Πανικοβάλ με τον Γιάννη Νένε

Πού και πώς διαφημίζονται πλέον τα νέα προϊόντα; Πόσο εύκολα πείθεται ο καταναλωτής και για πόσο χρόνο θυμάται μια διαφήμιση που είδε και, κυρίως, τι προϊόν διαφήμιζε; Πώς βγαίνουνε τα σλόγκαν; Πόσο εκνευριστικές είναι κάποιες διαφημίσεις; Τι θέλουν οι influencers από τη ζωή μας και τι οι διαφημιστές από αυτές; Μια συζήτηση με τον πιο ενδιαφέροντα άνθρωπο να μιλήσει για όλα αυτά.Ο Θοδωρής Τσεκούρας είναι κάτι παραπάνω από ένας ακόμη πετυχημένος διαφημιστής: είναι εκείνος που κατάφερε να μετατρέψει μια φράση σαν το «Τυχαίο; Δεν νομίζω» σε παροιμία των 00s και έναν αριθμό τηλεφωνικής εξυπηρέτησης σε λαϊκή ατάκα. Με σπουδές στις Πολιτικές Επιστήμες και εξειδίκευση στην Ανάλυση Ιδεολογίας και Πολιτικού Λόγου, υπηρετεί τη διαφήμιση από τη θέση του Group Creative Director στην Ogilvy Greece και έχει υπογράψει μερικές από τις πιο αναγνωρίσιμες καμπάνιες των τελευταίων χρόνων — από την «HOL video club» μέχρι το «Κάθε φορά που κάποιος κυκλοφορεί μια λάθος φήμη για το Nescafe, ένα σκιουράκι πεθαίνει». Παράλληλα, γράφει παιδικά βιβλία γεμάτα φαντασία, δίνει ρεσιτάλ λεκτικών παιχνιδιών στα social media και αποδεικνύει ότι πίσω από κάθε «κροκέτα + προφίλ» = κροφίλ υπάρχει μια ιδέα που αξίζει να ακουστεί.

Ο Δημήτρης Τάρλοου καταθέτει την πρώτη σκηνοθεσία του στο αρχαίο δράμα με τη σοφόκλεια εκδοχή της Ηλέκτρας στις 4 & 5 Ιουλίου στο Αρχαίο Θέατρο της Επιδαύρου και σε περιοδεία σε όλη την Ελλάδα.Στη συζήτηση με τον Γιάννη Νένε, ο σκηνοθέτης και ηθοποιός δίνει απαντήσεις (χωρίς σπόιλερς) στο τι να περιμένουμε από τη δική του ματιά στην Ηλέκτρα και γιατί επέλεξε αυτήν του Σοφοκλέους και όχι εκείνες του Ευριπίδη ή του Αισχύλου για να σκηνοθετήσει.Μιλάει για το νόημα του έργου με ενσυναίσθηση γιατί, σε έναν κόσμο που μαστίζεται από ολοκληρωτισμούς και κοινωνική αδικία, σε μια εποχή όπου η βία και η εκδίκηση παρουσιάζονται συχνά ως «αναγκαίο κακό», η Ηλέκτρα του Σοφοκλή αποκτά ανατριχιαστική επικαιρότητα. Η τραγωδία αυτή δεν είναι απλώς μια αφήγηση εκδίκησης· είναι ένας καθρέφτης των ανθρώπινων διλημμάτων, της διαχρονικής σύγκρουσης ανάμεσα στη δικαιοσύνη και την ηθική. Η παράστασή μας στοχεύει να αναδείξει αυτή την πολυπλοκότητα, καλώντας το κοινό να αναμετρηθεί με κρίσιμα ερωτήματα: Τι σημαίνει «αποκαθιστώ το δίκαιο»; Ποιο είναι το χρέος του καθήκοντος; Μπορεί κανείς να ζήσει με τις συνέπειες της βίας; Είναι η βία αναπόφευκτη λύση; Θα κλείσει η εκδίκηση τον κύκλο του αίματος; Είναι ποτέ δυνατή η λύτρωση; Και, τελικά, ποιος είναι ο ρόλος της αντίστασης όταν όλα φαίνονται χαμένα;Με γνήσια αγάπη για το θέατρο, το έργο αλλά και τους ηθοποιούς -και τη σκληρή πραγματικότητα που ζουν μπροστά στην απειλητική Τεχνητή Νοημοσύνη- ο Δημήτρης Τάρλοου μιλάει και, για το τέλος, επιφυλάσσει μία συγκινητική ιστορία που μας οδηγεί στις επόμενες δραστηριότητές του μετά την Ηλέκτρα που θα πρωτοπαρουσιάσει στις 4 και 5 Ιουλίου στην Επίδαυρο.

Η Λένα Πλάτωνος, μια πραγματική ιέρεια της ηλεκτρονικής και λόγιας μουσικής, μιλάει με τον Γιάννη Νένε για την πορεία της στην ηλεκτρονική -και όχι μόνο- σκηνή της Ελλάδας, από την αρχή της δεκαετίας του '80 μέχρι σήμερα, για το έργο της που αποτέλεσε έμπνευση για Έλληνες μουσικούς της electronica, για εκείνα που τη συγκίνησαν και τη σημάδεψαν, για τους αγαπημένους της συνεργάτες – τη Μαριανίνα Κριεζή, τη Σαβίνα Γιαννάτου και τον Γιάννη Παλαμίδα- και φυσικά για το ιστορικό άλμπουμ «Σαμποτάζ».Φτάνοντας στο σήμερα, η Λένα Πλάτωνος μιλάει για το άλμπουμ «9 στο φως», μία συνεργασία-έκπληξη με τον στιχουργό Νίκο Μωραΐτη, τραγούδια του οποίου μελοποίησε η ίδια και ερμηνεύει μία αναπάντεχη σειρά ελλήνων ερμηνευτών όπως οι: Κατερίνα Βέρδη, Δήμητρα Γαλάνη, Vassilikos, Αλέκα Κανελλίδου, Χάρις Αλεξίου,  Σαβίνα Γιαννάτου, Αλκίνοος Ιωαννίδης, Φοίβος Δεληβοριάς, Αθηνά Ρούτση ενώ σε κάποια κομμάτια συμμετέχει με τη φωνή της και η ίδια η Λένα Πλάτωνος. ***Το άλμπουμ «9 στο Φως» κυκλοφορεί από την PanikRecords στις 29 Απριλίου 2025. Την ίδια ημέρα θα γίνει η παρουσίασή του στο Ρομάντσο.Το Σάββατο 3 Μαΐου, στο Gazartegroundstage, η Λένα Πλάτωνος θα εμφανιστεί με τη συνοδεία των αγαπημένων συνεργατών, της Σαβίνας Γιαννάτου, του Γιάννη Παλαμίδα, και του StergiosT.

