Discover
پادکست فوتبال ۳۶۰ || Football360

116 Episodes
Reverse
قسمت ۱۱۶آنها ایرانند ما تاجیکستان؛ عادت به جایگاه جدید در باشگاههای آسیایک کتک مفصل قبل از تماشای فوتبال؛ شل کن و لذت نبردورسون و دورسونتر؛ پرسپولیس استانبولی در حال اوجگیری
قسمت ۱۱۵دو فیلم تکراری در یک هفته؛ انتخاب تاج و شکست استقلالداربی ۱۰۵ در هیاهوی آفساید و پنالتی؛ جای دیگری را باید گشت۷۲ رای برای انتخابی حماسی؛ بالاترین رأی و پایینترین دموکراسیتراکتور شایسته برد بود، سپاهان شایسته مساوی؛ لاکپشت مرموز در کمین خرگوش قرمز
قسمت ۱۱۴جنگ قهرمانی در همسایگی داربی؛ قهرمان لیگ یا قهرمان قلبهاکمکداور خاموش ویدیویی؛ خرزوخان پشت مانیتور داورانسفر رونالدو به سرزمین کیارستمی؛ شب سخت اسپیناس پالاسلیموچی و محبی یادآور مانه و صلاح؛ رمز و راز شکستناپذیری کارترون
قسمت ۱۱۳جام حذفی انتخابات؛ پیشروی تاج با غیب کردن رقباتراکتور سربلند در سفرهای سخت؛ فصل درو با دروژدکسرگیجه ده روزه استقلال؛ دوئلها رسیدند سرمربی نرسیدکمبود کارتال برای برانکو شدن؛ پدیدههای ۹۴، پیرپسرهای امروزتعابیر متناقض از شادی پرحاشیه؛ آمدم نعره مزن جامه مدر...
قسمت ۱۱۲غمانگیزترین حالت خوشبختی؛ رقص با موزیک ابد و یک روزخوشخیال مثل کارتال؛ پرسپولیس را نمیشناختی الهلال را که میشناختی!کشتن سهراب در پرده سوم؛ آبیها در انتظار چهارمین نفردورخیز تراکتور برای صدرنشینی؛ سبقت از سپاهان در اصفهان؟
قسمت ۱۱۱کارتال آمد پیتسو رفت؛ معضل سرمربی حل نمیشود جابجا میشوددعوا برنده ندارد؛ مردودی همه سکوها و برگزارکنندههاهم درها شکسته شد هم حرمتها؛ تبر روی دوش بت بزرگسپاهان، جذاب در ایستگاهیها؛ صدرنشین -فعلا- حرف ندارد
قسمت ۱۱۰هفته کارت و فحش و اشتباه؛ سرخابیها -با ارفاق- یک امتیازکارتال در کارتابل درویش؛ رکورد پرسپولیس، یک ماه بیسرمربیجلسه فنی استقلال بدون سرمربی؛ نه این صمیمانه نیستصدرنشینی تراکتور وسط شلوغی؛ پیکنیک کارمندی در چمن یادگارساکت بالاخره ساکت شد؛ پایان تلخ بهتر از تلخی بیپایان
قسمت ۱۰۹ در این اپیزود ویژه با حضور نادر داودی (عکاس و روزنامهنگار) و فرشاد عباسی (عکاس مطبوعات) به مرور خاطراتی از چهار دهه گذشته و حضور ایران در پنج جامجهانی پرداختهایم. در نسخه تصویری این اپیزود میتوانید عکسها و اسناد تاریخی را هم تماشا کنید
قسمت ۱۰۸ لیگ برتر یا زنگ ورزش؟؛ مرور ضعیفترین نیمفصل تاریخبازار یکطرفه زمستانی؛ خریدار هست، چیزی برای خرید نیستصدرنشینی حاصل ثبات بود؛ برنامه تراکتور، چکشکاری نیمکتدردسرهای یک اخراج ناگهانی؛ منار دزدی، روی دست پرسپولیستیکآف استقلال با مدیر جدید؛ خریدهای صمیمانه در راهند
