Σε αυτό το επεισόδιο του podcast "Narratives", ο Αλέξης Μαρκάζος, stand-up comedian και content creator, μοιράζεται μαζί μας τη δική του διαδρομή στην ψυχοθεραπεία. Με ειλικρίνεια, αναφέρθηκε στα στοιχεία του χαρακτήρα του που τον οδήγησαν στον κόσμο της κωμωδίας και πώς χρησιμοποίησε την ψυχοθεραπεία για να δουλέψει τις ανασφάλειες και τις ανησυχίες του.Η κωμωδία,ή αλλιώς η προσέγγιση της πραγματικοτητας υπό το πρίσμα της,λειτουργεί συχνά ως μηχανισμός άμυνας και μπορεί να προσφέρει έναν τρόπο εσωτερικής επεξεργασίας και δημιουργικής έκφρασης.Ο Αλέξης μας έδωσε την ευκαιρία να κάνουμε μια άκρως ενδιαφέρουσα συζήτηση.
Χορηγός του επεισοδίου η HiwellΚλείσε τη συνεδρία σου με ένα πιστοποιημένο ψυχοθεραπευτή και χρησιμοποίησε τον κωδικό narratives15 για 15% χαμηλότερη τιμή μέσα από το app της Hiwell: https://hiwell.app/narratives-podcastΟ Ανδρέας, αναφέρεται στο βίωμα του με το αυτοάνοσο νόσημα από τη στιγμή που διαγνώστηκε σε ηλικία μόλις 20 ετών. Μιλά για τις προκλήσεις που αντιμετώπισε για την αποδοχή της κατάστασής του, καθώς και για τη δυσκολία να νιώσει αγάπη και αποδοχή από το οικογενειακό του περιβάλλον.Η επίδραση της θρησκείας στις σχέσεις του με τους γονείς του είναι επίσης σημαντική, καθώς η υποκρισία που παρατηρεί τον οδηγεί σε εσωτερικές συγκρούσεις.Η εμπειρία του Ανδρέα τονίζει τη σύνδεση ανάμεσα στην ψυχική και σωματική υγεία, υπογραμμίζοντας πόσο κρίσιμη είναι η στήριξη και η ενδυνάμωση.
Η ιστορία της Μαργαρίτας, όπως την αφηγήθηκε στο Narratives, είναι μία συγκλονιστική μαρτυρία για την απώλεια και τις συνέπειες της στην οικογενειακή ζωή. Ως πολύτεκνη μητέρα, η Μαργαρίτα βίωσε τη θλίψη της απώλειας των παιδιών της, γεγονός που επηρέασε όχι μόνο την ψυχολογία της αλλά και τη συζυγική της σχέση. Η απώλεια ενός παιδιού είναι μία από τις πιο τραυματικές εμπειρίες που μπορεί να βιώσει ένας γονέας.Η Μαργαρίτα μας μιλά για τα συναισθήματα θλίψης, ενοχής και απομόνωσης. Στην περίπτωση της, ενσωματώθηκαν στη σχέση της με τον σύζυγο της, καθώς ο καθένας προσπαθούσε να διαχειριστεί τον πόνο του με διαφορετικούς τρόπους. Η Μαργαρίτα μίλησε επίσης για τη δύσκολη και ανταγωνιστική σχέση που είχε με την μητέρα της. Ως διέξοδο στον πόνο της ήρθε ο αθλητισμός, για την ακρίβεια, ο πρωταθλητισμός. Η συγκλονιστική αφήγηση της είναι μία υπενθύμιση της αντοχής που μπορεί να αναπτύξει ένα άτομο, ακόμα και μετά από τραγικές απώλειες. Η διαδικασία της θλίψης είναι μοναδική για το κάθε άτομο και η κατανόηση των επιπτώσεων της απώλειας στο οικογενειακό σύστημα είναι κρίσιμη για τη διαδικασία της θεραπείας και της ανάρρωσης.
