Voor de laatste aflevering van De Verloren Tijd van 2021 maakte de Belgische dichter Mattijs Deraedt een nieuw geluidsgedicht. Een verlicht zwembad drijft als een balzaal door de stad. Naamloze mensen worden er verbonden door het water en het verlangen om te zwemmen. Maar er lijkt meer onder het kabbelende oppervlak te leven dan ze denken.  In het nagesprek met Janna Reinsma vertelt Mattijs over het vangen van vissen, het zwemmersdagboek dat hij bijhoudt en een grote kinderangst. En over wat filmregisseur David Lynch eigenlijk met dit kletsnatte gedicht te maken heeft.

For the final episode of the Time Lost series, the podcast team have pulled together to do something a little bit different than our usual program. Ollie Paterson speaks with internationally renowned poet Anne Waldman to discuss a collaborative audio work they created together based on Waldman’s poem 'Hafez: Tongue of the Unseen'. In this special episode, the conversation touches on the context surrounding the work of Hafez, the 14th century Persian poet and prophet, co-opting texts, spiritual practice, rituals and their effects on poetic praxis, as well as dissecting the process of experimenting with audio and poetry that generated the final piece. This episode is dedicated to Ghazal Mosadeq at Yalda/what is to come, 2021/22.

Dichter en beeldend kunstenaar Dorien de Wit maakte voor deze aflevering een nieuw geluidsgedicht. In het nagesprek vertelt ze Janna Reinsma over robotstemmen, geruststellend bedoelde waarschuwingen en het plezier van zomaar de trein naar Schiphol pakken. Ook metro's die al of niet bestaan, tunnels, kelen en trillende telefoons passeren de revue. En poezenreismanden, die dingen waarin men soms een kat ontvoert naar de dierenarts, die misschien wel portalen naar een andere wereld zijn.

Speciaal voor deze aflevering van De Verloren Tijd maakte dichter en performer Monique Hendriks nieuw werk. Werk dat niet bestemd is voor lezers, maar voor luisteraars! Monique vindt teveel duiding over haar werk eigenlijk afbreuk doen aan de persoonlijke beleving van de lezer/luisteraar. Toch licht ze een tipje van de sluier op in het nagesprek met Eva Bouman. Beluister hier het gesprek over identiteit, grenzen, vrijheid en absolute stilte.

In deze achttiende aflevering van De Verloren Tijd gaat Romy Day Winkel in gesprek met schrijver en dichter Simone Atangana Bekono. Ze maakte aan de hand van een door ons gekozen geluidsfragment een werk dat iets beklemmends en onheilspellends heeft. Er is een wezen dat leeft maar dat mens noch dier is, er is een droom over een hevig woedende brand… Simone en Romy bespreken hoe een gedicht zich aan een schrijver kan opdringen en het geweld dat hierbij gepaard gaat. Ook doemen er vragen op: wat te doen om iets (een wezen) of iemand (een politicus) te temmen? En bestaat een gedicht ook als het niet wordt geschreven?

In this episode of Time Lost, Ollie Paterson joins Dodie Bellamy -- poet, novelist and integral pillar of the New Narrative movement -- to discuss an excerpt from an as-yet unfinished novel, originally written in 1997. They discuss the outcomes of editing a piece over 20 years since it was initially written, and how the work changes (and doesn’t change) within the new worldly and personal context. The conversation then flows into the topics of grief, working with degraded material, vomiting, taking advice from Eileen Myles and finding profundity in the ‘tackiest’ of pop-culture.

Speciaal voor deze aflevering voor De Verloren Tijd schreef dichteres Kira Wuck nieuw werk, getiteld 'Sluitertijd'. In dit audiowerk speelt Kira met stilte, met menselijk ongemak, gedachtestromen die door elkaar heen lopen, gehakkel van woorden. Ze stottert met letters tot er een letterdans ontstaat. Wat heeft Kira hiermee willen uitdrukken? Eva Bouman gaat met Kira Wuck in gesprek over haar keuzes, haar samenwerking met haar vriend, over vooruitgaan en vallen. Maar ook over de betekenis van stilte.

