گفتارهای بهداشت و ایمنی
Subscribed: 16Played: 89
Subscribe
© 2025 دانشکده بهداشت و ایمنی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی. کلیه حقوق محفوظ است
Description
کانال رسمی دانشکده بهداشت و ایمنی
با هدف ارتقای سطح آگاهی عمومی و ترویج فرهنگ سلامت و ایمنی، صدای دانشکده بهداشت و ایمنی به عنوان یک منبع علمی و موثق، آخرین دستاوردهای پژوهشی، فرصت‌های آموزشی، نوآوری‌های فناورانه و اخبار مرتبط با حوزه‌های بهداشت و ایمنی را در قالب محتوای صوتی ساده و قابل فهم برای اساتید، دانشجویان، پژوهشگران و عموم مردم منتشر می‌کند.
🎙️ در صدای دانشکده، علم به گوش می‌رسد.
با هدف ارتقای سطح آگاهی عمومی و ترویج فرهنگ سلامت و ایمنی، صدای دانشکده بهداشت و ایمنی به عنوان یک منبع علمی و موثق، آخرین دستاوردهای پژوهشی، فرصت‌های آموزشی، نوآوری‌های فناورانه و اخبار مرتبط با حوزه‌های بهداشت و ایمنی را در قالب محتوای صوتی ساده و قابل فهم برای اساتید، دانشجویان، پژوهشگران و عموم مردم منتشر می‌کند.
🎙️ در صدای دانشکده، علم به گوش می‌رسد.
23 Episodes
Reverse
1 «احترام به تنوع زیستی» کمیته تحقیقات و فناوری دانشجویی دانشکده بهداشت و ایمنیدانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی در این اپیزود به بررسی اهمیت علمی و اخلاقی *تنوع زیستی*، تهدیدات پیش‌رو و راهکارهای حفاظت از این میراث ارزشمند زمین می‌پردازیم.زیرا احترام به طبیعت، احترام به زندگی است. گویندگان: زاهده خوش‌نظر، فاطمه هاشمی‌دزکی تهیه و تنظیم: پریا قیومی، نگین قلی‌زاده، الهام شیری
مسیر آکادمیک: تجربه زیست عضو هیئت علمی دانشکده بهداشت و ایمنی📌 صحبت های زیبا و جذاب سرکار خانم دکتر نسترن کشاورز محمدی، استاد دانشکده بهداشت و ایمنیجشن دانش آموختگی- مهرماه ۱۴۰۴
دانشگاه‌های علوم پزشکی به یک رویکرد ساختاریافته برای مسئولیت اجتماعی در دوران پس از جنگ نیاز دارند. این نققشه راه وظایف خاصی را برای هر معاونت دانشگاه تعریف می‌کند. مسئولیت اقدامات مربوط به حفاظت از سرمایه‌ها، ارائه خدمات به جامعه، دیپلماسی سلامت، مرجعیت علمی و راهبری سیاستی را مشخص می‌سازد. نقش حیاتی ریاست دانشگاه و معاونت‌های مختلف در این چارچوب تأکید دارد، همچنین پیشنهاد ایجاد یک کنسرسیوم ملی بازیابی سلامت و تقویت همکاری‌های بین‌المللی و مشارکت جامعه مدنی را مطرح می‌کند. شایسته است این چارچوب به‌عنوان سیاست نهادی برای تمام دانشگاه‌های علوم پزشکی کشور پذیرفته شود تا آنها از قربانی جنگ به موتور اصلی بهبود و بازسازی ملی تبدیل شوند.
