Onder curatoren | BNR

Toen de Hoogovens in 1966 aluminiumfabriek Aldel opende, was dat niet voor niets in Delfzijl. De fabriek moest daar zorgen voor meer werkgelegenheid: niet alleen voor de lokale bevolking, maar ook voor voormalig mijnbouwers uit Limburg.   In twee hallen van bijna een kilometer lang stonden in de hoogtijdagen van Aldel 348 ovens waarin aluminium werd gemaakt. Aluminium staat ook wel bekend als gestolde elektriciteit, omdat er enorm veel stroom nodig is voor het productieproces, het zogeheten ‘Hall-Héroult-proces’. Daarbij wordt er onder meer zoveel stroom door de grondstof aluinaarde  gejaagd dat er aluminium overblijft. Al in de jaren tachtig bleek Aldel een speelbal te zijn van de elektriciteitsprijs én de aluminiumprijs.   Begin jaren tien werd de situatie nijpend, maar geen van de betrokken partijen hield er rekening mee dat Aldel failliet zou kunnen gaan. Toch gebeurde dat op 30 december 2013. De fabriek was toen in handen van Klesh, een Amerikaanse investeerder. Er volgde een doorstart, een tweede faillissement en weer een doorstart. Uiteindelijk werd grondstoffenhandelaar Glencore eigenaar van de aluminiumfabriek.   Tot drie keer toe kwam curator Erik Eshuis van Trip Advocaten naar de fabriek om steeds minder medewerkers toe te spreken en te ontslaan. Twee keer wist hij samen met buitenlandse investeerders de aluminiumfabriek een nieuwe toekomst te geven. Maar toen steeg de energieprijs naar ongekende hoogte door de oorlog in Oekraïne. En na het derde faillissement op 27 oktober 2022 was duidelijk dat Aldel voorgoed verleden tijd was.   Wat denk je als curator wanneer je voor de derde keer wordt gebeld voor dezelfde onderneming?  En: hoe ontmantel je 348 gespecialiseerde ovens die staan op grond die misschien wel verontreinigd is?  Te gast is Erik Eshuis, partner en curator bij Trip Advocaten.    Onder curatoren  Niet elk ondernemersavontuur eindigt met een notering in de Quote 500, niet elk bedrijf overleeft een flinke crisis, niet elke onderneming weet het financiële spel goed te spelen. En als alles misgaat, als de chaos regeert en schuldeisers aan de poort rammelen, dan breekt het tijdperk van de curator aan.     In deze serie praten financieel journalisten Elisa Hermanides en Thomas van Zijl over onvergetelijke faillissementen met curatoren, de puinruimers van het bedrijfsleven. Abonneer je om elke twee weken op vrijdag een nieuwe aflevering te krijgen. Of luister vrijdag om 13.00 naar BNR.    Redactie: Jochem Visser / Vormgeving: Gijs Friesen en Connor Clerx / Audiobewerking: Wesley Schouwenaars / Artwork: FDMG | Milja Oortwijn / Eindredactie: Elisa Hermanides / Met dank aan: Wendy Beenakker en Sharine de Rooij See omnystudio.com/listener for privacy information.

Begin jaren tien was de pre-pack, ook wel flitsfaillissement genoemd, helemaal in de mode. Hierbij verschijnt de beoogd curator al ver voor het faillissement ten tonele om te regelen dat het bedrijf na het naderende bankroet direct kan doorstarten. Maar het faillissement van kinderopvangorganisatie Estro in 2014 gaf de pre-pack een negatief imago. De pre-pack zou in dit geval misbruikt zijn om van een deel van het personeel af te komen.  Naar aanleiding hiervan kwam er een wetsvoorstel dat ervoor moet zorgen dat werknemers beter beschermd worden als een onderneming failliet gaat, genaamd ‘wetsvoorstel rechten van de werknemer bij overgang van een onderneming in faillissement’. Deze wet moet gaan regelen dat werknemers ook bij een faillissement hun baan behouden. Alleen bij slechte bedrijfseconomische omstandigheden kan de doorstarter alsnog van (een deel van) het personeel afkomen.   Maar volgens Marc van Zanten, curator, advocaat en partner bij CMS is het helemaal geen goed idee dat deze wetgeving er komt. Volgens hem kan het juist ervoor zorgen dat minder mensen hun baan behouden na een faillissement, omdat het door deze wetgeving moeilijker zou worden om een failliete onderneming door te starten.  Hoe dat precies zit en wat het slechte imago van de pre-pack of het bliksembankroet ermee te maken heeft, bespreken Van Zijl en Hermanides in deze aflevering van Onder curatoren.     Onder curatoren  Niet elk ondernemersavontuur eindigt met een notering in de Quote 500, niet elk bedrijf overleeft een flinke crisis, niet elke onderneming weet het financiële spel goed te spelen. En als alles misgaat, als de chaos regeert en schuldeisers aan de poort rammelen, dan breekt het tijdperk van de curator aan.  In de serie ‘Onder curatoren’ praten financieel journalisten Elisa Hermanides en Thomas van Zijl over faillissementen en alles wat daar verder bij komt kijken. See omnystudio.com/listener for privacy information.