Η ιστορία του Alex Κλείσε τη συνεδρία σου με ένα πιστοποιημένο ψυχοθεραπευτή και χρησιμοποίησε τον κωδικό narratives15 για 15% χαμηλότερη τιμή μέσα από το app της Hiwell: https://hiwell.app/narratives-podcastH αφήγηση του Άλεξ αναδυκνύει τις προκλήσεις που αντιμετωπίζουν τα άτομα με διαφορετική ταυτότητα φύλου. Ο Άλεξ μοιράστηκε μαζί μας τις δύσκολες εμπειρίες από τα παιδικά του χρόνια, την κακοποιητική συμπεριφορά του πατέρα του και τα γεγονότα που σημάδεψαν την ψυχολογική του ανάπτυξη. Η ιστορία του δεν περιορίζεται μόνο στο οικογενειακό πλαίσιο, αλλά επεκτείνεται και στο bullying που υπέστη. Οι τραυματικές αυτές εμπειρίες ενίσχυσαν την αίσθηση της απομόνωσης και του αποκλεισμού, γεγονός που είναι συχνό φαινόμενο στα άτομα που δεν ακολουθούν τις παραδοσιακές έμφυλες νόρμες. Το bullying, που συχνά περιλαμβάνει προσβολές, σωματική βία και κοινωνικό αποκλεισμό, αποτελεί μία σκληρή πραγματικότητα για πολλούς που προσπαθούν να αναγνωρίσουν και να εκφράσουν την ταυτότητα τους. Η απόφαση του να μετακομίσει στο εξωτερικό, είναι μέρος της προσπάθειας του να βρει ένα πιο υποστηρικτικό και αποδεκτό περιβάλλον, όπου θα μπορεί να ζήσει όσο το δυνατόν πιο αυθεντικά. Αυτή η επιλογή, αν και απαραίτητη για την ψυχική του υγεία, υπογραμμίζει την πίεση που αισθάνονται πολλά άτομαμε με διαφορετική ταυτότητα φύλου να απομακρύνονται από το οικογενειακό και κοινωνικό τους περιβάλλον, προκειμένου να βρουν την αποδοχή. Η ιστορία του Άλεξ, είναι μία υπενθύμιση των δυσκολιών που αντιμετωπίζουν τα non - binary άτομα κι άλλες ομάδες LGBTQ+ στην καθημερινότηττα τους. Η αποδοχή της ταυτότητας τους συχνά έρχεται με κόστος και η ανάγκη για υποστήριξη και κατανόηση από την κοινωνία είναι πιο επιτακτική από ποτέ.Μέσα από την αφήγηση του, ο Άλεξ αναδεικνύει την ανάγκη για περισσότερη ευαισθητοποίηση και εκπαίδευση σχετικά με τις προκλήσεις που βιώνουν αυτά τα άτομα, καθώς και τη σημασία της ψυχικής υγείας και της αυτοφροντίδας σε έναν κόσμο που συχνά επιλέγει εχθρική στάση αντιμετώπισης.
Ο Αλέξανδρος μεγάλωσε με μια μητέρα που έπασχε από διπολική διαταραχή και έναν πατέρα που είχε δυσκολία στη ρύθμιση των συναισθημάτων του. Ο ίδιος μας μιλάει για την προσπάθεια του να δώσει εξηγήσεις και να παρέμβει ως ρυθμιστής των δυναμικών στην οικογένεια. Η πορεία του στην ψυχοθεραπεία τον βοήθησε να επιτρέψει ασφάλεια και παιδικότητα στον εαυτό του και τις σχέσεις του.
Η ακραία ενασχόληση με την κατανάλωση τροφίμων που ανήκουν στην κατηγορία «υγιεινά» ή «χαμηλών θερμίδων» εμπίπτει στην κατηγορία της διαταραγμένης συμπεριφοράς ατόμων με διατροφικές διαταραχές .Η Ζαχαρούλα πίσω από την υπερβολική προσήλωση στην επιλογή του φαγητού της και στην πειθαρχημένη - εγκρατή στάση της, έκρυβε επιμελώς όλα όσα μας διηγείται στη δική της ιστορία ψυχοθεραπείας.