این گفتوگو پنج راهبرد برای دانشگاه‌های علوم پزشکی پس از جنگ تشریح می‌کند و بر نقش آنها در مراقبت از سرمایه‌های انسانی و زیرساختی، پاسخگویی به نیازهای حاد بهداشتی جامعه، و فعال‌سازی دیپلماسی علمی و سلامت تأکید دارد. دانشگاه‌ها باید مرجعیت علمی خود را حفظ کرده و به عنوان منبع موثق اطلاعات عمل کنند، در حالی که رهبری سیاست‌گذاری و حکمرانی در بازسازی نظام سلامت را نیز بر عهده بگیرند. این رویکرد جامع، دانشگاه‌ها را به عنوان نهادهایی حیاتی در پایداری و بهبود جامعه پس از بحران معرفی می‌کند.منبع اصلی این گفتوگو، مصاحبه‌ای با دکتر مقصود فراستخواه با عنوان «۵ وظیفه دانشگاهیان در شرایط جنگی؛ فعال کردن دیپلماسی علمی برای صلح وتوسعه» است که در اینک زیر در دسترسی است.https://B2n.ir/pq4135
دانشگاه‌های علوم پزشکی در دوره پساجنگ نقش گذار از وظیفه دفاع ملی به بازسازی و التیام ملی را بر عهده دارند. مسئولیت اجتماعی دانشگاه، نه یک وظیفه جانبی، بلکه مأموریتی محوری برای بازیابی ملی تعریف می‌شود. رویکردی جامع و سیستمی لازم است که دانشگاه را به عنوان سیستم عصبی مرکزی برای بازیابی و بازسازی جامعه آسیب‌دیده مطرح کند.
در این قسمت مجموعه راهکارهای کوتاه‌مدت، میان مدت و بلندمدتی برای بهبود تاب‌آوری نظام سلامت ایران ارائه شده است. این توصیه‌ها شامل ارزیابی‌های دوره‌ای و توجه به جزئیات برای دستیابی به اهداف استراتژیک و افزایش بهره‌وری کلی می‌شود.
پس از بحران، بررسی و برنامه‌ریزی اهمیت زیادی دارد. تهیه گزارش پس از اقدام و برنامه بهبود مهم است. گزارش پس از اقدام شامل مراحل مختلفی برای بررسی گذشته است در حالی که برنامه بهبود بر برنامه‌ریزی برای آینده تمرکز دارد. این ارزیابی‌ها بر چرخه مستمر بهبود عملکرد از طریق ارزیابی و برنامه‌ریزی تأکید دارند.
این قسمت به بررسی جامع و تحلیلی اثربخشی برنامه‌های پدافند غیرعامل می‌پردازد. جنبه‌های مختلف این برنامه‌ها، از جمله ظرفیت پاسخگویی (Surge Capacity) و مدیریت حوادث با تلفات بالا (MCI) را شامل می‌شود. موضوعاتی مانند اختلال استرس پس از سانحه (PTSD) و اهمیت تجهیزات حفاظت فردی (PPE) در شرایط اضطراری اهمیت دارد. در مجموع، این قسمت ارزیابی عمیق از آمادگی‌ها و استراتژی‌های دفاعی در برابر بحران‌ها ارائه می‌دهد.
این قسمت به معرفی برنامه ملی پدافند غیرعامل در نظام سلامت ایران می‌پردازد. این برنامه شامل تدوین طرح‌های عملیاتی اضطراری (EOP) و اجرای آن برای مقابله با حوادث مختلف است. همچنین، به پدافند شیمیایی، بیولوژیکی و رادیولوژیکی (NBC) در حوزه سلامت اشاره دارد و بر استفاده از سیستم اطلاعات جغرافیایی (GIS) برای مدیریت بحران تأکید می‌کند. ساختار سازمانی برنامه را در سطوح ملی، وزارتخانه‌ای، دانشگاهی و آموزشی تشریح کرده و نقش‌های کلیدی و مستندات مربوطه را مشخص می‌سازد. در مجموع، هدف برنامه پدافند غیرعامل ایران افزایش آمادگی و تاب‌آوری نظام سلامت در برابر تهدیدات گوناگون از طریق برنامه‌ریزی جامع و هماهنگ است.