Ο Μάρκελλος Χρυσικόπουλος συμμετέχει στο φετινό, 3ο Φεστιβάλ Λατρευτικής Μουσικής, και μιλάει για τη Συμφωνία αρ. 14 του Σοστακόβιτς που θα παρουσιάσει στην Εναλλακτική Σκηνή της Λυρικής τη Μεγάλη Τρίτη. Για την παλαιά και νέα μουσική, το πάντρεμα των δύο και τον ρόλο του ως μαέστρος σε αυτό. Για τη συμμετοχή του και στα τρία Φεστιβάλ Λατρευτικής Μουσικής στην ανοιξιάτικη Αθήνα. Για το πώς, στο Φεστιβάλ, η λατρευτική μουσική εκτείνεται από τον Μπαχ μέχρι τον Τσιτσάνη και τον Μεσσιάν. Και για το τι μπορεί να σημαίνει «λατρευτική μουσική».Μάρκελλος Χρυσικόπουλος - βιογραφικόΟ Μάρκελλος Χρυσικόπουλος σπούδασε τσέμπαλο στην τάξη της Μαργαρίτας Δαλμάτη (Σχολή Βινιανέλλι Αθηνών) από όπου πήρε το δίπλωμά του με άριστα παμψηφεί, πρώτο βραβείο και το αριστείο της σχολής. Συνέχισε στο Παρίσι με τους Σάλβο Ρομέο και Ολιβιέ Μπωμόν, στο Πανεπιστήμιο Μοτσαρτέουμ του Ζάλτσμπουργκ με τους Κέννεθ Γκίλμπερτ και Ζήγκμπερτ Ράμπε και ολοκλήρωσε τις σπουδές του στο Ωδείο της Γενεύης (Βραβείο δεξιοτεχνίας με διάκριση) με την Κριστιάν Ζακκοττέ, της οποίας ήταν ο τελευταίος μαθητής. Έχει συμμετάσχει σε πολλές βραβευμένες ηχογραφήσεις για τις εταιρείες MDG, Sony και Decca. Είναι ιδρυτικό μέλος του συνόλου παλαιάς μουσικής Latinitas Nostra, με το οποίο έχει παρουσιάσει σε σκηνοθετημένη μορφή έργα του μπαρόκ ρεπερτορίου (Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου, Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, Εναλλακτική Σκηνή ΕΛΣ) αλλά και πρωτότυπες παραγωγές βασισμένες στο πάντρεμα του μπαρόκ με άλλα είδη μουσικής (βυζαντινή, οθωμανική, ηλεκτρονική κ.ά.). Έχει διευθύνει τη Venice Baroque Orchestra σε έναν διπλό δίσκο με θέμα την Ολυμπιάδα σε λιμπρέτο του Μεταστάζιο (Naïve), ο οποίος απέσπασε τη διεθνή διάκριση Choc Musique. Ως αρχιμουσικός συνεργάζεται σταθερά με την Καμεράτα – Ορχήστρα των Φίλων της Μουσικής και έχει επανειλημμένα συμπράξει με την Κρατική Ορχήστρα Αθηνών και Θεσσαλονίκης αλλά και με σύνολα του εξωτερικού όπως Irish Baroque Orchestra, Bach Consort Wien, Kammerakademie Potsdam, Musica Viva Chamber Orchestra, Musikkolegium Winthertur κ.ά. Υπήρξε για τρία συνεχή χρόνια προσκεκλημένος αρχιμουσικός της Kammeroper στη Βιέννη. Επιπλέον, έχει διευθύνει σε Theater an der Wien, Ουίγκμορ Χολ, Όπερα του Μπάυρωυτ, Φεστιβάλ Χαίντελ του Χάλλε, αίθουσα συναυλιών Τσαϊκόφσκι του Ωδείου της Μόσχας κ.α. Επιμελήθηκε και παρουσίασε την εκπομπή Παλίμψηστο στο Τρίτο Πρόγραμμα της Ελληνικής Ραδιοφωνίας. Υπήρξε μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου της Εθνικής Λυρικής Σκηνής.

