Claim Ownershipeuroradiofm
Subscribed: 884Played: 132,103
Subscribe
© All rights reserved
Description
Free Belarus Radio - Радыё для Беларусі ад 2006 г. Музыка СHR Top 40/Alternative Rock + навіны пра краіну і свет, дыскусіі, гісторыі, інтэрв'ю.
4995 Episodes
Reverse
Апалітычнасць і танцы пад МОТ — Еўразум за 18 верасня | Новости Беларуси за 18 сентября by Euroradio
Адмова Мікалая Статкевіча падпарадкоўвацца прымусовай дэпартацыі з Беларусі не толькі (выглядае на тое) парушыла схему дамоўленасцяў паміж Мінскам і Вашынгтонам, але і паставіла перад перамоўшчыкамі сур’ёзныя выклікі. Найперш, ці не стане гэтая сітуацыя загрозай перамоўнаму працэсу. Але ж застаецца яшчэ і пытанне далейшага лёсу Статкевіча.
Чаму рэжым прымусова дэпартуе вызваленых вязняў з краіны і ці выглядае гэта як перамога Трампа? Ці ставіць пад загрозу будучыню перамоўнага працэсу рашэнне Статкевіча застацца і тое, што рэпрэсіі ў Беларусі працягваюцца? Ці будзе працягвацца стратэгічны дыялог ЗША з дэмсіламі Беларусі і ці варта разлічваць на нейкі дыялог з рэжымам? Пра гэта і шмат што іншае мы і разважаем у жывым эфіры Еўрарадыё з кіраўніком Агенцтва еўраатлантычнага супрацоўніцтва Валерыем Кавалеўскім
18 верасня ў эфіры Еўрарадыё — лінгвістка, выкладчыца італьянскай мовы, былая палітзняволеная Наталля Дуліна.
Свабода сканчаецца там, дзе пачынаецца страх. Нам неабходна навучыцца не баяцца. Не баяцца адстойваць свае правы, сваю свабоду, сваю ідэнтычнасць. Гэта не проста. Як не проста будзе і прабачыць тым, хто рабіў нам зло і з-за каго мы спазналі столькі страт і пакут. Але не баяцца прабачаць мы таксама павінны навучыцца. І некалі мы абавязкова з гэтым справімся, перакананая Наталля Дуліна.
Пра тое, як знаходзіць у сабе сілы спраўляцца з выклікамі часу і лёсу, чаму так важна навучыцца не баяцца і ў чым для нас і для нашай ідэнтычнасці сёння найбольшыя выклікі, мы і разважаем у праграме “Ідэя Х” з Наталляй Дулінай.
Што сапраўды адбывалася на мяжы? Ці былі магчымасці паўплываць на лёс Мікалая Статкевіча? І чаму вакол гэтай гісторыі ўзнікае столькі супярэчнасцяў?
Пра гэта і не толькі размаўляем у эфіры Еўрарадыё.
Таксама закранем пытанне закрыцця межаў. Ці не скарыстаюцца літоўскія палітыкі прыкладам палякаў і што можна рабіць, каб не закрылі і літоўкую мяжу?
Размова са Статкевічам на мяжы — Еўразум за 17 верасня | Новости Беларуси за 17 сентября by Euroradio
Прайшоў месяц пасля публічнай сваркі на канферэнцыі Новай Беларусі, калі віцэ-спікерка Каардынацыйнай рады і сяброўка фракцыі “Моладзевы наступ” Ліза Пракопчык адкрыта выступіла супраць ідэй ціску прадстаўніка ініцыятывы BELPOL Уладзіміра Жыгара, выкрыкнуўшы ў залю “ACAB!” (абрэвіятура all cops are bastards — “усе паліцыянты — вырадкі”). У адказ Жыгар падаў на яе скаргу ў КР, але што ў выніку? І ці змянілася камунікацыя паміж удзельнікамі канфлікту за гэты час?