Voor deze aflevering van De Verloren Tijd maakte Gershwin Bonevacia het audiowerk ‘Complot’. Een sterk en kwetsbaar gedicht over keuzes, afkomst, institutioneel racisme en opstand. Gershwin Bonevacia is schrijver, spoken word artiest en sinds 2019 Stadsdichter van Amsterdam. Eva Bouman ging met Gershwin in gesprek over zijn persoonlijke keuzes, over bewustwording en over zijn interne worsteling. Want naar aankleding van dit audiowerk staat Gershwin stil bij de vraag wanneer hij zelf in opstand kwam en welke transitie hij daarin doormaakte.

Voor deze aflevering maakte theatermaker en schrijver Helena Hoogenkamp het geluidsgedicht Het zesde station, dat zich afspeelt in een vreemde droomwereld. Een dochter achtervolgt haar moeder door metrogangen. Ze begeleidt haar een eindje op weg naar het grote elders. En ook als dat meelopen niet verder gaat, is het misschien nog niet te laat om verhaal te halen.   Na afloop gaat Janna Reinsma met Helena in gesprek. Over het figureren in andermans droom, vals gezongen ariaʼs, inspiratie uit reality-tv en het wennen aan de plek die rouw kan innemen in je leven. En over het verlangen naar koken met Knorrpakjes. Geluidsvormgeving: Vinny Tailor. Verder kijken en luisteren  Helena beschrijft een opvallend ongehaaste treinscène uit de animatiefilm Spirited Away van Hayao Miyazaki van Studio Ghibli. Deze scène leidde tot diverse lyrische video-essays van filmliefhebbers, die je op YouTube kunt vinden door te zoeken op ʻSpirited Away train sceneʼ. Over Florence Foster Jenkins verscheen in 2016 een gelijknamige film, met Meryl Streep en Hugh Grant. Op YouTube vind je meerdere verbazingwekkende oorspronkelijke geluids- en beeldopnamen.    En hier vind je het filmpje waarop Alexis Neiers, die bij Paris Hilton en andere beroemdheden had ingebroken, naar Vanity Fair belt om de journalist die haar daarin had geportretteerd van repliek te dienen en te vertellen hoe gezond en geslaagd zij is. Deze zelfde inbraak van tiener Neiers inspireerde Sofia Coppola later tot haar speelfilm The Bling Ring. 

In deze aflevering van De Verloren Tijd gaat Romy Day Winkel in gesprek met dichter en schrijver Maarten van der Graaff. Maarten heeft een werk gemaakt in de vorm van een "occulte wandeling” waarin de luisteraar wordt meegenomen op een tour door een Nederlands politiek landschap. Hier bevinden zich verschillende personages: Kester die laat op gang komt, Maj die in een sapwinkel werkt(e), Rutte als behoudend figuur en een oma met een hedendaagse uitvoering van een klassiek slaapliedje. Er volgt een gesprek over Maartens verhouding tot de JOVD (de jongerenorganisatie van de VVD) en arbeidssabotage als verzetsstrategie. Sabotage is niet alleen een thema in dit gedicht, maar wordt door Maarten ook ingezet als methode om met audio aan de slag te gaan. Zo worden er incisies gemaakt in een wereld die toch al niet zo rooskleurig was.

Voor deze eerste aflevering van het tweede seizoen van De Verloren Tijd maakte dichter Annemarie Estor een geluidswerk van een vervreemdende natuurervaring. Een metalige stem vertelt over een wandeling door een vallei die onderbroken wordt door het geluid van lachende meisjes. Zijn ze er echt, of kan de verteller zijn eigen waarneming niet meer vertrouwen? En de luisteraar die van de verteller? In gesprek met Alma Apt vertelt Annemarie over het belang van onbegrijpelijke vertellers, en de vreemde nieuwe betekenissen die ontstaan door de vermenging van technologische geluiden in onze waarneming.