Η ιστορία της Νενέτας, ενός κοριτσιού που ήρθε στον κόσμο, όταν οι γονείς της ήταν μόλις δεκαέξι ετών.Όπως χαρακτηριστικά αναφέρει η ίδια, «έμαθαν να είναι γονείς με μένα».Τι σημαίνει όμως αυτό για τη ζωή ενός παιδιού, πώς διαμορφώνονται οι ισορροπίες όταν στο οικογενειακό σύστημα εμπλέκονται ο παππούς και η γιαγιά σε γονεϊκό ρόλο; Πώς μεγαλώνει ένα παιδί, νιώθοντας ότι είναι η αιτία που οι γονείς του έχουν στερηθεί μια ανέμελη ζωή εξαιτίας του;Οι τύψεις κάποιες φορές προκαλούν εμπόδια στο δρόμο μας και εγκλωβιζουν την όποια προοπτική μας. Από την άλλη, γνωρίζουμε καλά τι συμβαίνει όταν σωματοποιούμε ή αποσιωπουμε τον ψυχικό πόνο.Η ιστορια της Νενέτας αναδεικνύει την έννοια της διαστρεβλωμενης "αγάπης" που συνυφαινεται συχνά με την έννοια της "αυτοθυσίας" και της έλλειψης νοήματος ζωής.
Η Μαρκέλλα, από την ηλικία των σχολικών της χρόνων θυμάται τις δίαιτες στις οποίες υπέβαλλε τον εαυτό της, μας μιλά για το πως συμπορεύτηκε με τη νευρογενή βουλιμία και πώς η σχέση της με τη μητέρα της έπαιξε και παίζει καθοριστικό ρόλο στην αυτοεικόνα της. Το δικό της ταξίδι στην ψυχοθεραπεία περιλαμβάνει ματαιώσεις και σκληρή προσπάθεια. Στο σήμερα, η Μαρκέλλα αν και συνειδητοποιεί σκληρές αλήθειες , συνεχίζει την προσπάθεια αποδοχής και αγάπης προς τον εαυτό της και τα αποτελέσματα είναι άκρως θετικά. Το σημαντικότερο δε, η ίδια χαμογελά και προχωράει με αισιοδοξία στις επόμενες προσωπικές κατακτήσεις της.
Ο Ψυχολόγος Ψυχοθεραπευτής (και λίγο ψυχοβιογράφος) Χρήστος Κοροβίλας μας έκανε την τιμή να είναι καλεσμένος στο επετειακό επεισόδιο για τα δεύτερα μας γενέθλια. Μας διηγείται μια ιστορία ψυχοθεραπείας όπου η αναγέννηση από τις στάχτες είναι κυρίαρχο θέμα όπως αυτό της γνωστής φωτογράφου Nelly’s. Η αποδοχή της ευαλωτότητας έγινε η κρυφή δύναμη της Έλλης. Με έμπνευση την ψυχοβιογραφία της Nelly's κουβεντιάζουμε για την δύναμη μέσα από τις δυσκολίες αλλά και την επαφή μας με τα πιο μαλακά μας συναισθήματα. Την δουλειά μας σχετικά με την ψυχοβιογραφία όπου συμμετέχει και ο Χρήστος Κοροβίλας μαζί με την Αθηνά Ανδρουτσοπούλου μπορείτε να βρείτε στο άλλο μας podcast psychobiographes the stories behind the stories https://open.spotify.com/show/0TAVnPTWLUg9PiwteTccHO?si=FUgE-mQPSaS3RZH6hlraBw
Η Ανθή μέσα από την απώλεια και την αστάθεια κατάφερε να φροντίσει τον εαυτό της και να του προσφέρει την φροντίδα και την επούλωση που χρειαζόταν.
Ο Ηλίας εξιστορεί το δικό του ταξίδι στην ψυχοθεραπεία. Η αφήγηση του περιέχει γεγονότα που οπως χαρακτηριστικά αναφέρει:«τίναξαν στον αέρα την οικογένεια του».Απανωτες απώλειες και η λέξη «θάνατος» κυρίαρχη.Ορισμενες φορές ο θυμός κυριαρχεί της λύπης,του πένθους και όλων των συναισθημάτων ερημιάς και εγκατάλειψης που αφήνει πίσω η απώλεια της ζωής.Ο Ηλίας μας μιλά για συγκλονιστικά γεγονότα που κλήθηκε να αντιμετωπίσει, πως τα διαχειρίστηκε, τι σημαίνει για εκείνον το σήμερα αλλά και το αύριο στην πορεία της ζωής.
