Discover
A. on Air

A. on Air
Author: Anthi Psomiadou
Subscribed: 2Played: 13Subscribe
Share
© Anthi Psomiadou
Description
Το A. On Air δεν έχει επεισόδια. Έχει πτήσεις.
Η Ανθή πιλοτάρει και μονολογεί σχετικά με την ανθρώπινη ψυχοσύνθεση και συμπεριφορά, αξιοποιώντας τα συμπεράσματά της από την παρατήρηση της κοινωνίας και του εαυτού της.
"Αν θέλετε να διερευνύσουμε παρέα τον εαυτό μας και τους άλλους, επιβιβαστείτε. Στις αποσκευές βάλτε θάρρος, συνταξιδιώτες. Δεν βλέπεται πραγματικά ο εαυτός χωρίς αυτό".
Η Ανθή Ψωμιάδου είναι Σύμβουλος ψυχικής υγείας, Behavioral Counselor, Life Coach
Σημείωση: Η μουσική που χρησιμοποιείται από το επεισόδιο 14 και μετά ως intro/outro music, είναι του John Yasutis (Pixabay)
Η Ανθή πιλοτάρει και μονολογεί σχετικά με την ανθρώπινη ψυχοσύνθεση και συμπεριφορά, αξιοποιώντας τα συμπεράσματά της από την παρατήρηση της κοινωνίας και του εαυτού της.
"Αν θέλετε να διερευνύσουμε παρέα τον εαυτό μας και τους άλλους, επιβιβαστείτε. Στις αποσκευές βάλτε θάρρος, συνταξιδιώτες. Δεν βλέπεται πραγματικά ο εαυτός χωρίς αυτό".
Η Ανθή Ψωμιάδου είναι Σύμβουλος ψυχικής υγείας, Behavioral Counselor, Life Coach
Σημείωση: Η μουσική που χρησιμοποιείται από το επεισόδιο 14 και μετά ως intro/outro music, είναι του John Yasutis (Pixabay)
21 Episodes
Reverse
Από την παιδική μας ηλικία, βομβαρδιζόμαστε πανταχόθεν με τη θέση ότι το λάθος είναι κάτι που κακώς πράξαμε, κάτι που δε θα έπρεπε να είχαμε κάνει, κάτι σαν μίασμα.
Ε, τώρα είμαστε ενήλικες και είναι ώρα να ξεριζώσουμε την ενοχικότητα που φυτέψαμε μικροί σχετικά με το λάθος.
Να το μετουσιώσουμε σε κάτι χρήσιμο· σε μηχανισμό εξέλιξής σας.
Ας συνειδητοποιήσουμε ότι καθετί που ζούμε είναι μία μαθησιακή εμπειρία και η ζωή ένα βιωματικό εργαστήριο...
Πώς μπορώ πρακτικά να εξασκηθώ στην αυτοπαρατήρηση βιώνοντας αυτά που βιώνω...;
"Δεν τα παρατάω ποτέ".
"Ούτε όταν πρέπει";
(...)
Καλά, σκλαβωμένος σε μια πεποίθηση κι αυτός...
Ηχητικό άρθρο της Ανθής στο mydoctorshouse.gr
Πώς να βλέπει άραγε ο ψυχολόγος σου τον εαυτό του;
Είναι τέλειος; Έχει φτάσει στο απόγειο της εξέλιξής του;
Εσύ τι θα προτιμούσες να πιστεύει;
(ηχητικό άρθρο της Ανθής στο mydoctorshouse.gr)
Στη σημερινή πτήση ακούμε την κλήση μιας ελεύθερης-περιορισμένης από το καταφύγιο στο οποίο βρίσκεται από την αρχή της κορωνο-κρίσης.
Ενημερώνεται για τα τεκταινόμενα και εμπνέεται ώστε να δημιουργήσει έναν 7ο αριθμό για τα SMS του εγκλεισμού.
Έτσι γίνεται όταν υπάρχουν ...κάγκελα παντού.
Συζητάμε κάτι για να "νικήσουμε", να επιβληθούμε και να πείσουμε;
Συμμετέχουμε σε διάλογο με σκοπό να κυριαρχήσουμε;
Για αυτά και άλλα πολλά μονολογώ πιλοτάροντας και καταθέτω την άποψή μου για το ποιος είναι ο ιδανικός νικητής μιας συζήτησης.
Εσύ τι λες, συνταξιδιώτη;
Μπορείς να μου απαντήσεις στη φόρμα επικοινωνίας του www.psomiadouanthi.com
Σε αυτή την πτήση-"κατάδυση" μονολογώ για την προσκόλλησή μας σε "ετικέτες" που βάζουμε στον εαυτό μας και για την ανάγκη απελευθέρωσης από αυτές, είτε είναι "αρνητικές", είτε "θετικές".
Επειδή οποιαδήποτε προσκόλληση, είναι ανελευθερία.
Μπορεί κάποιος να δώσει έναν ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΟ ορισμό της φράσης "καλό παιδί" (ή "κακό παιδί");
Όχι. Επειδή δεν υπάρχει.
Καθένας την προσαρμόζει ασυνείδητα σε αυτό που θέλει εκείνη τη στιγμή να πετύχει διαχειριζόμενος μια κατάσταση, φιλτράροντας αυτόματα τον όρο μέσα από την προσωπικότητα που έχει διαμορφώσει.
Και επειδή του φόρτωσαν αυτό το καθήκον οι γονείς του όταν ήταν μικρός, το φορτώνει τώρα στο παιδί του.
Μήπως να ελευθερωνόμαστε σιγά σιγά;
Όχι, να μη δεις το παιδί σου όπως επιθυμείς. Να το δεις όπως θα επιθυμεί εκείνο.
