PO TEJ STRONIE

Co roku w Polsce około 40 tys. kobiet doświadcza poronienia.To jest cichy, niewidzialny dramat, który dotyka co dziesiątą z nas, a mimo towciąż pozostaje tematem tabu. Mówimy tu o stracie, która często dzieje się wsamotności w domu. Albo w szpitalu, gdzie zamiast empatii i wsparcia, spotykamysię z obojętnością.  Historia Pauliny Szydłowskiej, prezeski fundacji ronić poludzku, która jest moim gościem w tym odcinku, jak w soczewce skupia wszystkieproblemy – od wyczekanej ciąży przez poronienie zatrzymane po walkę o godność iskuteczną diagnostykę. Pani Paulina opowiada o trzech stratach, którychdoświadczyła, i o tym, jak swój ból i gniew przekuła w misję, by każda kobietaw Polsce mogła nie tylko rodzić, ale też ronić po ludzku.  Co znajdziesz w odcinku?Prawdao żałobie nieuznanej, czyli dlaczego społeczeństwo i personel medyczny częstobagatelizują utratę ciąży i jakie są emocje po poronieniu zatrzymanym lubmartwym urodzeniu.Chaosemocjonalny – obalamy mit jednorodnej żałoby. Czy można czuć ulgę po stracieciąży? (Tak! I to jest normalne!).Wina ilęk, czyli skąd bierze się poczucie winy u kobiet po poronieniu i dlaczegodoświadczenie lęku w kolejnych ciążach bywa tak paraliżujące.Traumaw szpitalu – usłyszysz szokujące historie o braku empatii personelu, osamotności i walce o godne traktowanie.Poronienienie dotyka tylko kobiet. W tym wszystkim są także ojcowie tych nienarodzonychdzieci. Jak sobie radzą? Dlaczego często wpadają w tryb „zadaniowy”? Dlaczegosystem nie zapewnia im odpowiedniego wsparcia?Jakieprawa mają rodzice po stracie ciąży (urlop macierzyński, zasiłek pogrzebowy,prawo do pochówku) i co zmieniło się w prawie po 6 sierpnia 2025 roku.I mity,które musimy obalić, na przykład, że poronienie to wina kobiety, że to jestrzadkie zjawisko, że czas… leczy rany. Po więcej zapraszam Was na stronę Fundacji Ronić po Ludzku:https://ronicpoludzku.com/  Jeśli chcesz mi pomóc i wspierać to, co robię, jestwartościowe, możesz kupić mi kawę na https://buycoffee.to/anitaodachowska  Zapraszam Cię też na moją stronęhttps://anitaodachowska.pl/bezpośrednio na stronę podcastuhttps://anitaodachowska.pl/podcast/i do mediów społecznościowychhttps://www.facebook.com/podcast.potejstronie/https://www.instagram.com/potejstronie/https://www.facebook.com/anitaodachowskapl/A jeśli uważasz, że warto podzielić się tym, co właśnieusłyszałaś/usłyszałeś, z kimś bliskim lub znajomym, to koniecznie to zrób. Byćmoże właśnie uratujesz czyjeś życie...

Czy można pragnąć śmierci, mając pozornie wszystko? Czy choroba psychiczna może sprawić, że racjonalnie planujemy odebranie sobie życia? W tym niezwykle szczerym i poruszającym odcinku rozmawiam z Martą, która od lat zmaga się z chorobą afektywną dwubiegunową (ChAD). Marta, która pozostaje anonimowa ze względu na wciąż obecne mity i stereotypy, dzieli się swoją intymną historią. Poznaj jej wieloletnią walkę o siebie, naznaczoną kilkoma próbami samobójczymi, toksycznym związkiem i doświadczeniem psychozy poporodowej. Marta opowiada o tym, jak wygląda życie z depresją i manią, jak choroba wpływa na postrzeganie rzeczywistości i dlaczego tak często bagatelizujemy poważne zaburzenia nastroju.Ten odcinek to nie tylko świadectwo cierpienia, ale przede wszystkim opowieść o sile, nadziei i odnajdywaniu sensu w życiu pomimo choroby. Marta otwarcie mówi trudnościach w diagnozie, pobytach w szpitalu psychiatrycznym i o tym, jak nauczyła się żyć z ChAD, przyjmując leki i korzystając z terapii. To rozmowa, która otwiera oczy, łamie tabu i pokazuje, że zdrowie psychiczne jest tak samo ważne jak fizyczne.Z tego odcinka dowiesz się:Jak wygląda życie z chorobą afektywną dwubiegunową z perspektywy osoby chorej.Co czuje osoba w kryzysie suicydalnym i dlaczego „pragnienie śmierci” to realny objaw choroby.Jakie są wyzwania związane z diagnozą depresji i ChAD.O wpływie toksycznych relacji i porodu na stan psychiczny.Dlaczego ważne jest, aby nie deprecjonować słowa „depresja” i jak wspierać osoby z zaburzeniami psychicznymi.Posłuchaj tej ważnej rozmowy, która może pomóc Ci dostrzec niepokojące objawy u siebie lub u bliskich. To świadectwo, które daje nadzieję i pokazuje, że z chorobą psychiczną można nauczyć się żyć.***Podcast „Po tej stronie” finansowany jest z mojej prywatnej, skromnej kieszeni. Jeśli słuchasz mnie regularnie i to, co tworzę, uważasz za wartościowe, będę wdzięczna, jeśli postawisz mi wirtualną kawę. Można to zrobićna www.buycoffee.to/anitaodachowska (http://www.buycoffee.to/anitaodachowska) A jeśli nie możesz wesprzeć mnie finansowo – możesz zrobić coś równie wartościowego. Pomóż mi być bardziej widoczną. Zaobserwuj moje profile, zasubskrybuj podcast, zostaw komentarz, udostępnij. To wszystko ma dla mnie ogromne znaczenie.Zapraszam Cię na moją stronęhttps://anitaodachowska.pl/bezpośrednio na stronę podcastuhttps://anitaodachowska.pl/podcast/i do mediów społecznościowychhttps://www.facebook.com/podcast.potejstronie/https://www.instagram.com/potejstronie/https://www.instagram.com/anitaodachowska/https://www.facebook.com/anitaodachowskapl/A jeśli uważasz, że warto podzielić się tym, co właśnie usłyszałaś/usłyszałeś, z kimś bliskim lub znajomym, to koniecznie to zrób. Być może właśnie uratujesz czyjeś życie...———Podcast powstaje pod patronatem Fundacji „Życie warte jest rozmowy”⁠ oraz we współpracy z ekspertem⁠Biura ds. Zapobiegania Zachowaniom Samobójczym Instytutu Psychiatrii i Neurologii w Warszawie⁠.