Als een stagiair van JPR Advocaten in september 2013 de curator wordt van de Hollandse Goudinkoper, blijkt dat de goudhandelaar weinig waarde hechtte aan een goede administratie. Ook vrij ongebruikelijk: de ondernemer ging zonder beveiliging zelf met ladingen sloopgoud de grens over.   Zo begint voor verschillende curatoren van JPR Advocaten een zoektocht naar geldstromen die moeilijk te traceren zijn.De lijst schuldeisers blijkt tot aan Dubai te reiken. En de boedel zelf ligt deels buiten bereik: verschillende partijen goud waren voor het faillissement namelijk in beslag genomen door de douanes in België en Griekenland. En het blijkt nog niet zo makkelijk om dat sloopgoud terug te krijgen.   Te gast is Paul Schepel van JPR Advocaten.    Onder curatoren  Niet elk ondernemersavontuur eindigt met een notering in de Quote 500, niet elk bedrijf overleeft een flinke crisis, niet elke onderneming weet het financiële spel goed te spelen. En als alles misgaat, als de chaos regeert en schuldeisers aan de poort rammelen, dan breekt het tijdperk van de curator aan.   In deze serie praten financieel journalisten Elisa Hermanides en Thomas van Zijl over onvergetelijke faillissementen met curatoren, de puinruimers van het bedrijfsleven. Abonneer je om elke twee weken op vrijdag een nieuwe aflevering te krijgen. Of luister vrijdag om 13.00 naar BNR.    Redactie: Jochem Visser / Vormgeving: Gijs Friesen en Connor Clerx / Audiobewerking: Wesley Schouwenaars / Artwork: FDMG | Milja Oortwijn / Eindredactie: Elisa Hermanides / Met dank aan: Wendy Beenakker en Sharine de Rooij See omnystudio.com/listener for privacy information.

Soms gaan bedrijven ten onder omdat er een einde komt aan gerelateerde illegale activiteiten, zoals bij sportschool Olympic Gym met vestigingen in Hengelo en Enschede. Zolang Ronald B., de eigenaar van Olympic Gym, nog geld verdiende met zijn hennepkwekerij ging het goed met de sportschool. Maar toen de hennepkwekerij in mei 2017 werd opgerold, ging het bergafwaarts met het bedrijf.  Nadat de sportschoolketen in juli 2018 failliet ging, werd curator Philippe Schol van Schol & Gorter Advocaten aangesteld om de zaak af te wikkelen. Dat was niet eenvoudig, omdat er sportapparaten uit de boedel werden gestolen. Schol besloot het er niet bij te laten zitten en wist de gestolen apparatuur uiteindelijk terug te vinden bij Ronald B.  Schol zet zijn werk voort, todat er op een dag wordt aangebeld bij hem thuis. Schol houdt kantoor in Enschede, maar woont net over de grens in Duitsland. De Duitse politie staat voor zijn deur met de mededeling dat hij met de dood werd bedreigd. Schol zoekt in Nederland naar het verhaal achter deze waarschuwing, maar krijgt te horen dat hij zich niet al te veel zorgen moet maken.   Op 6 november 2019 wordt Philippe Schol neergeschoten tijdens het uitlaten van zijn hond. Het is twee maanden na de fatale aanslag op advocaat Derk Wiersum. In tegenstelling tot Wiersum overleeft Schol de aanslag. Nu, vijf jaar later, stelt hij de Staat aansprakelijk. Hoe Schol terugkijkt op het faillissement en op alles wat hij heeft meegemaakt, hoor je in deze laatste aflevering van ‘Onder curatoren’ voor de zomerstop. Ook te gast is Richard Korver, de advocaat van Schol. Hij vertelt waarom Schol de Staat aansprakelijk heeft gesteld.  Wederhoor  BNR heeft het OM Oost Nederland, het ministerie van Justitie en Veiligheid en de advocaat van Ronald B. om wederhoor gevraagd naar aanleiding van het verhaal van curator Philippe Schol.   Het OM Oost Nederland reageerde als volgt:  Het Nederlandse OM is bekend met de bedenkingen van de heer Schol over de gang van zaken. Daarover hebben wij ook meerdere gesprekken met hem gevoerd. De kwestie ligt genuanceerder dan wordt geschetst. De informatie waarover OM en politie destijds beschikten gaf geen aanleiding om te verwachten dat de veiligheid van de heer Schol zo ernstig in gevaar zou kunnen komen. Daarnaast is het Nederlandse OM niet bevoegd om in het buitenland, waar de heer Schol destijds woonde, veiligheidsmaatregelen te treffen. Dat de Duitse politie de heer Schol informeerde was op verzoek van het Nederlandse OM. Ook werden in Nederland wel degelijk diverse maatregelen getroffen, maar over concrete maatregelen doen wij nooit mededelingen.  Het ministerie van Justitie en Veiligheid reageerde als volgt:  Advocaten zijn één van de hoeders van de rechtsstaat, zij beschermen onze veiligheid, vrijheid en rechtvaardigheid. Met de maatregelen in het stelsel bewaken en beveiligen zetten we alles op alles om bedreigde personen, waaronder ook advocaten, te beveiligen en weerstand te bieden tegen de dreiging die op hen gericht is. Hierbij staat in alle gevallen het voorkomen van geweld centraal.  Wat de heer Schol is overkomen is verschrikkelijk. De heer Schol heeft meerdere gesprekken gevoerd met onder andere de (toenmalige) Minister van Justitie en Veiligheid. De grote impact die de aanslag op de heer Schol en zijn naasten heeft gehad is toen duidelijk naar voren gebracht. Zoals bekend heeft de heer Schol een procedure aanhangig gemaakt tegen de Staat. Omdat deze procedure nog loopt, doet het ministerie daar geen mededelingen over. Evenmin doet het ministerie uitspraken over individuele beveiligingssituaties.   Van de advocaat van Ronald B. heeft BNR nog geen reactie ontvangen.  NRC vroeg eerder om wederhoor aan de advocaat van Ronald B. over de zaak Philippe Schol.  De advocaat van Ronald B. laat weten dat haar cliënt stelt „geen enkele betrokkenheid” te hebben gehad bij het schietincident waarbij Philippe Schol gewond raakte. Aldus NRC.  Op vakantie  Onder curatoren gaat een paar weken op vakantie. Luister in de tussentijd vooral een van de eerdere afleveringen. Bijvoorbeeld de tweede aflevering van het tweede seizoen over de ondergang van de Nederlandse tak van Lehman Brothers of aflevering nummer zeven van het tweede seizoen over het faillissement van een gigantische kippenslachterij. Of begin helemaal aan het begin met de allereerste aflevering over het Slotervaartziekenhuis. In september zijn we er weer met nieuwe verhalen van de puinruimers van het bedrijfsleven.  Onder curatoren  Niet elk ondernemersavontuur eindigt met een notering in de Quote 500, niet elk bedrijf overleeft een flinke crisis, niet elke onderneming weet het financiële spel goed te spelen. En als alles misgaat, als de chaos regeert en schuldeisers aan de poort rammelen, dan breekt het tijdperk van de curator aan.   In deze serie praten financieel journalisten Elisa Hermanides en Thomas van Zijl over onvergetelijke faillissementen met curatoren, de puinruimers van het bedrijfsleven. Abonneer je om elke twee weken op vrijdag een nieuwe aflevering te krijgen. Of luister vrijdag om 13.00 naar BNR.    Redactie: Jochem Visser / Vormgeving: Gijs Friesen en Connor Clerx / Audiobewerking: Wesley Schouwenaars / Artwork: FDMG | Milja Oortwijn / Eindredactie: Elisa Hermanides / Met dank aan: Wendy Beenakker en Sharine de Rooij See omnystudio.com/listener for privacy information.