In this episode of Time Lost, Romy Day Winkel speaks to Los Angeles-based poet Elaine Kahn. As a response to the (un)publishability theme of these podcast series, Elaine sent us six unpublished poems. In the conversation that followed her reading of these, Romy and Elaine discuss writing intimacy in the pandemic and the relationship between religion and writing in a U.S.-context. Although these sociopolitical spheres are quite heavy at times, Elaine proposes poetic writing, and more specifically narration, as a tool for the imagination of a different world.

In de twaalfde aflevering van De Verloren Tijd is dichter en columnist Ellen Deckwitz te gast. Geïnspireerd door het geluid van rammelende doosjes maakte Ellen een gedicht over het dreigende einde van een liefde. Dat zoiets nogal wat met een mens kan doen blijkt uit een geharnast gedicht waarin puntige slagtanden doorkomen en haar mat wordt als asbest. Na afloop gaat Janna Reinsma met Ellen in gesprek over verdrietpreventie en emotioneel risicomanagement. En over de toon, die de muziek maakt — ook als er geen muziek is.

In deze elfde aflevering van De Verloren Tijd gaat Romy Day  Winkel in gesprek met dichter, vertaler en muzikant Sis Matthé.  Geïnspireerd door het geluidsfragment van een tapdanser maakte Sis een  werk waarin zijn taal tussen de tel valt. Het gedicht begint met een  onschuldig beeld, maar later wordt de luisteraar uitgedaagd om in  geluidsmetaforen na te denken. Als Sis' stem haast volledig is  ondergesneeuwd begint, naar eigen zeggen, het gedicht pas echt. Dit  gesprek gaat over de manier waarop visuele metaforen makkelijker voor  het oprapen liggen dan geluiden; over strategieën om een stem ín de  muziek te krijgen. Het gaat over de urgentie en viscerale kwaliteiten  van geluid. Het geluid van een tapdanser wordt uitgebreid, alsof er een  lijf in het lichaam zit. Hierbij maakt Sis, naast zijn werk als dichter,  duidelijk gebruik van zijn achtergrond als vertaler en muzikant.

In deze tiende aflevering gaat Janna Reinsma in gesprek met dichter Ester Naomi Perquin. Voor De Verloren Tijd maakte Ester een gedicht vermomd als verhaal, over een ontmoeting tussen twee mensen die geen taal delen. Op de achtergrond ruist de zee en woelt de wereld vol onbestemde vijanden. In het nagesprek vertelt Ester (vroeger gevangenbewaarder van beroep) over haar fascinatie voor misdadigers, de zee die zichzelf haat en de momenten waarop je opeens naar jezelf staat te kijken, als het ware vanaf de overkant van je eigen blikveld. Als je daarover een verhaal wil vertellen moet je soms wat extra realisme toevoegen, omdat anders niemand gelooft wat je hebt meegemaakt.

In deze editie van De Verloren Tijd gaat Romy Day Winkel in gesprek met dichter en schrijver Hannah van Binsbergen. In 2016 debuteerde zij met Kwaad Gesternte, een bundel waarmee zij als jongste dichter ooit de VSB-poëzieprijs won. Dit jaar publiceerde zij haar eerste roman Harpie bij Uitgeverij Pluim. Het werk dat Hannah voor de podcast heeft gemaakt is getiteld ‘Suggestie’ en neemt de vorm aan van een meditatie of hypnose. Een heel ander soort werk dan wij hiervoor van haar hebben kunnen lezen! De luisteraar wordt meegenomen op een tijdreis: terug naar de gedaante van de eencelligen. In vier stappen leidt Hannah ons door de evolutie, vanaf het eerste leven in al zijn simpliciteit, via indringers die in eerste instantie een bedreiging lijken, maar eigenlijk slechts omarmd dienen te worden. Pas dan is er een mogelijkheid tot nieuwe energie en groei, pas dan kunnen wij uitkomen bij de complexe biologische systemen die wij nu zijn.  Er ontstaat een gesprek over de macht van de stem in meditatie, hoe het uiten van een suggestie lichamelijke sensaties kan oproepen. In het fragment dat Hannah ontving, hoorde zij een machine waarover de controle kwijt is geraakt. Maakt  een mens dat ooit mee in relatie tot zichzelf?  En wat zouden wij daaruit kunnen halen?