این قسمت بر دکترین پدافند غیرعامل در نظام سلامت تمرکز دارد و آن را فراتر از مفهوم سنتی دفاع نظامی صرف گسترش می‌دهد. این مفهوم اکنون شامل افزایش تاب‌آوری در برابر طیف وسیعی از تهدیدات مدرن، از جمله حملات سایبری، اختلالات زنجیره تأمین جهانی و جنگ ترکیبی می‌شود. اهداف اصلی این دکترین، تضمین تداوم کارکردهای حیاتی، تسهیل مدیریت بحران، کاهش آسیب‌پذیری و افزایش آستانه مقاومت ملی است. متن همچنین به اصول کاربردی پدافند غیرعامل در حوزه‌های کالبدی، سایبری، منابع انسانی و لجستیک می‌پردازد و راهکارهای عملی برای تقویت آمادگی نظام سلامت در برابر چالش‌های آینده ارائه می‌دهد.
این دوره به ارزیابی راهبردی عملکرد نظام سلامت ایران در طول جنگ دوازده روزه می‌پردازد. هدف اصلی آن، تبدیل مشاهدات میدانی به تحلیلی نظام‌مند و مبتنی بر شواهد از توانایی‌های پدافند غیرعامل در این بخش است. این سند ضرورت ارزیابی پس از بحران را برای شناسایی نقاط قوت و ضعف برنامه‌های دفاع غیرعامل برجسته می‌سازد تا آمادگی در برابر تهدیدات آتی افزایش یابد. همچنین، راهبردهایی برای بهبود تاب‌آوری و تداوم خدمات حیاتی در شرایط بحرانی ارائه می‌دهد. ساختار آن شامل بررسی الزامات راهبردی، برنامه ملی، تحلیل اثربخشی، چارچوب ارزیابی و توصیه‌های مدیریتی است که همگی به منظور تقویت امنیت ملی و بهداشت عمومی طراحی شده‌اند.
این راهنما بر اهمیت آمادگی شهروندان برای بقا در شرایط جنگی تأکید دارد و رویکردی چندوجهی ارائه می‌دهد که شامل آمادگی پیش از بحران، اقدامات فوری حین حمله و مدیریت پس از حمله می‌شود. در این اپیزود، راهنمایی‌های عملی برای ایمن‌سازی خانه، تهیه کیف اضطراری، برنامه‌ریزی ارتباطات خانوادگی و آمادگی وسایل نقلیه را ارائه می‌دهد. همچنین، بر اقدامات حفاظتی در برابر حملات هوایی و شیمیایی، مراقبت‌های پزشکی اولیه و حفظ سلامت روان تأکید دارد و دسترسی به اطلاعات موثق و مشارکت جمعی در دفاع غیرنظامی را برای افزایش تاب‌آوری جامعه ضروری می‌داند. هدف نهایی این راهنما، توانمندسازی شهروندان برای حفظ جان و سلامت خود و خانواده‌هایشان در مواجهه با تهدیدات جنگی است.
جنگ تاثیری قابل توجهی بر سلامت روان جامعه می‌گذارد و چیزی فراتر از آسیب‌های جسمی است که به شیوع اختلالاتی مانند PTSD، افسردگی و اضطراب منجر می‌شود. گروه‌های آسیب‌پذیر مانند زنان، کودکان و افراد دارای معلولیت نیاز به حمایت هدفمند دارند. مواجهه غیرمستقیم با اخبار و اطلاعات نادرست به عنوان عاملی مهم در آسیب روانی است. این اپیزود راهبردهای فردی از جمله مراقبت از نیازهای اساسی و مدیریت مصرف رسانه را پیشنهاد می‌دهد و بر اهمیت حمایت اجتماعی، انسجام جامعه و نقش مراقبان برای سلامت روان کودکان تأکید می‌کند.