Wanneer een gordijnenverkoper faillissement moet aanvragen, is dat  anders dan wanneer een grafsteenhouwerij bankroet gaat. Het is immers enorm pijnlijk als er een grafmonument zoek is, waar een klant de naam van zijn overleden kind op wilde laten inscriberen.  Skledar en Brandwijk was een grafsteenhouwerij zoals er veel zijn in Nederland. Een bedrijf met een enorm terrein met allerlei soorten stenen en een kleine showroom die eruitzag als een kleine begraafplaats.   Maar eigenaar Aart Brandwijk kwam in de jaren voor het faillissement in de financiële problemen. Hij moest medewerkers ontslaan, waardoor de kwaliteit van het ambachtelijke werk te wensen over begon te laten. Klanten kregen soms de verkeerde grafsteen, of ze kregen het grafmonument geleverd met de verkeerde tekst erop.   Ook het verkopen en terughuren van het bedrijfspand kon de grafsteenhouwerij er niet bovenop helpen: op 18 juni 2019 gaat Skledar en Brandwijk failliet.   Elsa Bruggink, advocaat en curator bij Benthem Gratama, treft een onderneming wiens klanten geen vertrouwen meer hebben in de zaak. De administratie laat te wensen over, waardoor grafstenen op het terrein niet meer zo makkelijk te koppelen zijn aan diegenen die ervoor hebben betaald.  Hoe ga je om met debiteuren die niet alleen ontevreden zijn, maar ook rouwen om een dierbaren? Dat hoor je in deze aflevering van Onder Curatoren.    Onder curatoren  Niet elk ondernemersavontuur eindigt met een notering in de Quote 500, niet elk bedrijf overleeft een flinke crisis, niet elke onderneming weet het financiële spel goed te spelen. En als alles misgaat, als de chaos regeert en schuldeisers aan de poort rammelen, dan breekt het tijdperk van de curator aan.   In deze serie praten financieel journalisten Elisa Hermanides en Thomas van Zijl over onvergetelijke faillissementen met curatoren, de puinruimers van het bedrijfsleven. Abonneer je om elke twee weken op vrijdag een nieuwe aflevering te krijgen. Of luister vrijdag om 13.00 naar BNR.    Redactie: Jochem Visser / Vormgeving: Gijs Friesen en Connor Clerx / Audiobewerking: Wesley Schouwenaars / Artwork: FDMG | Milja Oortwijn / Eindredactie: Elisa Hermanides / Met dank aan: Wendy Beenakker en Sharine de Rooij   See omnystudio.com/listener for privacy information.

Bedrijfsspionage kan flink wat geld opleveren. Maar zodra het wordt ontdekt of er geruchten de ronde gaan doen, kan het ook van de ene op de andere dag de ondergang van een bedrijf inluiden.   In 1994 werd Turboned opgericht, een Nederlands bedrijf dat een lucratieve handel zag in scheepsonderdelen en het onderhoud daarvan. Een van de belangrijke scheepsonderdelen van een groot schip is een zogeheten turbocompressor. De onderdelen persen lucht op een specifieke manier door de motor, waardoor deze meer rendement oplevert. Zonder zo'n turbocharger komt een groot schip eigenlijk maar amper vooruit. Een belangrijke producent van deze onderdelen is het grote, Zwitserse ABB.   Hans Franken, een ex-werknemer van ABB, ziet wel wat in Turboned en besluit aandeelhouder te worden. Het scheepsonderdelen- en onderhoudsbedrijf gaat ook turbocompressoren maken en boert goed. Zo goed dat Fortis Private Equity, dat later verder gaat onder de naam ABN Participaties, besluit het bedrijf over te nemen. Turboned lijkt niets minder dan een Nederlandse groeibriljant.  Door die groei begint ABB echter te merken dat het kleine Turboned toch wel érg groot wordt in de handel in turbochargers. Niet in het minst omdat de compressoren van Turboned veel goedkoper zijn dan die van ABB.  Het Zwitserse bedrijf doet navraag in de sector en hoort geruchten over bedrijfsspionage. Er gaat een verhaal rond over medewerkers van Turboned die enveloppen met contant geld zouden hebben gegeven aan medewerkers van ABB in ruil voor technische tekeningen van het Zwitserse bedrijf. Turboned zou aan de hand van deze tekeningen kopieën maken van de turbocompressors in China..   ABB laat het er niet bij zitten en legt beslag op zo'n beetje alle vennootschappen van Turboned. Op 11 december 2012 valt Turboned om.  Curator Pim Nuiten, partner bij Bowmer Nuiten Nooteboom, krijgt bij binnenkomst één ding meteen te horen: hij mag niet aan de voorraad scheepsonderdelen komen, vanwege het beslag van ABB. Valt een bedrijf nog te redden als het eenmaal beschuldigd wordt van bedrijfsspionage?     Onder curatoren  Niet elk ondernemersavontuur eindigt met een notering in de Quote 500, niet elk bedrijf overleeft een flinke crisis, niet elke onderneming weet het financiële spel goed te spelen. En als alles misgaat, als de chaos regeert en schuldeisers aan de poort rammelen, dan breekt het tijdperk van de curator aan.   In deze serie praten financieel journalisten Elisa Hermanides en Thomas van Zijl over onvergetelijke faillissementen met curatoren, de puinruimers van het bedrijfsleven. Abonneer je om elke twee weken op vrijdag een nieuwe aflevering te krijgen. Of luister vrijdag om 13.00 naar BNR.    Redactie: Jochem Visser / Vormgeving: Gijs Friesen en Connor Clerx / Audiobewerking: Wesley Schouwenaars / Artwork: FDMG | Milja Oortwijn / Eindredactie: Elisa Hermanides / Met dank aan: Wendy Beenakker en Sharine de Rooij See omnystudio.com/listener for privacy information.