Ο Γιώργος Ν. Ευσταθίου, Ευβοεύς την καταγωγή, γεννήθηκε το 1956 στην Αθήνα. Εργάστηκε ως ραδιοφωνικός παραγωγός στο Τρίτο Πρόγραμμα της ΕΡΤ με διευθυντές τον Μάνο Χατζηδάκι (1978-1981) και τον Δημήτρη Παπαδημητρίου (2003-2013). Στο μεσοδιάστημα δημοσιογραφούσε ως συντάκτης των περιοδικών Πρόσωπα του Άρη Δαβαράκη, Marie Claire του ΔΟΛ και Κλικ, Diva, Men, Γυναίκα του Άρη Τερζόπουλου. Στίχους του έχουν μελοποιήσει ο Σταμάτης Κραουνάκης και ο Δημήτρης Παπαδημητρίου.Ο Νίκος Κάτσιος γράφει για αυτόν, στο οπισθόφυλλο του βιβλίου «Ο Νοσταλγός»:Μιλάει φωναχτά, ξεκάθαρα για όσα τον καθόρισαν, την πρώτη του εικόνα στην κούνια, τα παιδικά χρόνια με τον φόβο και τα σκοτάδια τους, την δύσκολη εφηβεία, τις ανομολόγητες επιθυμίες, τον τρόμο της διαφορετικότητας, τους περιστασιακούς έρωτες, το μεγάλωμα. Θυμάται με τρυφερότητα, με νοσταλγία ίσως, αγαπημένα πρόσωπα από χρόνια χαμένα, μάταιες ενοχές, λόγια τολμηρά, πιο τολμηρά κι από τις πράξεις, ψελλίσματα και ψιθύρους από το δικό του μυστικό σύμπαν. Καταγράφει τις προσωπικές του ιστορίες, τα μικρά της ζωής του στιγμιότυπα, χωρίς να αποσιωπά ή κάτι να αποκρύπτει. Τίποτα, όμως δεν δείχνει να είναι τολμηρό στην γραφή του Γιώργου Ν. Ευσταθίου, άπρεπο κανένα δεν φαίνεται, έτσι καθώς όλες του οι λέξεις εκπορεύονται από την ειλικρίνεια κι έχουν για μοναδική τους υποστήριξη την αλήθεια του.

Μία συζήτηση με τη Διευθύντρια του MDA Hellas κα. Αντιγόνη Καρρά, για το ντοκιμαντέρ «Sexability: Μία Ιστορία για τη Μυϊκή Δυστροφία Duchenne και τον Έρωτα» με την ευκαιρία της προβολής του στο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης στο τμήμα «Ανοιχτοί Ορίζοντες». Η πρεμιέρα θα πραγματοποιηθεί την Δευτέρα 10 Μαρτίου στις 17.00 στην αίθουσα Αίθουσα Φρίντα Λιάππα, Αποθήκη Δ, Λιμάνι και online στη διαδικτυακή πλατφόρμα του Φεστιβάλ από τις 11 Μαρτίου στις 10:00 π.μ. και έως το τέλος του Φεστιβάλ ή την εξάντληση των 500 θεάσεων.Sexability: Μια ιστορία για τη Μυική Δυστροφία Duchenne και τον Έρωτα - Λίγο λόγια για το ντοκιμαντέρΤο ντοκιμαντέρ επιχειρεί να προσεγγίσει με ειλικρίνεια ένα θέμα που ακόμη θεωρείται τολμηρό: το σεξ και η αναπηρία. Η αρχική ιδέα γεννήθηκε από το MDA Ελλάς, με στόχο να ενημερώσει το κοινό για την νευρομυϊκή πάθηση Duchenne, και να αναδείξει την πραγματικότητα των ατόμων με Duchenne πέρα από την ιατρική της διάσταση, εστιάζοντας στη συναισθηματική και ερωτική τους ζωή. Το Sexability επιχειρεί να προσεγγίσει με ευθύτητα και χωρίς ταμπού τη σεξουαλική ζωή των ανάπηρων ατόμων, καθώς και να αποδομήσει στερεότυπα για την Duchenne και την αναπηρία εν γένει.Το ντοκιμαντέρ παρακολουθεί τη ζωή του Πάνου, Μέλους του MDA, ασθενή με Μυϊκή Δυστροφία Duchenne, και εστιάζει στην αναζήτηση του έρωτα, και την σχέση αναπηρίας και σεξ. Ανάμεσα στις προσωπικές του αφηγήσεις, αλλά κι αυτές της οικογένειάς του, παρεμβαίνει ο Μαρίνος, ο οποίος είναι επίσης Μέλος του MDA με Duchenne, με μία διαφορετική προσέγγιση περί έρωτα. Στο ντοκιμαντερ συμμετέχουν επαγγελματίες ειδικοί στην πάθηση, καθώς και ο πρωτοπόρος σεξουαλικός βοηθός Δημήτρης Ζώρζος.Το Sexability κάνει την Διεθνή Πρεμιέρα του στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης, επιδιώκοντας να ανοίξει έναν ουσιαστικό διάλογο γύρω από την αναπηρία και το δικαίωμα στην αγάπη καθώς και τη σεξουαλική ελευθερία.ΣυντελεστέςΙδέα - Παραγωγή: MDA HellasΣκηνοθεσία: Δημήτρης ΖιβόπουλοςΑρχισυνταξία - Σενάριο: Μελπομένη ΜαραγκίδουΜοντάζ - Σενάριο: Σοφία ΣφυρήΠρωτότυπη Μουσική: Αντώνης Χατζηκωνσταντής - Βασίλης ΖαμπίκοςΤίτλοι Αρχής/Graphic Design/Αφίσα: Παναγιώτης ΠαρνασσάςΤι ειναι η Μυϊκή Δυστροφία DuchenneΗ Μυϊκή Δυστροφία Duchenne (DMD) είναι μια γενετική ασθένεια που επηρεάζει κατά μέσο όρο 1 στα 5.000 νεογέννητα αγόρια σε όλο τον κόσμο. Προκαλείται από σφάλματα στο γονίδιο της δυστροφίνης, το μακρύτερο γονίδιο στο ανθρώπινο σώμα. Τα αγόρια με DMD χάνουν σταδιακά την κινητικότητά τους, ενώ στην εφηβεία, η ασθένεια επηρεάζει τους μύες της καρδιάς και του αναπνευστικού συστήματος. Τα τελευταία χρόνια, η έρευνα έχει κάνει άλματα, δίνοντας ελπίδες στα αγόρια και τις οικογένειές τους.Λίγα λόγια για το MDA ΕλλάςΤο MDA Ελλάς ιδρύθηκε στην Αθήνα τον Ιανουάριο του 2000, με σκοπό να βελτιώσει τις συνθήκες διαβίωσης των Μελών του. Καταστατικός σκοπός του MDA είναι να προσφέρει στα Μέλη του, νέοι στην πλειοψηφία τους, δυνατότητες για την καλύτερη ένταξή τους και την ισότιμη συμμετοχή τους στην κοινωνία.Οι Νευρομυϊκές Παθήσεις αφορούν σε παθήσεις, γενετικής κυρίως προέλευσης, που πλήττουν το μυϊκό σύστημα. Η σοβαρότητα και η κλινική εικόνα μεταξύ των παθήσεων διαφέρει. Πολλές οδηγούν στη χρήση αναπηρικού αμαξιδίου ενώ άλλες όχι. Σήμερα στο MDA Ελλάς είναι εγγεγραμμένες πανελλαδικά πάνω από 1700 οικογένειες, κάποιες εκ των οποίων έχουν πλέον του ενός Μέλους που ασθενεί. Οι δράσεις του MDA Ελλάς υλοποιούνται χάρη στην ευαισθητοποίηση της ιδιωτικής πρωτοβουλίας. Για περισσότερες πληροφορίες: www.mdahellas.gr