Пра гэта ў эфіры Еўрарадыё размаўляем з самой Лізай.
Таксама пагаворым пра дыскусію вакол прымусовай высылкі вызваленых палітвязняў; чаму беларуская моладзь усё часцей адварочваецца ад палітыкі і дзе недапрацоўваюць у гэтым сэнсе медыя і дэмсілы?
Асобная тэма — канцэрт расійскага рэпера Мота ў Мінску, паслухаць якога прыйшлі 120 тысяч чалавек, нягледзячы на яго прапуцінскую пазіцыю? Гэта ўвогуле нармальна, а калі не — дзе альтэрнатыва?
Вызваленне чарговай групы палітвязняў з прымусовым іх вывазам за межы Беларусі паставіла перад дабрачыннымі арганізацыямі, фондамі, інстытуцыямі дэмсіл і агулам беларускай дыяспарай досыць сур’ёзныя выклікі. Найперш, гэта было звязанае з забеспячэннем вызваленых неабходнай падтрымкай і дапамогай — ад пошукаў жылля і вопраткі наўзамен арыштанцкай да фінансавай дапамогі. І гэтым разам выглядае на тое, што атрымалася ўсе пытанні вырашыць. Але чакаецца, што вызваленні будуць працягвацца, як працягнецца і выпіхванне людзей з краіны. І гэтыя вызваленні могуць быць больш масавыя за папярэднія.
Чаму рэжым прымусова дэпартуе вызваленых вязняў з краіны і як гэта выглядае з пункту гледжання законнасці? Ці магчыма падрыхтавацца да прыёму вялікай колькасці вызваленых і якія найперш выклікі паўстаюць перад дабрачыннымі арганізацыямі з гэтай нагоды? Што рабіць, калі з-за зачыненай мяжы хтосьці не паспявае выехаць у Беларусь з Польшчы своечасова і як лепш вырашаць спрэчныя сітуацыі, якія здараюцца ў асяродку дэмсіл? Пра гэта і шмат што іншае мы і разважаем у жывым эфіры Еўрарадыё з юрысткай, сузаснавальніцай дабрачыннай ініцыятывы “Партызанка” Ганнай Маціеўскай
У вызваленай і выштурхнутай 11 верасня з Беларусі групе палітвязняў былі тыя палітычныя актывісты, якія ў дэмакратычным і нацыянальным руху даўно. І тое, каго вызваляюць, як і тое, што гэта вызваленне (хай і з прымусовай дэпартацыяй) працягваецца, схіляе да думкі, што мы назіраем за вялікай гульнёй у трохкутніку “Трамп-Пуцін-Лукашэнка”. У якой па выніку Лукашэнка і яго рэжым могуць атрымаць не толькі прызнанне суб’ектнасці, але і матэрыяльныя выгоды. А можа і нашкодзіць сваім апанентам за мяжой.
Чаму гэтым разам менавіта “байцы са стажам” склалі большасць групы вызваленых палітвязняў і ці мог Лукашэнка пралічыць паводзіны Статкевіча? Чаму не варта ўзнімаць тэму вывазу людзей з краіны перад перамоўшчыкамі і ці сапраўды гэта можа перамовы сарваць? Ці надаюць перамовы суб’ектнасць Лукашэнку і які ў гэтым працэсе можа быць інтарэс Пуціна? Пра гэта і шмат што іншае мы і разважаем у штотыднёвым жывым эфіры Еўрарадыё з кіраўніком варшаўскага Цэнтра палітычнага аналізу і прагнозу, доктарам палітычных навук, сябрам “Вольнай Беларусі” Паўлам Усавым
Лідар партыі “Зялёныя” Зміцер Кучук — адзін з 52 беларускіх палітвязняў, якіх дэпартавалі ў Літву пасля здзелкі паміж Лукашэнкам і Трампам. Да свайго вызвалення Кучук правёў больш за паўтара года за кратамі: яго затрымалі каля амбасады Расіі, калі ён паспрабаваў ускласці кветкі ў памяць пра Навальнага, а пазней абвінавацілі па “народным” 342-м артыкуле. Да гэтага Кучук спрабаваў балатавацца ў дэпутаты на “выбарах” 2023 года, але ўлады чакана адмовілі яму ў рэгістрацыі.
