Stiff Upper Lips

Splendid Isolation! De verhouding van de Engelsen met de rest van de wereld kan je best omschrijven met de relatiestatus 'It's complicated'. Ze hebben de neiging het buitenland vanuit hun eigen perspectief te bekijken. En dus uit de hoogte, voegen velen daaraan toe. De geest van het Empire met zijn tentakels in bijna alle continenten waart nog rond. Maar er is ook sprake van een Special Relationship (met de States) en een Entente Cordiale (met de Fransen). En er zijn natuurlijk de bevoorrechte relaties met de Commonwealthlanden. Maar ook in al deze gevallen geldt: It's complicated.

God save the King! Long live the Queen! Als er één ding Engelser dan Engels is, dan is het wel hun monarchie. De Engelsen houden van de Pomp and Circumstance die ermee gepaard gaat. Elke gelegenheid wordt aangegrepen om flink uit te pakken met koninklijke attributen: de verjaardag van de Queen, het begin van het parlementaire jaar, een jubileum, een banket of desnoods een paardenrace. En de wereld kijkt gefascineerd toe. In de lange kronkelige stamboom van het Engels koningshuis zitten vreemde snuiters zoals Willem De Veroveraar doe eigenlijk een Normandische hertog was, of Mad King George die hoewel krankzinnig ook een heel goeie vorst was. En opvallend: er zaten ook een behoorlijk aantal sterke vrouwen tussen. Queen Victoria, to name but one.

De Brexit heeft ook verborgen motieven. Veel heeft o.a. te maken met de manier waarop de Engelsen aan politiek doen. Het parlement van het Verenigd Koninkrijk beschouwt zichzelf als de moeder van alle parlementen. The House of Commons of England, de voorloper van het huidige Lagerhuis, ontstond al in de 13de eeuw. Liefhebbers van tradities kunnen er dan ook hun hart ophalen. Dat parlement, met zijn nadruk op vrijheid en open debat, mag ook gezien worden. Ook al donderen de brokken eraf en is die democratie wat schots en scheef. Want in Europese ogen is het Britse meerderheidsstelsel niet helemaal democratisch. Aan de andere kant heeft het nog nooit een dictatuur teweeg gebracht. Dat kunnen niet alle grote Europese landen beweren.

In deze tweede aflevering van de 'Stiff Upper Lips'-podcast wordt de legendarische gereserveerdheid van de Engelsen onder de loep genomen. De term 'stiff upper lip' kwam verassend genoeg uit Amerika overwaaien. Daar werd het begrip al in de 19de eeuw gebruikt om een stoïcijnse houding aan te duiden. De Engelse geschiedenis en cultuur staan bol van verwijzingen naar dat gedrag. Zoals de zeeheld sir Francis Drake die eerst zijn spelletje 'bowls' wilde afwerken, toen hij vernam dat de Spaanse Armada het Kanaal opvoer. Monty Python liet in de humoristische film 'The Life Of Brian' een kruisigingsscène eindigen met mannen die vrolijk 'Always look on the bright side of life' floten. Het past er perfect bij. Net als bij de oervaders van het emotieloos gedrag, de Spartanen, is flegmatieke humor belangrijk.

'Daft'. Het is geen wasproduct, maar het is het Engelse woord voor 'gek'. De Engelsen houden wel van dingen die een beetje 'daft' zijn. In deze eerste aflevering van de 'Stiff Upper Lips'-podcast praten Harry De Paepe, Flip Feyten en Sven Speybrouck o.a. over de gekke tradities van de Engelsen : vreemde sporten zoals 'Worm Charming, Ferret Legging en Shin Kicking'. Ze verwonderen zich over de meest merkwaardige functies aan het koninklijk hof zoals 'The Keeper of The Queen's Swans' en dat sommige Anglicaanse dominees ook wel 'daft' kunnen zijn. En daar moet natuurlijk een 'English Afternoon Tea' bij genuttigd worden. In het 'Salon de Thé Claude' aan het Conscienceplein in Antwerpen vonden ze daarvoor de perfecte lokatie.