Το βιβλίο «37 ιστορίες αθηναϊκών πολυκατοικιών» είναι μια ξεχωριστή έκδοση με κείμενα 26 συγγραφέων, αφιερωμένη στον πιο χαρακτηριστικό τύπο κτιρίου της Αθήνας, την πολυκατοικία. Αφηγήσεις, μνήμες, προσωπικά βιώματα, φωτογραφίες και οικοδομικοί κανονισμοί ξεδιπλώνονται μέσα από τις σελίδες του βιβλίου, παρουσιάζοντας το πορτρέτο της σύγχρονης πόλης.Το βιβλίο είναι έκδοση της Στέγης του Ιδρύματος Ωνάση με επιμελητές τους: Νικολίνα Μυωφά, Δημήτρη Μπαλαμπανίδη, Ιφιγένεια Δημητράκου και Θωμά Μαλούτα. Ο Θωμάς Μαλούτας (Ομότιμος Διευθυντής Ερευνών στο Εθνικό Κέντρο Κοινωνικών Ερευνών, Ομότιμος Καθηγητής στο Τμήμα Γεωγραφίας στο Χαροκόπειο Πανεπιστήμιο) είναι ο καλεσμένος αυτού του podcast.Πολλές οι ερωτήσεις που διατυπώνονται: Πώς ξεκίνησε να χτίζεται η πολυκατοικία; Ποιοι έμεναν εκεί; Ποιες είναι οι νέες εμπειρίες συγκατοίκησης στην Αθήνα; Ποιο είναι το προφίλ των σύγχρονων ενοίκων; Το βιβλίο κάνει μια ελεύθερη “περιήγηση” στην πόλη της Αθήνας. Οι «37 ιστορίες» γεννήθηκαν από την ανάγκη να γνωρίσουμε και να κατανοήσουμε τις αθηναϊκές πολυκατοικίες της αντιπαροχής. Μέσα από τις εμπειρίες και τις ιστορίες παλαιότερων και νέων κατοίκων, ανακαλύπτουμε όσα κρύβουν αυτά τα κτίρια-σύμβολα μιας ολόκληρης εποχής.Αφηγήσεις, μνήμες, προσωπικά βιώματα, φωτογραφίες, διαγράμματα, οικοδομικοί κανονισμοί, συμβόλαια και κανονισμοί λειτουργίας αποτυπώνουν ιστορίες ανθρώπων και κτιρίων, ενώ παράλληλα χαρτογραφούν τις σύνθετες διαδικασίες και αλλαγές που συντελούνται στο επίπεδο της γειτονιάς, αλλά και συνολικά της αθηναϊκής κοινωνίας.Οι ιστορίες του βιβλίου εκτυλίσσονται σε πολλές –και διαφορετικές μεταξύ τους–περιοχές του ευρύτερου κέντρου της Αθήνας: Πατήσια, Κυψέλη, Βικτώρια, Εξάρχεια, Γκύζη, Αμπελόκηποι, Σύνταγμα, Κολωνάκι, Παγκράτι, Κουκάκι, Νέος Κόσμος, Καλλιθέα κ.ά.

Ο Βασίλης Λούρας που είχε την ιδέα, πραγματοποίησε την έρευνα και σκηνοθέτησε, μας μιλάει για το ντοκιμαντέρ της Εθνικής Λυρικής Σκηνής «Μαίρη, Μαριάννα, Μαρία: Τα άγνωστα ελληνικά χρόνια της Κάλλας» που παρουσίασε στους αθηναϊκούς κινηματογράφους το Cinobo.Το ντοκιμαντέρ σε σκηνοθεσία των Μιχάλη Ασθενίδη – Βασίλη Λούρα και παραγωγή της Στέλλας Αγγελέτου, φέρνει στο φως πολύτιμο αρχειακό υλικό και αποκαλύπτει για πρώτη φορά την τελευταία ηχογράφηση πρόβας που έκανε η Μαρία Κάλλας στο σπίτι της στο Παρίσι, ένα μήνα πριν τον θάνατό της.Το ντοκιμαντέρ επιχειρεί να φωτίσει την περίοδο της προσωπικής και καλλιτεχνικής ενηλικίωσης της Κάλλας στην Αθήνα του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, από το 1937 έως το 1945, καθώς και τα χρόνια μετά το 1957, όταν η παγκόσμια πλέον ντίβα επανασυνδέεται με την Ελλάδα. Τα σημαντικότερα καλλιτεχνικά επιτεύγματα, τα άγνωστα ντεμπούτα, οι προσωπικότητες που την καθόρισαν, τα ορόσημα της πορείας της, αλλά και οι κοινωνικές και πολιτικές συνθήκες στην Ελλάδα του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, το εμφυλιοπολεμικό κλίμα των δεκαετιών του ’40 και του ’50, οι άδικες επιθέσεις που δέχτηκε, αποτελούν βασικούς άξονες της αφήγησης της δύσκολης αλλά και μυθιστορηματικής ζωής της Κάλλας, η οποία κινήθηκε πάντα στο μεταίχμιο μεταξύ θριάμβου και τραγωδίας.

