بیست و یکم - دژاوو

Update: 2022-11-21

Description

رادیو شب‌های کابل و میم‌کست

. . .

برای خودمان که وقتی بهم نگاه می‌کنیم، دچار دژاوو می‌شویم.

گویندگان:

مسیح غزنوی

رحمان حسینی

تدوین:

مرتضی هزاره

Comments (31)

Bahaareh qolami

😥😭😭😭عزیز غمگین من

Jul 2nd

Mina Rezaei

چقدر پادکست تون قشنگه و ب خوبی میتونید دردی ک مردم ایران و افغانستان میکشن رو تو قالب کلمات بیان کنید، موفق باشید و اپیزودهای بیشتری رو بسازید و امیدوارم زمانی برسه ک کردم ایران و افغانستان بتونن ب آزادی و خوشبختی برسن

Jun 10th

NART tabatabaii

نمیدونم از چه روزی ادبیات و هنر و موسیقی افغانستان برام مهم و قشنگ شد ، فقط همینقدر میدونم که به خودم اومدم و دیدم نجیب محفوظ ، احمدظاهر و عبدالله بدخشی خیلی های دیگه رو میشناسم و حرف و کلامشون برام زیباست... یک روزی دیدم وقتی طالبان برگشت تا همه گل‌های آزادی بیست ساله افغانستان رو پرپر کنه ، من هم همراه تمام مردم افغان گریه کردم ، نمیدونستم چند وقت بعد برای آزادی نداشته خودم و همه دختران ایران هم باید گریه کنم... الان که این متن رو مینویسم هنوز بای اشک هایم پایانی نیافته ام و هنوز دوست دارم به این گریستن ادامه دهم اما امیدوارم روزی که آزادی به هر دوی این خواهران دربند رسید هنوز آنقدر جوان باشم که بتوانم تمام زیبایی هایی را که از سرزمین شما‌ شنیده ام با چشم ببینم... به امید آزادی...

May 20th

Niloofar

یک روز ایران و افغانستان آزاد میشه اما... آیندگانی که در آزادی و سرخوشی این قسمت را گوش میدید (شاید اتفاقی یا شاید برای کشف گذشته) بدونید که پاک کردن خونِ دوستامون، که با شلیک گلوله روی صورتمون پاشیده شده بود، غیرممکن بود. بدونید، ساچمه‌ها‌یی که در چشم و جمجمه و تنمون جا خوش کرده بود، تا روز مرگ همراهمون بود. بدونید که این مملکت با خون نیکاها و تبسم‌ها و سیاوش‌ها و فرمانده اکمل امیرها آباد شد. ما خون دادیم تا بر فراز آسمان، روی ابرها، شادی و رقص شما را ببینیم. چه یادمان باشید چه نه، چه اسممان در تاریخ بماند چه نه؛ ما برای حقِ زندگی شما جان دادیم، درصورتی که مرگ حق‌ِ ما نبود...

Apr 18th

mohamadreza ahmadi

چه عالی گفتید تهران و کابل دو خواهرخوانده انده که مولاها بهشان تجاوز میکنن

Apr 10th

shahram

سرنوشت مشترک و حاکمیت دراز دستان کوتاه آستین

Mar 13th

Mohaddese

دلمون تنگ شده. نمیخواین اپیزود جدید بدید؟!

Feb 24th

Parisa

چقدر حس خوبیه می‌بینم هم‌زبون‌هام دلشون با منه.

Feb 9th

Marzi Tahmasb

حضور ورودی جدید رو تبریک میگم بسیار درست و عالیست🍀🍀🍀 @masih ghaznavi

Feb 5th

Tata

بااین ایپزود میشه ساعت ها گریه کرد ، مخصوصا اگه سه نیمه شب گوشش بدی 🙂

Feb 5th

Tata

درود بر تمامِ انسان های آزادیخواه...

Feb 5th

abed.....

در این وضعیت بد زندگی در ایران و افغانستان تنها دلخوشی ما به پادکست رادیو شبهای کابل است رحمان جان ما منتظر اپیزود های خوب و فوق‌العاده‌ شما هستیم

Jan 16th

abed.....

زمستان است و برف آهسته کم کم نشیند بر جبین دشت بی غم سواری می رسد از کوره راهی به دوش افکنده بار بی گناهی زمستان است و باد و خشم کولاک نمی یابی به دشت یک خار و خاشاک چراغی روشن است از پشت شیشه زنی با خویش می گرید همیشه زمستان است و بانگ تیره بختان رسد در گوشم از سوی خیابان خیابان را سراسر مه گرفته و گورستان به زیر برف رفته زمستان است و سرما و بیابان صدای زوزه غمگین گرگان رسد در گوش کودک نرم و آرام تلی از برف نشسته بر سر بام همان بامی که از آن می چکد آب دو کودک رفته اند آرام در خواب زنی خو کرده با درد نهانش دود لبخند تلخی بر لبانش به خود گوید گذشت امروزم آخر شب تاریک ما کی میشود سر خروش باد ببین با ما چه کرده خدایا این زمستان بر نگرده شده این ابر تیره سرپناهم زمستان است و باز هم چشم به راهم که آید شیهه ی اسب سواری ببینم بر در و دشت نوبهاری به امید روز های خوب برای مردم خوب ما 😔😔😔

Jan 16th

Atena Daneshvar

کجایی برادرم، بغض‌ها در گلو داریم، بگو تا اشک راه خود را پیدا کند

Dec 30th

Sher Mehryar

هر کاری که با این موضوع تولید شود، با شوق می‌بینم. سپاس از این کاری که ساختی. اما با توصیف‌هایت از شهرها و شباهت‌ها اصلا نتوانستم ارتباط برقرار کنم. مصداق‌ها نیز از نظرم درست و واقعی نبود. با آن هم، برایم جالب بود. تشکر.

Dec 29th