دوست‌داشتن، شاید همان نوری است که از روزنه‌های پنجره‌ای بر تاریکی می‌تابد، شاید اولین تجربه‌ی تماشای آفتاب است. همان‌قدر گرم، همان‌قدر شیرین. زندگی را بدون حبّ، بدون دوست‌داشتن نمی‌توان خواست و قلب خالی از عشق به قلب نمی‌ماند. حُبّ، اشاره‌ی پنجم پادکست ایما است که می‌شنوید. حُبّ، دو حرف است؛ اما برای من که دوستت دارم تمام گفتنی‌های دنیا در این دو حرف خلاصه می‌شود. در هر قسمت پادکست ایما، میهمان گویندگی علی فرساد هستیم که تدوین هر قسمت هم هنر اوست. گوینده‌ی مکمل هم خانم لیلی آزاد است و ایما به کارگردانی من، سجاد سامانی، منتشر می‌شود.

در این قسمت، روایتگر آثاری بودیم از ماگدا هرزبرگر، سوزان پولیس شوتز، میچ آلبوم، نزار قبانی، فریدون مشیری، شیرکو بیکس، سهام شعشع، رابرت کیوساکی، مصطفی مستور، آنا گاوالدا و غزلی از سجاد سامانی.

و همچنین شنونده‌ی قطعاتی بودیم: شعر یادم رفت از گروه سیریا، مسری از احسان خواجه امیری، دوستت داشتم از محسن چاوشی، خوب شد همایون شجریان، محبوب من از محمد صالح‌علاء، مرغ سخندان از محسن نامجو، آخرین جرعه جام از علیرضا قربانی، احبینی از کاظم الساهر، دوستت دارم از علیرضا قربانی، گفتن اینکه دوستت دارم دکلمه محى‌الدّين تقى‌ پور و شعر غلامرضا طریقی، گفتاری از هوشنگ ابتهاج، عادت عاشقی از مازیار فلاحی، عاشقی از روزبه بمانی