Το «Athens Blues» είναι ένα κομμάτι με πολύ ιδιαίτερο ελληνικό ήχο, από το τελευταίο ομώνυμο άλμπουμ των Hume Assine, την μπάντα/σόλο πρότζεκτ του Βαγγέλη Ορφανίδη. Κάπου στους στίχους του, με τη φωνή του Ζερόμ Καλούτα, ακούμε τη φράση «Αχ Αθήνα!», η οποία έμελλε να γίνει και η ονομασία μιας σειράς μηνιαίων συναυλιών έκπληξη, που παρουσιάζουν οι Hume Assine, με τη χορηγία επικοινωνίας του αθηναϊκού ραδιοφώνου-σάουντρακ της πόλης, Voice 102,5. Ο Βαγγέλης Ορφανίδης μιλά για το «Αχ Αθήνα!», τα απρόσμενα σημεία της Αθήνας για live και την αγάπη του για τις πολυκατοικίες της πόλης.

Ο Γιώργος Ιατρού είναι τρία πράγματα σε ένα: είναι βαρύτονος, είναι drag persona και είναι ο εαυτός του. Με τον τελευταίο από τους τρεις, κάνουμε μία συζήτηση με αφορμή την παράσταση «A Piece of Me…» που ανεβαίνει στο Μουσείο Μαρία Κάλλας για μία και μόνο ημέρα.Ο Γιώργος Ιατρού είναι βαρύτονος, με θητεία σε σημαντικά θέατρα της Ευρώπης κι ένα ευρύ ρεπερτόριο στην όπερα. Την drag περσόνα Νίνα Νάη τη δημιούργησε το 2018 και είναι η πρώτη drag βαρύτονος με την οποία, μεταξύ άλλων, ταξίδεψε στην Ευρώπη ως drag Τειρεσίας στις Βάκχες και επαινέθηκε από τους New York Times για την ερμηνεία του.

Μία διαφωτιστική συζήτηση με τον κ. Θωμά Σιταρά, για το βιβλίο του «Το εγχειρίδιο του καλού απατεώνα», μια διαφορετική εξερεύνηση στον χώρο της παρανομίας της προπολεμικής Αθήνας. Μια τεκμηριωμένη και πρωτότυπη παρουσίαση μεθόδων και τεχνικών απάτης και κλεψιάς μέσα από πραγματικά περιστατικά.Το πρώτο πράγμα που διάβαζαν οι πρόγονοί μας σε μια εφημερίδα ήταν η απάτη της ημέρας! Η «μηχανή», όπως την αποκαλούσαν στην πιάτσα. Μια δύσκολη εποχή, για την οποία ο σατιρικός μας ποιητής Γ. Σουρής έγραφε:Εδώ αποκατάστασιν και πλουτισμόν γυρεύεικάθε ψωριάρης, άστεγος, ξυπόλητος Μπουρδούσης*κ' έτσι στο άστυ το κλεινόν η κλεφτουριά φωλεύεικι αυξάνει και ο πληθυσμός της φίλης πρωτευούσης.(*Ο Μπουρδούσης ήταν γραφικός τύπος της Αθήνας του 1883, που είχε χαρακτηριστεί ως ο «Δημοσθένης, της εποχής του).Στη λωποδυτο-επαιτο-κλεφτούπολη, λοιπόν, συνέβαιναν καθημερινά πράματα και θάματα. Οι «μηχανές» στηνόντουσαν με φαντασία και πρωτοτυπία, με βαθιά γνώση των ανθρώπινων αδυναμιών και άψογη πάντα εκτέλεση.Αυτή την ατμόσφαιρα περιγράφει, με χιούμορ και σεβασμό στην αυθεντικότητα, το βιβλίο αυτό, γεμάτο με ενδιαφέροντα και χιουμοριστικά κείμενα, αποκόμματα, διαφημίσεις, φωτογραφίες και σκίτσα της εποχής. Ο σύγχρονος αναγνώστης/αναγνώστρια σύντομα διαπιστώνει ότι αυτά που συμβαίνουν σήμερα ωχριούν μπροστά σε αυτά που συνέβαιναν την εικοσαετία 1920-1940.Μεταξύ άλλων: Αργκό ονομασίες απατεώνων, Λεξικό της λωποδυτικής, Τα "μπουμπούκια" της Αθήνας και η ιστορία τους, Περί της τέχνης του αλητεύειν και λωποδυτεύειν, Οι κλάδοι της λωποδυτικής τέχνης, Πορτοφολάδες, Απατεώνες, Προικοθήρες ή στρίβειν δια του αρραβώνος, Μάγοι, καφετζούδες, χαρτορίχτρες και λοιπές Πυθίες, Επαρχιώτες, Τα ιδανικά θύματα.Θωμάς Σιταράς - βιογραφικόΟ Θωμάς Σιταράς γεννήθηκε το 1943 στην Αθήνα από γονείς Κωνσταντινουπολίτες. Αριστούχος απόφοιτος της Λεοντείου Σχολής, σπούδασε, ως υπότροφος του Βαυβαρικού Υπουργείου Παιδείας, οικονομικά και δημοσιογραφία στο Πανεπιστήμιο του Μονάχου. Ολοκλήρωσε την πανεπιστημιακή του εκπαίδευση με μεταπτυχιακές σπουδές στο μάρκετινγκ, στο ίδιο πανεπιστήμιο. Εργάστηκε στη Γερμανία, στην εταιρεία ηλεκτρονικών υπολογιστών Honeywell. Μετά την επιστροφή του στην Ελλάδα απασχολήθηκε επί σειρά ετών ως διευθυντής μάρκετινγκ στον βιομηχανικό όμιλο Α.Πετζετάκις και σε διάφορες άλλες, μικρότερες επιχειρήσεις.Ως σύμβουλος επιχειρήσεων ασχολήθηκε συστηματικά με την προετοιμασία και μετεκπαίδευση στελεχών επιχειρήσεων, σε συνεργασία με το Γερμανικό Οικονομικό Ινστιτούτο Φρανκφούρτης.Από το 2011 ασχολείται με την αθηνογραφία και έχει γράψει επτά σχετικά βιβλία. 

