Discover
Tarjomaan

248 Episodes
Reverse
در هر نوع مدگراییای دو گرایش متضاد وجود دارد: فردگرایی و جمعگرایی. از سویی مطابق مد عمل میکنیم تا خودمان را از دیگران متمایز کنیم و از سوی دیگر، با پیروی از مد خودمان را شبیهِ دیگران میکنیم. رواج عجیب و غریب جراحی پلاستیک در کرۀ جنوبی بیشتر متأثر از گرایش جمعگرایانۀ مد است. باید جراحی پلاستیک کنید، چون همه میکنند. با این منطق، صنعتِ زیبایی در کرۀ جنوبی به مرزهای جنونآوری رسیده است.
اگر بچه دارید، حتماً چنین موقعیتهایی را تجربه کردهاید: با کلی شوق و ذوق، برنامۀ سفر میچینید، یا برای جشن تولد بچهتان وقت میگذارید، اما آن روز بچهتان از دندۀ چپ بلند میشود. آنقدر نق میزند و گریه میکند که هزار بار آرزو میکنید کاش نیامده بودید سفر، یا آنقدر توی جشن تولد بداخلاقی میکند که کلافه میشوید. اما چرا هیچکس از این بخشهای فرزندپروری حرف نمیزند؟ از وقتهایی که بچهها از الگوهای شیک و اینستاگرامیِ تربیت بیرون میزنند؟
فروید عزاداری را فرایندی میداند که منجر به انفکاک سوگواران از کسی میشود که از دنیا رفته است. از نظر او، سوگ نوعی خاتمه است. اما پائولین باس، جامعهشناسی که چهل سال است دربارۀ سوگ کار میکند، معتقد است این مفهومپردازی از سوگ گمراهکننده است، چون در موارد بسیاری سوگ هیچگاه به خاتمه نمیرسد و سالهای سال باقی میماند. کتاب جدید او، افسانۀ خاتمه، تلاشی برای توضیحدادن این نظریه در شرایط امروزی جهان است.
در زمانهای که جایگاه فرهنگی رمان متزلزل شده و همزمان صورتهای دیگرِ سرگرمی، مهیبتر از همیشه، قد علم کردهاند، جایزۀ بوکر نقش مهمی در حیات ادبی پیدا کرده است. بوکر نیرویی انرژیبخش و مهم در صنعت نشر شده است که انبوه خوانندگان را با کتابهایی آشنا میکند که بهخودیِخود بعید است بتوانند در بازار خودی نشان دهند. گبی وود، مدیر جایزۀ بوکر، میگوید این روزها بردنِ این جایزه به نوعی «تاجگذاری» تبدیل شده است که زندگی برنده را کاملاً دگرگون میکند.
چه میشود که زنی با سه بچۀ کوچک، تصمیم میگیرد از شوهری که دوستش دارد جدا شود؟ هر زندگی داستانی بیرونی دارد که دیگران میتوانند ببینند. خانوادهای معمولی بدون مشکلاتی لاینحل. اما درون آدمها چه؟ اگر آنجا چیزها سر جای خودشان نباشند چه میشود؟ آنر جونز، در این جستار از این درون حرف میزند. از وضعیتی نادیدنی که به نقطهای میرسد که تصمیم میگیرد همه چیز را خراب کند و دوباره بسازد.
استیون پینکر روانشناسی است که بهخاطر کتابهای پرفروش خوشبینانه دربارۀ وضعیت جهان و پیشرفت انسان به شهرت رسیده است. پینکر میگوید اوضاع از همیشه بهتر است. خشونت در طول تاریخ بشر کاهش یافته و وضع بشر بهلحاظ سلامتی، ثروت و آزادی بهنحو چشمگیری بهبود پیدا کرده است. منتقدان پینکر میگویند چنین موضعی او را به برجستهترین مدافع وضع موجود در جهان بدل کرده و تجویزش برای جهانیان میتواند خیرهسرانه به نظر برسد: دقیقاً به همان روالی که تابهحال بدان مشغول بودیم ادامه دهیم، فقط کمی بهترش کنیم. پینکر چطور به یکی از جنجالیترین اندیشمندان جهان بدل شد؟
آلبرت هِرشمن در سال ۱۹۵۲، برای مأموریتی از طرف بانک جهانی به کلمبیا رفت تا، در اجرای سیاستهای توسعه، به این کشور کمک کند. کتاب راهبرد توسعۀ اقتصادی، شرح این تجربه بود. این کتاب فوراً به یکی از مهمترین آثار در حوزۀ اقتصاد توسعه تبدیل شد و هرشمن را بهعنوان پیشگام این رشته به شهرت رساند.میکله آلاچویچ، استاد تاریخ اقتصاد، که بهتازگی کتاب زندگینامۀ فکری آلبرت اُ. هرشمن را منتشر کرده است، از نقش بیبدیل هرشمن در پیشرفت اقتصاد توسعه میگوید و این که اندیشههای او چه فایدهای برای امروزمان دارد.
