“Seni seviyorum ama isterdim ki bu senin karnını doyursun, yaranı onarsın, üstünü örtsün, hiç olmadı bir cam pencere açsın, içine su serpsin, sırtın okşansın ve sen uyurken etrafa göz kulak olsun. Oysa hiçbir şey yapmıyor. Yani seviyorum ama bunun bu kadar oluşu beni kırıyor.” diyor şair. Peki, sevmenin bu kadar oluşu ne demek? Sevmek, şairin dediği gibi eylemleri kendiliğinden var eden bir olgu değil mi? Maalesef.. Sevmek, bu eylemleri barındırmayabiliyor. Sevmek bazen sadece sevmek olabiliyor. Daha fazlası değil. / http://www.tpocg.org/blog/sevmek-uzerine / İnstagram: @sozpaye
İçimize bakmaktan bizi alıkoyan neydi? Kendimizden korkmuşuzdur belki de; kimliksizliğimizden, üzerimize yapıştırmaya çalıştığımız etiketlerden. Mutluluğu içimizde arayamıyoruz çünkü arayamaz haldeyiz. İçimizde bir şeyleri aramadan önce kendimizi bulmamız gerekiyor. Birbirimize o kadar benzemeye çalışıyoruz ki; aynı kıyafetleri giyiyoruz, aynı müziği dinliyoruz, aynı şeyi seyrediyoruz. Aynı fabrika çıkışlı, aynı etikete sahip binlerce sürüyüz. Mutluluğu kendimizde arayalım da biz kimiz? Kendimizi tanıyor muyuz? / Gizem Erdoğan / http://www.tpocg.org/blog/aynadaki-mutluluk / İnstagram: @sozpaye
İşte biz, bu ülkenin gençleri, yaşlıları, çocukları, yetişkinleri… Alevler içinde savaşıyoruz. Ya da fırsat varsa kaçıyoruz. Peki, ne zaman sönecek bu yangın? Yine yanıtsız kalan bir soru. Ne zaman sönecek bilemesem de yananlar geri gelmeyecek, maalesef bunu biliyorum. Mutlu olmaya ve bir daha geleceğimizin garantisi olmayan bu hayatta eğlenerek sevinçle yaşamaya çalışıyoruz./Göksu Keskin/ http://www.tpocg.org/blog/yetmez / İnstagram: @sozpaye
Susmak da dilin içerisindedir. Söylememek ya da söyleyememek dile dairdir. Susmak en iyi anlatıcıdır bazen. Milyonlarca kelimenin ve yüzlerce dilin anlatamayacağı çok şey vardır hayatta. Hiçbir kelimenin ifade edemeyeceği, hiçbir ezginin derdine derman olamayacağı, ne söylenirse söylensin aklın tamam deyip yüreğin oh çekemeyeceği şeyler. Boğaza gelip takılan, düğümlenen ve bir ölüm anı gibi sessiz ve soluksuz bırakan şeyler. Susmak dildir. Böyle anlarda her şeyi anlatacak tek dil. / Ali Murat İrat' a ait bu yazıyı " https://www.google.com.tr/amp/s/www.birgun.net/amp/haber/kirilinca-bir-tas-gibi-susar-insan-133409 " linkinden okuyabilirsiniz. / İnstagram: @sozpaye
Şu anı, şu saniyeyi sorgulayıp şu anımıza, şu saniyemize değer verebiliyor muyuz? Simyacı ne demişti: “Yüreğinin sesini dinle!” Yüreğinin sesini duyabiliyor musun? Yüreğinin seni götürdüğü yere git demişti Susanna Tamarow. Yüreğin, sana nereye gitmeyi söylüyor? Bu dünyanın neresine? İç alemindeki hangi yolculuğa?/ Bu bölümde, internet ortamında gezinirken bir sitede Akhenaton kullanıcı adlı bir arkadaşın yazısını sizlerle de paylaşmak istedim. Adını bilmediğim için yalnızca kullanıcı adını belirtebiliyorum. / İnstagram: @sozpaye
İnsanın hayali bir noktada, dünyada kendince bir fark yaratabilmek olmalı. Belki hayat, her zaman bize sorularımızın cevabını ya da beklentilerimizi bizim hayal ettiğimiz ya da umduğumuz gibi vermeyebilir, olsun.. Hayal etmenin kime ne zararı var ki? Zihin gücü, hayal gücü, adına ne derseniz deyin; tüm kapıların kilidini açan anahtar, inanmaktır. / İnstagram: @sozpaye