Wat als je goedkope flessen wijn via een tussenpersoon doorverkoopt aan beleggers voor het tienvoudige van de prijs? En wat als je die wijnbeleggers grote rendementen belooft, maar ze betaalt met het geld van nieuwe klanten?  Dat John Taylor, de oprichter van wijnbeleggingsfonds Bordeaux Advisory, een piramidespel speelde was voor kritische volgers al vrij snel duidelijk. Toch slaagde Bordeaux Advisory er vanaf 2003 in om per saldo 15 miljoen euro op te halen. Het beleggingsfonds lokte beleggers via advertenties, waarin rendementen werden voorgespiegeld van 20 tot 30 procent per jaar. De beleggers ontvingen voor hun inleg een certificaat; de wijn zelf kregen ze nooit te zien. De flessen werden volgens Bordeaux Advisory opgeslagen in een koele, geconditioneerde omgeving. De beleggers, die vaak allesbehalve wijnkenners waren, wilden maar al te graag geloven dat de wijn die ze aankochten enorm in waarde zou stijgen. Om alle twijfel weg te nemen, beloofde Bordeaux Advisory de wijn bij eventueel gebrek aan waardestijging weer terug te kopen voor het oorspronkelijke bedrag.  Toch kon het bedrog niet blijven voortduren. In een poging te ontkomen aan de toorn van de Autoriteit Financiële Markten verhuisde het wijnbeleggingsfonds in 2006 naar Luxemburg. Maar dat mocht niet baten.  Toen de circa 350 beleggers ontdekten dat ze hun inleg nooit meer terug zouden zien, namen ze advocaat Rob Silvertand in de arm. Ondertussen deed ook de FIOD al onderzoek. Op 11 november 2008 gaat Bordeaux Advisory failliet. Hidde Reitsma van AMS Advocaten komt er als curator al snel achter dat dit geen gewoon faillissement is. Taylor, het brein achter het wijnpiramidespel, zit dan al vast in de Bijlmerbajes.  Reitsma gaat op zoek naar de wijn waar het allemaal mee was begonnen. Bestaat die wijn eigenlijk wel? En is het genoeg om 15 miljoen euro terug te betalen aan boze beleggers?    Onder curatoren  Niet elk ondernemersavontuur eindigt met een notering in de Quote 500, niet elk bedrijf overleeft een flinke crisis, niet elke onderneming weet het financiële spel goed te spelen. En als alles misgaat, als de chaos regeert en schuldeisers aan de poort rammelen, dan breekt het tijdperk van de curator aan.   In deze serie praten financieel journalisten Elisa Hermanides en Thomas van Zijl over onvergetelijke faillissementen met curatoren, de puinruimers van het bedrijfsleven. Abonneer je om elke twee weken op vrijdag een nieuwe aflevering te krijgen. Of luister vrijdag om 13.00 naar BNR.    Redactie: Jochem Visser / Vormgeving: Gijs Friesen en Connor Clerx / Audiobewerking: Wesley Schouwenaars / Artwork: FDMG | Milja Oortwijn / Eindredactie: Elisa Hermanides / Met dank aan: Wendy Beenakker en Sharine de Rooij See omnystudio.com/listener for privacy information.