Падчас прэс-канферэнцыі пасля вызвалення Зміцер Кучук падрабязна распавёў пра турэмныя ўмовы: пра катаванні, галадоўкі, “нізкі статус”, які яму прызначылі за ўдзел у дыскусіі з прадстаўніком ЛГБТ-супольнасці. Ён казаў, што ў беларускіх турмах гэта азначае бясконцыя здзекі і рызыку гвалту — пры гэтым адміністрацыя карнай ўстановы робіць выгляд, што нічога не адбываецца.
Кучук таксама падзяліўся гісторыяй сустрэчы ў няволі з Алесем Бяляцкім і прызнаўся, што без падтрымкі салідарных вязняў перажыць час у няволі было б амаль немагчыма.
Цяпер Кучук у Літве. Ён абяцае аднавіць працу ліквідаванай на Радзіме партыі “Зялёныя” і мае шмат планаў на будучыню. Таксама былы палітвязень будзе працягваць змагацца за вызваленне тых, хто застаецца ў беларускіх турмах.
Як "правільна" вызваляць палітвязняў — Еўразум за 16 верасня | Новости Беларуси за 16 сентября by Euroradio
11 верасня ў выніку перамоў і дамоўленасцяў прадстаўнікоў прэзідэнта ЗША Дональда Трампа з Лукашэнкам на волю выйшла чарговая група вязняў — 52 чалавекі. З якіх 38 — грамадзяне Беларусі, прызнаныя правабаронцамі палітвязнямі. Як і папярэднія групы вызваленых такім чынам закладнікаў, гэтых людзей прымусова вывезлі за межы краіны, у Літву. Здавалася нічога новага, менавіта на такіх умовах рэжым пагадзіўся вызваляць людзей. Вось толькі ў гэтай групе быў Мікола Статкевіч, які не пагадзіўся з такімі ўмовамі, такім вызваленнем і такой свабодай. І вярнуўся з мяжы ў Беларусь. Што трыгернула беларускае грамадства і падзяліла яго адносна прыняцця такога вызвалення — з абавязковай прымусовай дэпартацыяй.
Чаму тэма вызвалення з абавязковай дэпартацыяй так трыгернула беларускае грамадства і ці ёсць тут насамрэч пра што спрачацца? Чаму не варта ўзнімаць тэму вывазу людзей з краіны перад перамоўшчыкамі і ці сапраўды гэта можа перамовы сарваць? Ці маюць прадстаўнікі любой з плыняў дэмсіл хоць нейкі ўплыў на змест перамоваў паміж Вашынгтонам і Мінскам і ці магчымая адліга пры Лукашэнку? На гэтыя ды іншыя пытанні ў жывым эфіры Еўрарадыё адказвае экспертка па палітычнай камунікацыі Анастасія Касцюгова.
Вучэнні “Захад-2025” заканчваюцца, але эксперты працягваюць спрачацца — ці нясуць яны сапраўдную пагрозу?
— Зразумела адно, — кажа нямецкі палітычны аглядальнік Петэр Цідэ, — Пуцін дэманструе сілу ў той час, пакуль краіны НАТА не гатовыя. Пацверджанне гэтаму — нядаўняя атака дронаў на Польшчу: з 25 БПЛА збілі толькі тры.
Тым часам яшчэ адзін назіральны дрон праляцеў над рэзідэнцыяй прэзідэнта Караля Наўроцкага ў Варшаве. Навіна пра гэта з’явілася 15 верасня — у дзень візіта ў Польшчу міністра замежных спраў Кітая Вана І. Затрыманыя — маладыя украінец і беларуска. Лукашэнка ўжо паспеў адрэагаваць, маўляў “да ўсіх гэтых беспілотнікаў Беларусь не мае ніякага дачынення”.