قسمت ۱۰۷ آزادی میسر نشد؛ همچنان محصور در قلعهستارههای نود و هشت در محاق؛ بازی نمایشی تیم بیستارهاستقلال در اسارت نیمکت و سکوها؛ نرمافزاری برای سنجش غیرتامتحان نهایی کریم؛ سوپرجام یا بازی انتخابی؟
قسمت ۱۰۶بهترین بازیکن ماه، سکونشین تیم ملی؛ اولین هتتریک فصل در هفته ۱۴آرامش در حضور تماشاگر کمحوصله؛ کدوم کریم؟ کریم سرمربیمهاجمان سرمازده موسیمانه؛ جمعه تعطیل است؟پنجمین کارت قرمز تراکتور؛ صدرنشینی به حاشیه رفت
قسمت ۱۰۵«ایستگاهی» برای رفتن گاریدو؛ خداحافظ، همین حالاتغییرات ۴۴ درصدی نیمکتها؛ رکورد بیتوجهی به ثباتتوقف استقلال با دستهای بسته؛ دقیقهشماری پای پنجره زمستانیباخت ناباورانه صدرنشین؛ استاد ضدحمله، ضدحال خورددر باب نظریه شش و هشت محرم؛ یک انقلاب بالقوه روی کاغذ
قسمت ۱۰۴اولتیماتوم ۵۰ هزار نفری زنان؛ آمدهایم که بمانیمصدرنشین این بار ۱۱نفره برد؛ یک اخراج طلب تراکتورسه بازی آسان در انتظار گاریدو؛ از تهران تکان نخورموسیمانه اسیر تارتار؛ متهم اصلی کمگل شدن لیگ
قسمت ۱۰۳موتور بنز روی اتاق تراکتور؛ ده نفر باضافه دراگان در صدرترخیص استقلال از آیسییو؛ گلزنها یکی یکی میرسندکامبک قهرمان در سنسیروس؛ تاوان توهینتلاش سپاهان برای تغییر سناریو؛ ورود آقایان ممنوع
قسمت ۱۰۲پیشرفت استقلال با آرش و بلانکو؛ صدای پای امیدتعویضهای دیوانهوار گاریدو؛ کامبک با بهترین سروش فصلباخت با امید گل ۲/۹۸؛ خیبر رکورد زد، ملوان بردنسل برتر غرور و ادعا؛ صدای سرهنگ از گلوی سرباز صفر
قسمت صد و یکماتوبان یکطرفه تیم ملی؛ اسم رمز: حب و بغضدروغ بهترین نسل تاریخ؛ نسل یکنیمهایتکامتیاز متفاوت آبی و قرمز؛ یکی باارزش، یکی پرانتقاداولین حذف بزرگ سال؛ بدون بیرانوند هرگز
قسمت صدمقصه ما به ۱۰۰ رسید؛ صد گزارش، صد خاطرهمصاحبه گمشده عادل و دایی؛ کسی اشک شهریار را ندیدکامبک بزرگ آقای گزارشگر؛ چیه این فوتبال؟
قسمت نودونهممصائب هواداری در ایران؛ از شکست نه، از استرس میمیریمنگاه صادقانه به رقیب بحرانزده؛ ترحم بر پلنگ تیزدنداندر باب عقلانیت بزهکاری؛ جزا که نیست، جرم منطقی است
قسمت نودوهشتمسپاهان در دست اوسمار دوم؛ الگوبرداری سپاهان از پرسپولیسشکل متفاوت هواداری؛ رقیب را زنده میخواهمپیام صریح موسیمانه؛ نباشید جوانها هستند شکست فوتبال بیستوچند نفره؛ گیجمان کردی گاریدو
قسمت نودوهفتمگام معلق موسیمانه؛ پدافند پیتسو زود روشن شدیک تبریز و ۱۲ بازیکن؛ تیم اسکوچیچ ذخیره ندارد؟تکیه سپاهان به پاسهای کامارا؛ بده بزنیم!کاهش سهمیه ایران در نخبگان؛ نصف دلارها پرید
Top Podcasts
The Best New Comedy Podcast Right Now – June 2024The Best News Podcast Right Now – June 2024The Best New Business Podcast Right Now – June 2024The Best New Sports Podcast Right Now – June 2024The Best New True Crime Podcast Right Now – June 2024The Best New Joe Rogan Experience Podcast Right Now – June 20The Best New Dan Bongino Show Podcast Right Now – June 20The Best New Mark Levin Podcast – June 2024