Wat als een gewaardeerd lid van de lokale gemeenschap, een vriendelijke man die in chique auto's rijdt, een fraudeur blijkt te zijn?  De heer Jansen, bestuurder van de kleine investeringsmaatschappij Parthes, was in 2016 zo'n gerespecteerde man. Hij stak geld van zijn naasten in een onderneming in rouwdiensten, in een vishandel, in een stel start-ups, maar ook in dure auto's en een chique sloep. Hij leidde een luxe leven, waardoor zijn status als succesvol investeerder door niemand in twijfel werd getrokken.   De schuldeisers van Parthes waren vrienden, familie, mensen uit de kerkgemeenschap: allemaal vertrouwden ze erop dat hun geld of zelfs hun pensioen veilig zou zijn bij de bestuurder. Ze vroegen geen zekerheden voor de leningen die zij aan hem verstrekten.   Maar al enkele jaren na oprichting krijgen klanten geen rente en aflossing meer betaald. De leningen die Parthes wél afsluit hebben steeds kortere looptijden en steeds hogere rentepercentages. Steeds meer crediteuren krijgen het vermoeden dat er sprake is van fraude, mogelijk zelfs een piramidespel.  Ondertussen probeert de ondernemer de schuldeisers die het hardst roepen tevreden te stellen door zijn sloep en zijn dure auto’s aan ze te geven.   In november 2019 krijgt Willem van Nielen, partner en curator bij Recoup Advocaten, een belletje van de rechter-commissaris. Deze vraagt hem om curator te worden van Parthes. De crediteuren hebben zich namelijk verenigd en vragen om een ervaren fraudecurator. Van Nielen weet wat hij moet doen: zo snel mogelijk binnentreden bij de bestuurder thuis om zo veel mogelijk administratie en data in beslag te nemen.   Maar hoe ontmantel je een mini-imperium van bedrijfjes, panden, een lening aan een lid van de Quote 500, een Bentley, een Aston Martin én een onderneming in begrafenisdiensten?     Onder curatoren  Niet elk ondernemersavontuur eindigt met een notering in de Quote 500, niet elk bedrijf overleeft een flinke crisis, niet elke onderneming weet het financiële spel goed te spelen. En als alles misgaat, als de chaos regeert en schuldeisers aan de poort rammelen, dan breekt het tijdperk van de curator aan.   In deze serie praten financieel journalisten Elisa Hermanides en Thomas van Zijl over onvergetelijke faillissementen met curatoren, de puinruimers van het bedrijfsleven. Abonneer je om elke twee weken op vrijdag een nieuwe aflevering te krijgen. Of luister vrijdag om 13.00 naar BNR.    Redactie: Jochem Visser / Vormgeving: Gijs Friesen en Connor Clerx / Audiobewerking: Wesley Schouwenaars / Artwork: FDMG | Milja Oortwijn / Eindredactie: Elisa Hermanides / Met dank aan: Wendy Beenakker en Sharine de Rooij   See omnystudio.com/listener for privacy information.

Verslavingszorginstelling Victas, eerder bekend als Centrum Maliebaan, is in de jaren negentig een begrip in Utrecht en omstreken. De verslavingszorg staat bekend als kwalitatief hoogstaand. Van dakloze heroïneverslaafde tot gokverslaafde topadvocaat: ze krijgen er allemaal passende verslavingszorg; op afstand of binnen de instelling zelf.   In de jaren nul groeit de verslavingszorg van Centrum Maliebaan uit zijn voegen. Maar een nieuw pand aan de A.B.C.-straat in hartje Utrecht komt maar met moeite tot stand, onder meer door bezwaren van omwonenden. Als tijdelijke huisvesting van het hoofdkantoor huurt de verslavingsinstelling daarom een duur pand aan de Tolsteegsingel, eveneens een A-locatie.   Ondertussen verandert het overheidsbeleid na de kredietcrisis van 2008. Waar schaalvergroting eerst nog een toverwoord was in de zorg, blijkt dat totaal anders te liggen in de jaren tien. Zoveel mogelijk zorg moet buiten de muren van zorginstellingen worden geregeld en het aantal doorverwijzingen van huisartsen slinkt. Victas en andere zorginstellingen krijgen te maken met overcapaciteit.   Uiteindelijk komt het hypermoderne pand in de A.B.C.-straat er toch. Mede dankzij een hypotheek van 35 miljoen euro van de Rabobank. In 2010 wordt de eerste paal geslagen van het complex dat speciaal is ontworpen voor verslavingszorg.  Maar dan blijkt dat de zorginstelling, die vanaf 2013 Victas heet, niet zo makkelijk van het dure huurpand in de Tolsteegsingel afkomt. Het gehuurde én ontwikkelde vastgoed wordt een molensteen om de nek van Victas. En het aantal cliënten loopt terug door het nieuwe zorgbeleid.  Op 1 april 2016 vraagt de instelling uitstel van betaling aan. Advocaat en curator Johan Westerhof moet bliksemsnel aan de slag om ervoor te zorgen dat de verslavingszorg, waaronder het verstrekken van methadon, door kan gaan.     Onder curatoren  Niet elk ondernemersavontuur eindigt met een notering in de Quote 500, niet elk bedrijf overleeft een flinke crisis, niet elke onderneming weet het financiële spel goed te spelen. En als alles misgaat, als de chaos regeert en schuldeisers aan de poort rammelen, dan breekt het tijdperk van de curator aan.   In deze serie praten financieel journalisten Elisa Hermanides en Thomas van Zijl over onvergetelijke faillissementen met curatoren, de puinruimers van het bedrijfsleven. Abonneer je om elke twee weken op vrijdag een nieuwe aflevering te krijgen. Of luister vrijdag om 13.00 naar BNR.    Redactie: Jochem Visser / Vormgeving: Gijs Friesen en Connor Clerx / Audiobewerking: Wesley Schouwenaars / Artwork: FDMG | Milja Oortwijn / Eindredactie: Elisa Hermanides / Met dank aan: Wendy Beenakker en Sharine de Rooij See omnystudio.com/listener for privacy information.