Śmierć dotyczy nas wszystkich, ale świat zakładówpogrzebowych wciąż owiany jest tajemnicą i stereotypami. Trudno się dziwić. Nie jest to przecież miejsce, w którym bywamy regularnie. Ja sama byłam w zakładziepogrzebowym dwa razy w życiu – pierwszy, żeby zorganizować pogrzeb mojego męża, drugi – niedawno żeby w spokojnym miejscu nagrać ten odcinek.Jak naprawdę wygląda ta praca? Jakie jest codzienne życiepracowników zakładów pogrzebowych? Kim są i czym żyją ci ludzie? Jak zmieniła się ta branża w ciągu ostatnich 30 lat? I dlaczego wciąż działa na mocy ustawy, którą uchwalono tak dawno, że jeszcze moja mama była małą dziewczynką?O tym rozmawiam z Iwoną Wojtuś, współwłaścicielką zakładu pogrzebowego Styks, która 30 lat temu postanowiła zmienić oblicze tej niełatwej branży. Zapraszam.***Podcast „Po tej stronie” finansowany jest z mojej prywatnej,skromnej kieszeni. Jeśli słuchasz mnie regularnie i to, co tworzę, uważasz za wartościowe, będę wdzięczna, jeśli postawisz mi wirtualną kawę. Można to zrobićna www.buycoffee.to/anitaodachowskaA jeśli nie możesz wesprzeć mnie finansowo – możesz zrobićcoś równie wartościowego. Pomóż mi być bardziej widoczną. Zaobserwuj moje profile, zasubskrybuj podcast, zostaw komentarz, udostępnij. To wszystko ma dla mnie ogromne znaczenie.Zapraszam Cię na moją stronęhttps://anitaodachowska.pl/bezpośrednio na stronę podcastuhttps://anitaodachowska.pl/podcast/i do mediów społecznościowychhttps://www.facebook.com/podcast.potejstronie/https://www.instagram.com/potejstronie/https://www.facebook.com/anitaodachowskapl/A jeśli uważasz, że warto podzielić się tym, co właśnieusłyszałaś/usłyszałeś, z kimś bliskim lub znajomym, to koniecznie to zrób. Być może właśnie uratujesz czyjeś życie...———Podcast powstaje pod patronatem Fundacji „Życiewarte jest rozmowy”⁠ oraz we współpracy z ekspertem⁠Biura ds. Zapobiegania Zachowaniom SamobójczymInstytutu Psychiatrii i Neurologii w Warszawie⁠.

W ciągu zaledwie kilku miesięcy Agata straciła najpierw babcię, potemnajukochańszą mamę, a na końcu swoją wielką miłość – męża, który odebrał sobieżycie. Została na emigracji w Irlandii sama z dwójką małych synów (jeden z nichw spektrum autyzmu), kredytem na dom i 27 euro na koncie. W rozmowie ze mną opowiada, jak z tamtego miejsca – pełnego lęku,że będzie bezdomna, strachu o przyszłość własną i swoich dzieci – krok po krokuodbudowała siebie i rodzinę.Posłuchaj, dlaczego ruch i sport stały się dla Agaty najpierwratunkiem, a potem pomysłem na życie, jak z pracowniczki marketu przeobraziłasię w cenioną trenerkę, która pomaga innym wracać do formy – także po ciężkichchorobach. Agata dzieli się tym, co naprawdę działa, gdy „nie masz już siływstać z łóżka”. Opowiada też niesamowicie romantyczną historię tego, jak poznałaswojego obecnego partnera, „mężczyznę od sznurówek”. Tej opowieści nie możnaprzegapić.To szczera rozmowa o żałobie, macierzyństwie, pokonywaniu trudnościi o tym, że nawet gdy znajdziesz się w najczarniejszym momencie swojego życia,zawsze możesz zacząć budować je od nowa. Posłuchaj tej niezwykle inspirującejhistorii.***W podcaście „Po tej stronie” wspólnie z moimi rozmówcamiposzukuję odpowiedzi na pytania, które zadają sobie nie tylko osoby pogrążone wżałobie, ale też cierpiące na depresję, zmagające się z ciężką chorobą czytraumą, ogarnięte kryzysem samobójczym lub po prostu – zagubione w życiu po tejstronie. Chcę pozbierać te wszystkie kawałki, na które rozpada siękażdy, kto doświadcza psychicznego cierpienia. Chcę posklejać ten rozbity wazonw całość. Na pewno nie będzie już nigdy taki sam, ale może jeszcze być bardzo,bardzo piękny.Jeśli chcesz mi pomóc i wspierać to, co robię (nie maznaczenia, jak), zapraszam Cię na moją stronęhttps://anitaodachowska.pl/bezpośrednio na stronę podcastuhttps://anitaodachowska.pl/podcast/i do mediów społecznościowychhttps://www.facebook.com/podcast.potejstronie/https://www.instagram.com/potejstronie/https://www.facebook.com/anitaodachowskapl/A jeśli uważasz, że warto podzielić się tym, co właśnieusłyszałaś/usłyszałeś, z kimś bliskim lub znajomym, to koniecznie to zrób. Byćmoże właśnie uratujesz czyjeś życie...———Podcast powstaje pod patronatem projektu ⁠"Życiewarte jest rozmowy"⁠ oraz we współpracy z ekspertem⁠Biura ds. Zapobiegania Zachowaniom SamobójczymInstytutu Psychiatrii i Neurologii w Warszawie⁠.