Пра ўсё гэта і не толькі ў жывым эфіры Еўрарадыё гаворым з палітычным аглядальнікам інфармацыйнага агенцтва “Позірк” Аляксандрам Класкоўскім.
Сярод вызваленых 11 верасня вязняў шмат вернікаў. І менавіта вера, па іх словах, дапамагла ім вытрымаць усё тыя катаванні, якіх звыш меры ў лукашэнкаўскіх турмах. Як, дарэчы, шмат у месцах зняволення і святароў рознага веравызнання. Бо рэжым не спыняецца ў сваіх рэпрэсіях супраць як вернікаў, так і святароў. Як не спыняецца ў катаваннях і спробах тых святароў завербаваць — каб яны працавалі на карысць спецслужбаў.
Чаму рэжым не спыняецца ў пераследзе святароў і як затрыманні, да прыкладу, прадстаўнікоў касцёла дапамогуць наладзіць адносіны з той жа Польшчай? Як вернікі з розных канфесій і краін падтрымліваюць зняволеных вернікаў у Беларусі і чаму спецслужбы так упарта спрабуюць завербаваць святароў? Па чыёй ініцыятыве пры манастырах і прыходах ствараюцца розныя “ваенна-патрыятычныя” клубы і пры чым тут вера і міліцыя? Пра гэта і шмат што іншае мы і разважаем у жывым эфіры Еўрарадыё з тэалагіняй, эксперткай у галіне рэлігіі, палітыкі і абароны правоў Наталляй Васілевіч.
Ці прымусіць Кітай Польшчу адкрыць мяжу з Беларуссю — Еўразум за 13 верасня | Новости Беларуси за 13 сентября by Euroradio
Прэзідэнт ЗША Дональд Трамп, у чарговы раз расчараваўшыся ў Пуціне, заявіў, што гатовы імгненна ўвесці жорсткія санкцыі адносна Расіі. Імгненна, але пасля таго, як краіны Еўрасаюза цалкам адмовяцца ад набыцця расійскіх энеграносбітаў. Не раней. Што праўда, Трампу весці перамовы з Лукашэнкам, які не хавае сваёй падтрымкі і дапамогі Пуціну ў вайне з Украінай, ніякім чынам не перашкаджае пазіцыя Еўропы па гэтым (перамоўным) пытанні. Магчыма, гэта і добра, бо пазіцыя Трампа дазваляе выцягваць з лукашэнкаўскіх турмаў палітвязняў, а пазіцыя еўрапейская — не. Адно: не ўсе вызваленыя палітвязні задаволеныя ўмовамі вызвалення, калі яны магчымыя толькі адначасова з прымусовай дэпартацыяй з краіны.