آنتوان چخوف در جایی میگوید تحقیرشدن بدترین بلایی است که زندگی میتواند بر سر انسان بیاورد. هیچچیز، هیچچیز، هیچچیزِ دیگر در دنیا به اندازۀ تحقیرشدنِ آشکار نمیتواند روح انسان را ویران کند. هر درد و رنج دیگری را میشود تحمل کرد یا از سر گذراند، ولی تحقیرشدن را نمیشود. خاطرۀ تحقیرشدن همیشه در ذهن، قلب، رگها و شریانها باقی میماند. ویویان گورنیک نویسندۀ تحسینشدۀ آمریکایی در این یادداشت با گشتوگذاری بین ادبیات و تجربیات شخصیاش دربارۀ تحقیر میگوید.
شرکت غولآسای «امنیت جهانی» G4S سومین کارفرمای بزرگ بخش خصوصی در دنیاست. سهبرابر ارتش بریتانیا نیرو دارد و هر جا پای امنیت، خشونت و خونریزی در میان باشد، ردپایش را میشود دید. از جنگهای قبیلهای در سرتاسر آفریقا، تا عراق و افغانستان جنگزده. از مینروبی و خنثیسازی مهمات عملنکرده، تا تأمین امنیت المپیک لندن، مدیریت زندانهای فوقامنیتی خصوصی، محافظت از زاغههای تسلیحات هستهای و نقل و انتقال بینالمللی طلا، جواهر و اسلحه. یک روزنامهنگار با به خطر انداختن جان خود، سفری به دنیای درونی این شرکت کرده است.
صورتی صاف، گونههایی برجسته، چشمانی گربهای و مژههایی کارتونی. این چهره برای کاربران اینستاگرام بسیار آشناست: زنانی که در تلاشاند با دستکاریِ صورتشان خود را به یک ایدئال نزدیک کنند. البته این چهرهها به یک نژاد یا جغرافیا تعلق ندارند. لبهایشان به آفریقاییها میزند؛ چشم و ابروشان به جنوبِ آسیاییها شباهت دارد و مدل بینیشان قفقازی است. چهرههایی کپیشده که ماحصل پیچیدهای است از اندکی جراحی، مقدار زیادی تزریق ژل و صدالبته فیلترهای تصویر اینستاگرام. واقعاً قرار است همۀ زنان جهان شبیه کیم کارداشیان شوند؟
مهماننوازی و تکریمِ غریبهها از اصلیترین پایههای فرهنگهای بشری بوده است. در بسیاری از آیینها آب و غذادادن به غریبه و فراهمکردن جایی برای استراحت او نوعی وظیفۀ مقدس به شمار میرفت. از سوی دیگر، غریبهها هم در بسیاری مواقع قدیسان یا حتی خدایانی در لباس مبدل به شمار میرفتند. زندگی شهری جدید اگرچه این وظیفه را از دوشمان برداشت، اما همچنان ما را نزدیک غریبهها نگاه میداشت، تا اینکه پاندمی شروع شد و از غریبهها، جز نامها یا تصاویری روی صفحۀ گوشی، چیزی باقی نماند.
پنجهزار دلار درآمدی نیست که روزانه نصیب هر کسی شود. اما کودکانِ اینفلوئنسر و اینستاگرامی «هر کسی» نیستند. والدین آنها میتوانند عکسی از فرزند خود بیندازند و، بابت تبلیغات تجاری، از شرکتهای بزرگ و سرمایهدار پول هنگفتی بگیرند. البته هر چه این عکسها خودمانیتر و غیرتجملاتی باشند، تأثیر بیشتری بر مخاطبان میگذارند. به همین دلیل، اصلاً وسایل زیادی برای صحنهپردازی لازم نیست: پسزمینهای رنگی، چند لباس معمولی، شاید یک عکاس و نهایتاً کودکی که مؤثرترین استراتژی برای فروش است.
