داستان تاریخی اختلاف ایران و امارات بر سر جزایر سه گانه چیست؟

در این پادکست به مناسبت ۹ آذر، سالروز تسلط ارتش ایران بر جزایر سه گانه تنب بزرگ، تنب کوچک و ابوموسی در خلیج فارس در سال ۱۳۵۰ هجری خورشیدی، نگاهی به داستان تاریخی اختلاف ایران و امارات بر سر جزایر سه گانه تنب بزرگ،تنب کوچک و ابوموسی خواهیم داشت.

در قرن ۱۹ میلادی هم زمان با تضعیف امپراتوری ترک مسلمان عثمانی در خاورمیانه، امپراتوری استعمارگر انگلستان موفق به تسلط بر شیخ نشین های حوزه خلیج فارس و اطراف ایران مانند کویت، قطر، عمان و قبایل عربی امارات شد. همچنین انگلیس از آن زمان سعی بر تسلط بر جزیره بحرین داشت که در خاک ایران بود و قبایل عرب به مرور به بحرین مهاجرت می کردند و با ایرانیان بحرین ترکیب شدند. به طوری که در اواخر قاجار و ابتدای پهلوی،همه پرسی برای جدایی بحرین از ایران انجام شد و زمینه های جدایی بحرین از ایران در اواخر دوره قاجار و اوایل پهلوی ایجاد شده بود.

نیروهای انگلیسی سه جنگ در سال های ۱۸۲۰ و ۱۸۵۷ و ۱۸۹۲ میلادی برای تسلط بر قبایل و شیخ های عرب امارات انجام دادند و در انتهای قرن ۱۹ میلادی بر امارات امروز تسلط پیدا کردند.این جزایر از دوره شاه عباس صفوی در ۱۶۲۲ میلادی و پس از بازپس گیری ازپرتغالی ها تا پایان جنگ جهانی اول متعلق به ایران بود. در سال ۱۹۲۱ میلادی جزایر سه گانه به طور کامل به اشغال نیروهای انگلستان به عنوان قیم امارات متصالحه در آمد. از همان زمان حکومت ایرانی پهلوی با انگلستان،اختلاف بر سر تسلط این سه جزیره داشت زیرا این سه جزیره در دوران پادشاهی های ایران باستان و بخش زیادی از دوره ایران پس از اسلام متعلق به ایران بود.دولت های ایران در دوره قاجار و پهلوی علیه تسلط بریتانیا شکایت کرده بودند و...

منابع اصلی

📚امارات متحد عربی نوشته دبرا ای.میلر ترجمه سمانه آزادی چاپ نشر ققنوس