#یک_شاخه_گل

برنامه شماره 219

#گلپایگانی

#سعدی

#فرصت_شیرازی

#مولوی

#حسین_یاحقی

#احمد_عبادی

#فرهنگ_شریف

#آذر_پژوهش

رو سر بنه به بالین تنها مرا رها کن

ترک من خراب شبگرد مبتلا کن

ماییم و موج سودا شب تا به روز تنها

خواهی بیا ببخشا خواهی برو جفا کن

عشرت خوش است و بر طرف جوی خوشتر است

می بر سماع بلبل خوشگوی خوشتر است

روی از جمال دوست به صحرا مکن که روی

در روی همنشین وفاجوی خوشتر است

سعدی جفا نبرده چه دانی تو قدر یار

تحصیل کام دل به تکاپوی خوشتر است

با آنکه کس ز آتش عشقت چو ما نسوخت

بر ما دلت نسوخت ندانم چرا نسوخت

جز آهنین دل تو که دارد توان و تاب

دیگر دلی نماند که بر حال ما نسوخت

بس عاشقان که خویش چو پروانه سوختند

کس غیر ما و شمع ز سر تا به پا نسوخت

در نی نوای عشق چو مطرب نمود و ساز

در حیرتم که نی ز چه از این نوا نسوخت