Podcast Cher Claude

De laatste levensjaren van Claude Debussy waren niet de vrolijkste. Hij was ziek en eenzaam, maar al teisterde kanker zijn lichaam, zijn geest bleef oneindig sterk. Uit zijn bruisende brein bleven geniale composities stromen. De 12 Etudes zijn maar één voorbeeld. Met de vriendschappen ging het alsmaar verder bergaf. Debussy stierf tenslotte een eenzame dood. Hij werd in 1918 ten grave gedragen, in volle oorlogsgeweld

Pelléas et Mélisande. Het is de enige opera die Claude Debussy schreef, maar hij was dan ook perfect. Tien jaar lang heeft hij eraan geschreven en gevijld. Het succes was overdonderend, een keerpunt was het in het leven van Debussy. En toch… Er hangt een schaduw over dit succesverhaal. Het libretto haalde Debussy bij Maurice Maeterlinck, de grote symbolistische schrijver, de enige Nobelprijswinnaar literatuur die België ooit had. Maar wat een langdurige vriendschap en samenwerking had kunnen opleveren, ontaardde in een bitse strijd. Het kwam zelfs bijna tot een duel. Maeterlinck is nooit naar één voorstelling van Pelléas et Mélisande geweest, iets wat hij na de dood van Debussy posthuum goedmaakte…

Claude Debussy hield van de natuur maar bleef z’n hele leven een stadsmus, trouw aan Parijs en zijn stamcafé Le Chat Noir op Montmartre. Hij ontmoette er zijn kunstenaarsvrienden om er te discussiëren bij een glas absint. Stapels brieven getuigen van talloze vriendschappen. Maar op het drukke parcours van de vriendschap was Claude Debussy, net als in de liefde, een virtuoze brokkenpiloot. Zijn meningen waren gezouten, zijn kritieken gepeperd. En de tol? Die heette eenzaamheid.

Claude Debussy was un homme à femmes. Hij aanbad ze, hij had ze nodig, het waren zijn muzen. Voor één type viel hij als een blok: het slanke, mysterieuze Mélisande-type, inspiratiebron voor een heleboel schitterende composities. Maar mooie liedjes klinken soms vals. Zijn liefdesleven vormde een haard van intriges. Deze 3e aflevering onthult een minder bekend aspect van ‘cher’ Claude.

In deze tweede aflevering spoelen we helemaal terug naar de tijd dat Claude Debussy nog Achille heette. Hij was nog druk zoekende naar een eigen muziektaal. Een teenager vol twijfels, daarna een jongeheer die zich afkeerde van irrelevante bekroningen als de Prix de Rome, en tenslotte een volleerd componist met Prélude à l’après-midi d’un faune, zijn eerste meesterwerk.

In deze 1ste aflevering van 'Cher Claude' over Claude Debussy, krijgt u het portret van een introverte, eigenzinnige componist. Onzeker ook, want hij verscheurde een foto van hemzelf omdat hij zijn voorhoofd er te groot op vond. En al vond hij zichzelf een ongelooflijk saaie piet, zijn grensverleggende esthetische denkbeelden bepaalden wél de evolutie van de 20e eeuwse muziek. Dat vertellen voor u Thomas Vanderveken, musicologe Sofie Taes en fluitist Toon Fret;