Voor de achtste aflevering van De Verloren Tijd  maakte dichter Iduna Paalman een onheilspellend en bij vlagen  absurdistisch geluidswerk. Janna Reinsma gaat er met haar over in  gesprek. In 'De wapenbeperking geldt voor  iedereen', zoals het nieuwe werk heet, hangt de dreiging zo tastbaar in  de lucht dat je er bijna plakjes van kunt snijden. Er zijn raketschilden  en ondergrondse gangenstelsels, er is een moord gepleegd en een  vluchtpoging ondernomen. De Amerikaanse president heeft gewelddadige  honden achter de hand. Maar ondertussen heeft niemand iets te verbergen.  Wapens worden beheerst en beperkt, een pistool blijft veilig in de lade  liggen. Tevredenheidspeilingen en een onverstoorbaar zingende zaag  houden de wacht. Kunnen we veilig tevoorschijn komen? Of kunnen we toch  maar beter geen vaste vorm aannemen?

Voor deze editie van De Verloren Tijd maakte Samuel Vriezen een tekstloos werk. Of, dat hangt ervan af. Is ‘uh’ eigenlijk een woord? Naar aanleiding van ons geluidsfragment maakte Samuel een werk over de ‘uh’ als de aankondiging van betekenis, de ‘uh’ als zichtbaar punt waarop even onbekend is welke richting een gedachte op zal gaan. De compositie die hij maakte voor de podcast, ‘Treeing’, speelt dit idee uit van mogelijkheden die zich vertakken, laat horen hoe zo een vertakking kan klinken.

In de zesde aflevering van De Verloren  Tijd gaat Romy Day Winkel in gesprek met Radna Fabias. Voor deze editie  maakte Radna een werk dat terugblikt op een ramp. Of beter gezegd: op de  onheilspellende periode daarna. Het geluidsfragment dat ze ter  inspiratie kreeg deed haar denken aan een eindeloos marcheren en zo  ontstond een werk waarin meningen in een eindeloze processie over elkaar  heenvallen. In het gesprek dat volgde, spraken Romy en Radna  over pijn in tijden van crisis en hoe daarmee om te gaan. Radna vertelt  over hoe vrienden slechts woorden werden in de ramp; hoe de waarde van  een mensenleven werd berekend, maar ook over de troost van het uitzicht  op een bloesem.

In  de vijfde aflevering van De Verloren Tijd gaat Janna Reinsma in gesprek  met Jaap Blonk over het geluidswerk dat hij speciaal voor deze podcast  heeft gemaakt. Ter inspiratie kreeg hij daarvoor van Perdu een  vrij minimaal geluid cadeau. Klankdichter, performer en componist Jaap  stelde zich de uitdaging alle audio in het nieuwe werk (met uitzondering  van zijn eigen stem) te laten voortvloeien uit dat ene geluidje – dat  hij vond klinken als iemand die spottend lacht. Het  resulteerde in de geestige en bij vlagen waanzinnige luisterervaring  ‘Grimlach in gramlicht’. Je leest het goed: dit is geen Algemeen  Beschaafd Nederlands wat hier klinkt. Welke taal wel, en hoelang Jaap  die al spreekt, hoor je bij het nagesprek, waarin Jaap ook vertelt over  de rol die humor speelt in zijn poëzie en zijn voorliefde voor lekker  harde medeklinkers.