İnsan ruhu, doğanın bir parçasıdır ve doğa gibi boşluk kabul etmez. İçinde sevgiyi barındıramayan insan nefretle dolar. Acımak sevgi değildir, üstünlüğün kabulüdür. Hoşgörü sevgi değildir, istemediğine katlanmaktır. Bağımlılık sevgi değildir, gereksinmenin karşılanmasıdır. / Bu bölümde, internette gezinirken görmüş olduğum " Bir yaşam biçimi olarak sevgisizlik " başlığı altında hoşuma giden, Erdal Atabek' e ait yazıyı sizinle paylaşmak istedim. https://dunyalilar.org/bir-yasam-bicimi-olarak-sevgisizlik.html/ yazısını bu link üzerinden okuyabilirsiniz. / instagram: @sozpaye
“Gerçekten ihtiyaç duyulan şey, yaşama yönelik tutumumuzdaki temel bir değişmeydi. Yaşamdan ne beklediğimizin gerçekten önemli olmadığını, asıl önemli olan şeyin yaşamın bizden ne beklediği olduğunu öğrenmemiz ve dahası umutsuz insanlara öğretmemiz gerekiyordu. Yaşamın anlamı hakkında sorular sormayı bırakmamız, bunun yerine kendimizi yaşam tarafından her gün, her saat sorgulanan birileri olarak düşünmemiz gerekirdi. Nihai anlamda yaşam, sorunlara doğru çözümler bulmak ve her birey için kesintisiz olarak koyduğu görevleri yerine getirme sorumluluğunu almak anlamına gelir.” / İnsanın Anlam Arayışı - Viktor Emil Frankl / İnstagram: @sozpaye
Bazen, hiç bitmeyecek sandığın bir zamanda yaşarken, birdenbire elde kalan hayatın gerçekleri, avuçlarında ter, kalbinde sızı, göğsünde ağırlık yaratır insanın. Bazen de, gözlerindeki neşe, gönlünde ateş yaktırır. Kimi zaman da, dudaklarında suskunluktur çoğu şey. / instagram:@sozpaye
Anlamı çok olan bir şeyi yitirme ihtimali fazlalaştığında, ya da o çok anlamlı olan şey, her ne ise, yitirildiğinde; yaşamın diğer alanlarındaki önemli olan konu, nesne veya kavramlar da anlamsızlaşmaya başlar. İşte tam da bu anlarda, odak noktası dışında kalan ve göze yansıyan her şey, önemini yitirir. O bariz ve belirgin şeklini kaybeder, bulanıklaşır. Var olan boyutların şekli ve niceliği değiştiği gibi, niteliği de değişir. Bir şey artık ya boyutsuz ve önemsizdir ya da çok derin ve kıvamlıdır. Her şey ya siyah, ya beyazdır. Zor diye bir şey de yoktur. Sadece katlanılmaz olan ya da varlığı veya yokluğu fark edilmeyen bir şeyler vardır. / İnstagram: @sozpaye
Söylediklerinize dikkat edin, düşünceleriniz olur. Düşüncelerinize dikkat edin, duygularınız olur. Duygularınıza dikkat edin, davranışlarınız olur. Davranışlarınıza dikkat edin, alışkanlıklarınız olur. Alışkanlıklarınıza dikkat edin, değerleriniz olur. Değerlerinize dikkat edin, karakteriniz olur. Karakterinize dikkat edin, kaderiniz olur... Gandhi/ instagram: @sozpaye
Umut bağlanmış büyük beklentiler, insan hayatının hırsızıdır.. Soyuttur ama kişiye göre somutlaşır. Doyuruldukça her defasında daha çoğunu isteyen, tatminsiz bir olgudur. Umut etmek, karşındakine anlamlar yüklemek, çoğu zaman kaçınılmaz olarak hayal kırıklığıyla biter. Çünkü beklenti, kontrol edemeyeceğimiz bir durumdur. / instagram: @sozpaye
Kilometrelerce uzakta olan bir kişiye duyulan his, sevmenin yanında aynı zamanda özlemektir. Yanıbaşınızda olamadığı için özlem duyarsınız. Çünkü her halini duyumsamak istersiniz. Aslında bizler, yanımızdayken bile özlemeyi, gidince de sevebilmeyi, araya uzaklık girince sevmeyi, özlerken duyumsamayı, duyumsarken istemeyi, isterken yaşamayı, yaşarken zamanı anlamlandırabilmeyi ve her anlamın yalnızca dokunmaktan ibaret olmadığını bilsek, işte sevme biçimleri içerisinde yakından sevmek kadar uzaktan sevmenin de hiçbir farkının olmadığını görebileceğiz. / instagram: @sozpaye
