روان پادکست

عشق و دلبستگی از ابتدای زندگی وجود دارد. نوزاد هنگام ورود به دنیا، به همراه غذای جسم، به رابطه ای نیاز دارد که از آن روحش را تغذیه کند. وجود این رابطه در حدی مهم است که اگر نباشد نوزاد می میرد. در بستر این رابطه امن، کودک دنیا را می فهمد. می فهمد که فردی هست که به نیازهای او پاسخ می دهد. گریه اش را می فهمد. با لبخندش خنده اش می گیرد. کودک در راستای این رابطه،‌ عشق را تجربه می کند. دلبسته میشود. دلبسته کسی که به او غذای روح می رساند. تغییرات عشق و دلبستگی اما در اوایل زندگی این رابطه یک طرفه است. کودک نمی تواند همانگونه که مراقبش او را نگه می دارد، از نیازهای مراقب خود آگاه باشد. نمیتواند این را درک کند که مراقبش نیاز دارد زمانی برای خود داشته باشد. زمانی برای استراحت، غذا خوردن یا حتی دستشویی رفتن! ولی مراقب نمیتواند از نیازهای اولیه خود دست بکشد. به ناچار گاهی اوقات کودک از داشتن همه جوره و همه زمانه عشق محروم میشود. این محرومیت برای او ناکامی می آورد. خشمگین میشود. گریه می کند. و با این گریه گاها مراقبش را مجبور می کند که بیشتر با او باشد و به او عشق بورزد و بیشتر از خود،‌

برای درمان اعتیاد به پورن بایستی در ابتدا بتوانیم علائم آن را تشخیص دهیم. در این قسمت از روان پادکست سعی شده است تا بر روی علائم تمرکز بیشتری شود. به نوعی که اگر خودمان یا نزدیکان دچار چنین مشکلی شدیم. با دیدن علائم به دنبال کمک باشیم. در ابتدا، باید این را بدانیم که اعتیاد به پورنوگرافی مانند اعتیاد به چیزهای دیگر است. یعنی فرد برای دور از شدن از تنش خود وارد این فضا می شود. رفته رفته تقویت می شود. یاد میگیرد که برای لذت بیشتر به سمت آن برود. و در نهایت علائم اعتیاد بروز می کنند. علائم اعتیاد به پورنوگرافی چیست؟ علائم اعتیاد به پورن نیز مانند علائم اعتیادهای دیگر است. تحمل، علائم ترک و هوس از علائم اعتیاد است. این علائم به مرور زمان در فرد شکل می گیرند. افراد با توجه به این علائم می توانند تشخیص دهند که گرفتار این مشکل شده اند. این علائم همچنین آثار زیانباری بر اطرافیان می گذارد. رفته رفته باعث می شود اطرافیان از وضعیت پیش آمده ناراضی باشند. همه این موارد برای درمان پورنوگرافی بایستی در نظر گرفته شود. از آن‌جاییکه علائم اعتیاد آرام پیش می روند، معمولا در ابتدا نادیده گرفته

بسیاری از افراد فکر می کنند که فقط با سوء مصرف مواد مخدر، محرک یا مشروبات الکلی فرد ممکن است به اعتیاد کشیده شود. در صورتی که هر چیزی که ما در استفاده آن به صورتی نابهنجار دچار مشکل شویم می تواند ما را به اعتیاد بکشاند. انواع اعتیاد چه چیزهایی هستند؟ مثلا وقتی دیدن صفحات اجتماعی در هیاهوی زندگی پراسترس می تواند مرحمی حتی برای لحظه‌ای باشد تا بتوانیم از دغدغه‌هایمان رها شویم. رفته رفته بیشتر وارد این صفحات می شویم. تا اینکه به خودمان می‌آییم و می بینیم که وقتمان دیگر دست خودمان نیست. در اعتیاد به پورنوگرافی خوابمان مختل شده است. تمرکزمان از بین رفته است. تحت کنترل فضای سایبری قرار گرفتیم. شاید ساعت ها در فضای مجازی باشیم و گذر زمان را متوجه نشویم. وقتی هم نیستیم، هوس میکنیم گوشی خود را باز کنیم و شروع کنیم. اعتیاد به پورنوگرافی چیست؟ به همین منوال، میتوانیم به موارد دیگر معتاد شویم. ممکن است به هر دلیلی وارد سایت های پورن شویم. این سایت ها علاوه بر ارضای نیاز جنسی، ما را از دغدغه هایمان نیز دور می کنند. برای ساعتی در فضایی دیگر زندگی می کنیم. فانتزی های جنسی خود را تحقق

