Ο ιστορικός Νίκος Σβορώνος είχε μιλήσει για το αντιστασιακό ελληνικό Έθνος. Η 28η Οκτωβρίου αλλά και η επική Εθνική Αντίσταση κατά των Γερμανών ήταν και παραμένει μια από τις αναμφισβήτητες αποδείξεις αυτής της άποψης.
Σε εκείνη την ιστορική περίοδο η ενότητα του ελληνικού λαού ήταν η μεγάλη δύναμη της Αντίστασης, ραχοκοκαλιά της οποίας ήταν το ΕΑΜ. Όχι δεν συμμετείχαν μόνο αριστεροί στο ΕΑΜ, αλλά χωρίς αμφιβολία το αποτύπωμα της Αριστεράς ήταν ισχυρό, όπως ισχυρή ήταν και η συμμετοχή της στην Εθνική Αντίσταση. Την ίδια περίοδο η λεγόμενη «κυρίαρχη τάξη» της χώρας είχε διαφύγει στην Αίγυπτο…
Η Αριστερά που πολέμησε «επιβραβεύθηκε» με διωγμούς, εξορίες, δολοφονίες, φυλακίσεις και η χώρα «πλήρωσε» το αντιστασιακό Έπος με έναν εμφύλιο. Προφανώς γι΄ αυτή την τραγική εξέλιξη έχει ευθύνες και η Αριστερά αλλά όχι μόνο αυτή, όπως κάποιοι προσπαθούν να μας πείσουν.
Στην πορεία του χρόνου η «κυρίαρχη τάξη» επιχείρησε να βάλει στο ιστορικό περιθώριο όσους πολέμησαν και αντιστάθηκαν στον κατακτητή αλλά είχαν κάνει το «λάθος» να μην ταυτίζονται ιδεολογικά μαζί της! Τα τελευταία χρόνια αυτή η προσπάθεια αναθεώρησης της ιστορίας γίνεται όλο και πιο έντονη θα λέγαμε και αποτελεσματική για την «κυρίαρχη τάξη». Οι ευθύνες της Αριστεράς για τον κίνδυνο να «εξοριστεί» και ιστορικά είναι μεγάλες.
Γιατί τα κόμματα που εκπροσωπούν την Αριστερά στην Ελλάδα αντιμετωπίζουν με φοβικότητα την ατζέντα των εθνικών θεμάτων; Τι φταίει για την απόσταση που τηρούν από αυτά τα ζητήματα, ακολουθώντας πειθήνια τις εκ των πραγμάτων καταστροφικές πολιτικές των τελευταίων ειδικά ετών; Γιατί ένα κομμάτι της Αριστεράς επιμένει να συγχέει ατυχέστατα τον πατριωτισμό με τον εθνικισμό;
Ο Ρούντι Ρινάλντι είναι αριστερός. Δημοσιογράφος και εκδότης της εφημερίδας Δρόμος της Αριστεράς. Μιλά στο militaire channel όχι μόνο για την ιστορία των αγώνων της Αριστεράς αλλά και για τις τεράστιες παθογένειες της στο να διαχειριστεί την ατζέντα των εθνικών θεμάτων και φυσικά των ελληνοτουρκικών. Μιλά για τις θέσεις που πρέπει να έχει η Αριστερά σε αυτά τα ζητήματα, εκθέτοντας όσους έχουν μετατρέψει τον πατριωτισμό σε πολιτικό-κομματικό εμπόρευμα ,αλλά όταν έρχονται τα δύσκολα μιλάνε για «πατριώτες της φακής».