Bij webwinkel Koopjedeal kunnen klanten terecht voor een goedkope nieuwe stofzuiger, verloopstukjes voor elektronica of zelfs een weekendje weg. Op elke aanbieding zit een tijdsklok; een formule die na de oprichting in 2012 leidt tot snelle groei.   De twee jonge oprichters, Ilias Ahayan en Karrar Al-Hasa'i, steken al het geld dat ze verdienen weer in hun bedrijf. De financiering hebben ze op een aparte manier geregeld, namelijk via hun klanten. Oftewel: als een consument een bestelling doet, maakt Koopjedeal het geld meteen over naar de leverancier, waarna de spullen verstuurd worden.   Jarenlang gaat dit net goed, al schrijft het hard groeiende bedrijf zelden zwarte cijfers. In 2018 biedt een geïnteresseerde meer dan 10 miljoen euro voor het hele bedrijf, maar de twee oprichters wijzen het bod af. Ze willen verder groeien.  Maar het noodlot slaat toe. In september 2018 ontstaat er brand in een groot magazijn van Koopjedeal in Molenaarsgraaf. Ruim twee miljoen euro aan voorraad gaat in rook op.  Koopjedeal werkt zich een slag in de rondte om dat verlies te compenseren, maar dat gaat nogal moeilijk. De marges van het bedrijf zijn flinterdun en er moet twee miljoen euro verlies worden opgevangen van klanten wiens producten in het getroffen magazijn al waren betaald. Onbetaalde leveranciers leggen beslag op goederen en zelfs de Autoriteit Consument & Markt komt polshoogte nemen vanwege de vele klachten over de webwinkel.  Als de jonge ondernemers op 3 juli 2019 uitstel van betaling aanvragen treft bewindvoerder Victor Kruit van HAUT Legal & Tax een bedrijf aan dat niet meer verder kan. Nog even lijkt het erop dat een externe financier over de brug komt, maar uiteindelijk moet Koopjedeal op 8 juli 2019 faillissement aanvragen.  Dan verschijnen ondernemers Niels Verwij en Jarno Goesten ten tonele, beide aandeelhouder van Dekbed-Discounter.nl. Zij willen Koopjedeal maar al te graag doorstarten. Aanvankelijk wil de webbouwer van Koopjedeal daar niet aan meewerken, maar dan ontspint zich een machtsspel dat zijn weerga niet kent.    Onder curatoren  Niet elk ondernemersavontuur eindigt met een notering in de Quote 500, niet elk bedrijf overleeft een flinke crisis, niet elke onderneming weet het financiële spel goed te spelen. En als alles misgaat, als de chaos regeert en schuldeisers aan de poort rammelen, dan breekt het tijdperk van de curator aan.   In deze serie praten financieel journalisten Elisa Hermanides en Thomas van Zijl over onvergetelijke faillissementen met curatoren, de puinruimers van het bedrijfsleven. Abonneer je om elke twee weken op vrijdag een nieuwe aflevering te krijgen. Of luister vrijdag om 13.00 naar BNR.    Redactie: Jochem Visser / Vormgeving: Gijs Friesen en Connor Clerx / Audiobewerking: Wesley Schouwenaars / Artwork: FDMG | Milja Oortwijn / Eindredactie: Elisa Hermanides / Met dank aan: Wendy Beenakker en Sharine de Rooij See omnystudio.com/listener for privacy information.

Rond de eeuwwisseling was internet nog een magisch woord en waren beleggers ervan overtuigd dat er veel geld mee te verdienen was. Internetbedrijven maakten in korte tijd een snelle groei door. In Nederland ging het om internetprovider World Online, maar ook om glasvezelbedrijf KPNQwest, een samenwerking tussen het Nederlandse KPN en het Amerikaanse Qwest, beide telecombedrijven. KPNQwest ging in 1999 naar de beurs in Amsterdam om snel uit te groeien tot een bedrijf met miljarden aan beurswaarde. De belofte van de Amerikaanse topman Jack McMaster om het grootste glasvezelbedrijf van Europa te worden, leidde ertoe dat het bedrijf miljardenschulden maakte om zo snel mogelijk heel veel glasvezel aan te leggen. Dit gebeurde onder toezicht van onder meer Eelco Blok, toen de gedoodverfde opvolger van KPN-topman Ad Scheepbouwer en verbonden aan KPNQwest als commissaris. Maar er kwam een flinke kink in de kabel. De technologie ontwikkelde zich razendsnel, waardoor er over een kabel veel meer internetdata kon worden verstuurd dan eerder gedacht. Daarbij kwam dat ook concurrenten als een razende glasvezel aanlegden. Zo ontstond er een enorme overcapaciteit, waardoor het bedrijf in de problemen kwam.  De beurswaarde van het bedrijf verdampte zienderogen en op 31 mei 2002 wordt het faillissement uitgesproken. De leeggelopen beursreus laat niet alleen een schuld achter van 4,2 miljard euro, maar ook een heleboel geschrokken schuldeisers en beleggers.  Fraude? Gaandeweg blijkt dat het AEX-fonds er een omstreden manier van boekhouden hanteerde. Hierbij werd de omzet van langjarige contracten direct in een keer ingeboekt, in plaats van deze uit te smeren over de looptijd van het contract. Vanwege deze mogelijke fraude besluiten de curatoren aanvankelijk te gaan procederen in de Verenigde Staten.   In verband met de ziekte van een van de curatoren wordt in 2006 Marcel Windt ingevlogen, toen nog werkzaam voor advocatenbureau Houthoff, inmiddels curator en partner bij advocatenkantoor Windt Le Grand Leeuwenburgh  Hoe pakt Windt de draad van dit enorme dossier op? Wat komt er allemaal naar boven tijdens het onderzoek naar mogelijk de grootste boekhoudfraude uit de Nederlandse geschiedenis? En: heeft Windt Jack McMaster, de voormalig ceo van KPNQwest, nog ontmoet tijdens het procederen?     Onder curatoren  Niet elk ondernemersavontuur eindigt met een notering in de Quote 500, niet elk bedrijf overleeft een flinke crisis, niet elke onderneming weet het financiële spel goed te spelen. En als alles misgaat, als de chaos regeert en schuldeisers aan de poort rammelen, dan breekt het tijdperk van de curator aan.   In deze serie praten financieel journalisten Elisa Hermanides en Thomas van Zijl over onvergetelijke faillissementen met curatoren, de puinruimers van het bedrijfsleven. Abonneer je om elke twee weken op vrijdag een nieuwe aflevering te krijgen. Of luister vrijdag om 13.00 naar BNR.    Redactie: Sam van Zuilen / Vormgeving: Gijs Friesen en Connor Clerx / Audiobewerking: Wesley Schouwenaars / Artwork: FDMG | Milja Oortwijn / Eindredactie: Elisa Hermanides / Met dank aan: Wendy Beenakker en Sharine de Rooij See omnystudio.com/listener for privacy information.