Το Narratives και το Λόγω Ψυχής παρουσιάζουν τη νέα mini σειρά ψυχοβιογραφίας Psychobiographes, The Stories Behind the Stories. Η σειρά θα ανεβαίνει σε ξεχωριστό κανάλι Spotify Link https://open.spotify.com/show/0TAVnPTWLUg9PiwteTccHO?si=RonW3-puRRetd7UtU2Do-wΜια σειρά podcast, βασισμένη στο ερευνητικό έργο της Λέσχης Ψυχοβιογραφίας του Ινστιτούτου Λόγω Ψυχής, που εκπαιδεύει επαγγελματίες της ψυχικής υγείας.Η Ψυχοβιογραφία επιχειρεί να ''φωτίσει'' την ιδιαίτερη επικοινωνία διακεκριμένων προσωπικότητων από το χώρο των γραμμάτων των τεχνών, τόσο με τους γύρω τους, όσο και με τον εαυτό τους.Παρουσίαση και επιμέλεια Αθηνά Ανδρουτσοπούλου, Χρήστος Κοροβίλας, Πρόδρομος Ταράσης Οργάνωση Παραγωγής : Πρόδρομος Ταράσης - Γιώτα ΖαγγανάΜουσική: Γιάννης ΔελλήςΜακέτα : Χρήστος Κοροβήλας - Ειρήνη Δραγατάκη Ήχος: 'Άγγελος Κονταξής - Non Stop Media PC Ακούτε το Πρώτο επεισόδιο (όλα τα επεισόδια θα τα βρείτε εδώ https://linktr.ee/psychobiographes.podcast) Virginia Woolf, η τέχνη της επιβίωσης Η ζωή της Αγγλίδας συγγραφέως Βιρτζίνια Γούλφ ήταν γεμάτη απώλειες και τραύματα, αλλά και γεμάτη από σελίδες με πρωτότυπες ιστορίες, από ποδηλατάδες στη φύση, από εικόνες του αγαπημένου της Λονδίνου. Μια ιστορία δύναμης και αγάπης για τη ζωή, όπως όλες οι ιστορίες που αφηγούμαστε, ιστορίες που αφορούν όλους μας! Τα αποσπάσματα της Virginia Woolf αφηγείται η Γιώτα Ζαγγανά (Ερευνητική ομάδα της Λέσχης Ψυχοβιογραφίας :Αθηνά ΑνδρουτσοπούλουΕυγενία ΡόζουΜαίρη Βακονδίου) Βρείτε μας στο instagramPsychobiographes
Φτάσαμε τα 50 επεισόδια και η Ιστορία της Ελπίδας είναι ο καλύτερος τρόπος για να το γιορτάσουμε. Η ελπίδα μας εξηγεί τη σχέση της κακοποίησης με την επαφή με το σώμα μας. Την αίσθηση της αξίας μας σε σχέση με την απαξίωση του θύτη. Μια ιστορία Ελπίδας και δύναμης
Καθώς η Μαρίνα αφηγείται τα τραυματικά βιώματα της παιδικής της ηλικίας, ανά διαστήματα βουρκώνει, με μικρές παύσεις στο λόγο της. Τα δάκρυα της είναι πια δάκρυα ανακούφισης, όχι πόνου, όχι φόβου. Η παιδική κακοποίηση αποτελεί φαινόμενο ευρέως διαδεδομένο. Και διαπράτεται αθέατα στο προστατευμένο οικογενειακό περιβάλλον. Η κοινωνία, αποσιωπώντας ένα συχνό και υπαρκτό φαινόμενο κρατά ενεργές ''τις πληγές'' και ''τα τραύματα΄΄. Κάποιες μορφές κακοποίησης δικαιολογούνται ως απαραίτητα μέτρα διαπαιδαγώγησης. Όσο συνεχίζουμε να κωφεύουμε και να θεωρούμε αόρατο τον ψυχικό πόνο, τόσο θα φουντώνουν απειλητικά οι φλόγες της ντροπής και θα μας καταπίνουν. Η Μαρίνα τόλμησε να σπάσει τον φαύλο κύκλο και τα κατάφερε. Η ιστορία της είναι παράδειγμα δύναμης και αυτοφροντίδας.
