Amare: Inclusiviteit is...

Ganga zorgde de afgelopen jaren voor een meerstemmig geluid in Het Nationale Theater. “Voor wie programmeer ik?’ en ‘hoe bouw ik dat evenwichtig op?’: dat vraag ik me niet af, het zit in mijn natuur,’’ antwoord Rehana Ganga op de openingsvraag of ze bewust bezig is met doelgroepenbeleid. “Wiens verhaal laat je zien? Wie spreekt er en wie is de afzender? Ik zoek hier altijd antwoord op. Daarbij maak ik wat ik leuk vind en wat urgent is. Een benadering vanuit de inhoud staat voorop, en niet een benadering vanuit doelgroepen.” Lees meer op Amare.nl/podcast

“Vanuit het Zuiderstrandtheater word ik gezien als een bruggenbouwer,’’ begint Amal Matil te vertellen. “Dat is ook zoals ik mezelf zie en zie ik ook als mijn taak voor de rest van mijn leven. Ik wil mensen binden, begrip voor elkaar bijbrengen en laten zien hoe belangrijk eigen cultuur is.” Jan Zoet herkent zichzelf ook in het profiel van een bruggenbouwer. “Als een ‘jongetje uit het dorp’ ging ik de grote wereld in en deed ik bruggenbouwervaring op. Dat gaat eigenlijk over verbinding. In theater kun je die verbinding een nieuwe laag van betekenis geven.” Lees meer op Amare.nl/podcast

“Een blik op inclusie en naar diversiteit is voor mij de meest normale manier,’’ antwoordt Ernestine Comvalius. Ze wordt gevraagd naar haar drijfveren op het gebied van inclusiviteit. “Toch verbaasde het mij, toen ik bij Press Emancipatie Bureau werkte, dat inclusie voor overheden zoiets ingewikkelds was. Het is niet vreemd maar moet geïntegreerd zijn in je bedrijfsvoering, je visie en missie! Ik wilde bewijzen dat een inclusieve organisatie wél kan bestaan en ik zocht een functie waarbij ik de leiding had.” Dat werd eerst het Krater Theater en sinds 2009 het Bijlmer Parktheater. “Inclusie moet je vanuit de top van de organisatie stimuleren en kun je niet aan goedwillende mensen op de werkvloer overlaten,” stelt ze daarbij. Lees meer op Amare.nl/podcasts