Co wspólnego mogą mieć wdowieństwo, opieka naddzieckiem w spektrum autyzmu i… sztuka origami? Odpowiedzi w najnowszymodcinku, którego gościem jest Agnieszka Biernacka, członkini zarządu PolskiegoTowarzystwa Origami i działaczka Fundacji „Jesteśmy Ważni”. Działa w kampanii„Ważni i Widoczni”, moderuje grupy wsparcia on-line dla rodziców dzieci zniepełnosprawnościami i uczy, jak odzyskiwać sprawczość po stracie.Jeśli to, co tworzę, uznacie za wartościowe,możecie postawić mi wirtualną kawę → buycoffee.to/anitaodachowska. Każdewsparcie pomaga mi finansować ten podcast z własnej, wciąż skromnej kieszeni –i nagrywać kolejne odcinki.W podcaście „Po tej stronie” wspólnie zmoimi rozmówcami poszukuję odpowiedzi na pytania, które zadają sobienie tylko osoby pogrążone w żałobie, ale też cierpiące na depresję,zmagające się z ciężką chorobą czy traumą, ogarnięte kryzysemsamobójczym lub po prostu – zagubione w życiu po tejstronie. Chcę pozbierać te wszystkie kawałki, naktóre rozpada się każdy, kto doświadcza psychicznego cierpienia.Chcę posklejać ten rozbity wazon w całość. Na pewno nie będziejuż nigdy taki sam, ale może jeszcze być bardzo, bardzo piękny.Jeśli uważasz, że wartopodzielić się tym, co właśnie usłyszałaś/usłyszałeś, zkimś bliskim lub znajomym, to koniecznie to zrób. Być może właśnieuratujesz czyjeś życie...Gdybyś chciała/chciał pomóc mi,wspierając to, co robię, zapraszam Cię na moją stronęhttps://anitaodachowska.pl/bezpośrednio na stronę podcastu https://anitaodachowska.pl/podcast/FB: https://www.facebook.com/podcast.potejstronie/IG: https://www.instagram.com/potejstronie/TikTok: https://www.tiktok.com/@anitaodachowska 

„Obłąkany”, „czubek”, „wariat” to określenia, które nie tylko funkcjonowały swego czasu w psychiatrii i życiu społecznym, ale też, niestety, przeszły jako obelgi do naszego języka codziennego. Język, jakim opisujemy osoby cierpiące na choroby i zaburzenia psychiczne, ma ogromne znaczenie i krzywdzi osoby, którym już i tak nie brakuje krzywd i problemów. Postaram się Wam to udowodnić w rozmowie z dr Lubą Ślósarz, psycholożką, psychoterapeutką poznawczo-behawioralną, wykładowczynią akademicką na Uniwersytecie Medycznym im. Piastów Śląskich we Wrocławiu, a także ekspertką w zakresie komunikacji klinicznej i zdrowia psychicznego.Zapraszam do słuchania. A jeśli uważasz to, co tworzę, za wartościowe, to postaw mi kawę na buycoffee.to/anitaodachowska Dziękuję za każde wsparcie, bo to motywuje mnie do tego, żeby robić dalej to, co wciąż finansuję z własnej skromnej kieszeni.***W podcaście „Po tej stronie” wspólnie z moimi rozmówcami poszukuję odpowiedzi na pytania, które zadają sobie nie tylko osoby pogrążone w żałobie, ale też cierpiące na depresję, zmagające się z ciężką chorobą czy traumą, ogarnięte kryzysem samobójczym lub po prostu – zagubione w życiu po tej stronie. Chcę pozbierać te wszystkie kawałki, na które rozpada się każdy, kto doświadcza psychicznego cierpienia. Chcę posklejać ten rozbity wazon w całość. Na pewno nie będzie już nigdy taki sam, ale może jeszcze być bardzo, bardzo piękny.Jeśli uważasz, że warto podzielić się tym, co właśnie usłyszałaś/usłyszałeś, z kimś bliskim lub znajomym, to koniecznie to zrób. Być może właśnie uratujesz czyjeś życie...Gdybyś chciała/chciał pomóc mi, wspierając to, co robię, zapraszam Cię na moją stronęhttps://anitaodachowska.pl/bezpośrednio na stronę podcastuhttps://anitaodachowska.pl/podcast/i do mediów społecznościowychhttps://www.facebook.com/podcast.potejstronie/https://www.instagram.com/potejstronie/https://www.facebook.com/anitaodachowskapl/https://www.tiktok.com/@anitaodachowska?lang=pl-PL———Podcast powstaje pod patronatem projektu ⁠"Życie warte jest rozmowy"⁠ oraz we współpracy z ekspertem ⁠Biura ds. Zapobiegania Zachowaniom Samobójczym Instytutu Psychiatrii i Neurologii w Warszawie⁠