Ο Αβραάμ μας για το πώς το πένθος στη οικογένεια για τον πατέρα που δεν έζησε, έγινε πένθος για το σώμα που δεν είχε. Ενα κυνήγι για την τελειότητα που έδωσε την θέση του στην αποδοχή.
Καλή Ανάσταση σε όλους!!! Σας παρουσιάζουμε την Ιστορία της Αγγελικής, μια πορεία μέσα από τις διατροφικές διαταραχές και την αναζήτηση της τελειότητας προς την αποδοχή και την αγάπη για τον εαυτό.
Ο Γιάννης συνεχίζει το σερί μας με τις αντρικές φωνές στο Narratives. Ο ίδιος μας μιλάει για το μεγάλωμα του που μέσα από πολύ έντονα γεγονότα τον έμαθε να σωπαίνει και να μην μιλάει ακόμα και όταν τα πράγματα είναι εξαιρετικά δύσκολα. Με την βοήθεια της προσωπικής τους ψυχοθεραπείας βρήκε τη φωνή του, μια φωνή συμπόνιας για τους άλλους αλλά και για τον εαυτό του.
Το Fade Out είναι η επίσημη συμμετοχή μας στο Διεθνές Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης 2024. Οι επαγγελματίες της υγείας έχουν συνηθίσει να αντιμετωπίζουν τον θάνατο. Ενώ μπορεί να μην ξεχάσουν ποτέ την πρώτη τους εμπειρία από τον χαμό ενός ασθενούς, ο «αγώνας» μεταξύ της διατήρησης της συμπόνιας και της αποστασιοποίησης είναι σκληρός. Τα αισθήματα αμφιβολίας για τον εαυτό τους, αδυναμίας, ενοχής ή αποτυχίας είναι η βασική τους αφήγηση. Είναι όμως η θλίψη ντροπιαστική και αντιεπαγγελματική;Δημιουργός: Πρόδρομος Ταράσης. Σενάριο-Αφήγηση: Γιώτα Ζαγγανά. Συντονισμός παραγωγής: Άγγελος Αθανασόπουλος. Ηχοληψία-Μοντάζ: Άγγελος Κονταξής. Πρωτότυπη μουσική: Στέλιος Βασιλούδης. Γλώσσα: Ελληνικά. Ελλάδα, 2024, 23'
Η συγκυρία των γυναικοκτονιών μας βρίσκει να έχουμε ολοκληρώσει την ηχογράφηση με την Ιστορία του Βλάση. Ο ίδιος μας μιλάει για την ψευδαίσθηση της επιβολής, σαν μορφή ελέγχου και για την επαφή με τα συναισθήματα του ως τρόπο να νοιώσει ουσιαστική ασφάλεια στις σχέσεις.
Για τον Αρθουρο,οι συχνές μετακινήσεις και αλλαγές τόπου κατοικίας ήταν τρόπος ζωής.Ηρθε η στιγμή που και ο ίδιος έλαβε την απόφαση να φύγει από την Ελλάδα,αρχικώς για σπουδές και μετέπειτα για δουλειά,σε μια χώρα της Ασίας.Σημερα,έχοντας συμπληρώσει αρκετά χρόνια ως κάτοικος εξωτερικού κι έχοντας δημιουργήσει τη δική του οικογένεια σε ένα πολιπολιτισμικο περιβάλλον,μας αφηγείται κομμάτια της ιστορίας του,τόσο της ψυχοθεραπευτικης όσο και των γεγονότων που προηγήθηκαν αυτής.
impro visation
Τέλεια ιδέα