Rijk worden met een slachterij: ondernemer Huib van der Vecht, lid van de Quote 500, kreeg het voor elkaar met zijn Gecombineerde Pluimvee Slachterijen (GPS). Tot in de jaren tien bouwde hij aan zijn bedrijf in Nunspeet. Dat leverde hem volgens Quote een vermogen op van 165 miljoen euro.   GPS was allesbehalve klein: het bedrijf uit Nunspeet slachtte tot de coronacrisis één miljoen kippen per week en stond in de top drie van grootste kippenslachterijen van het land. Het bedrijf was dan ook de trots van Nunspeet. GPS zorgde immers voor werkgelegenheid en Van der Vecht was een graag geziene ondernemer, die altijd bereid leek om geld te steken in lokale initiatieven.   Van der Vecht verkocht het bedrijf in 2019 aan ondernemer Bart Remkes. Deze investeerde miljoenen om de slachterij te moderniseren en de winst op te krikken, maar ondertussen werd het bedrijf steeds strenger bekeken door de NVWA en ook het grote waterverbruik van de slachterij werd een probleem voor de omgeving. Bovendien waren de marges, ondanks 200 miljoen euro aan omzet, flinterdun.    Als de coronacrisis uitbreekt raakt het bedrijf, dat voornamelijk aan horeca levert, echt in de problemen. Dat is niet alleen slecht nieuws voor de leveranciers die per week miljoenen slachtkuikens aanleveren, maar ook voor de 300 veelal ongeschoolde medewerkers en Oost-Europese uitzendkrachten die elke dag in de koelcel de kip verwerken.  Als het bedrijf op 30 oktober 2020 uitstel van betaling krijgt, gaat bewindvoerder Frans van Oss van OMVR Advocaten op zoek naar kandidaten om het bedrijf door te starten, maar dat blijkt niet makkelijk.    Onder curatoren  Niet elk ondernemersavontuur eindigt met een notering in de Quote 500, niet elk bedrijf overleeft een flinke crisis, niet elke onderneming weet het financiële spel goed te spelen. En als alles misgaat, als de chaos regeert en schuldeisers aan de poort rammelen, dan breekt het tijdperk van de curator aan.   In deze serie praten financieel journalisten Elisa Hermanides en Thomas van Zijl over onvergetelijke faillissementen met curatoren, de puinruimers van het bedrijfsleven. Abonneer je om elke twee weken op vrijdag een nieuwe aflevering te krijgen. Of luister vrijdag om 13.00 naar BNR.    Redactie: Jochem Visser / Vormgeving: Gijs Friesen en Connor Clerx / Audiobewerking: Wesley Schouwenaars / Artwork: FDMG | Milja Oortwijn / Eindredactie: Elisa Hermanides / Met dank aan: Wendy Beenakker en Sharine de Rooij See omnystudio.com/listener for privacy information.

Halverwege de jaren tien was deelmobiliteit in opkomst. Immers, waarom zou je nog een eigen auto of scooter aanschaffen als je ook via een handige app er een kon delen met anderen? GoSharing was een van de bedrijven die met deelscooters een snelle groei doormaakte. In veel Nederlandse steden werd de gifgroene scooter een vast onderdeel van het straatbeeld.  GoSharing was ontstaan uit een ander bedrijf, GreenMo. Dit bedrijf verzorgde het elektrische scooter- en fietsenpark voor bezorgbedrijven als Just Eat Takeaway, Gorillas, Getir, Domino's Pizza, New York Pizza, maar ook de Politie, PostNL en zelfs het CBR maakte gebruik van de voertuigen van GreenMo. En aangezien de bezorgmarkt aan het begin van de coronacrisis hard groeide, groeide GreenMo hard mee.   Dit koninkrijk van scooters werd opgericht door ondernemers Doeke Boersma en Donny van den Oever. De mannen hadden grote ambities. Zo bezigde oprichter Doeke Boersma veelvuldig de gevleugelde uitspraak ‘een jaar zonder overnames is een jaar niet geleefd’. Twee van de aanwinsten zijn E-Bike To Go en onderhoudsbedrijf Helmstadt. Maar dan blijkt de vraag naar bezorgde boodschappen en maaltijden na de coronacrisis tegen te vallen. Ook zijn de deelscooters ondertussen een geliefd object geworden van vandalen. Langzaam maar zeker krijgen de deelscooters van GoSharing, maar ook van concurrenten zoals Felyx een steeds slechter imago. Gemeentes werpen steeds meer drempels op. Met GoSharing en GreenMo gaat het steeds minder goed en investeerders verliezen hun vertrouwen. Uiteindelijk gaat moederbedrijf GoGreen failliet.   Curator Bas Ebels van UdinkSchepel Advocaten wordt geconfronteerd met een chaotische administratie, 35.000 deelscooters die niet allemaal makkelijk terug te vinden zijn en twee ondernemers die elkaar niet meer kunnen luchten of zien.    Onder curatoren  Niet elk ondernemersavontuur eindigt met een notering in de Quote 500, niet elk bedrijf overleeft een flinke crisis, niet elke onderneming weet het financiële spel goed te spelen. En als alles misgaat, als de chaos regeert en schuldeisers aan de poort rammelen, dan breekt het tijdperk van de curator aan.   In deze serie praten financieel journalisten Elisa Hermanides en Thomas van Zijl over onvergetelijke faillissementen met curatoren, de puinruimers van het bedrijfsleven. Abonneer je om elke twee weken op vrijdag een nieuwe aflevering te krijgen. Of luister vrijdag om 13.00 naar BNR.    Redactie: Jochem Visser / Vormgeving: Gijs Friesen en Connor Clerx / Audiobewerking: Wesley Schouwenaars / Artwork: FDMG | Milja Oortwijn / Eindredactie: Elisa Hermanides / Met dank aan: Wendy Beenakker en Sharine de Rooij See omnystudio.com/listener for privacy information.

