Toska | پادکست فارسی

برای رویاهامون که اینقدر قشنگن که حیفن به واقعیت تبدیل نشن

همون موقع ها که زندگیه سخت تر بود ولی خب واقعی تر بود

یه بچه بودم که از دوچرخه افتاده و زانوهاش زخمی شده، دور زخم هام ستاره کشیدی و منو به از یک مصرعِ ناقص به یه رمانی تبدیل کردی که آغازش اشک بود و پایانش رفتن.

مرور خیالِ خام و خاطرهِ سوخته ورق میخوردن و داستان تکراری رو تازه نگه میداشتن

وسط دعواها ناقافل یه بوس به پیشونی به طرفت شلیک کنم و با یه بغل محکم خلع سلاحت کنم و توام بعد کلی بالا و پایین پریدن، آروم بگیری

فکرمیکردم همه قشنگی های عالم یه قصه و خیالِ محال واسه آدمای رویا بافه که شبا مثل یه مادربزرگِ مهربون کنار شومینه میشنن و به جای شالگردن و دستکش، رویا میبافن

بهار اومد وقتی حال در حال گذشتن بود و منی که توی گذشته، دنبال اتفاق جدید

بیست و هشت نوامبر بود… یه پنجشنبه معمولی مثل همه پنجشنبه ها

لحظه به لحظه انعکاستو توی چشمام ببینم و توی چاله سمت راست لپت یه دل سیر بخوابم

برخلاف چیزی که آخرین بار بهم گفتی، منو به یاد میاری

موضوع مورد علاقه ناخودآگاهم برای فکرکردنی

تو عطر های خوبِ بهشتی ، من بویِ یاس و ناامیدی

تو قشنگ ترین جادویِ زمینی…

میخندیدن میگفتن تو که حالت خوبه

سرنوشتی که از قبل نه و همون لحظه نوشت و بینِ نزدیکی قلب و دوریِ تن یه دیوار با خشتِ جدایی ساخت…