Μετά την ανάγνωση του πρώτου κομματιού του πρώτου κεφαλαίου, στέκομαι σε αυτά που μου έκαναν εντύπωση και εκφράζω και καναδυό απορίες άμα είστε σε φάση να βοηθήσετε ένα hopeless (στην Ιστορία, τουλάχιστον) individual... Περισσότερο, όμως, λέω τον πόνο μου, για όλους εσάς που ξέρω καλά ότι συμπάσχετε, και γιατί κάποιος πρέπει να τον ακούσει!

Άντε καλή μας αρχή, παίδες και... κουράγιο, παλικάρια!