Ці гатовая Еўропа выканаць патрабаванні Трампа дзеля ўзмацнення сумеснага ціску на Расію? Ці адпавядае ўзроўню выклікаў рэакцыя краін ЕС на расійскія дроны ў паветры Польшчы ды іншых краін NATO? Калі чакаць адкрыцця межаў з Беларуссю, пры чым тут Кітай і працэс вызвалення палітвязняў? Гэтыя ды іншыя тэмы абмяркоўваем у штотыднёвым жывым эфіры Еўрарадыё з палітычным аглядальнікам, гісторыкам Аляксандрам Фрыдманам
Анархіст і блогер Мікола Дзядок быў затрыманы позна ўвечары 11 лістапада 2020 года супрацоўнікамі ГУБАЗіК і МУС у загарадным доме ў пасёлку Сасновы. Пры затрыманні быў моцна збіты, і гэта было добра відаць на тым відэя, у якім лукашэнкаўскія карнікі змусілі зняцца актывіста. У выніку Міколу прысудзілі 5 гадоў пазбаўлення волі, але ўжо ў калоніі дадалі яшчэ 1 год па папулярным у адміністрацыі карных устаноў артыкуле "за непадпарадкаванне адміністрацыі". 11 верасня 2025 года ў складзе групы з 52 закладнікаў рэжыма, Мікола Дзядок быў вызвалены і прымусова вывезены з Беларусі. За 5 гадоў зняволення Мікола фактычна год правёў у штрафным ізалятары…
Чаму рэжым так ненавідзіць анархістаў і ці адрозніваецца стаўленне да актыстаў гэтай плыні ад стаўлення да іншых зняволеных? Якія катаванні ўжываюцца ў адносінах да палітычных і як турма мяняе чалавека? Ці верыць Мікола ў магчымасць паразумецца з прыхільнікамі рэжыму і якім бачыць працяг сваёй барацьбы за свабоду краіны? Пра гэта і шмат што іншае мы і разважаем у жывым эфіры Еўрарадыё з палітвязнем, журналістам, пісьменнікам і актывістам анархісцкага руху Міколам Дзядком
Рашэнне Польшчы цалкам закрыць мяжу з Беларуссю ў адказ на вучэнні “Захад-2025”, міграцыйны крызіс на мяжы, затрыманне манаха Гавэла, нежаданне вызваляць незаконна асуджанага палітвязня Анджэя Пачобута і шмат што яшчэ атрымала шырокі рэзананс. І тыя з Мінска, хто яшчэ нядаўна казаў пра тое, як на іх не ўплываюць санкцыі, пабеглі скардзіцца на дзеянні Варшавы ў ААН. Сваю незадаволенасць дзеяннямі польскіх уладаў выказалі з Масквы. Дайшло нават да Пекіна: міністр замежных спраў Кітая 15 верасня прыехаў у Варшаву. І ўсё гэта на фоне перамоў Вашынгтона з Лукашэнкам, вызвалення з прымусовай дэпартацыяй палітвязняў наўзамен замарозкі пэўных санкцыій і расійскіх атак беспілотнікаў на краіны ЕС.
Ці закрыла б Польшча мяжу з Беларуссю без узгаднення гэтага дзеяння з Трампам і чаго з гэтай нагоды чакаць ад перамоў з кітайскім міністрам? Ці атрымаецца ў Лукашэнкі “вялікая здзелка” з Трампам, калі да перамоўнага працэсу не далучацца краіны ЕС? Чаму для Лукашэнкі так важна ўсіх вызваленых у выніку дамоўленасцяў з Трампам выштурхнуць за мяжу і як мусіць змяніцца стратэгія дэмсіл ў новых палітчных варунках? Гэтыя ды іншыя тэмы абмяркоўваем у штотыднёвым жывым эфіры Еўрарадыё з дацэнткай, кандыдаткай гістарычных навук, эксперткай па міжнароднай палітыцы Розай Турарбекавай
У сваіх спробах намацаць слабое месца NATO Пуцін дайшоў да непрыхаваных ваенных правакацый, і ў Польшчы з-за расійскіх БПЛА ужо двойчы за апошнія некалькі дзён не толькі ў паветра ўзнімаліся самалёты, але і гучала паветраная трывога для звычайных грамадзян. Лукашэнка паспрабаваў давесці, што не мае да гэтых правакацый ніякага дачынення, але на фоне вучэнняў “Захад-2025” прагучала гэта для суседзяў непераканаўча. Адметна, што менавіта ў той дзень, калі расійскія дроны (у тым ліку) праз тэрыторыю Беларусі ляцелі ў Польшчу, у Мінск ехала амерыканская дэлегацыя для перамоў з Лукашэнкам. Вынікам якіх стала вызваленне на ўмовах прымусовай дэпартацыі з краіны 52 вязняў і зняццё амерыканскіх санкцый з “Белавіа”.