از دور تماشاکردنِ کارتنخوابها آنها را نیمهزامبیهایی معتاد و بیمصرف نشان میدهد؛ و در بهترین حالت، رنجدیدگانی که مستحق ترحماند. اما پژوهشگری که در میان آنها زندگی کرده است میگوید تمرکز بر رنج و بدبختیِ بیخانمانها تصویر کاملی از زندگی آنها به ما نمیدهد. ساکنانِ کنار خیابان خلاقیتهایی به خرج میدهند تا احساس کنند واقعاً در خانۀ خودشاناند: انتخاب نقطۀ مشخصی برای خواب، منظمکردن خنزرپنزرهای اطرافشان، و تنظیم برنامهای معین برای کارهای روزانه مثل تکدیگری و حتی نشئگی.
پسانداز کن و کمتر خرج بتراش تا بتوانی با پولهایت سرمایهگذاری کنی و، بهوقتش، زندگیات را بسازی. این توصیههای خودیاری لابد به گوش شما هم خورده است، نقلقولهایی از زاکربرگ یا وارن بافت، که راهورسم «خودساختهشدن» را یاد میدهند. مرشدان خودیاری، همگی میخواهند «خود» ما را تغییر دهند و تغییری چشمگیر در زندگی افراد به وجود بیاورند. اما جامعهشناسان نظری دیگری دارند.
درست است که هندوستان پیش از آنکه به سلطۀ بریتانیا درآید مسیر عقبماندگی از دیگر نقاط جهان را در پیش گرفته بود، اما بسیاری از استدلالهایی که در دفاع از دوران راجِ بریتانیا ارائه میشود نیز بر پایۀ سوءبرداشتهایی جدی از گذشتۀ هند، امپریالیسم و خودِ تاریخ است.
اگر در یک سازمان بوروکراتیک بزرگ کار کرده باشید، با خصومت مدیران سازمانی با نوآوری به خوبی آشنایید. کسانی که سالهای سال در منصب مدیریت نشستهاند، معمولاً فکر میکنند در همۀ مسائل مربوط به سازمانشان بیشتر از بقیه اطلاعات دارند و هر کس که با آنها مخالفت یا از عملکردشان انتقاد میکند، به اندازۀ کافی تجربه ندارد. این رویه، در عمل، ادارهها را تبدیل میکند به مکانهایی راکد، ناکارآمد و فاسد. آدام گرنت، روانشناس سازمانی مشهور، در این زمینه پیشنهاداتی دارد.
پیتر تیل از اسرارآمیزترین چهرههای سیلیکونولی است. هر چه زاکربرگ و ایلان ماسک، مهندسانی ابرثروتمند هستند که در دیگر موضوعات سادهلوح به نظر میآیند، پیتر تیل در سخنرانیهایش به کارل اشمیت، لئو اشتراوس و رنه ژیرار ارجاع میدهد و با استفاده از عهد عتیق دربارۀ آیندۀ جهان فلسفهپردازی میکند. مکس چفین، نویسندۀ کتاب جدیدی دربارۀ تیل میگوید: او مسئول ایجاد ایدئولوژیای است معرف سیلیکونولی شده است: اینکه پیشرفت تکنولوژیک باید بیوقفه پیگیری شود؛ بدون درنظرگرفتن هزینهها و خطرات بالقوۀ آن برای جامعه.
پژوهشهای جدید در حوزۀ نابرابری سلامت نشان میدهند که پزشکان و کارکنان بخش درمان با بعضی از افراد و گروههای اجتماعی مثل زنان، رنگینپوستها، افراد تراجنسیتی و چاقها رفتار متفاوتی در پیش میگیرند و همین باعث میشود که آنها نتوانند خدمات بهداشتی و پزشکی لازم را دریافت کنند و در نتیجه سالانه هزاران نفر از آنها جان خود را از دست میدهند. جسیکا نوردل در کتاب جدیدش از سوگیریهای تبعیضآمیز ناآگاهانه و ساختاری در حوزۀ پزشکی میگوید.
چند ماه پیش، موضوع صحبت همه این بود که آیا بین روسیه و اوکراین جنگی درمیگیرد؟ آیا ولادیمیر پوتین بلوف میزند یا جدی است؟ شب بیستوچهارم فوریه، این پرسشها پاسخی روشن یافت؛ روسیه اوکراین را بمباران کرد و نیروهای زرهیاش از مرز اوکراین گذشتند. سپس موضوع بحث تغییر کرد: چرا روسیه با اکراین وارد جنگ شد و آیا این جنگ ناگزیر بود؟ کیث گِسِن، روزنامهنگار سرشناس آمریکایی، میگوید برای پاسخ به این سوال باید بحث را از چند هفته و چند ماه اخیر و حتی از دوران ولادیمیر پوتین هم عقبتر ببریم.