Czym tak naprawdę jest trauma? Co odróżnia ją od trudnego doświadczenia, jak reagują na nią nasze ciało i umysł, dlaczego „czas nie leczy ran” i jak mądrze wspierać siebie i innych w kryzysie. Dziś w rozmowie z dr Ewą Odachowską-Rogalską, psychologiem, psychotraumatologiem, obalamy mity, rozbrajamy stereotypy i pokazujemy, co naprawdę działa. Zapraszam do słuchania. A jeśli uważasz to, co tworzę, za wartościowe, to postaw mi kawę na buycoffee.to/anitaodachowska Dziękuję za każde wsparcie, bo to motywuje mnie do tego, żeby robić dalej to, co wciąż finansuję z własnej skromnej kieszeni.***W podcaście „Po tej stronie” wspólnie z moimi rozmówcami poszukuję odpowiedzi na pytania, które zadają sobie nie tylko osoby pogrążone w żałobie, ale też cierpiące na depresję, zmagające się z ciężką chorobą czy traumą, ogarnięte kryzysem samobójczym lub po prostu – zagubione w życiu po tej stronie. Chcę pozbierać te wszystkie kawałki, na które rozpada się każdy, kto doświadcza psychicznego cierpienia. Chcę posklejać ten rozbity wazon w całość. Na pewno nie będzie już nigdy taki sam, ale może jeszcze być bardzo, bardzo piękny.Jeśli uważasz, że warto podzielić się tym, co właśnie usłyszałaś/usłyszałeś, z kimś bliskim lub znajomym, to koniecznie to zrób. Być może właśnie uratujesz czyjeś życie...Gdybyś chciała/chciał pomóc mi, wspierając to, co robię, zapraszam Cię na moją stronęhttps://anitaodachowska.pl/bezpośrednio na stronę podcastuhttps://anitaodachowska.pl/podcast/i do mediów społecznościowychhttps://www.facebook.com/podcast.potejstronie/https://www.instagram.com/potejstronie/https://www.facebook.com/anitaodachowskapl/https://www.tiktok.com/@anitaodachowska?lang=pl-PL———Podcast powstaje pod patronatem projektu ⁠"Życie warte jest rozmowy"⁠ oraz we współpracy z ekspertem ⁠Biura ds. Zapobiegania Zachowaniom Samobójczym Instytutu Psychiatrii i Neurologii w Warszawie⁠

Darek stracił wzrok nagle, kilka lat temu, w prezencie, jak mówi z przekąsem, na czterdziestkę. Ale zamiast wycofać się z życia, zaczął działać, i to bardzo prężnie. Organizuje wsparcie dla osób niewidomych, angażuje się w różne projekty, pisze wiersze, a nawet fotografuje! I precyzyjnie kroi cebulę w małą kostkę, samodzielnie skręca meble i myje okna „na słuch”. A do tego jest influencerem na TikToku, który zaraża swoim pozytywnym nastawieniem nawet tych widzących. Jak to możliwe? Zapraszam na rozmowę o odkrywaniu siebie na nowo, odnajdywaniu radości w codzienności i tym, jak można widzieć świat pięknym – także bez użycia oczu.***W podcaście „Po tej stronie” wspólnie z moimi rozmówcami poszukuję odpowiedzi na pytania, które zadają sobie nie tylko osoby pogrążone w żałobie, ale też cierpiące na depresję, zmagające się z ciężką chorobą czy traumą, ogarnięte kryzysem samobójczym lub po prostu – zagubione w życiu po tej stronie. Chcę pozbierać te wszystkie kawałki, na które rozpada się każdy, kto doświadcza psychicznego cierpienia. Chcę posklejać ten rozbity wazon w całość. Na pewno nie będzie już nigdy taki sam, ale może jeszcze być bardzo, bardzo piękny.Jeśli uważasz, że warto podzielić się tym, co właśnie usłyszałaś/usłyszałeś, z kimś bliskim lub znajomym, to koniecznie to zrób. Być może właśnie uratujesz czyjeś życie...Gdybyś chciała/chciał pomóc mi, wspierając to, co robię, zapraszam Cię na moją stronęhttps://anitaodachowska.pl/bezpośrednio na stronę podcastuhttps://anitaodachowska.pl/podcast/i do mediów społecznościowychhttps://www.facebook.com/podcast.potejstronie/https://www.instagram.com/potejstronie/https://www.facebook.com/anitaodachowskapl/Możesz też kupić mi kawę na https://buycoffee.to/anitaodachowska/***Zaobserwuj Darka na TikToku. Warto: https://www.tiktok.com/@widzacy_w_ciemnosci?lang=pl-PLprzy okazji możesz też zaobserwować mnie:https://www.tiktok.com/@anitaodachowska?lang=pl-PL———Podcast powstaje pod patronatem projektu ⁠"Życiewarte jest rozmowy"⁠ oraz we współpracy z ekspertem ⁠Biura ds.Zapobiegania Zachowaniom Samobójczym Instytutu Psychiatrii i Neurologii wWarszawie⁠

Piotr Kulpa miał zaledwie sześć lat, kiedy jego ojciec popełnił samobójstwo. Historia Piotra opisana w książce Halszki Witkowskiej i Moniki Tadry „Niewysłuchani. O śmierci samobójczej i tych, którzy pozostali” ma tytuł „Pustka nie do zapełnienia”. A jednak… od ponad 50 lat Piotr tę pustkę nie tylko zapełnia, ale też - pewnie nieświadomie - wypełnia pustkę, jaka jest w ludziach, których spotyka na swojej drodze. Zapraszam do wysłuchania tego odcinka, którego gość jest z pozoru tak zwyczajny jak każdy z nas, a jednocześnie - jest... totalnie wyjątkowy. *** W podcaście „Po tej stronie” wspólnie z moimi rozmówcami poszukuję odpowiedzi na pytania, które zadają sobie nie tylko osoby pogrążone w żałobie, ale też cierpiące na depresję, zmagające się z ciężką chorobą czy traumą, ogarnięte kryzysem samobójczym lub po prostu – zagubione w życiu po tej stronie.  Chcę pozbierać te wszystkie kawałki, na które rozpada się każdy, kto doświadcza psychicznego cierpienia. Chcę posklejać ten rozbity wazon w całość. Na pewno nie będzie już nigdy taki sam, ale może jeszcze być bardzo, bardzo piękny. Jeśli uważasz, że warto podzielić się tym, co właśnie usłyszałaś/usłyszałeś, z kimś bliskim lub znajomym, to koniecznie to zrób. Być może właśnie uratujesz czyjeś życie... Gdybyś chciała/chciał pomóc mi, wspierając to, co robię, zapraszam Cię na moją stronę https://anitaodachowska.pl/ bezpośrednio na stronę podcastu https://anitaodachowska.pl/podcast/ i do mediów społecznościowych https://www.facebook.com/podcast.potejstronie/ https://www.instagram.com/potejstronie/ https://www.facebook.com/anitaodachowskapl/ Możesz też kupić mi kawę na https://buycoffee.to/anitaodachowska/ ——— Piotra, bohatera tego odcinka, znajdziesz tutaj: https://dlapociechy.com.pl/ https://www.youtube.com/@67meaculpa/featured https://www.facebook.com/poetazemniebruku ——— Podcast powstaje pod patronatem projektu ⁠⁠"Życie warte jest rozmowy"⁠⁠ oraz we współpracy z ekspertem ⁠⁠Biura ds. Zapobiegania Zachowaniom Samobójczym Instytutu Psychiatrii i Neurologii w Warszawie⁠⁠. ——— ⁠W podcaście użyto utwory:⁠ Ambient Windchime Bells by deadrobotmusic on www.freesound.org We Drifted Among The Stars by biiansu on ⁠www.freesound.org⁠

