. Lee i J. Kirbiego); w rol. Gł.: Ch. Boseman, M. B. Jordan, L. Nyong’o, L. Wright, M. Freeman, A. Serkis; prod.: Marvel Studios. Rekomendacje: Kuba: There Will be Blood (2007), głośny film o początkach przemysłowego wydobycia ropy naftowej w Stanach z genialną rolą Daniela Day-Lewisa i Paula Dano. Damian: Space is the Place (1974), zwariowany projekt filmowo-muzyczny Sun Ra, ikona afrofuturyzmu i blaxploitation lat 70tych. Czytaj więcej: The New York Times Magazine: Why ‘Black Panther’ Is a Defining Moment for Black America Vulture: A Brief History of Wakanda, Black Panther’s Fictional Utopia Architectural Digest: The Real-Life Possibilities of Black Panther's Wakanda Bloomberg CityLab: The Social Responsibility of Wakanda’s Golden City Matechi: Architectural Inspirations of Wakanda IndieWire: Building Wakanda on Ryan Coogler’s Vision of Identity and Unity FastCompany: Meet The Designer Who Created Black Panther’s Wakanda Origins: Searching for Wakanda: The African Roots of the Black Panther Story Creditsy: Kuba i Damian wspólnie prowadzą i produkują NERDYCJĘ. Za oprawę graficzną odpowiada Damian (zdjęcia Saturna z Nasa Images). Polubcie nas na fejsbuku: fb.me/nerdycja albo piszcie na nerdycja@gmail.com! Obróbką audio zajmujemy się naprzemiennie, w tym odcinku: Kuba. Użyliśmy fragmentów utworów Fearless First, Son of a Rocket, Eighties Action, Inspired, Local Forecast oraz Funky One Kevina MacLeoda p.t. Fearless First, Funky One, oraz Protofunk dostępnych tutaj na bazie licencji Creative Commons Attribution-ShareAlike 4.0 International.
Piąta NERDYCJA wokoło miejska a niej kultowy film anime, który za jednym zamachem wprowadził japońską animację na popkulturowe salony świata, jak i zapoczątkował trend cyberpunkowego anime w samej Japonii: Akira! Dużo dyskutujemy o Neo-Tokyo—o znaczeniu jego zniszczenia, odbudowy, i ponownego zniszczenia; o wielowarstwowości i głębi animacji metropolitalnej; o rozpadzie społeczno-politycznym widocznym w każdym kadrze; o relacji między mieszkańcami a samym miastem; i o rzeczywistych podobieństwach między nim a Tokio czy Hong Kongiem. Wchodzimy też w głębsze rozmowy na temat możliwych interpretacji głównych bohaterów i ich motywacji, szukając powiązań między Godzillą (odcinek #4!) a tytułowym Akirą. Wszystko zaś kończymy bodaj naszym ulubionym tematem: rolą nostalgii i problemem z hollywoodzkimi remejkmi filmów anime. Chodźcie z nami, będzie fajnie! Najważniejsze omawiane filmy: Akira (1988), reż: Katsuhiro Otomo; scen.: Katsuhiro Otomo (na podst. mangii), Izo Hasimoto; prod.: Tokyo Movie Shinsha, Toho. Rekomendacje: Kuba: Horrorowa manga Gyo autorstwa Junji Ito, przedziwna i fascynująca — na pewno jednak nie pozostawiająca czytelnika obojętnym… Damian: Humanity Has Not Yet Failed, opowieść Grety Thunberg o swoich przeżyciach z rejsu do Ameryki, ze spotkań na szczycie i z protestów klimatycznych — mocne, aktualne i poruszające. Czytaj więcej: Empire: Akira: The Story Behind the Film The Guardian: The 'year of Akira': the film's vision of 2019, compared with today's Tokyo – in pictures Domusweb: Welcome to Neo-Tokyo, the most important city that you’ve never been to The Guardian: Akira: the future-Tokyo story that brought anime west Fonts In Use: Akira by Katsuhiro Otomo IGN: Akira: The Tortured History of the Unmade Live-Action Adaptation Ch. Bolton “From Ground Zero to Degree Zero: Akira from Origin to Oblivion” S. Napier “Panic Sites: The Japanese Imagination of Disaster from Godzilla to Akira” Creditsy: NERDYCJA jest prowadzona i produkowana przez Kubę i Damiana. Miks audio: Damian. Oprawa graficzna: Damian, zdjęcie Saturna z Nasa Images. Polubcie nas na fb.me/nerdycja, albo prześlijcie nam wiadomość na nerdycja@gmail.com. W tym odcinku użyliśmy fragmentów utworów Fearless First, Funky One, oraz Protofunk skomponowanych przez Kevina MacLeoda; wszystkie utwory dostępne pod https://incompetech.filmmusic.io/artists/kevin-macleod na bazie licencji Creative Commons Attribution-ShareAlike 4.0 International.
Kolejny odcinek NERDYCJOWEJ serii miejskiej, a w nim bodaj najbardziej architektoniczna dyskusja dotychczas! Udajemy się do świata onirycznej imaginacji brytyjskiego wizjonera Terry’ego Gilliama, w którym dystopijne miasto przyszłości zderza się z nieograniczonymi przestworzami wyobraźni. Szukając sensu w tym filmie sci-fi bazującym mocno na absurdzie i ironii dyskutujemy o problemie miast zaplanowanych od zera oraz o starej lecz bardzo płodnej metaforze miasta jako żywego organizmu. Odnajdujemy też cały szereg wpływów poprzednich filmów z tego sezonu na przedstawienie miasta tutaj, a także próbujemy zrozumieć czy zaskakująca końcówka Brazil rzeczywiście nie jest happy endem czy może jednak tak… Najważniejsze omawiane filmy: Brazil (1985), reż: T. Gilliam; scen.: T. Gilliam, T. Sheppard, Ch. McKeown; w rol. gł.: J. Pryce, R. De Niro, M. Palin, K. Greist; prod. Universal Pictures, Regency Ent. Rekomendacje: Kuba: Rosemary’s Baby (1968), kontrowersyjny ale niezwykle wpływowy horror Romana Polańskiego, który nadal zaskakuje i przeraża. Damian: Spatial Bodies, surrealistyczny video art kolektywu AUJIK, w którym miasto dosłownie zachowuje się niczym żywy organizm. Czytaj więcej: Cinephilia & Beyond: Duct Soup: The Daffy, Dystopian Design Nightmare of Terry Gilliam’s ‘Brazil’ Goomba Stomp: Madness and the Search for Meaning in Terry Gilliam’s ‘Brazil’ Wide Angle / Closeup: The Saga of Brazil Wide Angle / Closeup: Capturing a ‘Brazil Look’ Consequence of Sound: The Nightmare of Terry Gilliam’s Brazil 30 Years Later Creditsy: NERDYCJA jest prowadzona i produkowana przez Kubę i Damiana. Miks audio: Kuba. Oprawa graficzna: Damian, zdjęcie Saturna z Nasa Images. Polubcie nas na fejsbuku: fb.me/nerdycja! Albo prześlijcie nam wiadomość na nerdycja@gmail.com. W tym odcinku użyliśmy fragmentów utworów Fearless First, Son of a Rocket, Eighties Action, Inspired, oraz Funky One skomponowanych przez Kevina MacLeoda; wszystkie utwory dostępne pod https://incompetech.filmmusic.io/artists/kevin-macleod na bazie licencji Creative Commons Attribution-ShareAlike 4.0 International.