معمولاً اینجور نیست که، همینطور که سر جایتان نشستهاید و با جدیت روی کارتان تمرکز کردهاید، توجهتان ناگهان، برخلاف ارادۀ شما، به سویی کشیده شود. درحقیقت، این شمایید که مشتاقانه منتظرید، با کوچکترین بهانهای، دست از کاری که انجام میدهید بکشید تا از حس نامطلوبِ انجامدادنش فرار کنید، آن هم نه با بیمیلی، که با حس فراغت. پس دقیقاً چرا موقع تمرکز بر امور مهم اینقدر معذب میشویم که ترجیح میدهیم به حواسپرتی پناه ببریم؟
👍👌
صدای قشنگی داری آقای صفری
متن جالب بود ولی صدا اذیت کننده بود، انگار گوگل داره میخونه!
جالب بود🙏
ممنون که ما رو با دنیای کارتن خواب ها آشنا کردین😏
بزرگ نشان دادن اهمیت تلاش فردی و کم اهمیت دادن شرایط اجتماعی بیشتر از همه در امریکا رایج است و دلیل آن ریشه در نگاه کپیتالیستی دارد. نگاهی که پولدارها را پولدارتر و فقرا را فقیرتر میکند.
فوقالعاده هستید
سلام👋 ممنون 🙏بخاطر زحمتی که برای ساخت این اپیزود کشیدد✔ موضوع جالبی بود •••• واقعا لمس کردن عاطفی ازواجباتزندگی هست کهبهترین حس دنیاروبهآدم میده✔ مخصوصاً درآغوش گرفتن شریک عاطفی یا لمس کردن بدن شریک عاطفی••• که متاسفانهافراد بهاین موضوعمهم اصلا توجهی نمیکنن،😔 وتاثیرشرو در روابط جدی نمیگیرن••• درباره این موضوع میشه ساعتهابحث کرد درکل ممنون بخاطر ساخت این پادکست و این اپیزود باکیفیت ✔🦋🦋••👣یِدارباشید
از تهیه این اپیزود تشکر میکنم. اما بهتر است علاوه بر ترجمه مقالات روزنامههای انگلیسی، مقالات روزنامه های روسیه را نیز ترجمه و منتشر کنید.
بسیار شنیدنی و جالب است. کاش کمی روان تر ترجمه شده بود، مثلا این عبارت:" وقتی متوجه میشوی فعالیتی که به آن مشغولی را گروهی از روانشناسان متخصص نساخته اند که مصرانه میخواهند، از متزلزل نشدن توجهت مطمئن شوند، کمکم عصبی میشوی. "! 🤔
چه عکس گویایی؛ترس،تعجب،سوال،حیرت!
سلام کاش اسم مترجم و گوینده رو حتما ذکر کنید
پادکستتون خشک هس اصلا آدم رو جذب نمیکنه روح نداره ! یه سری مطالب طوطی وار خونده میشه همین تن صدا تغییر نمیکنه و بعد یه مدت ذهن خسته و پراکنده میشه و دوس نداره گوش بده
ممنونم. بسیار لذت میبرم از مقالات صوتی مفیدتون.
محتوا بی نظیر 🤍🥂
بسیار عالی👏👏
چرا دانلود نمیشه؟
برای ایران و مردم ایران اگر هر کدام از ما، یک ایده هر چند کوچک را عملیاتی کنیم، در نهایت زنجیره ای از ایده های متنوع شکل می گیرد که تاثیر این هم افزایی شگفت انگیز همانند اتصال حلقه های یک زنجیر ناتمام اما منسجم، به معجزه ای واقعی برای مردم و کشور عزیزمون ایران تبدیل میشود. لطفا فقط تماشاگر یا منفل نباشیم و به دنبال ایده سازی برای تحقق آرزوها برای خودمون و همه مردم ایران باشیم. #مهسا_امینی #نیکا_شاکرمی #حدیث_نجفی #سارینا_اسماعیل_زاده #ایران #مردم #آزادی ✌️✌️✌️
بسیار عالی دستتون درد نکنه
متاسفانه پلی نمیشه