💙🖤Nowy sezon podcastu otwiera arcyciekawa rozmowa z księdzem Tomaszem Trzaską, który oprócz tego, że jest… księdzem, jest także suicydologiem, ekspertem w Biurze ds. Zapobiegania Zachowaniom Samobójczym Instytutu Psychiatrii i Neurologii w Warszawie, współtwórcą projektu „Życie warte jest rozmowy”, do tego pracuje etatowo w Instytucie Pamięci Narodowej, jest kapelanem Muzeum Żołnierzy Wyklętych i Więźniów Politycznych PRL w Warszawie i… jest też twórcą cyfrowym, którego bez problemu znajdziecie w mediach społecznościowych! Rozmowa z kimś takim nie może być nudna! Zapraszam do słuchania. *Tu uwaga, którą piszę na prośbę ekspertki z Biura ds. Zapobiegania Zachowaniom Samobójczym. Określenie "samobójca" jest, niestety, tak powszechne, że używamy go bez głębszej refleksji, zapominając, że jest stygmatyzujące i redukuje całe życie człowieka do jego ostatniego czynu. Jeśli chodzi o dane o samobójstwach księży, warto podkreślić, że są to liczby, które ks. Tomasz podaje "tak z głowy", bez oparcia o jakiekolwiek dane, bo po prostu tych danych nie ma. --- W podcaście „Po tej stronie” wspólnie z moimi rozmówcami poszukuję odpowiedzi na pytania, które zadają sobie nie tylko osoby pogrążone w żałobie, ale też cierpiące na depresję, zmagające się z ciężką chorobą czy traumą, ogarnięte kryzysem samobójczym lub po prostu – zagubione w życiu po tej stronie.  Chcę pozbierać te wszystkie kawałki, na które rozpada się każdy, kto doświadcza psychicznego cierpienia. Chcę posklejać ten rozbity wazon w całość. Na pewno nie będzie już nigdy taki sam, ale może jeszcze być bardzo, bardzo piękny. Jeśli chcesz mi pomóc i wspierać to, co robię (nie ma znaczenia, jak), zapraszam Cię na moją stronę https://anitaodachowska.pl/ bezpośrednio na stronę podcastu https://anitaodachowska.pl/podcast/ i do mediów społecznościowych https://www.facebook.com/podcast.potejstronie/ https://www.instagram.com/potejstronie/ https://www.facebook.com/anitaodachowskapl/ A jeśli uważasz, że warto podzielić się tym, co właśnie usłyszałaś/usłyszałeś, z kimś bliskim lub znajomym, to koniecznie to zrób. Być może właśnie uratujesz czyjeś życie... ——— Podcast powstaje pod patronatem projektu ⁠⁠"Życie warte jest rozmowy"⁠⁠ oraz we współpracy z ekspertem ⁠⁠Biura ds. Zapobiegania Zachowaniom Samobójczym Instytutu Psychiatrii i Neurologii w Warszawie⁠⁠. ——— ⁠W podcaście użyto utwory:⁠ Ambient Windchime Bells by deadrobotmusic on www.freesound.org We Drifted Among The Stars by biiansu on ⁠www.freesound.org⁠

W zeszłym tygodniu byłam na warsztatach, na których żeby się przedstawić, każdy z nas miał wybrać jakieś zdjęcie spośród wielu – takie,które najbardziej z nim rezonowało. Ja wybrałam kierownicę roweru na tle drogi.Jeśli obserwujecie mnie w mediach społecznościowych, wiecie, że uwielbiam jazdęrowerem. Ale nie tylko. Ja po prostu kocham być w drodze. Czego ta droga mnie uczy? I co mają z tym wspólnego filmy?Zapraszam na "Słowo na dobry tydzień".Anita

Tlen jest niezbędny do życia, ale w nadmiarze – toksyczny. Azot wydaje się obojętny, a jednak pozbawiony tlenu – zabija po cichu. Ten paradoks chemiczny staje się w tym odcinku metaforą życia, relacji, pracy, zdrowia psychicznego i przeżywania straty.Czy to, co nas buduje, może nas też niszczyć? A to, co wydaje się neutralne – powoli odbierać nam oddech?W tym krótkim felietonie opowiadam o granicy między potrzebą a uzależnieniem, o obojętności, która potrafi dławić, i o bólu, który – choć trudny – bywa konieczny do uzdrowienia.Zapraszam do zatrzymania się na chwilę i refleksji: co w Twoim życiu jest tlenem, a co azotem?Dobrego tygodniaAnita

 W weekend śniło mi się, że piekłam chleb… Taki prawdziwy, na zakwasie, z chrupiącą, popękaną skórką, która skrzypiała, gdy go wyjmowałam z pieca, i z miękkim, parującym wnętrzem. Sen był tak wyrazisty, że wręcz obudziłam się z tym zapachem w nozdrzach i od razu zrobiłam się głodna. A co ten sen ma wspólnego z sukcesami, których nie widzimy i z podświadomością, która wciska nam hamulec?Zapraszam na kolejne „Słowo na dobry tydzień”. Dobrego tygodnia,Anita Odachowska