این اپیزود پیامدهای روان‌شناختی جنگ بر جامعه را بررسی می‌کند، با تأکید بر اختلالات شایع سلامت روان مانند PTSD، افسردگی و اضطراب و تأثیر آن بر گروه‌های آسیب‌پذیر از جمله زنان، کودکان، آوارگان و کارکنان سلامت. این گزارش بر نقش حیاتی مدیران و رهبران در کاهش این آسیب‌ها از طریق ارتباطات شفاف، حمایت از سلامت روان و خود مراقبتی تأکید دارد. همچنین به استراتژی‌های چندلایه‌ای برای ارائه خدمات سلامت روان و حمایت روانی-اجتماعی، شامل کمک‌های اولیه روان‌شناختی و برنامه‌های مبتنی بر جامعه می‌پردازد و راهکارهایی برای افزایش دسترسی به این خدمات در شرایط درگیری ارائه می‌دهد. هدف این است که مدیران، توانمندی و دانش و ابزارهای لازم برای حفاظت و ارتقاء سلامت روان جوامع آسیب‌دیده از درگیری‌های نظامی را به دست آورند.
این اپیزود پیامدهای روان‌شناختی جنگ بر جامعه را بررسی می‌کند، با تأکید بر اختلالات شایع سلامت روان مانند PTSD، افسردگی و اضطراب و تأثیر آن بر گروه‌های آسیب‌پذیر از جمله زنان، کودکان، آوارگان و کارکنان سلامت. این گزارش بر نقش حیاتی مدیران و رهبران در کاهش این آسیب‌ها از طریق ارتباطات شفاف، حمایت از سلامت روان و خود مراقبتی تأکید دارد. همچنین به استراتژی‌های چندلایه‌ای برای ارائه خدمات سلامت روان و حمایت روانی-اجتماعی، شامل کمک‌های اولیه روان‌شناختی و برنامه‌های مبتنی بر جامعه می‌پردازد و راهکارهایی برای افزایش دسترسی به این خدمات در شرایط درگیری ارائه می‌دهد. هدف این است که مدیران، توانمندی و دانش و ابزارهای لازم برای حفاظت و ارتقاء سلامت روان جوامع آسیب‌دیده از درگیری‌های نظامی را به دست آورند.
حفظ ایمنی و سلامت بیماران در زمان جنگ چالش‌های بی‌سابقه‌ای را به همراه دارد که مستلزم راهبردهای جامع است. این استراتژی‌ها هم نیازهای فوری پزشکی و هم تاب‌آوری بلندمدت سیستم مراقبت‌های بهداشتی را شامل می‌شوند. محیط‌های جنگی تفاوت چشمگیری با شرایط عادی دارند؛ حملات مستقیم به مراکز درمانی و کمبود شدید تجهیزات و دارو، ریسک‌های ایمنی بیمار را افزایش می‌دهد. حقوق بین‌الملل بشردوستانه، حفاظت از امکانات و پرسنل پزشکی را تضمین می‌کند و پروتکل‌های ایمنی حیاتی مانند سیستم‌های تریج نظامی (اولویت‌بندی مجروحان) و دستورالعمل‌های مراقبت از مجروحان جنگی تاکتیکی (TCCC) برای مدیریت مؤثر منابع محدود ضروری هستند. علاوه بر این، پشتیبانی سلامت روان برای کارکنان و بیماران اهمیت ویژه‌ای دارد تا بتوانند با استرس‌های ناشی از جنگ مقابله کنند، و هماهنگی کارآمد تیم‌های پزشکی و سیستم‌های هشدار برای حفاظت حداکثری از بیمارستان‌ها حیاتی است. در نهایت، با وجود تمام محدودیت‌ها، حفظ استانداردهای کیفی مراقبت پزشکی یک ضرورت اخلاقی و قانونی است.