در بیان آنچه زندگی بشر را متمایز و معنی ­دار می­ کند می توان به جمله ی معروف فروید اشاره کرد که سنگ بنای انسانیت و هدف زندگی بشر را عشق و کار مطرح کرد. این دو مولفه است که ما را به حرکت وا می دارد و رو به جلو رفتن در زندگی را به ما هدیه می­ دهد. تقابل عشق و کار ، تعارض پیش روی ما برقراری تعادل بین عشق و کار در زندگی، اثر مستقیم بر تجربه­ ی ما از خودمان و احساس ما نسبت به خودمان دارد. زندگیمان راحتتر خواهد شد اگر چیزی را انتخاب کنیم که به آن علاقه­مندیم تا وقتی به هر قیمتی در شغلمان بمانیم حتی اگر آن را دوست نداشته باشیم. البته همیشه این تعادل برقرار نخواهد شد ولی تلاش برای سنگین­تر کردن کفه ­ی ترازوی علاقه به کار، نفس کشیدن را برایمان راحتتر خواهد کرد. دوست داشتن بیشتر خودمان در گرو برقراری نسبی این تعادل است. زندگی ما در رو به جلو رفتن­ها خلاصه می­شود و عشق و کار نیروی محرکه­ی ماست. در مسیر این تعارض چگونه حرکت کنیم؟ همه ی ما انسانها افرادی منحصر به فرد هستیم و در پازل دنیا مکانی مختص خودمان را اشغال کرده ایم. این مکان مختص ما، در گرو تصمیمات ما برای زندگیمان است. ا

در بیان آنچه زندگی بشر را متمایز و معنی ­دار می­ کند می توان به جمله ی معروف فروید اشاره کرد که سنگ بنای انسانیت و هدف زندگی بشر را عشق و کار دانست. عشق و کار است که ما را به حرکت وا می دارد و رو به جلو رفتن در زندگی را به ما هدیه می­ دهد. این دو مولفه، اهداف پایه در زندگی ما هستند که به معنادار کردن زندگیمان رنگ می ­پاشند.  زندگیتان را تصور کنید! زندگیمان حول روابطمان با یکدیگر می ­چرخد و روابطمان نیز با کارمان ساختار می­یابد. بین روابطمان با کارمان و عشق و علاقه ارتباط وجود دارد و این تاریخچه ­ی زندگی ما را می ­سازد.   می توان بین عشق و کار تعادل برقرار کرد؟ برقراری تعادل بین عشق و کار در زندگی، اثر مستقیم بر تجربه­ ی ما از خودمان و احساس ما نسبت به خودمان دارد. زندگیمان راحتتر خواهد شد اگر چیزی را انتخاب کنیم که به آن علاقه­ مندیم تا وقتی به هر قیمتی در شغلمان بمانیم حتی اگر آن را دوست نداشته باشیم. البته همیشه این تعادل برقرار نخواهد شد ولی تلاش برای سنگین­ تر کردن کفه­ ی ترازوی علاقه به کار، نفس کشیدن را برایمان راحتتر خواهد کرد. دوست داشتن بیشتر خودمان در گر