Jest coś magicznego w tych momentach, kiedy czas zwalnia, a my, zanurzeni w prostej czynności, czujemy, jak znikają bariery, a ludzie stają się sobie bliżsi. Dla mnie takimi momentami są wspólne podróżowanie (nawet to bliskie) i wspólne jedzenie czy po prostu picie kawy. Podróże, nawet jeśli nie są odkrywaniem nowych, nieznanych miejsc, zawsze są odkrywaniem. Nas samych i siebie nawzajem z naszymi towarzyszami. Podróże, niezależnie od tego, dokąd się wybieramy, zawsze są też okazją do wspólnego jedzenia – często (tak jak ja z moją przyjaciółką wczoraj) siedząc na kamieniu, ale z widokami zapierającymi dech w piersiach. Podróże mogą być też kulinarne. I wcale nie trzeba lecieć na drugi koniec świata, żeby się w taką podróż wybrać. Zaraz Wam opowiem, jaki jest na to sposób.Zapraszam na kolejne "Słowo na dobry tydzień". Dobrego tygodnia,Anita Odachowska

Tym nagraniem otwieram nowy cykl poniedziałkowychmini-felietonów „Słowo na dobry tydzień” – krótkich, osobistych refleksji,które może dadzą Wam do myślenia, może dodadzą otuchy, a może pomogą zacząćtydzień z uważnością. A może w inny sposób poprawią Waszą relację z życiem, boprzecież… mamy je tylko jedno.  W pierwszym odcinku dzielę się przemyśleniami pozjeździe absolwentów mojego liceum – 33 lata po maturze. Opowiadam owspomnieniach, które wracają tylko wtedy, gdy ktoś inny dopowie brakującyszczegół. O sieci pamięci, którą tworzymy razem. O smutku, jaki niesieświadomość, że czasem ta jedna osoba, z którą dzieliliśmy opowieść, już nieżyje. Jak mój mąż, który 13 lat temu odebrał sobie życie… Ale to nie jest historia o żałobie, bo tę jużdawno przeżyłam. To historia o relacjach, które przechowują naszą przeszłość. Io tym, dlaczego warto pielęgnować je ciągle i na nowo. Nowe odcinki mojego mini-felietonu – w każdyponiedziałek rano. Na dobry tydzień…

💙🖤Anoreksja jest jednym z najbardziej śmiertelnych zaburzeń psychicznych. Co roku na świecie umiera z jej powodu 5 do nawet 10% osób, które na nią chorują. W Polsce mówi się nawet o 2%, czyli ponad 750 osobach rocznie. Ja zetknęłam się z anoreksją dokładnie 19 czerwca 2022 roku, kiedy moja córka wyznała mi, że od wielu miesięcy się głodzi. Ola miała wtedy 21 lat. I to ona jest gościem tego odcinka.Nagranie go było jej inicjatywą. Ja potrzebowałam wielu miesięcy, żeby zaakceptować propozycję rozmowy na temat anoreksji akurat z nią. Ale kiedy już podjęłam decyzję, wiedziałam, że jest dobra. Jak to możliwe, że niczego nie zauważyłam, chociaż wtedy mieszkałyśmy razem? Jak trudna była jej samodzielna i nasza wspólna walka z tą chorobą? Dlaczego kiedy jej waga świadczyła o zagrożeniu życia, Ola nie trafiła do szpitala? Co dzisiaj myśli o trudnej drodze, jaką przeszła i co ma do przekazania innym osobom zmagającym się z zaburzeniami odżywiania? O tym usłyszycie w tym odcinku – dla mnie tym ważniejszym, że dwunastym, a więc rocznicowym odcinku podcastu. *** W podcaście „Po tej stronie” wspólnie z moimi rozmówcami poszukuję odpowiedzi na pytania, które zadają sobie nie tylko osoby pogrążone w żałobie, ale też cierpiące na depresję, zmagające się z ciężką chorobą czy traumą, ogarnięte kryzysem samobójczym lub po prostu – zagubione w życiu po tej stronie.  Chcę pozbierać te wszystkie kawałki, na które rozpada się każdy, kto doświadcza psychicznego cierpienia. Chcę posklejać ten rozbity wazon w całość. Na pewno nie będzie już nigdy taki sam, ale może jeszcze być bardzo, bardzo piękny. Jeśli uważasz to, co tworzę, za wartościowe i chcesz wspierać rozwój podcastu - polub, zasubskrybuj, udostępnij. Możesz też kupić mi kawę na https://buycoffee.to/anitaodachowska Dziękuję za każde wsparcie i za to, że jesteś 💙 Zapraszam Cię na moją stronę https://anitaodachowska.pl/ bezpośrednio na stronę podcastu https://anitaodachowska.pl/podcast/ i do mediów społecznościowych https://www.facebook.com/podcast.potejstronie/ https://www.instagram.com/potejstronie/ https://www.facebook.com/anitaodachowskapl/ A jeśli uważasz, że warto podzielić się tym, co właśnie usłyszałaś/usłyszałeś, z kimś bliskim lub znajomym, to koniecznie to zrób. Być może właśnie uratujesz czyjeś życie... ——— Podcast powstaje pod patronatem Fundacji ⁠"Życie warte jest rozmowy"⁠ oraz we współpracy z ekspertem ⁠Biura ds. Zapobiegania Zachowaniom Samobójczym Instytutu Psychiatrii i Neurologii w Warszawie⁠. ——— W podcaście użyto utwory: Ambient Windchime Bells by deadrobotmusic on www.freesound.org We Drifted Among The Stars by biiansu on  www.freesound.org