Yarıda kalanlar, kaldığı yerde dönüp duranlar, geçmişiyle yaşayıp, yaşadığı yerden çıkamayanlar, acılarına gömülüp, hayatı, yaşamı kaçıranlar, yüzleşmemiş, yüzleşememiş demektir.. Hayatı cesur bir terazide tartmak yerine, tartamadığı her yükün altında kalmış demektir. Halbuki yüzleşilmemiş o geçmiş, yüzleşilmemiş her hata, yüzleşilmemiş her yanlış, kaygı ve acı, yıllardır içlerinde bacası tüten bir evdir. Sıcağı yürek yakar, tüten bacası içi dumana boğar, mahveder. İşte yüzleşememek, sinmek, sindirilmek, insanın içindeki o evi de yıkar.. İnsan, bir noktadan sonra, içindeki yıkıntıların da altında kalır. / instagram: @sozpaye
Maviyi, denizi, şehrini sev.. İnsanların tümünü sevmek zorunda değilsin, fakat kendini ifade edebilme şeklindeki saygını sev.. Gökyüzünü, bir yağmur sonrası gökkuşağını sev.. Bazen sessizliği sev... Yeri geldiğinde toprağa uzan, bak gökyüzüne. Sırtını yasladığın doğayı sev.. Toprağı, çiçekleri sev.. Kitaplarda kaybolmayı, o kitaplarda karakterlerle konuşmayı sev.. O karakterlerde kendini bulduğun anları sev.. İçinde yaşarken hayatı, güneşi sev.. Zira kalbindir güneşin, yani kalbini sev. Kendine bir fincan kahve yapıp, onunla mutlu olmayı sev.. / instagram: @sozpaye
Doğru iletişimin olmazsa olmazı samimiyet duygusudur. Samimiyet insani duygu ve düşüncelerin ön plana alınarak kişinin kendisini karşı tarafa doğru ve içten bir şekilde aktarmasıdır. Samimi yaklaşım insanlar arasındaki köprüdür. Oysa tam tersi olarak laubalilik, lakaytlık ve bunların getirisi olan patavatsızlık ise samimiyet şerbetinin üzerine dökülen zehir gibidir. / Ht-Hayat: https://mhthayat.haberturk.com/laubali-samimiyet-istemiyorum-1076074 / instagram: @sozpaye
Hayat kararlardan ibaretti ve kararlar birer kibritti. Doğru yerde ateşlediğinde seni ısıtacak ateş, çorbanı kaynatacak ateş oluyordu, yanlış yerde ateşlediğin vakit ise içinde bulunduğun evle birlikte seni de yakıyordu./ Sadece İlk Kararı Vermekte Özgürsün/ https://medium.com/t%C3%BCrkiye/sadece-i%CC%87lk-karari-vermekte-%C3%B6zg%C3%BCrs%C3%BCn-d8b3086925c1 / instagram: @sozpaye
Milyonlarca kelimenin anlatamayacağı çok şey var bazen hayatta. Sözlükteki hiçbir kelimenin ifade edemeyeceği duygular, kırgınlıklar, hayaller veya hayal kırıklıkları. Ne söylenirse söylensin aklın tamam deyip her defasında yüreğin onay vermediği şeyler. Böyle durumlarda "susmak" en güzel konuşma şeklidir. Susmak çoğu şeyi anlatabilir bazı anlarda. Çünkü söylenecek sözler de kırılır bazen.. / HT Hayatın Sesi / Ferah Uzundurukan | instagram: @sozpaye
Aurelius’a göre mutlu insanın algısı dışarıda değil, içeride..Dışarıda hiçbir şey yok. “Basit” olanın gücünü fark etmedikçe, mutluluk hep, bir hayal olarak kalacak ne yazık ki.. Mutluluk dediğimiz şey; avucunu sıktığın an kırılan, açtığında uçup giden.. Yani bir şekilde sende durmaya zaten gönülsüz olan../ Kitap: Unutma Mutlu Bir Hayat Çok Az Şeye Bağlıdır - Marcus Aurelius / Özlem Esmergül / instagram: @sozpaye