خشونت خانگی چیست؟ خشونت خانگی انواع مختلفی دارد. افراد در قالب کلمات، احساسات، و یا به صورت فیزیکی خشم خود را نشان می دهند. وقتی این بروز خشم متناسب با موقعیت با موضوعی که در حال رخ دادن است نباشد تبدیل می شود به ابراز خشم ناسالم. و وقتی تکرار شود، به سوءاستفاده تبدیل می شود. نمونه هایی از خشونت در روابط را در ادامه مشاهده می کنیم: یک رابطه چطور به خشونت خانگی کشیده می شود؟ از روز اول دل مرا برد. همین که حالم را میپرسید. پیگیر کارم بود. فکر میکردم چقدر در زندگی او شخص مهمی هستم. هر وقت که میپرسید کجا هستم. یا میخواست تمام جزئیات  اتفاقات روز را برای او بگویم احساس می کردم بالاخره یک نفر به من اهمیت می دهد. من عاشق این نوع عشق او شدم. به نحوی که میخواستم تا آخر عمر همینطور مرا در نظر داشته باشد. ما با هم زندگی خوبی داشتیم. این خوبی تا حدی بود که دعوا نکنیم. گاهی اوقات در دعواها فکر میکردم با یک فرد دیگر دارم زندگی میکنم. یعنی کاملا عوض می شد. هر بار در بحث ها جوری مرا می رنجاند که من تعجب می کردم از اینکه چطور من این آدم را به زندگی خود راه داده ام. ولی بعد از بحث، که

من یک اهمال کارم! اهمال کاری یعنی کارهایم را به عقب می ­اندازم و سمتش نمی ­روم! به تعویق انداختن کارها، راهبرد من برای کارهایم است چون فعالیتهایم خصوصا فعالیتهای جدید خیلی برایم تعارض برانگیز است. در نتیجه تلاشم این است که از آنها دور بمانم. حال یا این فعالیت در باورهایم سخت است یا  قبول کردن نتیجه ی کار برایم مشکل است. چون ممکن است نتوانم آن را عالی انجام دهم. ما سرمان را گرم کارهای دیگر می ­کنیم و به سمت کار اصلیمان نمی ­رویم تا با آن روبه رو نشویم! خودمان را بین کارهای مختلف درگیر می­ کنیم تا حواسمان از کار اصلی پرت شود و و یا عملا هیچ کاری نمی ­کنیم و با وقت تلف کردن روزمان را تمام می­ کنیم تا به سمت کار اصلی نرویم و این نوعی اهمال کاری است! وضعیت معلق معلق نگه داشتن خودمان و تصمیم نگرفتن در قبال انجام کاری که پیش رو داریم شاید برایمان راحتتر از قبول مسئولیت و انجام فعالیت پیش رویمان باشد. در چنین وضعیتی بین دو راهی تصمیم گیری گیر می کنیم که کارم را به تعویق بیاندازم یا حرکتی کنم و در برابراهمال کاریم مقاومت کنم! انتخاب این شیوه ظاهرا بهترین راه حل برای تعارضی است که

در این قسمت روان پادکست، در مورد مهاجرت، تصمیم به این کار و مزیت ها و معایب آن صحبت کرده‌ایم. صحبت در این مورد به هدف تبلیغ و یا رد این کار نیست. هدف این است که هر تصمیمی در مورد مهاجرت گرفتیم، آگاهانه باشد. مهاجرت خیلی چیزها را از ما می گیرد. خانه پدری و وطن را پشت سر می گذاریم. بعضا از عزیزان، مانند مادر و پدر، دور می شویم. هنگامی هم که وارد مقصد می شویم با پدیده های دیگری مواجه می شویم. در ابتدا بایستی مانند یک کودک تازه به مردم و نحوه زندگی آنان نگاه کنیم تا در جامعه مقصد بهتر زندگی کنیم. از نو روش زندگی را شروع می کنیم. این روش زندگی از دوست یابی گرفته تا کارهای بانکی و اداری. که در کشور مقصد متفاوت از وطن ماست. در حین این مسیر با مشکلات روانی هم دست و پنجه نرم می کنیم. این مشکلات می توانند باقی مانده زخم هایی باشند که از وطن با خود آورده ایم. یا اینکه زخمی جدید باشند که در بستر ورود به محیطی جدید ایجاد شده اند. زخم های مهاجرت یکی از این زخم ها، زخم غربت زدگی است. فردی که غربت زده می شود حتی نسبت به پدیده های روزمره کشور مقصد حساس می شود. یک حالتی برایش پیش می آید