WAŻNE: Ze względu na problemy techniczne Spotify odcinek w wersji wideo będzie dostępny tylko na YouTube. Podaję link: https://youtu.be/Ig2BC7ejeYg „Kiedy coś tracimy, dopiero wtedy dociera do nas, jak wielką wartość dla nas miało” – mówi Brian Kinsella, gość najnowszego odcinka podcastu. Nie wie, czy zostało mu sześć miesięcy życia, czy sześć lat, ale… cieszy się każdą chwilą w takim stylu, jakiego życzyłabym każdemu, kto wie, że jego czas po tej stronie zbliża się ku końcowi. A właściwie życzyłabym tego każdemu z nas. Bo przecież nikt z nas nie wie, KIEDY… Zapraszam na rozmowę z absolutnie wyjątkowym gościem – emerytowanym policjantem, pasjonatem motocykli i podróży, którego żona zmarła na raka piersi, a po jej śmierci u niego zdiagnozowano raka przełyku. Brian żyje, a ja miałam to szczęście, że zgodził się porozmawiać ze mną o tym wszystkim. Zapraszam też na jego profil na YoTube: https://www.youtube.com/@BriKinsella i na film, dzięki któremu na niego trafiłam: https://www.youtube.com/watch?v=s4-I4zuLfU8&t=189s *** W podcaście „Po tej stronie” wspólnie z moimi rozmówcami poszukuję odpowiedzi na pytania, które zadają sobie nie tylko osoby pogrążone w żałobie, ale też cierpiące na depresję, zmagające się z ciężką chorobą czy traumą, ogarnięte kryzysem samobójczym lub po prostu – zagubione w życiu po tej stronie.  Chcę pozbierać te wszystkie kawałki, na które rozpada się każdy, kto doświadcza psychicznego cierpienia. Chcę posklejać ten rozbity wazon w całość. Na pewno nie będzie już nigdy taki sam, ale może jeszcze być bardzo, bardzo piękny. Jeśli chcesz mi pomóc i wspierać to, co robię (nie ma znaczenia, jak), zapraszam Cię na moją stronę https://anitaodachowska.pl/ bezpośrednio na stronę podcastu https://anitaodachowska.pl/podcast/ i do mediów społecznościowych https://www.facebook.com/podcast.potejstronie/ https://www.instagram.com/potejstronie/ https://www.facebook.com/anitaodachowskapl/ A jeśli uważasz, że warto podzielić się tym, co właśnie usłyszałaś/usłyszałeś, z kimś bliskim lub znajomym, to koniecznie to zrób. Być może właśnie uratujesz czyjeś życie... ——— Podcast powstaje pod patronatem projektu ⁠"Życie warte jest rozmowy"⁠ oraz we współpracy z ekspertem ⁠Biura ds. Zapobiegania Zachowaniom Samobójczym Instytutu Psychiatrii i Neurologii w Warszawie⁠. ——— W podcaście użyto utwory: Ambient Windchime Bells by deadrobotmusic on www.freesound.org We Drifted Among The Stars by biiansu on www.freesound.org _____ [ENG] “You know when you start to lose something how much more valuable it becomes,” says Brian Kinsella, the guest on the latest podcast episode. He doesn't know whether he has six months to live or six years, but... he's savoring every moment in a way I wish for anyone who knows their time on this side is nearing its end. In fact, I wish it for all of us. Because none of us knows WHEN... Join me for a conversation with an absolutely extraordinary guest – a retired police officer, a motorcycle and travel enthusiast whose wife died of breast cancer, and who, after her death, was diagnosed with esophageal cancer. Brian is alive, and I was fortunate enough that he agreed to talk with me about all of this. Also, check out his YouTube channel: https://www.youtube.com/@BriKinsella and the video that led me to him: https://www.youtube.com/watch?v=s4-I4zuLfU8&t=189s #podcast #rescuelifepodcast #cancer #breastcancer #esophagealcancer #enjoythemoment #life  ____ In the podcast "Po tej stronie," along with my guests, I search for answers to the questions not only asked by those grieving but also by people suffering from depression, struggling with severe illness or trauma, overwhelmed by suicidal crises, or simply – lost in life on this side. I want to pick up all the pieces that anyone experiencing mental suffering breaks into. I want to glue this shattered vase back together. It will never be the same, but it can still be very, very beautiful.

W wirtualnym świecie przesyconym przez treści dostarczane przez influencerów, celebrytów, ludzi znanych oraz znanych z tego, że są znani, najciekawsi okazują się ludzie nieznani. Wystarczy dobrze rozejrzeć się w swoim otoczeniu, żeby wyłowić ludzi z fantastycznymi historiami, które do żadnych mediów nigdy nie trafiły i nie trafią, a są materiałem na naprawdę dobry film. Taka jest właśnie historia mojego kolejnego rozmówcy, którym jest wrocławianin Marek Wiśniewski, były dziennikarz, przedsiębiorca, więzień... dziś emeryt, który żyje tylko dzięki dializom. Ja wciąż pozostaję pod wrażeniem i w wielkim szacunku dla mądrości życiowej, optymizmu i... w szoku, że Marek jest tylko rok młodszy od mojej mamy! Marek był królem życia, przeżył bankructwo, przeżył więzienie, przeżył wypadek samochodowy, przeżył jeszcze wiele innych trudnych rzeczy, przeżył ciężką chorobę. I żyje nadal dzięki dializom. Bez dializy czekałaby go śmierć.Będzie to rozmowa o życiu, rozmowa o miłości, rozmowa o umieraniu, o stracie i o tym, co jest w życiu najważniejsze. Aż żal, że Marek nie jest celebrytą ani influencerem (notabene nie lubi tych dwóch określeń, ale na szczęście, lubi nazwę podcast), bo tej rozmowy powinien posłuchać każdy człowiek, który miewa refleksje nad własnym życiem. I TO OBOWIĄZKOWO! *** W podcaście „Po tej stronie” wspólnie z moimi rozmówcami poszukuję odpowiedzi na pytania, które zadają sobie nie tylko osoby pogrążone w żałobie, ale też cierpiące na depresję, zmagające się z ciężką chorobą czy traumą, ogarnięte kryzysem samobójczym lub po prostu – zagubione w życiu po tej stronie.  Chcę pozbierać te wszystkie kawałki, na które rozpada się każdy, kto doświadcza psychicznego cierpienia. Chcę posklejać ten rozbity wazon w całość. Na pewno nie będzie już nigdy taki sam, ale może jeszcze być bardzo, bardzo piękny. Jeśli chcesz mi pomóc i wspierać to, co robię (nie ma znaczenia, jak), zapraszam Cię na moją stronę https://anitaodachowska.pl/ bezpośrednio na stronę podcastu https://anitaodachowska.pl/podcast/ i do mediów społecznościowych https://www.facebook.com/podcast.potejstronie/ https://www.instagram.com/potejstronie/ https://www.facebook.com/anitaodachowskapl/ A jeśli uważasz, że warto podzielić się tym, co właśnie usłyszałaś/usłyszałeś, z kimś bliskim lub znajomym, to koniecznie to zrób. Być może właśnie uratujesz czyjeś życie... ——— Podcast powstaje pod patronatem projektu ⁠"Życie warte jest rozmowy"⁠ oraz we współpracy z ekspertem ⁠Biura ds. Zapobiegania Zachowaniom Samobójczym Instytutu Psychiatrii i Neurologii w Warszawie⁠. ——— W podcaście użyto utwory: Ambient Windchime Bells by deadrobotmusic on www.freesound.org We Drifted Among The Stars by biiansu on www.freesound.org