آقا رضا کم چرت بگو . ما ۵۰ متر اونور تر نرفتیم تا حالا ؟ اینکه تحت مدیریت این سیستم فاسد ما از رقیب عقب افتادیم دلیل نمیشه خودمون رو ببازیم. هر وقت دهن باز میکنی چپول بودنت میزنه بیرون
با احترام به نظرتون ولی واقعا شخصی که یکبار میره استادیوم بهش توهین میشه اگر مجدد بره خب حقشه بابا نرید مگه چیه آخه این فوتبال؟ اون خانمی که میره خب حقشه بهش توهین میشه...نرو بابا نرو والا هیچیو از دست نمیدی که هیچ پولتم میمونه جیبت
متاسفانه چند هفته اس حداقل یک ساعت هر اپیزود در مورد تاج و انتخابات و حرفای تکراری هست ! من به عنوان یک شنونده دیگه واقعا دارم اذیت میشم از اینهمه حرف تکراری!!! لطفا بکشید بیرون دوستان 🙏
عالی ممنون فقط حیف که دیر به دیر میاید
دیروز خبر اومد که رهبر گفته مردم نباید رفاه و توسعه داشته باشن رفاه مردم رو بی دین می کنه عید نزدیکه بازنشسته ها حقوق نگرفتن پرستارا و دکترا دارن از ایران می رن مهندسا آنقدر رو تاکسی کار کردن که راننده تاکسی ها بیکار شدن دارو نیست برق نیست آب نیست ارزش پول معادل هیچ بانک ها همه ورشکسته کارخانه ها همه رو به تعطیلی آمریکا و اسرائیل دارن تهدیدمون می کنن ترکیه و طالبان و آذربایجان حق آبمون رو قطع کردن دریاچه ها همه خشک باغ ها همه کویر باورش دردناکه ولی ما همونجایی هستیم که لیاقتمونه
بازی پرسپولیس النصر استادیوم رفته بودم پیرو صحبتتون اون جایی که بازرسی بدنی میکنن نفر جلویی من بنده خدا یه فندک جاساز کرده بود و مامور فندکو پیدا کرد دو سه نفری شروع کردن کتک زدن که چرا فندک اوردی وافعا به چه حقی جوون مردمو میزنین میتونست راحت فندک و بگیره همه چیز تموم شه
واقعا تمام حرفای هیوا دقیقه ۳۰-۳۵ درسته یعنی اکه ۵-۶ بار تو زندگیت رفته باشی استادیوم، تمام این حرفا کاملا قابل درکه برات ولی نمیدونم این عشق لعنتی به تیمی که دوسش داریم چیه که با هیچی از بین نمیره (و البته درستش هم همینه) و همه اینارو به جون میخریم که از نظر خودمون حمایتشون کنیم! کاش واقعا همه چی به تعداد تماشاگر بود ولی الان دیگه فهمیدیم اینم هیچ فایدهای نداره و ۷۰هزارتا که هیچی ۷ملیون نفرم بریم ورزشگاه دیگه حریفِ تیمای عربستانی نخواهیم شد!
۶.ولی اینکه از همین تعداد ادم، چند هزار نفر با اون ازدحام توی راهروهایی که به هرحال در صورت حادثه باید محلی واسه خروج جمعیت باشه (و همچنین تمام پله های بین جایگاهها توی طبقه اول) توی هم میلولیدن موضوع مهمیه که متاسفانه به هیچ عنوان بهش توجه نمیشه تا وقتی که اون اتفاقی که نباید، بیفته!