Δηλαδή οι Σπαρτιάτες δεν πετούσαν παιδιά στον Καιάδα; Ο Μέγας Αλέξανδρος δεν έκοψε τον Γόρδιο Δεσμό; Η Τροία που ανακάλυψε ο Σλίμαν δεν ήταν η πραγματική; Θα μας πείτε και ότι δεν λάτρευαν όλοι οι Βυζαντινοί τον τελευταίο τους αυτοκράτορα; Δεν σχεδίασε την Αγία Σοφία μία μέλισσα; Ούτε οι Χιώτες πήγαιναν δύο-δύο για να μην τους αναγκάσουν οι Οθωμανοί να τους μεταφέρουν στους ώμους; Ούτε το Κρυφό Σχολειό υπήρξε ποτέ; Ούτε ο Χορός του Ζαλόγγου; Ούτε για τους εμφυλίους της Επανάστασης ευθύνεται η διχόνοια των Ελλήνων; Τα αγγλικά δάνεια τελικά βοήθησαν την Επανάσταση; Σε λίγο θα μας πείτε και ότι ο Καποδίστριας δεν έκανε τεχνάσματα για να μάθουν οι Έλληνες να τρώνε την πατάτα! Σε λίγο θα μας πείτε και ότι ο Ναπολέων δεν ήταν τελικά Έλληνας! Ότι ο Μεταξάς δεν δημιούργησε το ΙΚΑ! Και ότι το γαρύφαλλο του Μπελογιάννη δεν ήταν κόκκινο. Ούτε ότι ο Θεοδωράκης μας κάλεσε να επιλέξουμε “Καραμανλής ή τανκς”. Μικρές αφηγήσεις για μεγάλες παρεξηγήσεις σε μία απολαυστική κουβέντα με τον συγγραφέα των δύο βιβλίων Σταύρο Παναγιωτίδη (Διδάκτορα Ιστορίας και συνεργάτη του Ελληνικού Ανοιχτού Πανεπιστημίου) με αφορμή το βιβλίο του «Μύθοι, παρεξηγήσεις και άβολες αλήθειες της Ελληνικής Ιστορίας – Τόμος Α και Β» (εκδόσεις Κέδρος) με μικρές αφηγήσεις για γεγονότα που όλοι γνωρίζουμε αλλά ποτέ δεν συνέβησαν.Σταύρος Παναγιωτίδης - βιογραφικόΟ Σταύρος Παναγιωτίδης γεννήθηκε το 1982 στη Θεσσαλονίκη και ζει στην Αθήνα. Σπούδασε Κοινωνιολογία στο Πάντειο Πανεπιστήμιο και έχει διδακτορικό στην Ιστορία. Είναι μέλος του Συνεργαζόμενου Επιστημονικού Προσωπικού στο Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο και επιστημονικός συνεργάτης του περιοδικού Hot Doc History. Έχει συγγράψει τον τόμο “Ιωάννης Καποδίστριας – Η προσωπικότητα και η διακυβέρνησή του”, στη σειρά Η απελευθέρωση ενός έθνους – Από την επανάσταση των Ελλήνων στην ίδρυση του ελληνικού κράτους (εκδόσεις Ελληνικά Γράμματα). Από τις εκδόσεις Κέδρος κυκλοφορεί το μυθιστόρημά του “Το κουρασμένο μέλι” (2018).

Το Παιδικό & Εφηβικό Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Αθήνας 2024 powered by ΔΕΗ επιστρέφει για 7η συνεχή χρονιά, από τις 18 έως τις 24 Νοεμβρίου, στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, τους κινηματογράφους Κηφισιά 1 & 2 Cinemax και Δαναός, το Γαλλικό Ινστιτούτο Ελλάδος και το Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης. Το Φεστιβάλ έρχεται με το δυναμικό σύνθημα «Get Up!», καλώντας το κοινό να αντιμετωπίσει τις προκλήσεις της ζωής με αισιοδοξία και θάρρος.Σε κάθε ηλικία μπορεί να αντιμετωπίσουμε αναποδιές και δύσκολες στιγμές. Τα αρνητικά συναισθήματα αποτελούν μέρος της ζωής μας. Πώς όμως ξεπερνάμε τα εμπόδια και τις αποτυχίες; Πώς βρίσκουμε το θάρρος να συνεχίσουμε; Πώς ξαναβρίσκουμε το κρυμμένο μας χαμόγελο; Αυτά είναι τα βασικά ερωτήματα που απασχολούν το φετινό φεστιβάλ, προτρέποντας τους νέους θεατές να βρουν τη δύναμη μέσα τους, να «σηκωθούν» και να προχωρήσουν.«GetUp δεν σημαίνει να αγνοούμε τα προβλήματα, σημαίνει να τα αναγνωρίζουμε και να προχωράμε. Να σηκωνόμαστε ξανά πιο δυνατοί! Να τολμάμε ακόμα και όταν κανείς δεν εγγυάται το αποτέλεσμα της προσπάθειας. Να φωνάζουμε ακόμα και όταν κανείς δεν μας ακούει. Αυτά είναι τα μηνύματα του Παιδικού & Εφηβικού Διεθνούς Φεστιβάλ Κινηματογράφου Αθήνας 2024 powered by ΔΕΗ: αισιοδοξία, αποφασιστικότητα, ελπίδα, επιμονή», δηλώνει η Διευθύντρια του Φεστιβάλ Καλλιόπη Χαραλάμπους Κριέφ.Η φωτογραφία είναι από μία από τις ταινίες του προγράμματος του φεστιβάλ που επιλέξαμε: Η Φάρμα με τις Κότες (Coco Farm) του Σεμπαστιέν Γκαν, Καναδικής παραγωγής του 2023. Μία παρέα 12χρονων πιτσιρικάδων αντιμετωπίζουν τη βαρετή καθημερινότητα στην επαρχία επιστρατεύοντας μερικές εκατοντάδες πουλερικά, ξεκινώντας τη δική τους επιχείρηση που την προβάλλουν φυσικά, μέσω YouTube. Πρωτότυπη και feelgood περιπέτεια!Καλλιόπη Χαραλάμπους Κριέφ - βιογραφικόΕίναι διευθύντρια του Παιδικού και Εφηβικού Διεθνούς Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Αθήνας. Μητέρα, παραγωγός θεάτρου και τηλεόρασης. Σπούδασε στο Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών και έχει μεταπτυχιακό τίτλο MA in Text & Performance στο Royal Academy of Dramatic Arts & King’s College στο Λονδίνο. Έχει εργαστεί στο θέατρο (ΘΟΚ, ΔΗΠΕΘΕ Καβάλας, Θέατρο Κάτια Δανδουλάκη, Θέατρο Ιλίσια, Θέατρο Ροές, κ.ά) ως σκηνοθέτις και βοηθός σκηνοθέτις και έχει διευθύνει και επιβλέψει τηλεοπτικά events μεγάλης κλίμακας για νέους (MAD AWARDS, MAD LIVE IN ATHENS, SECRET CONCERTS, ΗΜΕΡΑ ΘΕΤΙΚΗΣ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ κ.ά).