گزارش سازمان بهداشت جهانی بر افزایش هشداردهنده حملات به مراکز درمانی در درگیری‌های نظامی، مانند آنچه در غزه، اوکراین و سودان رخ می‌دهد، تمرکز دارد. این گزارش تأثیر ویرانگر این حملات بر کارکنان، زیرساخت‌ها و دسترسی به خدمات حیاتی را برجسته می‌کند. در حالی که قوانین بشردوستانه بین‌المللی حفاظت از مراکز درمانی را الزامی می‌داند، این گزارش خاطرنشان می‌کند که مصونیت از مجازات برای عاملان رایج است. برای مقابله با این موضوع، این گزارش توصیه‌های عملی را در سطوح جهانی، ملی و محلی ارائه می‌دهد، از جمله تقویت پاسخگویی، بهبود جمع‌آوری داده‌ها، و افزایش تعاملات دیپلماتیک و آموزش برای اطمینان از حفظ سلامت و ایمنی در مناطق درگیر جنگ.
این اپیزود بر نقش حیاتی و مسئولیت‌های نظام مراقبت‌های بهداشتی اولیه در شرایط جنگ و درگیری‌های نظامی تمرکز دارد. چالش‌های عمده‌ای مانند تخریب زیرساخت‌ها، کمبود منابع، و مسائل امنیتی را که ارائه‌دهندگان خدمات بهداشتی با آن مواجه هستند، بررسی می‌شود. همچنین، خدمات ضروری از جمله مدیریت تروما، کنترل بیماری‌های واگیردار، سلامت مادر و کودک، سلامت روان و مدیریت بیماری‌های مزمن تشریح می‌شود. در نهایت راهبردها و ابتکاراتی برای غلبه بر این موانع و توصیه‌هایی برای تقویت و پایداری نظام مراقبت‌های بهداشتی اولیه در مناطق جنگ‌زده ارائه می‌شود تا از سلامت و بازسازی بلندمدت جوامع آسیب‌دیده حمایت شود.
این اپیزود بر نقش حیاتی و مسئولیت‌های نظام مراقبت‌های بهداشتی اولیه در شرایط جنگ و درگیری‌های نظامی تمرکز دارد. چالش‌های عمده‌ای مانند تخریب زیرساخت‌ها، کمبود منابع، و مسائل امنیتی را که ارائه‌دهندگان خدمات بهداشتی با آن مواجه هستند، بررسی می‌شود. همچنین، خدمات ضروری از جمله مدیریت تروما، کنترل بیماری‌های واگیردار، سلامت مادر و کودک، سلامت روان و مدیریت بیماری‌های مزمن تشریح می‌شود. در نهایت راهبردها و ابتکاراتی برای غلبه بر این موانع و توصیه‌هایی برای تقویت و پایداری نظام مراقبت‌های بهداشتی اولیه در مناطق جنگ‌زده ارائه می‌شود تا از سلامت و بازسازی بلندمدت جوامع آسیب‌دیده حمایت شود.
این اپیزود به اقدامات ضروری نظام سلامت در شرایط جنگی می‌پردازد و بر حفظ جان و سلامت جامعه تمرکز دارد. به راهبردهای سلامت عمومی مانند آمادگی اضطراری، آب، فاضلاب و بهداشت، تغذیه و واکسیناسیون اشاره می‌کند که برای پیشگیری از شیوع بیماری‌ها حیاتی هستند. مدیریت مراجعات و تریاژ در فوریت‌های پزشکی جنگی اهمیت زیادی دارد و اولویت‌بندی برای حداکثر رساندن سود برای بیشترین بیماران اهمیت زیادی دارد. در بحبوحه جنگ اهمیت زنجیره تأمین تاب‌آور و استفاده از فناوری برای تضمین تداوم مراقبت برجسته می‌شود.پیامدهای روان‌شناختی جنگ بر جمعیت‌های آسیب‌دیده و کارکنان سلامت و نیاز به حمایت روانی-اجتماعی بیشتر می‌شود. بازسازی و تقویت نظام سلامت پس از درگیری‌ها، ترویج برابری و مشارکت جامعه برای پایداری بلندمدت نظام سلامت مورد تأکید است.
Download from Google Play
Download from App Store
United States
احسنت👏