۵.در واقع راهروهای طبقه دوم هم کاملا پُر بود و حتی نمیشد ۱۰ متر از جای که ایستاده بودیم جابهجا شیم انقد ازدحام زیاد بود! واقعا عجیب بود و به شدت استرس زا و مطمئنا اگه اتفاقی میفتاد تعداد بسیار زیادی زیر دست و پا له میشدن! واقعیتش من تصمیم گرفتم دیگه بازیایی که بدونم در این حد قراره شلوغ شه نرم استادیوم وقتی انقد بی حساب کتابه! هر اتفاقیم بیفته هیچکس قطعا گردن نمیگیره! حالا من ۷۵ هزارتا رو نمیدونم ولی قطعا بهتون بالای ۶۰ هزارتا اومده بودن
۴.اما نکته اینکه تا حدود اخرای نیمه اول ادم داشت میومد همچنان و گویا همینجوری مثل ما همه پشت ورودیای پارکینگا جمع میشدن فشار میاوردن و مامورا نمیتونستن جلوشونو بگیرن، در باز میشده و میومدن داخل و خودشونو میرسوندن به طبقه دوم! حتی یه نفر اومد پیش ما کاپشنش پاره شده بود میگفت دم در با مامورا درگیر شده بودن! دیکه در نهایت بالا یجوری شده بود واقعا وقتی نگاه میکردم به جمعیت میترسیدم که هر لحظه اتفاقی بیفته،
۳.در نهایت وقتی جمعیت زیاد شد حدود ۱۰۰نفر با فشار و داد و بیداد در باز شد و همه ریختن داخل و دویدن سمت گیتهای ورود به خودِ ورزشگاه (اونجا که به اصطلاح باید با بلیت ازش رد شیم) دیدم هیچکس نیست و گیتها بازه و همینجوری رفتیم داخل! پایین که اصلا نمیذاشتن هیشکی بره چون کامل پر بود جایگاههایی که اختصاص داده بودن! و دیگه هرکی میومد میرفت طبقه دوم مام رفتیم همونجا و یه جا واسه خودمون پیدا کردیم وایسادیم و کل بازیو ایستاده نگاه کردیم!
۲.همینجوری که داشتیم میرفتیم که از درب اصلی بریم داخل، یه سری موتور از پایین اومدن بالا و گفتن سریع برین دارن درارو میندن هیشکیو راه نمیدن ورزشگاه جا نداره! ما هم بقیه مسیرو شروع کردیم به دویدن و وقتی دیدیم هنوز با درب اصلی خیلی فاصله داریم، ورودی یکی از پارکینگا یه سری ادم جمع شده بودن مام به اونا پیوستیم ولی خب در بسته بود و مامورا پشت در اجازه نمیدادن هیشکی بره تو!
۱. دوستان من از مشاهدهی شخصیم روز بازی استقلال النصر براتون بگم خالی از لطف نیست! ما بلیت طبقه پایین داشتیم ولی بخاطر ترافیک حدود ساعت ۶ رسیدیم نزدیک استادیوم؛ به قدری اطراف شلوغ بود که من مطمئن شدم ۶۰-۷۰ هزارتا اومدن ولی تعجب کردم که چرا همه تو خیابونن پس کی رفته داخل! خلاصه چون پلیس تمام راههای منتهی به ورزشگاهو بسته بود که دیگه ماشینا نتونن اون سمت برن ما حدود ۲ کیلومتر بالاتر از درب اصلی پارک کردیم و پیاده راه افتادیم سمت ورزشگاه!
خیلی منتظر بودم بعد با خودم میگفتم حالا بازی استقلال تموم بشه بعد میگفتم حالا بازی تراکتور تموم شه چه عذابی می کشیم ما هوادار استقلال یه فصل منحوس .طلسم شده پر از بدبختی و فلاکت کی تموم میشه این فصل؟؟؟؟؟!!!!!!!!
صحبت های شما بیتاثیر نیس. وقتی که وضع مملکت کامل عوض شه صحبت هاتون تاثیرشو نشون میده
فوتبال عربستان باعث شده چها تا خارجی که میان ایران برای اینه که جلوی تیمای عربستانی بازی کنن دیده بشن کوجو استقلال باخته از اینکه پیراهن مانه ودوران گرفته خوشحاله شاید یکی از دلایلی که طرف اومده مربی استقلال بشه اینه که اول و اخر بازی با پیولی دست بده عربستان باعث شد ما شرایط اینو داشته باشیم که رونالدو رو محکوم به شلاق کنیم
متاسفانه از وقتی عادل اومده، نمیتونیم بازیهای مهم رو با گزارش فرشاد ببینیم.
ولی جدا چرا باید برای همچین فوتبالی این حجم پول بی زبون خرج بشه نه سرگرمی داره نه حساسیتی داره پر از توهین و پر از فساد
رضا عباس زاده هر اپیزود بیا لطفاً
صحبت های هیوا راجب بحث ورود هوادارا عالی بود