Μπλεκ: Ένας από τους πιο αγαπημένους ήρωες των ελληνικών κόμικς, ο «ξανθός γίγαντας» γιορτάζει φέτος 70 χρόνια στον κόσμο των κόμικς και οι Εκδόσεις Μικρός Ήρως τον τιμούν με μια επετειακή έκδοση. Δημιουργία της ιταλικής ομάδας EsseGesse, ο Μπλεκ, ένας ικανός κυνηγός που αγωνίζεται για την ελευθερία της Αμερικής ενάντια στους Βρετανούς αποικιοκράτες, μας ταξίδεψε για δεκαετίες στις περιπέτειές του στον Αμερικανικό Πόλεμο της Ανεξαρτησίας. Ο ήρωάς μας δεν πολέμησε μόνο απέναντι στους Βρετανούς αλλά είχε να αντιμετωπίσει και διάφορους Κακούς με επικά ονόματα, από τον Άνθρωπο Νυχτερίδα, τον Πυγμαίο Μπομπίνγκα, τον Μάγος Μπάρκερ, τη Μάγισσα ΝέκΜεκ, τον Καταραμένο Καμπούρη μέχρι Βίκινγκς. Και πάντα ξεστομίζοντας ατάκες και «κατάρες» που έμειναν στην ιστορία όπως «Μα την αρκούδα!».Αγαπήσαμε τον Μπλεκ γιατί τον βρίσκαμε μέσα σε απλές ιστορίες με μεγάλο μήνυμα: Οι ιστορίες του ήταν απλές και κατανοητές, ενώ ταυτόχρονα έδιναν σημαντικά μηνύματα για την αξία της φιλίας, της ελευθερίας και του αγώνα για ένα δίκαιο κόσμο. Στη χρυσή εποχή των νεανικών περιοδικών, ο Μπλεκ κέρδισε τις καρδιές των «παιδιών κάθε ηλικίας» και σήμερα συνεχίζει ακόμα, σαν ένα σαφώς πιο επικεντρωμένο κόμικ περιοδικό και graphic novel να πολεμάει για τα ιδανικά του.Ο Λεωκράτης Ανεμοδουράς είναι εκδότης και πρόεδρος της Ελληνικής Ακαδημίας Κόμικς από το 2022. Σπούδασε Επιχειρησιακή Έρευνα στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών και συνέχισε τις μεταπτυχιακές του σπουδές στο Πανεπιστήμιο του Λάνκαστερ. Εγγονός του συγγραφέα του Μικρού Ήρωα, Στέλιου Ανεμοδουρά, αποφάσισε από σχετικά νεαρή ηλικία ότι η μοίρα του ήταν συνυφασμένη με τα περιοδικά. Μέσα από τις εκδόσεις Μικρός Ήρως, τα τελευταία 10 χρόνια, εκδίδει ιστορίες κόμικς που του αρέσει να διαβάζει και φιλοδοξεί να αρέσουν και στους αναγνώστες. Μαζί του συζητήσαμε για όλα όσα θα θέλαμε να ξέρουμε για τον θρυλικό ήρωα.