Τελικά, μας κάνει ποτέ κανείς κάτι ή όλα εμείς τα κάνουμε στον εαυτό μας;
Κάπου ανάμεσα στο μόνιμο επιεικές αυτο-χάιδεμα και το μόνιμο αυτο-μαστίγωμα, ας βρούμε ένα σημείο να κάτσουμε με καθαρή ματιά (προς το μέρος μας), να αντικρίσουμε υπεύθυνα και ευθέως αυτό το γνωστό και συνάμα άγνωστο πλάσμα που λέγεται "εαυτός μας".
Στη λίστα με τις οδηγίες για τον COVID-19(πλένω σχολαστικά τα χέρια, αποφεύγω συναθροίσεις κ.λπ),να θυμηθείς να προσθέσεις αυτό: "Να μην καταπίνω αμάσητο ό,τι μου σερβίρουν".
Η εύκολη επιλογή είναι να επιβάλλουμε στα παιδιά να κάνουν ό,τι λέμε. Έτσι θα είναι υπάκουα.Τι αντιδράσεις θα έχουν;Σε τι ενήλικες θα εξελιχθούν;
Η δύσκολη επιλογή είναι να τα βοηθήσουμε να αντιληφθούν ότι η ελευθερία συνοδεύεται από ευθύνη και συνέπειες.Μπορούν να την επιλέξουν, όμως δεν μπορούν να διαλέξουν μόνο τα ευχάριστα και βολικά που την ακολουθούν. Κατανοώντας αυτό,πώς θα είναι ως ενήλικες;
Κάτοικοι της ελληνικής πρωτεύουσας ή επισκέπτες της για πολυήμερη παραμονή, συνειδητοποιήστε πόσο συμβάλλει στην εξέλιξή σας ως ατόμων η καθημερινή ζωή της Αθήνας (με μια μικρή δόση από ελληνικό νησί)!
Την επόμενη φορά που θα γκρινιάξετε, θα αγανακτήσετε, θα κουραστείτε από όσα συναντάτε κάθε μέρα στην πόλη των Αθηνών, δώστε τέλος στην αχαριστία σας φέρνοντας ξανά στη μνήμη το περιεχόμενο του επεισοδίου!
Η φωνή του κοινωνικό-οικονομικο-επαγγελματικο-γονεϊκού Συστήματος, απευθύνεται στο αρσενικό και εκφράζει ανοιχτά κάποια βασικά πράγματα που ζητά από εκείνο.
Τελικά, ξέρουμε ή δεν ξέρουμε; Κι αν δεν αμφισβητήσουμε αυτά που ξέρουμε,τότε πώς θα μάθουμε; Κι αν όμως αμφισβητούμε συνέχεια αυτά που ξέρουμε,τότε πώς θα ξεφύγουμε από την ανασφάλεια;
Το "Πολύμορφο" είναι ένας τόπος της φαντασίας μου,με κατοίκους που πίστευαν ότι μετακομίζοντας εκεί, ότι ενώνοντας εκεί τις διαφορετικότητές τους, θα έφτιαχναν μια κοινότητα στην οποία όλοι θα καταλαβαίνονταν άμεσα μεταξύ τους γιατί τους ένωνε η κοινή τους αγανάκτηση για το προηγούμενο περιβάλλον τους. Θεώρησαν ότι εκεί, θα έκαναν το μέρος να παίρνει τη μορφή της απόλυτης συνεννόησής τους -αφού τόσο αρμονικά θα συνυπύρχαν- κι έτσι, θα έφτιαχναν το τέλειο σύνολο.
Ξέχασαν όμως κάτι...
Ένας μονόλογος που έγραψα αυθόρμητα σε χαρτί,παρατηρώντας και σκεπτόμενη το τι λέει (με καμουφλαρισμένο τρόπο) καθημερινά στη γυναίκα το Σύστημα.Μετά, το γραπτό ζήτησε να αποκτήσει και φωνή και έγινε επεισόδιο podcast.
Αλήθεια,αντιλαμβανόμαστε πόσο γλυκά,έμμεσα και υπόγεια κατευθύνει το Σύστημα τα θηλυκά,ώστε να παραμένουν υποδουλωμένα σε διαρκή καταναλωτική μανία,σε μόνιμη ανάγκη για εξωτερική ...ανακατασκευή, σε αποπροσανατολισμό από την αληθινή τους Ύπαρξη;
Έχει μόνο το Σύστημα ευθύνη;Όχι.Έχει και η Γυναίκα.Το συντηρεί.
Έχει κάποιο νόημα το να συγκρίνουμε εαυτούς με άλλους ανθρώπους;Γιατί να θέλουμε να ανταγωνιστούμε άλλους αντί να συναγωνιστούμε Εαυτόν;Mήπως είναι καλύτερα να φωτίζει καθένας μας τον κόσμο με τον δικό του ...μοναδικό τρόπο;
10 μέρες στο Los Angeles γέμισαν βαλίτσες με εικόνες,σκέψεις,εμπειρίες αλλά και προβληματισμούς σχετικά με την επαφή μας με τον Εαυτό και τον καταλυτικό ρόλο της πολύωρης εργασίας στην επαφή αυτή.
Μουδιασμενο;Ναι.Ερασιτεχνικό;ΝΑΙ!Τι σημασία έχει;Θα βελτιωθώ με υπομονή,επιμονή και εξάσκηση.Τολμώ να δοκιμάσω και αυτόν τον τρόπο έκφρασης γιατί με ελκύει εδώ και καιρό.Κάτι σημαίνει αυτό!Ένα ενδιαφέρον ταξίδι ξεκινά...Μαθαίνω κάτι καινούριο!😉