Co czuje matka, kiedy jej syn mówi, że nie chce już dalej żyć? Jak nierówna jest walka o życie dziecka, gdy przeciwnikiem jest choroba jego duszy? W kolejnym odcinku podcastu usłyszycie historie Beaty, matki, która jest na początku nauki życia na nowo, życia bez ukochanego syna. Syna, który nie chciał już dalej żyć… *** W podcaście „Po tej stronie” wspólnie z moimi rozmówcami poszukuję odpowiedzi na pytania, które zadają sobie nie tylko osoby pogrążone w żałobie, ale też cierpiące na depresję, zmagające się z ciężką chorobą czy traumą, ogarnięte kryzysem samobójczym lub po prostu – zagubione w życiu po tej stronie.  Chcę pozbierać te wszystkie kawałki, na które rozpada się każdy, kto doświadcza psychicznego cierpienia. Chcę posklejać ten rozbity wazon w całość. Na pewno nie będzie już nigdy taki sam, ale może jeszcze być bardzo, bardzo piękny. Jeśli chcesz mi pomóc i wspierać to, co robię (nie ma znaczenia, jak), zapraszam Cię na moją stronę https://anitaodachowska.pl/ bezpośrednio na stronę podcastu https://anitaodachowska.pl/podcast/ i do mediów społecznościowych https://www.facebook.com/podcast.potejstronie/ https://www.instagram.com/potejstronie/ https://www.facebook.com/anitaodachowskapl/ A jeśli uważasz, że warto podzielić się tym, co właśnie usłyszałaś/usłyszałeś, z kimś bliskim lub znajomym, to koniecznie to zrób. Być może właśnie uratujesz czyjeś życie... ——— Podcast powstaje pod patronatem projektu ⁠"Życie warte jest rozmowy"⁠ oraz we współpracy z ekspertem ⁠Biura ds. Zapobiegania Zachowaniom Samobójczym Instytutu Psychiatrii i Neurologii w Warszawie⁠. ——— W podcaście użyto utwory: Ambient Windchime Bells by deadrobotmusic on www.freesound.org We Drifted Among The Stars by biiansu on www.freesound.org

Co się dzieje w naszym mózgu i organizmie, kiedy tracimy kogoś bliskiego? Jak radzić sobie z emocjami? Jak pomóc sobie przetrwać żałobę? Czy można mózg wytrenować do radzenia sobie nawet w tak trudnych sytuacjach, jak trauma po śmierci bliskiej osoby? O tym i o wielu innych ważnych nie tylko dla osób pogrążonych w żałobie sprawach opowiada mi Justyna Żejmo, psycholog, terapeuta, coach, neurotrener, autorka wydanej niedawno książki „Spokojny mózg”, której wielką miłością jest psychoneuroimmunologia. *** W podcaście „Po tej stronie” wspólnie z moimi rozmówcami poszukuję odpowiedzi na pytania, które zadają sobie nie tylko osoby pogrążone w żałobie, ale też cierpiące na depresję, zmagające się z ciężką chorobą czy traumą, ogarnięte kryzysem samobójczym lub po prostu –  zagubione w życiu po tej stronie.  Chcę pozbierać te wszystkie kawałki, na które rozpada się każdy, kto doświadcza psychicznego cierpienia. Chcę posklejać ten rozbity wazon w całość. Na pewno nie będzie już nigdy taki sam, ale może jeszcze być bardzo, bardzo piękny. Jeśli chcesz mi pomóc i wspierać to, co robię (nie ma znaczenia, jak), zapraszam Cię na moją stronę ⁠⁠https://anitaodachowska.pl/⁠⁠ bezpośrednio na stronę podcastu ⁠⁠https://anitaodachowska.pl/podcast/⁠⁠ i do mediów społecznościowych ⁠⁠https://www.facebook.com/podcast.potejstronie/⁠⁠ ⁠⁠https://www.instagram.com/potejstronie/⁠⁠ ⁠⁠https://www.facebook.com/anitaodachowskapl/⁠⁠ A jeśli uważasz, że warto podzielić się tym, co właśnie usłyszałaś/usłyszałeś, z kimś bliskim lub znajomym, to koniecznie to zrób. Być może właśnie uratujesz czyjeś życie... ——— Podcast powstaje pod patronatem projektu ⁠⁠⁠"Życie warte jest rozmowy"⁠⁠⁠ oraz we współpracy z ekspertem ⁠⁠⁠Biura ds. Zapobiegania Zachowaniom Samobójczym Instytutu Psychiatrii i Neurologii w Warszawie⁠⁠⁠. ——— ⁠W podcaście użyto utwory:⁠ Ambient Windchime Bells by deadrobotmusic on ⁠⁠www.freesound.org⁠⁠ We Drifted Among The Stars by biiansu on ⁠⁠www.freesound.org