«Το Παρίσι συνέβαλε στο να γίνω ο συγγραφέας που είμαι»

Ξενοφών Κοντιάδης: «Υπάρχουν και σήμερα απειλές για την δημοκρατία»

Έλενα Μαρούτσου: «Ακόμα και ο πιο εξευγενισμένος άνθρωπος κρύβει μέσα του ένα μικρό θηρίο»

Αγαθή Δημητρούκα: «Κάποτε για μας οι άνθρωποι του πνεύματος ήταν ουρανός»

Στάθης Λιβαθινός: Η δουλειά μου είναι μια προσπάθεια σε εξέλιξη.

Γιαννακίδης-Σαββόπουλος: Τι συμβαίνει ανάμεσα σ’ εμάς και την ψυχή μας;

Μαρία Τσιμά: «Να αγαπάς χωρίς ελπίδα, δεν υπάρχει τίποτα πιο τρομακτικό…»

Κωνσταντίνος Πίττας: «Η δική μου γενιά στερήθηκε τη δυνατότητα να ονειρεύεται»

Γιάννης Μπασκόζος: «Όσο μεγαλώνεις δεν μπορείς να είσαι ανίδεος αλλά πρέπει να παραμένεις καλός»

Κρυστάλλη Γλυνιαδάκη: Η φιλοσοφία μου έδωσε τα εργαλεία της αμφισβήτησης

Γιάννης Παλαβός: «Υπάρχει πάντα ένα διακύβευμα και ένα επίδικο στα έργα τέχνης»

Δήμητρα Χριστοδούλου: «Το ποίημα πρέπει να μπορεί να αναπνέει ακόμα και την παραφροσύνη του δημιουργού»

Γιάννης Παντελάκης: «Η συγγραφή για μένα είχε απίστευτη γλύκα, ομορφιά, ανθρώπους και ταξίδι»

Παντελής Μπουκάλας: «Ο τρόπος του ανθρώπου είναι να μαθαίνει μέσα από τον θάνατο»

Γιώργος Σκαμπαρδώνης: «Αναπόφευκτα όλα στη ζωή μας είναι δρόμος»

Αμάντα Μιχαλοπούλου: «Πριν αρχίσω να γράφω, έλεγα ιστορίες στον εαυτό μου για να παρηγορηθώ»

Αλέξης Σταμάτης: «Η λογοτεχνία είναι η ανθρώπινη ζωή ανυψωμένη από το έδαφος»

Σταύρος Ζουμπουλάκης: « Η αγάπη και η πολιτική μπορούν να συναντηθούν στη δημοκρατία»

Στρατής Πασχάλης: «Σταματήσαμε να κατοικούμε ποιητικά όταν αστικοποιηθήκαμε»

Χρήστος Οικονόμου: «Η λεξιλαγνεία δεν βοηθάει την ελληνική λογοτεχνία»