O tym, po co nam język polski na emigracji, skąd wziął się "wielbłąd" i dlaczego czasami warto zdać się na algorytm.
O balu przebierańców, wycinaniu śnieżynek, i sztuce odpoczywania, którą nadal próbuję opanować.
O kryzysie tożsamości na emigracji, o płocie trudnym do przeskoczenia, i o tym, że nie wszystko w życiu trzeba sklasyfikować.
O tym, dlaczego opłacało się zakończyć staż w agencji komunikacyjnej po zaledwie trzech dniach, i o tym, że energia we Wrzechświecie nigdy nie ginie bez śladu.
O tym, czego nie robić, żeby być szczęśliwym człowiekiem (albo o tym, co robić, żeby szczęśliwym człowiekiem nie być). Lista subiektywna i niewyczerpująca tematu.
O bidetach w Calzedonii, o dyskryminacji językowej i o tym, że lepiej mówić z błędami, niż nie mówić w ogóle.
O tym, że słońca na plaży wystarczy dla wszystkich (nawet latem we Władysławowie).
O tiramisù na słono i innych rozczarowaniach, oraz o tym, dlaczego łatwiej żyje się dając, nie oczekując nic w zamian. PS Treść odcinka oparta jest na osobistych doświadczeniach i własnych przemyśleniach, które nie zostały zweryfikowane naukowo (albo przynajmniej nic mi o tym nie wiadomo).
O tych chwilach, kiedy beztroskie dryfowanie na wielkiej fali zamienia się w utrzymywanie równowagi na linie.
O tym, czym grozi podejmowanie ważnych życiowych decyzji po kilku kieliszkach wina za dużo, dlaczego przez pewien okres w życiu jadłam owsiankę i na śniadanie i na lunch, i o tym, dlaczego lepiej nie gdybać na zapas.
O pingwinie z Londynu, frustracji, i tym co naprawdę lubiłam robić, zanim świat powiedział mi, co powinnam lubić robić.