بی‌انضباطی نظام بانکی ما ناشی از مدیران ناکارآمد یا فاسد نیست بلکه ساختاریه. طبعا برخی افراد از نقایصش سوء استفاده کرده، رانتجویی می‌کنند. حذف‌شون لازمه، اما کافی نیست.

بانکداری ما بجای کمک به رشد اقتصادی، علت تورم و توزیع کننده رانت شده. برای فهمیدن نقایص ساختاری نظام بانکی، اول باید بفهمیم پول چیه، تا بعد بتونیم بفهمیم بانک چیه، تا بعد الزامات یک نظام بانکی سالم و کارا رو بشناسیم، که باعث طولانی شدن این پست شد. اما در نهایت خواهیم دید که بانک‌های کشور تقریبا هیچ سنخیتی با بانک، به معنی متعارفش در دنیا، ندارند.

در هفته‌های گذشته به تصمیم شاخص اول و تصمیم شاخص دوم نظام پرداختیم. امروز به تصمیم شاخص سوم می پردازیم که اجرای نظام بانکداری بدون رباست. این تصمیم به بانکداری بدون ربا منجر نشد، ولی توجیهی شد برای عدم استفاده از تجربیات بانکداری دنیا، که به ناکارایی‌ها و نقایص بانکداری منجر شد. شناخت این نقایص مستلزم بحثی عمیقه، و به همین خاطر این پست نسبتا ثقیل و فنی شد.