Πώς αντιλαμβανόμαστε το καλτ και ποιες ταινίες διαμόρφωσαν τον όρο για τα ελληνικά δεδομένα; Είναι το καλτ κάτι υποκειμενικό; Αντικειμενικό; Ή συστήνεται μέσα από μια φανατική ομάδα πιστών; Πώς καλλιεργείται αυτή η τυφλή πίστη προς ένα κινηματογραφικό έργο και ποιες είναι οι προϋποθέσεις για να αγαπηθεί άνευ όρων μια ταινία;Το ντοκιμαντέρ «Λατρεία – Οι καλτ ελληνικές ταινίες (μου)» του Μελέτη Μοίρα εξερευνά το καλτ φαινόμενο κυρίως μέσα από τις ελληνικές ταινίες «Τσίου» του Μάκη Παπαδημητράτου, «Σπιρτόκουτο» του Γιάννη Οικονομίδη, «Ας Περιμένουν οι Γυναίκες» του Σταύρου Τσιώλη και το επεισόδιο «Βιετνάμ» από το «Όλα είναι Δρόμος» του Παντελή Βούλγαρη, συγκεντρώνοντας μαρτυρίες δημιουργών και συντελεστών, όπως και ανθρώπων του δημοσιογραφικού και καλλιτεχνικού χώρου, και ολοκληρώνοντας με σημαντικές άλλες αναφορές μια ενθουσιώδη διαδρομή στην παρουσία του παρεξηγημένου αυτού όρου στη χώρα μας.Μελέτης Μοίρας - βιογραφικόΟ Μελέτης Μοίρας ξεκίνησε να κάνει ταινίες σχεδόν 20 χρόνια μετά την αποφοίτηση από την σχολή «Ήχου & Εικόνας» Παπαντωνοπούλου, γιατί τότε θεώρησε πως ήταν ο σωστός χρόνος. Αυτόν το χειμώνα τελειώνει το 4ο έτος σπουδών στο ΕΑΠ, «Ευρωπαϊκός Πολιτισμός». Αρέσκεται στα Ντοκιμαντέρ αλλά κλείνει το μάτι και στις ταινίες μυθοπλασίας. Το μέλλον του θέλει να είναι γεμάτο με ταινίες γιατί μόνο ο κινηματογράφος τον κινεί. Οι δύο προηγούμενες ταινίες του ήταν το «Διαμάντια στον Ουρανό της Νύχτας», ένα «γράμμα αγάπης» στον ραδιοσταθμό Jazz FM και η «Βαβέλ», ένα αντίστοιχο αφιέρωμα στο κλασικό, αγαπημένο περιοδικό κόμικς. * Η ταινία θα προβληθεί στις Νύχτες Πρεμιέρας, την Παρασκευή 4 Οκτωβρίου, στις 19.30 στον κινηματογράφο Cinobo Όπερα 1, παρουσία του σκηνοθέτη και την Παρασκευή 11 Οκτωβρίου στις 19.00 στον κινηματογράφο  Cinobo Όπερα 2.

Ο συγγραφέας Θανάσης Βέμπος μιλάει για το βιβλίο του «Το Πνεύμα του Χρόνου – Όψεις του παραφυσικού στην Ελλάδα». Ανεξήγητοι λιθοβολισμοί, τραπεζάκια που κινούνται, μέντιουμ ανακαλύπτουν εγκληματίες, UFOs, βρυκόλακες, μαζικές λιποθυμίες… Όλα έχουν μία εξήγηση κοινωνική και πολιτική.

Ο Δρ Θεόδωρος Παπακώστας είναι αρχαιολόγος. Γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Θεσσαλονίκη με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Πήρε το πρώτο του πτυχίο στην αρχαιολογία από το Πανεπιστήμιο του Ρέντινγκ στη Βρετανία και το μεταπτυχιακό του στην προϊστορική αρχαιολογία από το Πανεπιστήμιο του Νότιγχαμ. Έχει συμμετάσχει σε ανασκαφές στην Ελλάδα και τη Βρετανία και έχει εργαστεί στο Αρχαιολογικό Μουσείο Θεσσαλονίκης και στην Αρχαιολογική Υπηρεσία Κιλκίς. Oλοκλήρωσε το διδακτορικό του στην κλασική αρχαιολογία στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης το 2017. Έκτοτε, θεωρώντας ότι η επιστήμη έχει ουσία μόνο όταν επικοινωνείται, και με τη βαθιά πεποίθηση ότι η αρχαιότητα και το παρελθόν μάς αφορούν όλους και πως η γνώση γι’ αυτά είναι δύναμη, δημιούργησε το «Αrchaeostoryteller». Εκεί μεταφέρει την αρχαιογνωστική πληροφορία με τρόπο απλό, άμεσο και διασκεδαστικό.

Συζήτηση και live τραγούδια στο στούντιο από τον Jef Maarawi που μόλις κυκλοφόρησε ίσως τον καλύτερο δίσκο της χρονιάς. Πληθωρικός, εξομολογητικός, με χιούμορ, τρυφερότητα, με επιρροές από τη μουσική καλλιτεχνών όπως ο Bob Dylan, ο Bonnie «Prince» Billy και ο Sufjan Stevens μας μιλάει για τα τραγούδια του, την ατέλειωτη αγάπη του για τη βραζιλιάνικη μουσική, εμπνεόμενος από καλλιτέχνες όπως ο Jorge Ben Jor, ο Chico Buarque, ο Tim Maia, η Rita Lee και ο Caetano Veloso και παίζει με την κιθάρα του τα αγαπημένα του κομμάτια.

Σε αυτό το επεισόδιο θα ακούσετε μια συνομιλία μου με τον Κωνσταντίνο Καϊμάκη με ιστορίες και μυστικά της τέχνης του Άλφρεντ Χίτσκοκ. Με αφορμή τη συμπλήρωση 40 χρόνων από τον θάνατο του Χίτσκοκ, οι εκδόσεις Οξύ σε συνεργασία με την Πανελλήνια Ένωση Κριτικών Κινηματογράφου, αποτίνουν φόρο τιμής σε μια από τις πλέον επιδραστικές φιγούρες στην ιστορία του κινηματογράφου. Το βιβλίο «Άλφρεντ Χίτσκοκ» που μόλις κυκλοφόρησε αποτελεί μια έκδοση αναψηλαφιστική των ταινιών του, μια ρετροσπεκτίβα του πλουσίου έργου του, καθώς και μια εις βάθος μελέτη της επιδραστικότητάς του.

Μια συνομιλία μου με την ψυχολόγο Άννα Πολεμικού για το στρες στην #Me_too εποχή, για την κουλτούρα της απαξίωσης, την επίδραση του στρες στο ανοσοποιητικό μας σύστημα, το παιδικό στρες καθώς και τρόπους διαχείρισης.