Чаго насамрэч імкнецца дасягнуць Пуцін сваімі правакацыямі краін ЕС і ці была рэакцыя NATO адпаведнай узроўню пагрозы? Якая роля Лукашэнкі ў пуцінскай вайне супраць “калектыўнага Захаду” і якія наступствы будуць ад закрыцця Польшчай мяжы з Беларуссю? Што не так з санкцыйным ціскам на рэжым, якога дамагаюцца пэўныя структуры дэмсіл, і ці атрымаецца ў Лукашэнкі “вялікая здзелка” з Трампам па палітвязнях? На гэтыя ды іншыя пытанні ў жывым эфіры Еўрарадыё адказвае палітычны аналітык, эксперт міжнароднай аналітычнай сеткі Research Solutions Ігар Тышкевіч
Добрыя жэсты і аповед пра турму — Еўразум за 12 верасня | Новости Беларуси за 12 сентября by Euroradio
У расійскіх дронах і ракетах знаходзяць не толькі беларускія кампаненты (найперш гаворка ідзе пра электроніку), але і заходнія. Да прыкладу, еўрапейскія. Безумоўна, знойдзецца шмат шляхоў дастаўкі гэтых тавараў з ЕС у Расію, але і беларускі калідор таксама адыгрывае не апошнюю ролю. Размова пра кантрабандныя маршруты дастаўкі. Але сталася тое, пра што даўно казалі: Польшчы цалкам перакрыла мяжу з Беларуссю. А ў Еўрасаюзе працуюць над чарговым санкцыйным пакетам, які хоць і скіраваны на Расію, але закране, як звычайна, і Беларусь.
Ці перашкодзіць закрыццё Польшчай мяжы з Беларуссю пастаўкам тавараў, неабходных для расійскіх ваенных заводаў? Як санкцыі ўплываюць на супрацу беларускіх прадпрыемстваў і расійскай ваенкі? Ці ёсць у дэмсіл магчымасці супрацьстаяць працы лукашэнкаўскіх спецслужбаў за мяжой і як у BELPOL ацэньваюць сітуацыю з Котавым і Карпушонак? На гэтыя ды іншыя пытанні ў эфіры Еўрарадыё адказвае прадстаўнік ініцыятывы BELPOL Уладзімір Жыгар.
Download from Google Play
Download from App Store
United States
соловей, но молодой.
Все что показал Пазьняк, это уровень своего маразма. К сожалению.
Пустой пиздун - задушевник. Весь выпуск набор напыщенных фраз с нулевым смыслом.
у путена попросить помощи .... ой , ля , нечего дальше слушать.
Ладна, справядліва, што адказы былі і лепшыя, але праз самапавагі павагу да тэмы, я ўсё ж пакіну першапачатковы варыянт, што занадта вялікі для ютуба. Хай будзе, тэма - гонар! Беларуская нацыянальная ідэя, выключна на мой погляд, гэта дадзеная магчымасць, а каб не надавацца ў крайнасці, гэта магчымасць сёння для мяне і каханага мной чалавека, для вас і гледачоў, сялян і інтэлігенцыі, праваслаўнаму і каталіку, пісьменніку і таварышу маёру самому лічыць для сябе Беларуссю кожнаму сваё, гэта магчымасць для мяне марыць аб будучыні, каб не падвесці папярэднікаў, для кагосьці біцца ў сучасным дні за заўтрашні, гартуючы сэрца ў барацьбе ад самога ўчорашняга, для гісторыкаў спрачацца аб мінуўшчыне дзеля выключна нашае ды залежачае выключна ад нас будучыні; гэта магчымасць самому уяўляць сябе сваю Беларусь, гэта магчымасць марыць аб парламентскай рэспубліцы для палітыкаў, аб моцнай руцэ для чыноўнікаў, аб канстытуцыйнай манархіі для чалавека будучыні, аб нязбытным ідэалу для творцы, аб кутку н
Будаваць дарагу будзе сябр Пуціна?