De Amsterdam Trade Bank was begin 2022 een kleine bank, waarvan weinig mensen het bestaan kenden. Behalve dan misschien spaarders die hun geld er stalden voor een net wat hogere rente en mkb-bedrijven die er een lening afsloten. En ook de oplettende lezer van financiële media wist misschien wel iets over deze kleine bank, namelijk dat de Amsterdam Trade Bank Russische aandeelhouders had en dat de FIOD er in 2017 was binnengevallen omdat de bank werd verdacht van het overtreden van anti-witwaswetgeving.    Maar die zwarte periode van deze kleine bank aan de Amsterdamse Zuidas was in februari 2022 al achter de rug. De bank had op last van de AFM afstand gedaan van zijn dubieuze zakelijke klanten en had zichzelf georganiseerd tot een vrij simpele bank met een balanstotaal van rond de 1 miljard euro. Wel was de belangrijkste aandeelhouder nog altijd Alfabank, de grootste private bank van Rusland, met oligarchen aan het hoofd.   Sancties tegen Rusland Dan breekt de oorlog uit op 24 februari 2022. En daarop volgen al snel sancties van het Verenigd Koninkrijk die de Amsterdam Trade Bank in een moeilijke situatie brengen. Deze sancties, die op 23 maart worden afgekondigd met een overgangsperiode van een maand, maken direct duidelijk dat de Britse ceo zijn functie niet lang meer kan uitoefenen. Als ook de VS met sancties komt, wordt duidelijk dat de bank niet zelfstandig verder kan.   Terwijl er druk wordt onderhandeld over een overname door een Nederlandse bank, zijn curatoren Job van Hooff en Toni van Hees van advocatenbureau Stibbe al ingevlogen als zogeheten stille bewindvoerders. Als de overname vervolgens afketst, gaat Amsterdam Trade Bank op 22 april 2022 failliet.   Dan begint er een race tegen de klok, of eigenlijk tegen de sanctiedeadlines. De curatoren proberen zo snel mogelijk via het depositogarantiestelsel spaarders schadeloos te stellen in samenwerking met De Nederlandsche Bank. Tegelijkertijd zoeken ze contact met de VS en het VK om het doorvoeren van de sancties zo lang mogelijk uit te stellen. Maar of dat lukt, blijft tot het laatste moment spannend.      Onder curatoren  Niet elk ondernemersavontuur eindigt met een notering in de Quote 500, niet elk bedrijf overleeft een flinke crisis, niet elke onderneming weet het financiële spel goed te spelen. En als alles misgaat, als de chaos regeert en schuldeisers aan de poort rammelen, dan breekt het tijdperk van de curator aan.   In deze serie praten financieel journalisten Elisa Hermanides en Thomas van Zijl over onvergetelijke faillissementen met curatoren, de puinruimers van het bedrijfsleven. Abonneer je om elke twee weken op vrijdag een nieuwe aflevering te krijgen. Of luister vrijdag om 13.00 naar BNR.    Redactie: Jochem Visser / Vormgeving: Gijs Friesen en Connor Clerx / Audiobewerking: Wesley Schouwenaars / Artwork: FDMG | Milja Oortwijn / Eindredactie: Elisa Hermanides / Met dank aan: Wendy Beenakker en Sharine de Rooij   See omnystudio.com/listener for privacy information.

Vastgoedfonds Weststaete beloofde begin jaren tien rendementen van 8 à 9 procent op beleggingen in Duits vastgoed. Het fonds, beheerd door de familie Jacobs uit Soest, bleek echter een piramidespel te zijn. Welgestelde accountants en advocaten hadden in de hoop op mooie rendementen miljoenen euro's ingelegd, maar hun geld werd gebruikt om eerdere beleggers het beloofde rendement te kunnen geven en verdween ook in de zakken van de familie zelf.   Dat kon niet lang goed gaan. Vader en zoon werden begin 2014 gearresteerd en de administratie van het bedrijf werd in beslag genomen door de FIOD.  Toen Weststaete vervolgens failliet ging had curator Hans Hendriks van KBS Advocaten aanvankelijk geen idee hoe het vastgoedfonds precies in elkaar zat, omdat de administratie in de kelder van de FIOD lag.   Uiteindelijk bleek er een aanzienlijke hoeveelheid Duits vastgoed in de boedel te zitten, maar het was nog niet eenvoudig om de huren te innen en de panden uiteindelijk te verkopen.    Onder curatoren  Niet elk ondernemersavontuur eindigt met een notering in de Quote 500, niet elk bedrijf overleeft een flinke crisis, niet elke onderneming weet het financiële spel goed te spelen. En als alles misgaat, als de chaos regeert en schuldeisers aan de poort rammelen, dan breekt het tijdperk van de curator aan.   In deze serie praten financieel journalisten Elisa Hermanides en Thomas van Zijl over onvergetelijke faillissementen met curatoren, de puinruimers van het bedrijfsleven. Abonneer je om elke twee weken op vrijdag een nieuwe aflevering te krijgen. Of luister vrijdag om 13.00 naar BNR.  Redactie: Jari de Jong / Vormgeving: Gijs Friesen en Connor Clerx / Audiobewerking: Wesley Schouwenaars / Artwork: FDMG | Milja Oortwijn / Eindredactie: Elisa Hermanides / Met dank aan: Wendy Beenakker en Sharine de Rooij   See omnystudio.com/listener for privacy information.